Kolor psa

Wybierając czworonożnego przyjaciela na długie lata przyszły właściciel zwraca uwagę nie tylko na rasę, ale również na umaszczenie pupila. Niektóre typy zawierają całą paletę możliwych kombinacji i odcieni. Wręcz przeciwnie, inne rasy są ozdobione ścisłym monochromatycznym kolorem.

W standardzie każdej współczesnej rasy obowiązuje kolor szaty i jej typ. Często kolor zwierzęcia służy również do identyfikacji rasy, jeśli przynależność psa jest nieznana.

W naturze występują trzy pigmenty, które barwią psią sierść - żółty, brązowy i czarny. Ale ludzkie oko dostrzega znacznie więcej odcieni, dzięki wrażliwości siatkówki i załamaniu światła przechodzącego przez strukturę sierści. Można więc odróżnić intensywny brąz od piasku oraz szarość od jasnej czerni.

Psy o umaszczeniu monochromatycznym w dokumentach weterynaryjnych otrzymują lakoniczną nazwę odpowiadającą kolorowi. Jeśli mówimy o zwierzęciu mieszanym, jego kolor najczęściej składa się z kilku odcieni, dlatego jest klasyfikowany jako złożony i składa się z wymienionych odcieni.

Dwa główne typy

Aby ułatwić klasyfikację, kolory psów zazwyczaj dzieli się na monochromatyczne i wielobarwne. Każdy typ jest podzielony na kilka kategorii.

Monochromatyczny

Psy o równomiernie ubarwionej sierści nazywane są monochromatycznymi i dzielą się na kilka typów.

Pojedynczy kolor:

1. Ciemny. Wszystkie odcienie ciemnej wełny pojawiają się pod wpływem specjalnego pigmentu - eumelaniny. To, jak ciemne okażą się włosy, zależy od ich koncentracji. Jeśli sierść jest ciemnobrązowa lub czarna, jest dużo eumelaniny. Jeśli futro wygląda na beżowe, jest mało pigmentu. Nawiasem mówiąc, doświadczeni hodowcy zapewniają, że w naturze nie ma czystego czarnego garnituru. To po prostu skoncentrowany brąz, zbliżony do czerni.
2. Światło. Odcień jasnego futra zależy od obecności pigmentu feomelaniny. Duża jego ilość nada kolor żółty lub jelenie. Niska koncentracja ubarwi psa na piaskowe odcienie.
   

   Szczeniaki Cocker Spaniela Angielskiego

3. Albinos. Ten kolor wygląda na biały, ale w rzeczywistości jest bezbarwny. W naturze jest bardzo niewielu prawdziwych albinosów.
   

   Mops albinos

Wielobarwność

Koncepcja multicolor obejmuje kombinacje różnych odcieni, a także wzór na psiej sierści. Te kolory są podzielone na kilka typów:

1. Srokaty. Ciało zwierzęcia jest pomalowane na główny kolor, ale są na nim małe plamy innych odcieni. Często na ciemnym tle wskazane są jasne obszary o niewielkich rozmiarach, składające się z kilku włosów. Kolor ten można przedstawić jako wzór siwy, łaciaty lub nakrapiany.
2. Marmur. Często to zabarwienie nazywa się „arlekinem”. Zazwyczaj białe lub jasne tło z lekkimi ciemnymi znaczeniami. Punkty nie mają prostych krawędzi i są rozmieszczone losowo.
   

   Kolor marmuru Chihuahua

3. Czarny podkład. Inna nazwa garnituru to płowy. Jest to kolor rudy z piaskowym odcieniem. Jednocześnie w różnych częściach ciała intensywność koloru jest różna. Górna część ciała jest ciemniejsza, a dolna część tułowia, brzuch i nogi znacznie jaśniejsze.
   

