Łajka - pierwszy pies-astronauta
Załogowy lot kosmiczny jest sam w sobie ogromnym osiągnięciem. Ale poprzedziło go powtórne wystrzelenie innych żywych istot. Pies Łajka poleciał pierwszy.
Jak Laika została astronautą
4 października 1957 r. zwodowano pierwszy samolot Sputnik-1. Rząd ZSRR musiał skonsolidować to osiągnięcie, zwłaszcza że zbliżała się 40. rocznica Rewolucji Październikowej. Data wydawała się bardzo odpowiednia do wystrzelenia żywego stworzenia w kosmos.
Postanowiono wykorzystać w tym charakterze psa - zwierzaka, który nadaje się do treningu i zachowuje się znacznie spokojniej w porównaniu np. z małpami.
Nawiasem mówiąc, Amerykanie przeprowadzili podobne eksperymenty na szympansach.
Dla pierwszego kosmonauty ustalono limit wagi - nie więcej niż 7 kg. Małe psy rasowe zostały odrzucone - były zbyt zależne od warunków pracy i mniej odporne niż psy rasowe. Dlatego przyszli kosmonauci zostali wybrani ze schronisk dla bezpańskich zwierząt.
Uwzględniono m.in. fotogeniczność osobników. Pierwszy pies-astronauta miał wyglądać bardzo uroczo na zdjęciach. Preferowane były zwierzęta w kolorze białym.
Wraz z Laiką do lotu przygotowywało się jeszcze kilka psów: wsparciem był pies o imieniu Albina, a eksperymentatorem technicznym był Mukha, na którym opracowali ustawienia sprzętu.
Na statku „Sputnik-2” przewidziano dla psa szczelną kabinę, wyposażoną w automatyczny podajnik, czujniki i klimatyzator przeznaczony na tydzień pracy. Powrót Łajki nie był pierwotnie przewidywany.
Łajka miała być umieszczona w specjalnej szczelnej kabinie
Wcześniej wystrzelono już latające pojazdy z myszami i szczurami na pokładzie, ale nie zostały one wystrzelone na orbitę, dlatego nie było danych na temat ich zachowania i dobrego samopoczucia w stanie zerowej grawitacji.
Statek płynął w pośpiechu, czas był napięty. Być może to był powód wydarzeń, które nastąpiły później.
Lot Laiki
31 października 1957 rozpoczęły się bezpośrednie przygotowania do lotu. Po południu Łajka siedziała już w przeznaczonej dla niej kamerze, która została zainstalowana na urządzeniu przed zmrokiem.
Kilka dni przed lotem Łajka była już na jakiś czas umieszczona w kokpicie
Rozpoczęty 3 listopada 1957 r. Stan Łajki monitorowano za pomocą czujników wszczepionych obok płuc i tętnicy szyjnej. Kiedy Laika została wystrzelona na orbitę, zauważono trzykrotny wzrost częstości akcji serca, ale potem jej stan został przywrócony. To prawda, nie na długo. Po 5 godzinach od startu Łajka zmarła z przegrzania.
Sam aparat pracował do połowy kwietnia 1958 roku, kiedy to zgodnie z planem spłonął.
Prasa, zwłaszcza zachodnia, milczała o śmierci Łajki. Poinformowano o jej dobrym samopoczuciu przez wszystkie 7 dni, a następnie powiedziano, że pies został uśpiony. Potężna potęga nie mogła zawieść, więc cała sytuacja została zaaranżowana tak korzystnie, jak to tylko możliwe. Ale taki wynik wydarzeń nadal wywołał burzę oburzenia wśród zachodnich obrońców zwierząt.
Nikt nie ostrzegał obywateli ZSRR o planowanej śmierci psa, więc pierwszą radość z lotu zastąpił ból w sercach wielu mieszkańców naszego kraju. Były wezwania do wysłania samego N w kosmos.Z.Chruszczow, a pies został pośmiertnie odznaczony tytułem Bohatera Związku Radzieckiego. Mówią, że druga inicjatywa była nawet dyskutowana przez władze, ale ani pierwszej, ani drugiej nie doszło.
Aby nieco uspokoić mieszkańców, usilnie prowadzono prace wyjaśniające, że pies nie jest największą ofiarą potrzebną do eksploracji kosmosu. Wypuszczono również papierosy Laika, ale ludzie szybko wymyślili hasło dla marki: „Łaika wypaliła się i papierosy się palą”.
Wideo: ucieczka i śmierć Łajki
Kolejne loty
Rząd nie chciał uwierzyć, że to, co stało się z Łajką, było winą projektantów urządzenia, więc przeprowadzili jeszcze 2 testy naziemne, tracąc 2 więcej psów. Mimo to zidentyfikowano błąd, który posłużył jako podstawa do dalszych udanych lotów.
Mimo tragicznej śmierci Łajki to, co się z nią stało, nie poszło na marne. Dzięki temu eksperymentowi udowodniono, że żywa istota może przetrwać w stanie nieważkości. A potem, jak mówią, jest to kwestia technologii. Ale sukces nie przyszedł od razu. 28 lipca 1960 r. psy Czajka i Czajka zostały zabite na statku Sputnik-5-1. A 19 sierpnia 1960 r. Sputnik-5 został wystrzelony z psami Belką i Strelka, które następnie bezpiecznie wróciły na Ziemię.
Belka i Strelka to pierwsze żywe stworzenia, które bezpiecznie wróciły na Ziemię
W 2008 roku w moskiewskiej Łajce wzniesiono pomnik z podstawą rakiety i wierzchołkiem palmy.
Łajka wzniesiono pomnik w Moskwie
Lot Łajki zakończył się tragicznie, ale był to nieoceniony wkład w dalszy rozwój statków kosmicznych. Można powiedzieć, że śmierć Łajki pomogła zapewnić bezpieczny lot człowieka w kosmos.
Jakucka łajka: prawdziwy cud północy
Karelo-fińska łajka: wychowywanie szczeniaka, dieta i trening
Karelo-fińska łajka