Tervuren: elegancka siła owczarka belgijskiego

Historia powstania i przeznaczenia rasy

Owczarki belgijskie zaczęły szybko zdobywać światową popularność pod koniec XIX wieku – za pierwotny punkt wyjścia dla rasy uważa się rok 1891, kiedy to utworzono National Breed Club. Chociaż pracujące psy, zewnętrznie przypominające współczesne odmiany rasy, wypasały bydło na soczystych belgijskich łąkach przez kilkaset lat przed tą chwilą.

W ciągu długiego okresu selekcji ludowej i prawie naturalnej na rozległych terytoriach rozwinęła się znaczna liczba psów pasterskich o wielkich zdolnościach do służby pasterskiej, ale o znaczących różnicach zewnętrznych. Jednak ówcześni hodowcy zwierząt gospodarskich nie byli zbytnio zainteresowani wyglądem swoich czworonożnych pomocników - tylko cechy użytkowe doprowadzone do ideału.

Jak każdy szanujący się pasterz, Tervuren długo i pilnie wypasał owce

Belgijska Szkoła Nauk Weterynaryjnych podjęła się trudnego, ale szlachetnego zadania - wyhodowania jednej rasy opartej na bardzo zróżnicowanej populacji. Głównym entuzjastą tego projektu był prof. Adolf Riyul, który zaproponował niestandardowe rozwiązanie: utrzymanie w rasie czterech odmian autonomicznych - krycie między nimi jest możliwe tylko w sytuacjach awaryjnych i za specjalnym zezwoleniem Związku Kynologicznego.

Cztery odmiany owczarka belgijskiego noszą nazwy od obszaru, w którym każda z nich została historycznie utworzona:

• groenendael;
• laquenois;
• malinois;
• tervuren.

Owczarek belgijski to wyjątkowa rasa, w której występują cztery odmiany psów

W szczególności nazwa Tervuren związana jest z zamkiem o tej samej nazwie, zbudowanym przez króla Leopolda. Ale w mieście o tej samej nazwie, które wyrosło wokół starożytnego zamku, rzadko można spotkać tervurena. Ale w oddalonej o godzinę jazdy samochodem miejscowości Poinerly znajduje się jedna z największych szkółek „czerwonych smoków” w kraju – tak w Belgii nazywa się tervurenn.

Zaszczyt stworzenia takich „smoków” należy do piwowara z Tervuren o imieniu Corbel – namiętnego konesera owczarków belgijskich. Jego psy - samiec Tom i suczka Poes - stały się przodkami rasy. Ten hodowca tervurenów zrobił wiele, aby stworzyć wysokiej jakości pulę genów, która po I wojnie światowej musiała zostać przywrócona prawie od zera. Pierwszy wzorzec rasy FCI został przyjęty w 1956 roku, a jego obecna wersja pochodzi z 2002 roku.

Dziś Tervuren jest uznawany za jedną z odmian Owczarka Belgijskiego przez wszystkie międzynarodowe organizacje kynologiczne i tylko American Kennel Club poszedł w tej sprawie dalej - tutaj Tervuren jest uważany za odrębną niezależną rasę.

Opis tervuren

Jeśli w psim świecie istnieje doskonałość, to jest ona ucieleśniona w tervuren - tak w każdym razie mówią właściciele tych wspaniałych psów. Tervuren jest bardzo podobny pod względem jakości wełny do Groenendael, a kolorem do Malinois. Ale to nie czyni rasy pośredniej, przejściowej między pozostałymi dwoma - nie, tervuren jest całkowicie samowystarczalny i ma wiele unikalnych cech, zarówno zewnętrznych, jak i behawioralnych.

Tervuren jest najbardziej czarujący i dociekliwy

Wzorzec rasy

Elegancka siła - to pojemna i bardzo precyzyjna definicja wizerunku tervurena, niezwykle harmonijna zarówno w formie, jak i treści. Standard FCI nr 15 przypisuje wszystkie owczarki belgijskie do pierwszej grupy katalogu - "Psy stróżujące i zawożące (z wyjątkiem owczarków szwajcarskich)", do pierwszej sekcji - "Owczarki z próbami pracy".

Tabela: główne postanowienia wzorca rasy owczarka belgijskiego (odmiana Tervuren)

Charakter i zachowanie

W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat "Belgom" udało się gruntownie wstrząsnąć tronem pod rządami "Niemców" - obiektywnie przewyższyć w niektórych oficjalnych aspektach niezachwianą wcześniej władzę owczarka niemieckiego. A zasługa w szczególności Tervurenów nie jest tutaj na ostatnim miejscu.