   Jasnym przedstawicielem koloru czarnego grzbietu jest owczarek niemiecki

4. Opalony. Kolor ciała zwierzęcia może być dowolnego koloru. Są psy brązowe, szare i prawie czarne z kontrastującymi podpalaniami. Z reguły znamiona zlokalizowane są na twarzy (brwiach), krtani, na kościach policzkowych, a także na łapach i ogonie.
5. Szare zabarwienie strefy. Tak zwany kolor wilka charakteryzuje się jasnym tłem, na którym wyraźnie wyróżniają się obszary żółte, czarne i jasne.
6. Tygrys. Kolor ten prezentowany jest w postaci poprzecznych ciemnych pasków na brązowym lub piaskowym tle. Ciało jest koniecznie w ciepłych odcieniach - żółtawym, czerwonym, czerwonym. Szare tło jest niezwykle rzadkie, ale nie jest uważane za wadę, podobnie jak obecność białych punktów. Paski na ciele zwierzęcia tworzą pierścienie, rozdarte w brzuchu. Często te kolory mają ciemną maskę na twarzy.
   

   Niemiecki pręgowany bokser

7. Deresz. Niesamowita kolorystyka wełny, gdy pojedyncze bezbarwne włosy pojawiają się na jednolitym tle. Ta bibuła tworzy efekt srebrzystego połysku.

Oprócz jednolitych i cętkowanych kolorów są też wzory. Wzór to zabarwienie niektórych części ciała lub obecność regularnego wzoru. Może być w paski, nabierany lub przypalany.

Z punktu widzenia genetyki

Hodowcy od dawna określają, w jaki sposób tworzy się kolor i wzór na sierści zwierząt. Chodzi o geny, wśród których są te odpowiedzialne za kolor i strukturę sierści. Mieszając w różnych kombinacjach, geny tworzą kolor.

Geny barwiące:

1. gen C. Najważniejszy składnik łańcucha genetycznego. Dzięki temu genowi organizm jest w stanie syntetyzować wszystkie „wełniane” kolory. Samo „C” jest bezbarwne. Jego brak w ciele jest pewną drogą do albinizmu. Jednak nawet bez tego genu organizm jest w stanie zabarwić lusterko nosowe i tęczówkę. W przypadku niektórych ras gen C jest oznaką „czystej” umaszczenia. Są to szpice, białe bulteriery i niektóre rodzaje husky.
2. gen A. Rozprowadza kolor na włosach. Może sprowokować jednolity kolor, ułożyć zwierzę w tonie „sable” lub „aguti”.
3. gen B. „Czarny” gen, który barwi sierść w ciemnych tonach. Dla Sznaucera Olbrzyma i Nowofundlanda - obowiązkowy. Inne rasy mogą być zauważone z genem B w postaci brązowej lub strefowej.
4. gen D. Odpowiada za nasycenie czerni. Osłabiony gen rozjaśnia sierść i nadaje jej niebieski odcień. Wpływa to również na żywotność zwierzęcia. Zabawkowy terier lub doberman urodzony z recesywnym D dostaje niebieską sierść, ale rzadko dochodzi do starości. Dominujący gen barwi zwierzę w głębokiej ciemności i przyczynia się do rozwoju prawidłowej formy melanocytów - komórek pigmentowych.
5. Gene E. Harmonijnie rozprowadza kolory żółty, brązowy i czarny. Potrafi "stworzyć" trójkolorowego psa lub kolor monochromatyczny, eliminując niepotrzebne odcienie.
6. Gene G. Można go nazwać „szarym” genem, ponieważ zaczyna rozjaśniać włosy wraz z wiekiem zwierzęcia. Często rodzi się pies o niebieskim umaszczeniu i stopniowo zmienia odcień sierści.
7. Gen M. Kolor marmurkowy. Oprócz cętkowanego wzoru arlekina, gen M w stanie homozygotycznym prowadzi do wrodzonych anomalii płodu. Często „M” jest określane jako zmodyfikowane kolory, ponieważ podstawowy ton może rozjaśniać się wraz z wiekiem.

