Pełna opieka nad starym psem to gwarancja szczęśliwej starości dla członka rodziny

Z wiekiem pies ma problemy z oddawaniem moczu, rozwijają się choroby układu mięśniowo-szkieletowego. Konieczna jest zmiana trybu chodzenia i intensywności aktywności fizycznej.

Jeśli dorosły pies mógł tolerować bez szkody dla zdrowia, a dwukrotny spacer wystarczył, to osoby starsze należy wyjmować częściej - 3-4 razy dziennie.

Jeśli pies jest bardzo stary i ma problemy zdrowotne, domownicy powinni uzbroić się w cierpliwość i zapewnić zwierzęciu wodoodporne pieluchy, chłonne posłanie na wypadek niekontrolowanego oddawania moczu.

Najczęściej czworonożni przyjaciele cierpią na chorobę zwyrodnieniową stawów i artrozę. Na starość rozwija się odkształcenie i sztywność. Zaostrzenie procesów zwyrodnieniowych stawów i kręgosłupa powoduje ból u zwierzaka i prowadzi do niechęci do długich spacerów. Konieczne jest znalezienie złotego środka - nie męczyć starszego zwierzaka długimi spacerami, a jednocześnie zapobiegać hipodynamii, która powoduje nie mniej szkód dla organizmu.

Domy na psa powinno być spokojne i ciche miejsce, w którym zwierzę mogłoby przejść na spoczynek. Musi być wyposażony w ciepły leżak, zainstalowany w pobliżu urządzeń grzewczych, w rogu pomieszczenia. Niepożądane jest, aby w pokoju były przeciągi.

Ile podłóg laminowanych, parkietowych lub kafelkowych należy pokryć matą antypoślizgową. Zapobiegnie to urazom i zaostrzeniu chorób stawów. Jeśli stary pies ma trudności z poruszaniem się, powinieneś postawić miski z wodą w kilku miejscach.

Należy zachować ostrożność przy zakupie szczeniaka lub innego zwierzęcia. Długotrwała komunikacja z nieznajomymi i dziećmi jest również niepożądana dla starszego psa.

Problemy zdrowotne utrudniają samohigienę. Konieczne jest regularne czesanie sierści, usuwanie kołtunów, okresowe kąpanie psa.

Zrównoważona dieta może pomóc w utrzymaniu starszego psa. Przede wszystkim należy zmniejszyć ilość tłustych potraw, wzbogacić dietę w witaminy i minerały. Podstawą diety powinno być chude mięso, warzywa i zboża. Koniecznie podawaj psu chudy twarożek, jogurt, jogurt bez cukru 5-6 razy w tygodniu.

Podgrzej jedzenie do temperatury pokojowej przed karmieniem. Możesz kupić gotową karmę dla starszych zwierząt oraz biologicznie aktywne dodatki (witaminy, kompleksy mineralne). Suplementy do karmy witaminy A i E, kwas askorbinowy pomogą ściśle zachować zdrowie psa.

Starsza, niesterylizowana kobieta ma zmiany w równowadze hormonalnej, że w niektórych przypadkach może wywołać rozwój piometria lub nowotwory narządów płciowych. Regularne badanie wzrokowe wydzieliny, wizyta u lekarza, pobranie wymazu do analizy bakteriologicznej, przeprowadzenie badania ultrasonograficznego lub rentgenowskiego zgodnie ze wskazaniami pozwoli na terminową identyfikację problemu zdrowotnego.

Przeczytaj więcej w naszym artykule o opiece nad starym psem.

Jak pomóc, wesprzeć starego psa

Czas leci szybko, a już kiedyś wesoły i niegrzeczny szczeniak zbliża się do późnej starości. Lekarze weterynarii odnotowują starzenie się zwierzęcia po 7 roku życia. Zwierzę staje się mniej aktywne, procesy metaboliczne spowalniają, pogarsza się funkcjonowanie narządów zmysłów. Odpowiedzialność za kompetentną opiekę nad starym psem spoczywa na właścicielu i domownikach.

Przede wszystkim należy zrewidować dietę, schemat chodzenia, zwrócić uwagę na wczesną diagnozę i zapobieganie chorobom.

Na spacerze

Z wiekiem pies ma problemy z oddawaniem moczu, rozwijają się choroby układu mięśniowo-szkieletowego. Biorąc pod uwagę zmiany zachodzące w ciele starszego zwierzaka, właściciel musi przede wszystkim zmienić tryb chodzenia i intensywność aktywności fizycznej.

Pojawiające się problemy z układem moczowo-płciowym samodzielnie dostosowują częstotliwość odwiedzania ulicy. Z reguły u starszego psa rozwija się wielomocz, związany z tym, że ze względu na starzenie się organizmu upośledzone jest odwrotne wchłanianie moczu w nerkach. Jeśli dorosły pies mógł wytrzymać bez szkody dla zdrowia, a wystarczył dwukrotny spacer, to starszego psa należy wyprowadzać częściej - 3-4 razy dziennie.