Opiekunowie psów zauważają niesamowitą lojalność tervurenów wobec ich właścicieli. Uwielbiając całe swoje ludzkie stado, tervuren wciąż wybiera dla siebie jedną z najważniejszych osób, którą uwielbia i może nie przeżyć rozłąki z. Ale ten pies wymaga również większej uwagi dla siebie.

Są to psy ulybaki, posłuszne, inteligentne i czułe

Tervureny emocjonalne są drażliwe i zazdrosne, właściciel musi o tym pamiętać i w żaden sposób nie zachęcać do takich cech. Ogólnie rzecz biorąc, psy nie są bezlitosne, nieagresywne i życzliwe, co nie przeszkadza im być doskonałymi stróżami.

Stosunek do dzieci

Przeszłość pasterza daje się odczuć przede wszystkim w relacjach z dziećmi – ich tervuren postrzegany jest jako największa powierzona mu wartość i staje się doskonałą nianią, towarzyszem aktywnych zabaw i zabawnych przedsięwzięć. Tylko nie powierzaj opieki nad psem małemu dziecku, które po prostu sobie z nim nie radzi.

Tervuren zostanie najlepszym przyjacielem Twojego dziecka

Jak dogadać się z innymi zwierzakami

Zazwyczaj zwierzęta tej rasy są lojalne wobec wszelkich zwierząt domowych i dobrze dogadują się z psami dowolnej rasy. Ale w rzadkich przypadkach mogą pojawić się problemy z kotami i innymi „drobiazgami”, głównie z powodu zazdrości - właściciele muszą być ostrożni i tłumić ewentualne konflikty w zarodku.

Jak wybrać szczeniaka

Chociaż owczarki belgijskie są już dobrze znane w dzisiejszej Rosji, tervuren nie jest szczególnie popularną rasą i jest znacznie gorszy pod względem popularności od tego samego malinois. Rozpiętość kosztów szczeniąt jest dość duża i waha się od stu do tysiąca dolarów - znaczenie ma tu wiele czynników:

• rasa szczenięcia i jego perspektywy;
• wartość hodowlana i tytuły rodzicielskie;
• pochodzenie rodowe i przewidywana wydajność.

Tervuren na szczęście nie należy jeszcze do kategorii szczególnie modnych ras i pozostaje psem dla prawdziwych koneserów. Jeśli jesteś jednym z nich, gratulacje: „czerwony smok” to twój świadomy wybór, więc prawdopodobieństwo błędu jest tutaj niewielkie. Pozostaje jasno sformułować dla siebie, jak postrzegana jest przyszłość psa:

• czy stanie się Twoją towarzyszką w aktywnej turystyce i sporcie;
• „wystąpi” na wystawach, zbierając plon nagród i tytułów;
• wcielać w życie swoje cechy służby;
• położy podwaliny pod przyszłą szkółkę hodowlaną;
• pozostanie tylko towarzyszem - ukochanym psem rodzinnym.

Szczeniak tervuren wykazuje inteligencję i zdolności uczenia się w młodym wieku

Od właściwego wyboru zależy nie tylko koszt szczeniaka, ale także Twój wspólny styl życia z nim przez wiele lat. Nie trzeba dodawać, że szczeniaka jakiejkolwiek rasy nie należy kupować na losową reklamę, chociaż oszuści z kynologii rzadko ćwiczą wokół tervuren i to się cieszy. Warto wybrać nie tylko szczeniaka, ale cały miot - pochodzenie i dziedziczność przyszłego dziecka, a także dobrych hodowców, którzy staną się twoimi przyjaciółmi, doradcami i asystentami.

Na co należy zwrócić uwagę w wyglądzie i zachowaniu szczeniaka:

• na głowie - u Belgów jest dość specyficzny (długość kufy jest prawie równa długości czaszki, łuki brwiowe i kości policzkowe prawie nie rozwinięte);
• dla ogólnej budowy - szczeniak musi być silny, nie chudy i nie gruby, mieć kwadratowy format;
• na wełnie - u Tervuren gruba, podwójna, z jedwabistym podszerstkiem;
• dla koloru - pamiętaj, że z wiekiem stanie się bardziej nasycony, ale białe ślady nigdzie nie znikną, a czarna maska ​​się nie pojawi;
• na charakter - wybierz najbardziej aktywnych i ciekawskich, nie pomylisz się.

