Norweski elkhound to pewny siebie i dumny myśliwy

Elkhoundy mają dużą głowę ze zwężającą się kufą, czarny nos i ciemne oczy

Elkhund duma z puszystej wełny. Włosy są średniej długości, dość grube i sztywne, nie kręcą się. Najkrótsze obszary to głowa i przód kończyn, a najdłuższe szyja, tył nóg i ogon. Zgodnie z normą nr 242 dla łosia husky dopuszcza się jedną opcję kolorystyczną - różne odcienie szarości z nierównomiernym ubarwieniem włosów (końcówki powinny być czarne), czarna maska ​​na kufie i jasnoszary podszerstek.

Elk husky są średniej wielkości, idealna wysokość w kłębie to 52 cm dla samców i 49 cm dla samic. Na wagę instalowane są ramy 15-25 kg, czyli rozpiętość jest dość duża. Taki pies porusza się swobodnie, przestawiając przednie i tylne nogi w równoległe pary podczas chodzenia i biegu.

Odmiany Elkhounds

Jest nie tylko szary, ale i czarny norweski Elkhound. Przewidziano dla tego osobną normę nr 268. Te psy, pomimo tych samych nazw, różnią się między sobą:

• ten typ jest mniejszy, idealna wysokość w kłębie dla samców to 47 cm, a dla suk 44 cm;
• umaszczenie - tylko błyszcząca czerń, dopuszczalne są małe białe znaczenia na klatce piersiowej lub nogach;
• kolor podszerstka - czarny.

W przeciwnym razie wszystkie parametry norm brzmią dla nich tak samo, mimo że są rozdzielone.

Oprócz szarego jest też czarny łosia

Natura i psychika rasy

Norweskie Elkhundy to odważne i energiczne zwierzęta. Mają silne przywiązania do swojej rodziny i charakteryzują się bezgranicznym oddaniem. Przedstawiciel rasy nigdy nie traci czujności - ostrożna uwaga zostanie zwrócona nowym osobom, zwłaszcza jeśli pojawią się w domu. Jest to jeden z fundamentów talentu stróżującego rasy - psy mają tendencję do obrony swojego terytorium i zgłaszania problemów głośnym szczekaniem.

Ełk Łajka będzie idealnym pupilem dla osoby, która ma już doświadczenie z psami. Przedstawiciele mają wyraźne poczucie niezależności, co jest niezwykle ważne podczas polowania, ale może być trudne do nauczenia się w normalnych warunkach, więc trudno będzie się obejść bez doświadczenia. W edukacji ważne jest, aby właściciel pozostał surowy, ale nie okrutny - wpływ fizyczny nie przyniesie żadnych pozytywnych rezultatów. Niezwykle ważne jest, aby regularnie ćwiczyć z psem, w przeciwnym razie pojawią się problemy behawioralne.

Takie zwierzaki dobrze dogadują się z dziećmi, ale lepiej, jeśli nie są całkiem małe - pies będzie mógł spokojnie wchodzić w interakcje z dzieckiem, nie zagrażając mu swoim rozmiarem. Elkhoundy dobrze dogadują się ze swoimi krewnymi, ale mogą pojawić się problemy z małymi zwierzakami - mogą być postrzegane jako ofiara.

Braki i wady dyskwalifikacji

Każde odstępstwo od wymagań opisanych w standardzie uważa się za wadę konkretnego przedstawiciela rasy. Wady obejmują:

• nieregularny kształt czaszki (okrągły lub wypukły);
• zbyt ostra lub skrócona kufa;
• rodzaj zamknięcia zębów inny niż nożycowy;
• jasny kolor oczu;
• nadmiernie duże lub szerokie małżowiny uszne;
• ogon krótki, słabo zakręcony i zwisający na bok;
• kolor sierści i podszerstka nieokreślony przez normę, w tym białe znaczenia na piersi i ogonie;
• nerwowość w zachowaniu.

Powodem wykluczenia zwierzęcia z zawodów lub prac hodowlanych są poważne wady dyskwalifikujące:

• agresywne lub tchórzliwe zachowanie;
• przodozgryz lub tyłozgryz;
• żółte lub niebieskie oczy;
• wiszące uszy;
• wrodzony krótki ogon;
• obecność wilczych pazurów (dodatkowych, szczątkowych) palców na kończynach tylnych;
• odchyłka wysokości większa niż 3 cm na dolnym brzegu i ponad 4 cm na górnym.

