Objawy i leczenie zapalenia pęcherza u kotów w domu

Możliwe przyczyny

Odpowiedzialny właściciel musi wiedzieć, co dokładnie jest przyczyną groźnej choroby zapalnej u czworonożnego towarzysza. U kotów powyżej 10 roku życia najczęstszą przyczyną zapalenia pęcherza jest infekcja bakteryjna. Ponadto zagrożone i te zwierzęta, które cierpią na kamicę moczową lub cukrzycę, są przez długi czas leczone sterydami. Odwodnienie organizmu może również powodować patologię. Starsze koty piją mało płynów, przez co ich mocz staje się bardziej skoncentrowany, co negatywnie wpływa na pęcherz, powodując jego stan zapalny.

Wiele kotów bardzo poważnie traktuje swoją toaletę i kategorycznie odmawia odwiedzania brudnej, nieoczyszczonej kuwety lub takiej, która z jakiegoś powodu im się nie podobała. Opóźnienie w oddawaniu moczu, ciągłe pragnienie cierpliwości, również wywołuje chorobę bakteryjną. Dlatego nie należy lekceważyć znaczenia czystej, uporządkowanej doniczki.

Dodatkowymi czynnikami są stres, uraz, przemęczenie, osłabiona odporność. Istnieje również szczególny rodzaj patologii - idiopatyczne zapalenie pęcherza moczowego, niezwykle rzadka postać, która w tej chwili nie została dokładnie zbadana. Wpływa na zwierzęta powyżej 10 roku życia.

Opis odmian

Lekarze weterynarii rozróżniają kilka głównych postaci choroby, między którymi różnica objawia się zestawem objawów. Najpoważniejsze jest ostre zapalenie pęcherza, które charakteryzuje się szybkim tempem rozwoju, silnym bólem podczas oddawania moczu, zwierzę staje się drażliwe, nie może znieść tacy, dlatego idzie do toalety tam, gdzie jest to konieczne, nie należy go za to skarcić.

Przewlekła postać zapalenia pęcherza moczowego jest rozpoznawalna po powolnym charakterze i występuje w przypadku braku leczenia ostrej postaci. Kot tylko okresowo odczuwa ból i dyskomfort, ale jego reakcje obronne są osłabione, więc choroba w każdej chwili może przybrać ostrą postać. Ponadto przewlekła postać choroby prowadzi do osłabienia układu odpornościowego, skraca życie zwierzaka.

Inne rodzaje choroby:

• Bakterie u kotów są dość rzadkie, spowodowane są naruszeniem mikroflory jelitowej, do terapii stosuje się antybiotyki.
• Krwotoczny. Z reguły towarzyszy kamicy moczowej, może mieć postać ostrą lub przewlekłą. Występuje ze znacznym uszkodzeniem błony śluzowej. W moczu obserwuje się skrzepy krwi, a badanie krwi u kota wykaże spadek stężenia hemoglobiny. W ciężkich przypadkach może prowadzić do odwarstwienia błony śluzowej pęcherza moczowego.
• idiopatyczny. Niebezpieczny, ponieważ nie ma żadnych przesłanek do zdarzenia. Objawy mogą być zarówno ukryte, jak i wyraźne, dokładne przyczyny nie zostały ustalone. Zwierzę domowe, nawet przy terminowej i wysokiej jakości terapii, może umrzeć.

Ale forma krwotoczna jest również niebezpieczna, ponieważ może powodować zablokowanie cewki moczowej. Kot nie będzie w stanie opróżnić pęcherza, co spowoduje pęknięcie pęcherza. Dlatego nawet niewielka obecność krwi w moczu zwierzęcia jest powodem do natychmiastowej wizyty u lekarza.

Kompleksowa terapia

Każdy odpowiedzialny właściciel powinien być świadomy objawów zapalenia pęcherza u kotów: leczenie jest przepisywane tylko przez lekarza weterynarii na podstawie zdiagnozowanego rodzaju choroby. Leczenie objawowe, a tym bardziej samoleczenie może powodować komplikacje, dlatego nie zwlekaj z wizytą w klinice. Aby skutecznie zwalczyć chorobę, ważne jest wyeliminowanie jej pierwotnej przyczyny. Aby wyjaśnić diagnozę, kociak lub kot powinien przejść badanie USG, które pomoże wykluczyć kamienie nerkowe lub nowotwory, a także wykonać badania krwi i moczu.