Treść Tervuren

Dla początkującego w kynologii lepiej nie mieć owczarka belgijskiego - ta rasa wymaga doświadczenia, wolnego czasu i pewnego temperamentu. Bez przyzwoitej pielęgnacji i odpowiedniej edukacji wspólne życie z tervurenem może zamienić się we wzajemną udrękę dla psa i jego właścicieli.

W prywatnym domu

Dzięki cudownej wełnie tervuren z łatwością toleruje warunki pogodowe i dobrze czuje się w klatce na świeżym powietrzu. Duże terytorium pozwala psu zaspokoić swoją ciekawość, zrealizować nadwyżkę energii i instynkty obronne. Ale stałe przebywanie w budce, zwłaszcza na łańcuchu, jest kategorycznie przeciwwskazane dla tej rasy. ograniczenie wolności osobistej i brak kontaktu z właścicielem działają destrukcyjnie na tervuren, mogą powodować poważne zaburzenia nerwowe i fizyczne.

Tervuren z całą odpowiedzialnością będzie chronił powierzone mu terytorium

W apartamencie

Zakwaterowanie pozwala na bliższy kontakt, którego psy tej rasy naprawdę potrzebują. Ale owczarek w mieszkaniu stwarza właścicielowi wiele dodatkowych problemów. Jeśli nie boisz się ulepszonej pielęgnacji włosów i specyficznego zapachu, jeśli znajdziesz trzy do czterech godzin na codzienne spacery i treningi w każdą pogodę - tak, opcja mieszkania jest dla ciebie odpowiednia.

Funkcje pielęgnacyjne

Grube, kudłate futro Tervurena jest jego „wizytówką”: gęsta wełniana osłona niezawodnie chroni psa przed złą pogodą, która jest powszechna w Belgii. Dwuwarstwowa wełna nawet podczas ulewnych deszczy nie zamoka do dna i niezawodnie ogrzewa ciało w najcięższych mrozach. Ale taka uroda wymaga również wiele troski.

Higiena i pielęgnacja

W okresie między wylinkami pielęgnacja sierści tervurena nie jest tak przerażająca, jak mogłoby się wydawać. Wystarczy kilka razy w tygodniu dokładnie przeczesać psa w kierunku wzrostu sierści szczotką - na podszerstek i metalowym grzebieniem z częstymi zębami - na okrywę włosową.

Pies pasterski będzie musiał być czesany codziennie i w różnych kierunkach, używając oprócz wymienionych narzędzi furminatora i specjalnej rękawicy wykonanej z silikonu lub gumy. Włożone wysiłki pomogą szybko pozbyć się starej martwej wełny i nie będą tworzyć „zaspy” na podwórku ani pokryć wszystkich powierzchni w mieszkaniu cienką warstwą.

Co do reszty, wszystko jest bardzo proste:

• kąpiel - raz na pół roku lub jako mocno zabrudzone;
• czyszczenie oczu - codziennie;
• czyszczenie uszu - co tydzień;
• mycie zębów - przynajmniej raz w miesiącu;
• przycinanie - w razie potrzeby.

Pieszy

Energiczne i szybkie psy, tervureny potrzebują regularnego aktywnego spaceru, nawet jeśli mają możliwość swobodnego biegania po podwórku. Tylko dzięki długotrwałej komunikacji z właścicielem na spacerze będzie można skierować energię zwierzaka na konstruktywne cele: trening, rozwój cech pracy itp. D.

Zaufany kontakt z właścicielem jest niezbędną koniecznością dla Tervuren

Odżywianie

Jeśli jesteś zwolennikiem naturalnego odżywiania, stwórz dietę bogatą w białko dla swojego zwierzaka - mięso, ryby i podroby powinny stanowić co najmniej 70 procent całego pożywienia. Pasza liofilizowana również powinna być bogata w białko – tylko klasa super premium lub holistyczna.

Tabela: Zalecenia dotyczące komponowania diety dla tervuren

Zdrowie i długowieczność

Ten typ owczarka belgijskiego wyróżnia się najsilniejszym zdrowiem - średnia długość życia wynosi dwanaście lat lub więcej, co nie jest wcale złe dla przedstawicieli współczesnych dużych ras, zwykle obciążonych wieloma problemami dziedzicznymi. Oczywiście nie wszystko jest tak idealne, jak byśmy sobie życzyli w Tervuren, zwłaszcza w liniach komercyjnych, których celem jest wyłącznie kreowanie zewnętrznej efektowności.

