Chow chow

Chow Chow to popularny i dobrze znany w naszym kraju pies stróżujący, należący do najstarszych ras. Rasa swoje pochodzenie zawdzięcza grupie szpiców, ale panuje opinia, że ​​nie obyło się bez domieszki krwi doga tybetańskiego lub dog angielski.

Historia pochodzenia rasy

Badania i analizy DNA potwierdziły, że Chow Chow faktycznie należy do pierwszych tak zwanych prymitywnych ras, które wyewoluowały z wilka. Ojczyzną Chow Chow są suche strefy stepowe w północnych regionach Chin i Mongolii, gdzie rasa była znana ponad dwa tysiące lat temu.Zwierzęta rasowe utrzymywali mnisi buddyjscy, którzy nie tylko prowadzili prace związane z hodowlą rasy, ale także prowadzili wpisy w dzienniku, które służą jako rodzaj rodowodu psów. Aby przeprowadzić odnowienie krwi, wymieniono producentów między kilkoma klasztorami.

To interesujące! Pierwsza wzmianka o Chow Chow w Europie pochodzi z 1785 r. Rasa jest opisana w książce historii naturalnej autorstwa Gilberta White. A same psy pojawiły się prawie pół wieku później, u angielskich hodowców, którzy prowadzili prace nad poprawą cech rasy.

Można więc argumentować, że dzisiejsze Chow Chows są efektem wieloletniej pracy hodowlanej Brytyjczyków, a nie rasowych psów chińskich. Badania wykazały, że rasa ta ma najniższy poziom umiejętność uczenia się i wykonywania poleceń, co jednak nie zmniejsza popularności chow-chow w naszym kraju.

Powszechnie uznane standardy rasy

Obecnie istnieją jednolite standardy międzynarodowej organizacji kynologicznej FCI, którymi zaleca się kierować się:. Federacja uznała ponad trzysta ras, w tym chow chow. Normy określają wszystkie główne identyczne cechy, które wyróżniają pewną grupę. Opis ten jest reprezentowany przez wielkość, wagę, wzrost, długość i kolor sierści, proporcje ciała, położenie i kształt uszu i ogona, a także charakter i temperament rasy.

Głowa:

• czaszka płaska i szeroka, dobrze wypełniona pod oczodołami i niezbyt wyraźne przejście między czołem a kufą;
• przednia część z szerokim i dużym nosem, którego kolor zmienia się w zależności od koloru szaty;
• kufa średniej długości, szeroka, bez ostrości;
• usta i podniebienie są czarne lub niebieskawo-czarne;
• zęby równe, osadzone na mocnych szczękach, zgryz nożycowy;
• oczy są owalne, średniej wielkości, jasne, często ciemne lub tego samego koloru;
• uszy są małe, grube, z lekkim zaokrągleniem na końcu, szeroko rozstawione, z nachyleniem do oczu, lekko osadzone z boku;
• szyja bardzo mocna, o dobrej objętości, nie krótka, mocno osadzona na ramionach, z lekką krzywizną.

Ramka:

• plecy są wystarczająco krótkie, ale mocne, proste, z mocną częścią lędźwiową;
• klatka piersiowa charakteryzuje się szerokością i głębokością, z dobrze zarysowanymi, niebeczkowatymi żebrami;
• ogon osadzony wysoko, ściśle przylegający do powierzchni grzbietu.

Kończyny:

• przód - absolutnie prosty, średniej długości, z charakterystyczną mocną kością i muskularnymi, spadzistymi ramionami;
• tylne nogi są muskularne, ze stawami skokowymi skierowanymi ku dołowi i minimalnymi kątami dla szczudłego chodu;
• łapy - nieduże, zaokrąglone, z dobrym podparciem na palcach.

Wysokość w kłębie: dla psa - 48-56 cm w obręczy barkowej, dla suki - 46-51 cm w obręczy barkowej.

Pies w ogólnym wyglądzie jest zwarty i mocny, o zrównoważonym tułowiu, ogon mocno osadzony na grzbiecie. Rasa jest wyjątkowa ze względu na charakterystyczny szczupły chód i fioletowy język.Wady dyskwalifikujące mogą być reprezentowane przez dowolną pigmentację nosa (z wyjątkiem niebieskich psów), a także obecność czerwonego lub różowego języka oraz czerwonych lub różowych plam na języku. Poważne wady rozwojowe obejmują jedno lub oba wiszące uszy.