Oprócz opisanych genów istnieją inne składniki kolorów. Doświadczeni hodowcy potrafią odczytać skład genetyczny szczenięcia i określić jego przyszłą budowę.

Na przykład ABCDEgmStr to zwierzak o czarnej sierści:

• pierwsza litera „A” mówi o ciągłym rozkładzie koloru na włosach;
• drugi - B - wskazuje na obecność czarnego pigmentu;
• C mówi o całkowitym zabarwieniu;
• D wskazuje na zwiększony kolor;
• E - kolor czarny rozprowadza się po całym ciele;
• g — kolor nie słabnie z wiekiem;
• m - kolor nie okaże się arlekinem;
• S - na wełnie nie będzie białych punktów;
• dwie przedostatnie litery wskazują na brak plamki lub dereszu;
• ostatnia ikona w - biały kolor nie będzie dominował.

Wideo - Genetyka koloru psa

Wpływ koloru na inne cechy

Każdy gen w genotypie psa jest odpowiedzialny nie tylko za cechy sierści, ale także za inne wskaźniki. Tak więc kolor można śmiało kojarzyć z innymi cechami rasy. Hodowcy zidentyfikowali wzór między kolorem sierści a zachowaniem zwierząt.

Czarny i ciemny brąz

Psy o umaszczeniu czarnym lub brązowo-czarnym mają raczej uparte usposobienie. Te zwierzęta pragną dominować i potrzebują ciężkiego treningu. W miarę możliwości przymierzaj się do roli autorytetu „w stadzie”.

Jednocześnie zachowanie czarnych psów jest powściągliwe. Zwierzę jest pewne siebie i nie potrzebuje ostentacyjnej demonstracji swojej siły. Odpowiedzialni strażnicy i dzielni towarzysze. Samodzielny i łatwo znosi samotność.

Wśród popularnych ras z czarną wełną warto zwrócić uwagę na:

1. Yorkshire terier.
2. Rottweiler.
3. Schipperke.
4. ogar polski.
5. Manchester Terrier.
6. Berneński pies pasterski.
7. kapryśny.
8. Flandria Bouvier.
9. Doberman.
10. Retriever z kręconymi włosami.
11. Smoland Hound.
12. Mastiff tybetański.

Czerwona wełna

Psy ogniste są dość kreatywne. W ich temperamencie dominuje przebiegłość. W przeciwieństwie do swoich czarnych odpowiedników, rude radzą sobie po cichu, nigdy otwarcie nie wchodząc w konflikt.

Łatwy i posłuszny. Pozostają jednak szczeniętami przez całe życie. Często brudzą i bawią się, łamiąc zasady dla zabawy. Psy rude są bardzo lojalne, ale niezwykle emocjonalne.

Na notatce! Bardzo rozmowny. Psy rude wolą mówić wszystko, co widzą. Często szczekają, wyją i skomlą.

Popularne rasy z rudymi włosami:

1. Springer spaniel walijski.
2. Czerwony Coonhound.
3. Seter irlandzki.
4. Pies gończy.
5. Jack Russell Terrier.
6. pomorski.

Tygrys

Te zwierzęta zawierają najlepsze cechy czerwonych i czarnych psów. Otwarty i towarzyski, ale poważny i odpowiedzialny. Pręgowany to doskonałe psy stróżujące. Ważne jest, aby właściciel przyzwyczaił się do powolności zwierzęcia. Z czasem flegma przestanie denerwować podczas treningu.

Rzadkie rasy pręgowane:

1. Kai inu.
2. niemiecki bokser.
3. Akita Tygrys.
4. Amstaff.

Biały i albinos

Bardzo osobliwe usposobienie obfituje w bezbarwny kolor. Białe psy są niezwykle kapryśne i próżne. Wykonują polecenia, służą i towarzyszą. Jednak zawsze starają się kąpać w chwale i uwielbieniu.

Nieco uparty i nieposłuszny. Trudność w szkoleniu polega na niechęci zwierzęcia do szkolenia. Uparty charakter nie koliduje z rasami ozdobnymi, ale sprawia trudności w obsłudze. Pomimo trudności, jasne i białe szczenięta są chwytane jako pierwsze.