Jeśli mówimy o genetycznych predyspozycjach tervurenu do chorób, należy zwrócić uwagę na następujące patologie:

• dysplazja stawów biodrowych i łokciowych;
• padaczka;
• postępujący zanik siatkówki.

Szczepienie szczeniąt odbywa się dwu- lub trzyetapowo - w zależności od hodowcy i lekarza weterynarii - w ósmym, dwunastym tygodniu oraz dodatkowo po całkowitej wymianie zębów. Pierwsze szczepienie przeciwko wściekliźnie podaje się w wieku trzech miesięcy. W przyszłości złożone szczepienie powtarza się co roku.

Szkolenie i edukacja Tervuren

Podnoszenie Tervurena wymaga pewnej ręki i systematycznego podejścia do pacjenta. Psy są bardzo mądre, łatwe do wyszkolenia, ale właściciel musi najpierw wyznaczyć „korytarz” dla zwierzaka - kanał behawioralny, w którym może przejść przez życie.

Im szybciej zaczniesz towarzysko z aktywnym szczeniakiem, tym lepsze wyniki osiągniesz. Trzeba nie tłumić naturalnej ciekawości dziecka, ale umiejętnie nią kierować, kładąc podwaliny pod kontakt z psem, na którym będzie się opierać całe jego wychowanie. Jest to szczególnie ważne dla Tervurena, ponieważ są oni najbardziej „roztargnionymi” Belgami, gorzej się koncentrują i mogą jednocześnie rozpraszać się wieloma drugorzędnymi czynnikami.

Podczas treningu tervuren wykazuje doskonałe wyniki

Wskazane jest rozpoczęcie szkolenia ogólnego dla wszystkich Belgów w wieku od pięciu do sześciu miesięcy, zajęcia powinny być intensywne i często zmieniać zadania, aby szczenię nie straciło zainteresowania treningiem. Przebieg służby straży ochronnej również nie będzie kolidował z tervurenem, ale zajęcia należy prowadzić od pierwszego roku życia, kiedy pies jest odpowiednio ukształtowany fizycznie i psychicznie.

Najlepsze pseudonimy dla tervuren

Spróbuj, aby imię, które nadajesz małemu Tervurenchik, odzwierciedlało słoneczny urok tej rasy. Bardzo pożądane jest też, aby przydomek był krótki i dźwięczny – pies musi usłyszeć swoje imię, nawet jeśli przebiegnie znaczną odległość.

Pseudonim dla suki powinien być piękny i kobiecy, a dla psa - uosabiać siłę, moc i odwagę psa

Dla chłopców

Szczęśliwe pseudonimy dla chłopców tervuren:

• Bruno;
• helios;
• Mars;
• Onyks;
• Osborne;
• Raynora;
• Srebro;
• Prześladowca;
• Timon;
• Las;
• Szansa.

Dla dziewczyn

Szczęśliwe pseudonimy dla dziewcząt tervuren:

• Atena;
• Bereginya;
• Stokrotka;
• Isztar;
• Xena;
• Łada;
• Selena;
• Zadowolony;
• Wiśnia;
• Junona;
• Jaspis.

Wideo: wszystko o owczarku belgijskim Tervuren

Recenzje właścicieli

Są to rzeczywiście bardzo energiczne, bardzo inteligentne, inteligentne, pomysłowe psy, które przede wszystkim kochają, kiedy zwraca się na nie uwagę.

Powiedzieć, że ta rasa potrzebuje aktywności fizycznej, to nic nie mówić! Wcale się nie męczą: już w wieku 9,5 lat biegają i bawią się jak szczenię, a to nawet po bieganiu czy na rowerze z nim.

Według moich obserwacji tervureny są bardziej, nawet nie choleryczne, są bardziej „wietrzne”. Trudno im się skoncentrować na czymś przez długi czas, są rozkojarzeni i stale monitorują sytuację wokół nich. T. mi. słaba zdolność koncentracji.

Wśród owczarków belgijskich Tervuren jest prawdopodobnie najbardziej emocjonalnym i najbardziej zorientowanym na człowieka psem. Komunikacja z nim wymaga wiedzy i umiejętności, ale daje właścicielowi ogromną, nieporównywalną przyjemność.