Padaczka u czworonożnego członka rodziny: czy jest szansa na wyzdrowienie?

W tym artykule omówimy tak straszną chorobę u psa jak padaczka. Ustalimy oznaki padaczki, przyczyny i, co najważniejsze, metody leczenia.

Co to jest padaczka?

Padaczka to choroba nerwowa, której towarzyszą nagłe drgawki i utrata przytomności.

Padaczka jest dwojakiego rodzaju:

• idiopatyczny;
• objawowy.

Mówią też o dziedziczności, która jest podobna do idiopatycznej. Idiopatyczny jest obserwowany od najmłodszych lat, a objawowy - w dowolnym momencie w wyniku pewnych czynników.

Choroba nie jest zależna od płci – nie ma wyraźnych predyspozycji seksualnych. Kiedy nagle w mózgu psa pojawia się jakaś aktywność, zwierzę natychmiast dostaje konwulsji. Najczęściej dotyczy to całego ciała, ale czasami atak może koncentrować się na twarzy lub kończynie.

Padaczka dzieli się na pierwotną – zaburzenie genetyczne i wtórne, gdy przyczyny napadów mają wyjaśnienie (infekcja, zatrucie).

Przyczyny wystąpienia

Padaczka idiopatyczna (bez uszkodzenia mózgu) jest genetyczna u niektórych psów, co oznacza, że ​​niektóre rasy psów są predysponowane do napadów padaczkowych.

Tutaj jest kilka z nich:

• Owczarek niemiecki i belgijski;
• Seter irlandzki
• Św. Bernard;
• Golden retriever;
• labrador retriever;
• sznaucer;
• kollia.

Wilczarz irlandzki jest zagrożony, podobnie jak berneński pies pasterski. Ponadto zaobserwowano, że u springer spanieli angielskich choroba może być dziedziczona. Szpic fiński również miał objawy padaczki.

Jeśli pies jest zagrożony, drgawki pojawią się między 10 miesiącem a 3 rokiem życia. Sporadycznie chorobę diagnozowano u bardzo młodych szczeniąt.

Powoduje:

• choroba zakaźna;
• ciężkie zatrucie;
• ukąszenia jadowitych owadów i węży;
• jesc smieciowe jedzenie;
• problemy z jelitami;
• wypadek, zwłaszcza jeśli mózg został uszkodzony.

Jeśli napad wystąpi w wieku trzech lat, prawdopodobnie zwierzę miało skłonność do napadów padaczkowych. Czasami padaczka może dotknąć starszego psa: w wieku pięciu lat. W takim przypadku przyczyną mogą być złe odżywianie i zaburzenia metaboliczne, marskość wątroby, problemy z sercem.

Leczenie padaczki jest możliwe, ale nie można jej całkowicie wyleczyć. Jedyne, co może zrobić właściciel, to stłumić objawy i pomóc zwierzęciu żyć mniej lub bardziej spokojnie.

Atak padaczki

Napad padaczkowy u psa - potworna wizja. Zwierzę skomle, kwiczy, jest całkowicie zdezorientowane, czasami może wystąpić chwilowa ślepota. Aby poradzić sobie z tymi konsekwencjami napadu i szczegółowo wyjaśnić specjaliście każdy szczegół podczas badania, właściciel musi nauczyć się odróżniać rodzaje napadów od objawów.

Padaczka może w każdej chwili zaskoczyć zwierzę. Miejscem ataku mogą być określone części ciała psa, a całe zwierzę całkowicie. Wynika to z nieprawidłowego funkcjonowania układu bioelektrycznego, co prowadzi do nadmiernej aktywności fal mózgowych oddziałujących na układ nerwowy. Musisz leczyć chorobę za pomocą leków.

Rodzaje napadów

Aby więc dokładnie opisać, co wydarzyło się podczas wizyty u specjalisty, musisz zrozumieć rodzaje napadów padaczkowych.

1. Uogólniony napad padaczkowy składa się z fazy tonicznej i klonicznej. Na początku fazy tonicznej, która trwa około dziesięciu sekund, nogi psa uginają się i pies upada. Co więcej, wszystkie kończyny rozciągają się i wydają się zamieniać w kamień. ustaje oddech. Następnie rozpoczyna się druga faza, podczas której ciało psa zaczyna się poruszać. Występuje ślinienie, rozszerzenie źrenic.
2. Typ napadu zwany „nieobecnością” jest niezwykle rzadki u psów i dlatego trudno go zidentyfikować. Właściciel ledwo zauważa dziwność w zachowaniu psa. Utrata przytomności trwa zaledwie kilka sekund, podczas których zwierzak nadal stoi na łapach. Jedyne, co pozwala zrozumieć, że coś się z psem dzieje, to wyłupiaste oczy.
3. Zajęcie częściowe. Jeśli mięśnie zaczynają się kurczyć w określonej części ciała - mięśnie twarzy, łapy, zgięcie tułowia - oznacza to, że doszło do tego typu ataku.
4. Zachowanie napadowe jest związane z zachowaniem, które powtarza się w kółko z każdym napadem. Przy tym ataku psa ogarnia paniczne uczucie strachu i dlatego istnieje chęć schowania się w kącie lub ucieczki. Pojawiają się agresywne zachowanie i dezorientacja. Ten typ napadu charakteryzuje się ślinotok, wymiotami, zwiększonym pragnieniem lub nadmiernym apetytem i przejściową ślepotą. Takie zachowanie może trwać przez chwilę i należy do kategorii padaczki wtórnej.

Oznaki

Głównym objawem tej podstępnej dolegliwości są nagłe drgawki. Mogą przyjść o każdej porze dnia i nocy.

Istnieją inne, równie ważne objawy:

• zwiększona pobudliwość i nerwowość;
• skomlenie i ślinienie;
• napad paniki i strach przed właścicielką, próba ukrycia się w kącie.

Napad padaczkowy u psów dzieli się na kilka etapów:

1. Nastrój, a nawet zachowanie psa może się radykalnie zmienić. Te oznaki wskazują, że zbliża się napad padaczkowy.
2. Zmienia się aura psa: nerwowość, nerwowe podniecenie, drżenie, skomlenie, próby ukrycia się przed oczami właściciela, a nawet ucieczki. W takim przypadku nie rób gwałtownych ruchów i nie strasz psa.
3. Tu zaczyna się prawdziwy atak. Mięśnie w ciele kurczą się, powodując skurcze.
4. Ostatnim etapem napadu padaczkowego jest niezwykłe zachowanie psa: staje się ospały, rozdrażniony, zdenerwowany, zdezorientowany. Przestraszony lub zaskoczony. To po tych znakach można zrozumieć, czy doszło do ataku, ponieważ nie każdy właściciel jest w stanie to zauważyć, ponieważ zwierzę nie może wezwać pomocy (autor wideo - The Yorkmir).