Popularne rasy białe:

1. szpic amerykański.
2. Akbash.
3. Bulldog Angielski.
4. Bichon Frise.
5. Bolończyk.
6. szpic włoski.
7. Piesek salonowy.
8. Dowódca.
9. pies samojeda.
10. Pudel.
11. Kuvasz.
12. Owczarek amerykański.
13. Kisu.
14. Kule.

Jak wybrać szczeniaka

Aby otrzymać zwierzaka w określonym kolorze, właściciel musi zwrócić uwagę na rodziców szczeniaka. Młode na pewno odziedziczy wygląd jednego lub dwóch przodków, więc trzeba to wziąć pod uwagę. Na przykład, jeśli srebrzysty płaszcz jest niepożądany, lepiej nie kupować szczeniaka od takiego rodzica. Wygląd psa może się zmieniać wraz z wiekiem. Tak manifestują się zmodyfikowane kolory.

Oczywiście jego wygląd raczej nie wpłynie na miłość zwierzaka. Jednak ważne jest, aby starannie wybrać kolor, jeśli pies ma kontynuować rasowy rodzaj.

Aby nie pomylić się z wyborem, hodowcy opracowali kilka zasad, które pomogą „przewidzieć” przyszły wygląd zewnętrzny zwierzaka:

Sztywna struktura włosa w kubełkuDorosły pies będzie krótkowłosyWełna puszysta jak wataW przyszłości - rozmyte linie kolorystyczne, matowe futro, brak połyskuSubtelne fale w strukturze włosaZ czasem pojawi się jasnosrebrny teakJedwabiste „upierzenie”Szczeniak będzie miał jednolity kolor i prawidłową strukturę sierści

Zmiany wieku

Aby ustalić, czy kolor sierści zmieni się wraz z wiekiem, hodowcy zastosują proste metody identyfikacji przebarwień. Na przykład brązowy szczeniak może ciemnieć, gdy się starzeje. Nos pomoże przewidzieć taką przemianę. Jeśli jasnobrązowy szczeniak ma ciemne lustro w nosie, jego kolor z czasem ciemnieje.

Urodzony czarny może nagle „wzbogacić się”. Takie zmiany można rozpoznać po kolorze podszerstka. Jeśli rozsuniesz loki, u nasady włosów będzie widoczny brązowy odcień.

Rasy, które najczęściej zmieniają kolor:

1. yorkshire terier. Wygląd zewnętrzny jest modyfikowany do roku życia, co określa norma.
2. Szpic. Na zmianę koloru mają wpływ przodkowie o „niestandardowych” kolorach.
3. Rottweiler. Podpalanie może stać się jaśniejsze i może być również przebarwione na czarno.
4. Owczarek niemiecki. Często opalone młode zostają zgarnięte w wieku trzech miesięcy.
5. Dalmatyńczyków. Większość szczeniąt rodzi się biała. Plamy pojawiają się w drugim tygodniu i ciemnieją do drugiego miesiąca życia.
6. Kerry niebieski terier. Z drugiej strony te szczenięta rodzą się czarne, a ich włosy z czasem nabierają srebrzystego odcienia.
7. Krótko ucięty ogon. Młody pies jest często prezentowany w kontrastującym „monochromatycznym” wyglądzie. Stopniowo czarne znaki rozjaśniają się do niebieskiego.

Uwaga! Modyfikacje kolorów są często nieprzewidywalne. Aby uchronić się przed utratą pokroju niezbędnego do rozmnażania rasy, hodowcy wolą kupować już dorosłego psa.

Kolor sierści psa to nie tylko jego wygląd, ale także charakter. Właściciel musi wiedzieć, co przyniesie mu ten lub inny odcień futra zwierzaka. Czy będzie to świetny łowca, czy psotny przyjaciel, geny zwierzaka powiedzą.