Charakterystyka średnio-dużego owczarka belgijskiego

Historia pochodzenia rasy

Pierwsze wzmianki o owczarku belgijskim pochodzą z XVII wieku. Dopiero wtedy rasa ta została uznana za mało prestiżową. Zasadniczo „Belgowie” pomagali chłopom i niewiele jest zapisów o życiu tej warstwy ludności. Pierwszy klub miłośników owczarka belgijskiego powstał dopiero we wrześniu 1891 r. Dosłownie dwa miesiące później profesor Adolphe Riyul zbiera 117 psów tej rasy, aby zbadać, które gatunki mogą reprezentować dany region Belgii. W tym czasie nie było jeszcze standardów, więc owczarki belgijskie czarne, czerwone lub białe należą do tego samego gatunku.

A w 1892 roku te psy dzielą się na trzy odmiany: krótkowłose, długowłose, szorstkowłose. Owczarek o czarnych długich włosach nazywa się Groenendael. Rudowłosa długowłosa piękność nazywa się Turvuren. Właścicielka krótkiego płaszcza - Malinois. Ludzi szorstkowłosych zaczęto nazywać Laquenois.

Rośnie popularność wśród owczarków belgijskich. Hodowcy skupiają się teraz bardziej na wyglądzie zewnętrznym. Psy z długimi włosami stają się uczestnikami wystaw, gdzie zajmują z dala od ostatnich miejsc. Krótkowłosi nadal się pasą. Charakterystyka rasy pozwala na wykorzystanie tych psów w policji. W czasie I wojny światowej zwierzęta dobrze prezentowały się na froncie. Dziś „Belgowie” są szeroko rozpowszechnieni w Europie i Ameryce. Gdzieś służą, a gdzieś stają się lojalnymi członkami rodziny.

Opis i charakterystyka

W Belgii wszystkie cztery odmiany uważane są za jedną rasę, różniącą się długością i fakturą sierści. W wielu innych krajach te psy są uważane za różne rasy. W niektórych amerykańskich klubach owczarek belgijski Laenois w ogóle nie jest rozpoznawany. Belgijski krótkowłosy malinois ma czerwony z czernieniem na końcach włosów i na pysku. Jest najtwardszym psem ze wszystkich czterech gatunków. A szorstkowłosy Laekenois ma brodę, wąsy, a nawet brwi na twarzy. Owczarek belgijski Tervuren jest bardzo podobny do Groenendael. Tylko jeśli pierwszy pies jest czarny, drugi jest jaskrawoczerwony.

Ogólny opis wyglądu:

• nie szeroka głowa;
• kufa zwęża się w kierunku nosa;
• uszy stoją;
• szyja jest wysoko osadzona, muskularna;
• nos jest czarny;
• oczy osadzone głęboko.

Przeważnie owczarki belgijskie są w kolorze czarnym lub czerwonym. Türveren może mieć biały znak na piersi. Przedstawiciele tej rasy z czerwonawymi znaczeniami wyglądają nietypowo.

Charakter i wychowanie

Ta piękność z ostrym pyskiem ma potulną naturę. Pies jest zrównoważony, nie wykazuje agresji. Jest przyjazna dla członków rodziny i znajomych. Traktuje obcych z powściągliwością, ale jednocześnie jest zawsze pewna siebie. Pomimo podobieństwa większości cech charakteru, każdy gatunek ma swoje własne cechy:

• Groenendael jest z natury psem wrażliwym, interesuje się wszystkim, jest bezpretensjonalna;
• tervuren – doskonały stróż;
• Malinois ma najbardziej stabilną psychikę;
• Laekenois - spokojny i miły pies.

Wszystkie cztery typy są łatwe do nauczenia. Potrzebujesz socjalizacji. Chętnie bawię się z małymi dziećmi.