Starzenie się organizmu wpływa również na stan układu sercowo-naczyniowego. Weterynarze zauważają, że oprócz zaostrzania istniejących problemów z sercem, starsze zwierzęta cierpią na kardiomiopatię. Patologia prowadzi do zmniejszenia aktywności zwierzaka, rozwoju duszności, osłabienia mięśni.

W przypadku jakichkolwiek problemów z mięśniem sercowym starszemu zwierzęciu surowo zabrania się aktywnych gier i treningu. Jeśli pies wykazuje oznaki duszności, osłabienia podczas ćwiczeń, właściciel powinien natychmiast przerwać spacer i pozostawić pupila w spoczynku.

Problemy sensoryczne to najczęstszy problem, jaki może przytrafić się starszemu zwierzęciu. Pogorszenie lub całkowita utrata wzroku związana z zaćmą starczą znacznie komplikuje opiekę. Jeśli pies jest niewidomy lub słabo widzący, pierwszym zadaniem właściciela jest zapewnienie mu bezpieczeństwa.

Polecamy poczytać o pielęgnacja psa. Z artykułu dowiesz się, jak prawidłowo czesać i kąpać psa, cechy pielęgnacji psów o krótkiej i długiej sierści.

A tutaj więcej o tym, czym karmić psa.

Opieka nad starym psem w domu

W warunkach utrzymania mieszkania, gospodarstwa domowe muszą współczuć starości czworonożnego przyjaciela. Przede wszystkim pies powinien mieć swoje spokojne i ciche miejsce, w którym zwierzę mogłoby odpoczywać. Musi być wyposażony w ciepły leżak, ponieważ ryzyko przeziębienia wzrasta wraz z wiekiem.

Leżak można zamontować w pobliżu urządzeń grzewczych, w rogu pokoju. Niepożądane są przeciągi w pomieszczeniu, w którym trzymany jest stary pies.

Biorąc pod uwagę zmiany w układzie ruchu, właściciel musi wiedzieć, jak pomóc staremu psu i zadbać o jego bezpieczeństwo podczas poruszania się po domu. Ile podłóg laminowanych, parkietowych lub kafelkowych należy pokryć matą antypoślizgową. Zapobiegnie to urazom i zaostrzeniu chorób stawów. Jeśli stary pies ma trudności z poruszaniem się po dużym domu, należy umieścić miski z wodą w kilku miejscach.

Stres i wstrząsy emocjonalne na starość mogą prowadzić do negatywnych konsekwencji i znacznie pogorszyć stan zdrowia zwierzaka. W związku z tym właściciel musi być ostrożny przy podejmowaniu decyzji o zakupie szczeniaka lub innego zwierzęcia. Długotrwała komunikacja z nieznajomymi i dziećmi również nie jest pożądana dla starszego psa. Nie można jednak całkowicie pozbawić zwierzaka możliwości uczestniczenia w rodzinnych pracach domowych.

Psy mogą tracić zęby wraz z wiekiem, co utrudnia spożywanie suchej i objętościowej karmy. Dla wygodnego posiłku właściciel powinien namoczyć suche świerszcze w wodzie lub bulionie na 20 minut przed karmieniem. Jeśli Twój stary pies ma problemy z dziąsłami, będziesz potrzebować płynnej karmy.

Czy szczepić stare zwierzę

Procesy starzenia w organizmie wpływają na wszystkie układy, w tym na układ odpornościowy. Dlatego właściciele często pytają weterynarzy, czy szczepić stare psy. W praktyce weterynaryjnej zabronione jest szczepienie osób osłabionych i chorych. Jeśli chodzi o ograniczenie wiekowe, żadna szczepionka nie ma bezpośredniego zakazu tego. Szczepienia pozwalają na rozwój przeciwciał przeciwko wirusom i bakteriom oraz chronią zwierzę przed niebezpiecznymi infekcjami.

W przypadku, gdy objaw jest spowodowany starzeniem się organizmu, lekarz weterynarii zaleci właścicielowi nawilżenie pomieszczenia, w którym przebywa pies. Zwierzę nie powinno wdychać dymu papierosowego. Regularne mycie na mokro zmniejszy ataki kaszlu. Wzbogacenie diety w witaminę A usprawni procesy regeneracyjne w tkankach nabłonkowych starszego psa.

Absolutorium w starym psie

Starzenie się organizmu wpływa na wszystkie narządy i tkanki, w tym na układ rozrodczy. U starszej niesterylizowanej kobiety dochodzi do zmian w równowadze hormonalnej, co w niektórych przypadkach może wywołać rozwój ropometra lub nowotworów w narządach płciowych.

W związku z tym właściciel powinien kontrolować wypis starego psa. Regularne badanie przez lekarza weterynarii, pobranie wymazu do analizy bakteriologicznej, przeprowadzenie badania ultrasonograficznego lub rentgenowskiego zgodnie ze wskazaniami pozwoli na terminową identyfikację problemu zdrowotnego.