Główne odmiany chow chow

Pod względem wyglądu, a także rodzaju okrycia wełnianego, zwyczajowo rozróżnia się dwie odmiany, godne uwagi i charakteryzujące się pewnymi cechami rasy.

Odmiana długowłosa

Pies o takich cechach rasy ma obfitą, dość długą i grubą, prostą, pionową sierść. Powłoka powierzchniowa jest twarda i sprężysta. Podszerstek miękki, gruby i puszysty. W okolicy szyi i kłębu obserwuje się długie włosy, tworzące bujną strefę kołnierza lub tzw. grzywę. Na poziomie przedramienia występuje bujne upierzenie. Tył ud reprezentowany jest przez „spodnie”. Sekcja ogonowa jest luksusowa i bujna.

Wady mogą stanowić rzadkie, miękkie, lekko pofalowane, krótkie lub lekko przylegające włosy, a także słaby podszerstek.
Wady to obecność krótkiej, falistej, obcisłej sierści, a także słaby podszerstek. Może brakować zdobienia włosów na szyi i kłębie, na kończynach lub ogonie.

Odmiana krótkowłosa

Odmiana ta charakteryzuje się zewnętrzem o krótszej i gęstszej sierści, z wyraźnym podszerstkiem i słabym wyrazem zdobiącej sierści, która jest nieco dłuższa na szyi i kłębie, a także z tyłu kończyn i na ogonie.

Wady urozmaicenia mogą wyrażać się zbyt długą, niezbyt ciasną szatą, obecnością dostatecznie wyraźnych zdobiących włosów, a także bardzo rzadkimi i miękkimi włosami.Sztuczne skracanie włosów, które zmienia naturalny kształt lub wygląd zwierzęcia, jest zwykle surowo karane.

Postać chow-chow

To interesujące! Według standardów rasy Chow Chow charakteryzuje się bystrym umysłem, niezależnym usposobieniem i wrodzonym poczuciem godności, co nadaje zwierzęciu wygląd pewnej alienacji.

Dorosły pies wyróżnia się wnikliwością i powściągliwością w stosunku do obcych, a głęboko osadzone oczy powodują ograniczone widzenie boczne, dlatego zaleca się podejście do zwierzęcia od przodu. Rasa jest pozycjonowana jako spokojna, z niezależnym, ale lojalnym, aroganckim i dumnym temperamentem, dość aktywna, z nieco przerośniętym poczuciem własnej wartości.

Jeśli odbiegamy od parametrów standaryzacji, to według doświadczonych hodowców Chow Chow jest psem o wyjątkowym, oryginalnym i bardzo samodzielnym charakterze. Te spokojne, a czasem flegmatyczne psy potrzebują odpowiedniego treningu. Poczucie tolerancji wobec innych zwierząt należy wychowywać już od szczenięcia. Z reguły w rodzinie pies tej rasy samodzielnie wybiera swojego właściciela-lidera i jest po prostu przyjazny dla reszty. Dzieci Chow-chow są dość tolerancyjne, ale nie znoszą nawet niewinnego, dziecinnego znęcania się. Aktywne i odpowiednio dobrane obciążenia mają pozytywny wpływ na uspokojenie zwierzaka.

Zasady opieki domowej

Rasa Chow Chow doskonale nadaje się do uprawy zarówno przez doświadczonych hodowców psów, jak i początkujących, ale odpowiedzialnych i zorganizowanych miłośników psów, którzy mogą poświęcić wiele czasu i wysiłku na pełną opiekę nad zwierzęciem.

Jak i ile chodzić

Chow Chow nie jest przystosowany do jazdy na rowerze, pokonywania wysokich barier i skakania z wysokości, co wynika ze specyfiki budowy tylnych kończyn, które są proste i nie mają dobrej amortyzacji. Jednak spacery powinny być długie, w miarę aktywne, około trzech godzin dziennie.

Długie włosy często prowokują do przegrzania, dlatego wskazane jest wyprowadzanie zwierzęcia wcześnie rano i po ustąpieniu upałów w południe. Po spacerze obowiązkowe jest oględziny wełny pod kątem obecności cierni, łopianu lub resztek roślin, a także ektopasożytów. Łapy po powrocie z ulicy należy umyć i osuszyć miękką szmatką.