Funkcje pielęgnacji i konserwacji

W zasadzie „Belgowie” nie wymagają specjalnej troski. Ale każdy właściciel chce, aby jego pupil był niesamowicie piękny, skuteczny i, co najważniejsze, zdrowy, dlatego trzeba będzie dołożyć wszelkich starań. Pierwsza to prawidłowe odżywianie, które jest kluczem do pięknej sierści, doskonałego zdrowia i energii. Niezależnie od tego, czy jest to żywność naturalna, czy przemysłowa, zależy to od Ciebie. Należy pamiętać, że pasze przemysłowe muszą być wysokiej jakości, a dieta oparta na produktach naturalnych musi być zróżnicowana. Ważne jest, aby organizm psa miał wystarczającą ilość białek, węglowodanów, tłuszczów, witamin i minerałów. Kursy witaminowe należy przeprowadzać dwa razy w roku.

Więc co możesz zaoferować w menu? Mięso, jajka, nabiał, ryby – zapewnią zwierzęciu wymaganą ilość białka. Kasza jęczmienna, gryczana i ryżowa - węglowodany. Masło i olej roślinny zapewnią niezbędną ilość tłuszczu do magazynowania energii. Jeśli chcesz, aby Twój pupil był zdrowy, w żadnym wypadku nie przekarmiaj go i przestrzegaj diety. Daj miękką chrząstkę, aby zapobiec tworzeniu się kamienia nazębnego.

Jeśli chodzi o specyfikę pielęgnacji wełny owczarków belgijskich, konieczne jest czesanie wełny raz na 1-2 tygodnie, a podczas linienia - codziennie. Kąpiel „belgijska” powinna odbywać się 2-4 razy w roku tylko specjalistycznymi środkami. W przeciwnym razie może rozpocząć się zapalenie skóry z suchej skóry. Nie zapomnij o czyszczeniu uszu pupila i przycinaniu paznokci raz na dwa tygodnie. Leczyć pasożyty co 3 miesiące.

Zdrowie rasy

Owczarek belgijski jest w dobrym zdrowiu. Średnia długość życia to 15 lat. Jednak te psy mają choroby, które mogą być spowodowane predyspozycjami genetycznymi. Oczywiście są takie, które mogą powstać w wyniku niewłaściwej pielęgnacji. Oferujemy krótki opis najczęstszych chorób.

Dysplazja stawu łokciowego i biodrowego jest prawie niemożliwa do zdiagnozowania na początku choroby. Ale jeśli diagnoza zostanie postawiona, musisz ją leczyć chirurgicznie. Zaćma i atrofia siatkówki mogą być przyczyną tego, że pies będzie cierpiał na zaburzenia widzenia, a nawet oślepnie. Jeśli patologia zostanie zidentyfikowana w odpowiednim czasie, można uniknąć smutnych konsekwencji.

Jeśli pies ma wzdęcia otrzewnej, ból żołądka, natychmiast skontaktuj się z lekarzem weterynarii, ponieważ mogą to być objawy skrętu żołądka. W takim przypadku konieczna jest pilna interwencja chirurgiczna, w przeciwnym razie pies umrze. Zaburzenia hormonalne spowodowane nieprawidłowym funkcjonowaniem tarczycy są łatwe do leczenia, ale trudniejsze do zdiagnozowania.

Pod dużym obciążeniem podczas treningu pies może zranić stawy, mięśnie i ścięgna. Należy uważnie obserwować zwierzaka, ponieważ zabierany może nie odczuwać bólu. Otyłość powoduje ogromne szkody u psa. Naturalnie aktywni Belgowie ucierpią nie tylko fizycznie (przede wszystkim jest to cios w układ sercowo-naczyniowy), ale także psychicznie.

Owczarki belgijskie możliwe reakcje alergiczne na pyłki i pokarm. W takim przypadku eliminujesz problem, wyłączając alergeny.

Szacunkowy koszt szczenięcia

Jeśli chcesz kupić rasowego psa, będziesz musiał zapłacić 6-12 tysięcy rubli za czworonożnego przyjaciela. Szczenięta z rodowodem, certyfikatami i kartami medycznymi będą kosztować od 30 tysięcy rubli i więcej. W hodowlach są szczenięta, których cena zaczyna się od 60 tysięcy rubli, ale z tych jest więcej szans na wyhodowanie prawdziwych mistrzów.

Wideo „Wszystko o owczarku belgijskim”

Z tego filmu dowiesz się, dlaczego warto wybrać owczarka belgijskiego i jaki charakter ma pies.