Wybór szczeniaka

Szczenięta Elkhound mają wszystkie podstawowe cechy rasy i są bardzo podobne do dorosłych przedstawicieli. Mają krótkie ciało, ogon zakręcony nad grzbietem, kolor szaro-czarny. Z natury są ciekawskimi, niezależnymi i aktywnymi dziećmi, które nie będą się bać nowej osoby, ale nawiążą z nią kontakt. Potwierdzeniem przynależności do rasy jest dokument - rodowód, zarejestrowany w systemie związku kynologicznego i FCI działającego na danym terenie.

Szczenięta Elkhound mają specyficzny dla rasy kolor i proporcje wymagane przez standard

Populacja psów łosia jest stosunkowo niewielka, więc zakup takiego szczeniaka może być bardzo trudny. Istnieje kilka oficjalnych hodowli ("Raske Jager", "Silver Frost"), więc będziesz musiał stać w kolejce po dziecko. Rasowy przedstawiciel kosztuje średnio 500-600 $.

Warunki przetrzymywania i szkolenia

Aktywnego łowcę Elkhund trudno nazwać psem w mieszkaniu na kanapie. Taki pies wymaga regularnej aktywności fizycznej w dużych ilościach oraz długich spacerów na świeżym powietrzu (minimum 2-3 godziny). Zwierzę najlepiej będzie się czuło w zaciszu prywatnym, gdzie większość czasu będzie mogło spędzać na świeżym powietrzu. Ale jeśli właściciel prowadzi aktywny tryb życia, mieszka w dużym mieszkaniu w mieście i ma możliwość poświęcenia maksymalnej uwagi swojemu zwierzakowi, nie będzie problemu.

Aktywność fizyczna ma ogromne znaczenie dla Elkhounds

Szkolenie musi koniecznie obejmować dwa podstawowe kursy: ogólne posłuszeństwo i socjalizację. W pierwszym przypadku właściciel będzie musiał mieć stanowczość, która nie wykracza poza - elkhoundy mają poczucie własnej godności i pewien upór, dlatego bez rygoru lub gdy osoba stosuje agresję, pozytywny wynik treningu nie powinien być oczekiwany. Socjalizacja oznacza wczesne poznanie innych zwierząt i ludzi, aby pies nie czuł się przed nimi strachu w przyszłości.

W trosce o norweskiego Elkhounda

Trudności w opiece nad psem tej rasy związane są głównie z jego bogatą sierścią i wielkością. Gęsto wyściełana sierść i gruby podszerstek wymagają regularnego szczotkowania, szczególnie w okresie linienia (jesień-wiosna). Jeśli w zwykłe dni czesanie grubym grzebieniem i slickerem będzie musiało być wykonywane 4-5 razy w tygodniu, to podczas aktywnego zrzucania - 1-2 razy dziennie. W przeciwnym razie na ciele łosia husky zaczną tworzyć się gęste maty, a włosy, które wypadły, będą wszędzie. Ale kąpanie psa często nie jest konieczne - wystarczy zabiegów wodnych, gdy się brudzi, 2-3 razy w roku. Norweski Elkhund nie jest strzyżony, pazury nie są specjalnie odcinane (podczas aktywnych spacerów i tak się zmielą).

Do czesania Elkhounda przydaje się wysokiej jakości ślizgacz

Psy myśliwskie zużywają dużo energii, dlatego żywienie musi w pełni zaspokajać zwiększone potrzeby zwierzęcia. Wybierając suchą karmę należy zwrócić uwagę na specjalistyczne diety przeznaczone specjalnie dla psów aktywnych, o wyjątkowo wysokiej jakości:

• Hill`s Science Plan dla dorosłych aktywnych psów (kurczak Performance);
• Acana sport&Zwinność;
• Folwark Arden (Adult Dog Prestige).

Naturalna żywność również może mieć miejsce, ale tutaj właściciel będzie musiał zadbać o przygotowanie zbilansowanej diety. Lepiej, jeśli pomoże w tym weterynarz, oceniając stan i zdrowie konkretnego zwierzęcia. Lista produktów musi zawierać:

• świeże chude mięso (wołowina, królik, indyk),
• wysokiej jakości podroby (serce i wątroba),
• zieleń,
• warzywa i niesłodzone owoce,
• owsianka (z wyłączeniem pszenicy i kukurydzy),
• nabiał.