Leczenie zapalenia pęcherza u kotów różnymi lekami, przede wszystkim antybiotykami, które pomagają zniszczyć bolesną mikroflorę. Tylko lekarz weterynarii może przepisać konkretny lek, ponieważ każdy rodzaj mikroorganizmu jest wrażliwy na konkretny składnik aktywny.

Jeśli antybiotyk zostanie wybrany prawidłowo, ale zwierzę nadal cierpi z powodu bólu i skaleczeń, przepisywane są leki immunostymulujące (na przykład zastrzyki „Fosprinil” lub „Anandin”).

Grupy leków

Weterynarz może również przepisać leki przeciwbólowe, na przykład „Stop-cystitis”, są to tabletki specjalnie dla zwierząt, a forma „Stop-cystitis bio” jest produkowana na bazie leków, bez syntetycznych dodatków. Tabletkę można rozkruszyć, wymieszać z niewielką ilością wody i delikatnie wstrzyknąć kroplami po gardle zwierzaka za pomocą strzykawki bez igły. Lek jest gorzki, nieprzyjemny dla zwierzęcia, dlatego zdarza się, że zwierzę zaczyna gryźć i drapać, próbuje uciec. Bądź cierpliwy. Skurcze łagodzą leki „No-Shpa”, „Analgin”, „Papaverin”, niszczą bakterie „Levomycetin”, „Kamycin”.

Aby oczyścić pęcherz kotów i kotów (również wykastrowanych i wysterylizowanych), można wykonać cewnikowanie lub przepisać leki moczopędne ("Cotervin", "Veroshpiron"). Leki podawane są ściśle według zaleceń lekarza weterynarii.

Jeśli kot ma zapalenie pęcherza, leczenie powinno być kompleksowe, właściciel powinien ściśle przestrzegać zaleceń lekarza weterynarii. na przykład, Można przepisać antybiotyk „Furadonin”, którego substancją czynną jest nitrofurantoina. Aby obliczyć dawkę, wagę zwierzaka mnoży się przez 5 mg produktu, uzyskaną dawkę miesza się z ulubionym pokarmem, należy go zjeść w ciągu dnia w trzech dawkach.

Po terapii ważne jest, aby ponownie odwiedzić klinikę i zrobić USG, które pomoże ustalić, czy wszystkie problemy kotów zostały rozwiązane. Ale nawet po całkowitym wyzdrowieniu zwierzę będzie musiało być pod opieką, zwracając szczególną uwagę na jakość karmy, aby mieć pewność, że w misce zawsze jest czysta woda.

Warunki rekonwalescencji

Jeśli kot jest leczony w domu, ważne jest stworzenie mu warunków, w których leki będą działały szybciej i skuteczniej. Przede wszystkim chore zwierzę (bez względu na to, czy jest kastrowane, czy nie) potrzebuje odpoczynku. Dzieci muszą wyjaśnić, że zwierzę jest chore i nie jest gotowe do zabawy. Stres negatywnie wpływa na powrót do zdrowia.

Pościel lub dom należy umieścić w odosobnionym miejscu, chronionym przed przeciągami, ale jeśli kot woli leżeć nie na dywaniku, ale na przykład pod łóżkiem, należy na to pozwolić, najważniejsze jest, aby upewnij się, że jest sucho i ciepło.

Do diety należy podchodzić odpowiedzialnie, karma powinna zawierać minimum soli i białka, wskazane jest zakupienie specjalnej karmy leczniczej (klasa - nie niższa niż super premium), jaką oferują marki Hills, Royal Canin, Purina.

Jeśli zwierzę nie je gotowych opcji, możesz również podać pokarm naturalny: gotowane mięso (królik, wołowina, cielęcina), podroby, płatki zbożowe (płatki owsiane, gryka, proso). Lepiej karmić chorego kota o określonych godzinach, pomoże to w ustaleniu trawienia. Wszelkie ryby należy wykluczyć; fermentowane produkty mleczne o niskiej zawartości tłuszczu należy podawać nie częściej niż 1-2 razy w tygodniu.

Należy pamiętać, że kuracja może trwać długo, kot wróci do pełni życia dopiero po miesiącu lub nawet dłużej i znów stanie się aktywny i wesoły. Musisz być cierpliwy i otaczać swojego zwierzaka opieką i uwagą.