Funkcje pielęgnacji włosów

Bogactwo szaty, na którą składa się długi włos i gęsty podszerstek, wymaga odpowiedniej i regularnej pielęgnacji. Obowiązkowa systematyczna procedura szczotkowania przy użyciu żelaznego grzebienia z długimi i cienkimi zębami lub specjalnej szczoteczki do masażu. Cechą rasy jest występowanie okresowego wzmożonego wydzielania śliny u młodych psów, co powoduje charakterystyczne zwilżenie sierści w strefie obroży. W takim przypadku stosuje się miejscowe procedury higieniczne i suchy szampon.

Zaleca się mycie Chow-Chow w razie potrzeby, po rozczesaniu i usunięciu kołtunów. Najlepszy wynik pokazuje zastosowanie specjalnego szamponu „Global-Vet” z ekstraktem z pantenolu i aloesu, a także wysokiej jakości suchych szamponów. Przed kąpielą warto zabezpieczyć uszy przed wodą bawełnianymi wacikami. Wełna suszona suszarką do włosów po zabiegach wodnych musi być dokładnie, ale niezwykle starannie wyczesana.

Procedury higieniczne

Ważny! Po kąpieli należy dokładnie przyciąć włosy, zarówno między palcami stóp, wokół łap, jak i wewnątrz małżowiny usznej, co ułatwi proces czyszczenia. Aby nadać zaokrąglony kształt, wskazane jest przycięcie włosów na czubkach uszu.

Paznokcie są okresowo przycinane, a także higieniczne czyszczenie uszu, nosa i oczu. Wskazane jest powierzenie pielęgnacji psów wystawowych profesjonalistom.

Wskaźniki zdrowia

Ze względu na charakterystyczne cechy budowy ciała Chow Chow jest podatny na dziedziczną dysplazję stawów biodrowych, skręt i jest podatny na wskaźniki wysokiej temperatury. Budka dla dorosłego psa Dwa razy w roku. Średnia długość życia to dziesięć lat.

Dieta

Aby wychować zdrowego i pięknego zwierzaka, należy zapewnić mu kompletną i zbilansowaną dietę w każdym wieku. Dieta psa powinna zawierać wszystkie składniki niezbędne do pełnego rozwoju i prawidłowego wzrostu:

• mięso w postaci wołowiny, rzadziej drobiu, oczyszczone z kości i skóry;
• produkty uboczne reprezentowane przez serce, żołądek, wątrobę, płuca i chrząstkę;
• produkty mleczne w postaci domowego jogurtu, kefiru, jogurtu, kalcynowanego twarogu;
• kilka gotowanych jajek tygodniowo;
• zboża, reprezentowane przez kaszę pszenną i jęczmienną, a także ryż, kaszę gryczaną i jęczmień perłowy;
• uprawy warzyw w postaci papryki słodkiej, pomidorów, ogórków, cukinii, marchwi, gotowanej kapusty i buraków;
• owoce, reprezentowane przez jabłka, gruszki, niektóre banany, jagody i orzechy.

W razie potrzeby można użyć do karmienia zbilansowanego, gotowego karma dla psów premium. Dzienne spożycie pokarmu dorosłego psa powinno być podzielone na dwie lub trzy równe części. Szczenięta karmione są od 5 do 6 razy dziennie. Zaleca się, aby nie przechowywać w połowie zjedzonej przez psa, samodzielnie przygotowanej karmy, ale pozbyć się kawałka. Zawsze powinna być czysta woda w domenie publicznej.

Kup chow-chow. Porady & Triki

Do kwestii zakupu szczeniaka rasy Chow Chow należy podchodzić bardzo odpowiedzialnie. Rasowe i zdrowe szczenięta o wyraźnych cechach rasowych nie są rzadkością w dużych miastach, w których znajdują się hodowle i doświadczeni hodowcy. Nie możesz kupić zwierzęcia ręcznie ani za pośrednictwem ogłoszeń prasowych.

Najlepiej skorzystać z osobistej rekomendacji właścicieli szczeniąt od hodowcy, jeśli są oni zadowoleni z cech rasy i zdrowia wcześniej nabytego zwierzęcia. Najlepszą opcją są kluby kynologiczne i hodowle, które sprawdziły się w kręgu hodowców psów. Należy pamiętać, że zdrowy i rasowy szczeniak Chow Chow nie może być tani, a średnia cena takiego zaszczepionego psa w wieku jednego miesiąca to około piętnaście do dwudziestu tysięcy rubli.

Wideo rasy Chow Chow