Nie ma specjalnych produktów zabronionych dla tej konkretnej rasy, ograniczenia mają charakter ogólny (słone, smażone, tłuste, słodkie, wędzone, mączne).

Choroby Norweskiego Łosia Łajki

Norweskie Elkhoundy to silne i zdrowe psy, których średnia długość życia wynosi 12-15 lat. Nie mają specyficznych dolegliwości, ale jak wszystkie duże i średnie rasy istnieje ryzyko dysplazji stawów biodrowych. Jest to choroba dziedziczna związana z zaburzeniami w tworzeniu się elementów stawowych, w wyniku których tracą one swoją funkcjonalność. Pierwsze objawy pojawiają się zwykle w wieku 6 miesięcy i później, gdy zwierzę przybiera na wadze. Typowe przejawy problemu to:

• trudności z wstawaniem na łapach po śnie;
• kulawizna po wysiłku;
• zwiększone zmęczenie;
• spadek nawykowej aktywności;
• negatywna reakcja zwierzęcia przy próbie dotknięcia tylnej łapy.

Choroba wymaga obowiązkowej wizyty u weterynarza. Terapia zachowawcza rzadko daje rezultaty, dlatego najczęściej zalecana jest operacja wstawienia protez.

Recenzje właścicieli rasy

Mój pies ma na imię Ruta (wg dokumentów Silver Frost Rose). Jeździmy na wystawy nie tyle z miłości do imprez, ile dlatego, że sytuacja zobowiązuje. Mimo młodego wieku moja peska to Młodzieżowy Champion Rosji, Champion Rosji, Champion RKF, Champion Kirgistanu, Champion Kazachstanu. Ma 4 CACIBy i zamknął już Interchampiona. Generalnie wybrałem psa nie na wystawy, ale dla duszy)) Miałem szczęście z wyborem. Ruta i ja jesteśmy dla siebie idealni! O moim psie mogę opowiadać godzinami. Po prostu ją uwielbiam! A ona odpowiada mi z absolutną wzajemnością. Pies bardzo przyjacielski, towarzyski, wyluzowany, zawsze w dobrym humorze, czuły. Jednocześnie kocha porządek i dyscyplinę. Jeśli coś pójdzie nie tak, jest oburzony. Komunikujemy się z nią prawie na poziomie sensorycznym: rozumie absolutnie wszystko i stara się sprawić ukochanej pani jak najmniej kłopotów i jak najwięcej radości. Kocha dzieci (i - w każdym wieku). Wcale nie agresywny wobec ludzi. Ale w niektórych sytuacjach może nie tylko szczekać, ale także gryźć. Aż do roku norweski Elkhound nie blaknie. Wtedy - dwa razy w roku. Latem – intensywniej. Suki nadal wykazują „autentyczność” po rui. W pełnych „zimowych” ubraniach pies wygląda po prostu prześlicznie. Wersja letnia charakteryzuje się brakiem kołnierza i jest sztywniejsza w dotyku.

Dwukrotne wrażenie zrobiła na mnie praca psa na łosia. Drugi raz w Szwecji. Dotarliśmy na polanę. Wyładowałem te trzy elkhoundy. Odeszliśmy z nimi od auta około 100 metrów, usiedliśmy na zwalonym drzewie. Właścicielka porozmawiała z psami i pozwoliła im odejść. Hałasowali po 40 minutach. Tak świetnie zrobił hałas. Mówię do właściciela - Wyciągnął, chegosidi! I powiedział mi - Siadaj. Teraz przyniosą… nie wierzyłam, jem, ale. Nie, za jakieś dziesięć minut, dokładnie na nas, ta trójka pędziła byka.

Norweski Łoś Łajka to pewny siebie i samowolny pies myśliwski. Lepiej nie mieć takiego zwierzaka w małym mieszkaniu z chęcią leżenia cały dzień na kanapie - pies będzie potrzebował dużo ruchu i regularnych spacerów. Rasa nie jest trudna w pielęgnacji, ale trzeba być przygotowanym na dużą ilość wełny.