Wszystkie główne cechy owczarka anatolijskiego

Historia pochodzenia rasy

Owczarek anatolijski jako bardzo młoda rasa. Jego drugie imię to kangal. W klubie kynologicznym świata pojawiła się dopiero w latach 90. ostatni wiek.

Ten owczarek należy do molosów, uważanych za przodków mastifów. Dlatego uważana jest za psa służbowego. Przez 6 tysięcy lat rozwój molosów odbywał się w sposób aborygeński. Według niepotwierdzonych doniesień w tworzeniu tej rasy brały udział dogi niemieckie i charty. Pośrednim potwierdzeniem ich udziału jest fakt, że kangal ma imponujące wymiary, a także dobrą szybkość i zwinność. W czasach starożytnych psy te były używane jako strażnicy żywego inwentarza.

Musisz wiedzieć, że w Turcji rasa ta dzieli się na kilka typów:

• kangal morski. Wykorzystywany do hodowli owczarka anatolijskiego europejskiego;
• akbash – pies służbowy;
• karabasz;
• Owczarek Boz - nierozpoznana, ale bardzo rozpowszechniona rasa w Turcji;
• malakl - pies stróżujący, pasterz, a także rasa usługowa.

Rasa otrzymała nazwę „Owczarek anatolijski”, ponieważ jej przodkowie byli szeroko rozpowszechnieni na płaskowyżu anatolijskim. To tam rozprzestrzenił się na cały świat.

Opis i cechy rasy

Owczarek anatolijski ma następujący opis rasy:

• muskularne i duże zwierzęta, które mają grubą szyję i szeroką klatkę piersiową;
• głowa jest duża;
• w kłębie samce osiągają zwykle 66–79 cm, a samice 68–76 cm;
• waga psów wynosi 40–70 kg;
• kolor płaszcza może być dowolny. Najczęściej występuje biało-kremowy kolor z czarnymi uszami, a także czarna maska ​​na twarzy;
• gruba wełna. Ma gruby podszerstek. Dlatego psy powinny być szczotkowane około 1-2 razy w tygodniu. Kiedy zwierzę jest wzburzone, ogon podnosi się.

Zwierzęta osiągają dojrzałość płciową w wieku około 18-30 miesięcy. Ponadto psy żyją średnio około 10,5 roku. Jednak dane te opierają się tylko na jednym badaniu. Najczęściej psy pasterskie tej rasy umierają na raka, zawał serca i kombinację kilku czynników.

Charakter i cechy treningu

Aby hodowla psów tej rasy była skuteczna, trzeba znać charakter zwierząt, a także cechy ich treningu. Owczarek anatolijski ma silną i niezależną osobowość. Dzięki temu jest w stanie wykonywać swoje funkcje (np. chroniąc stado) bez kontroli człowieka. Jednak ze względu na swoją niezależność takie psy nie są łatwe do rozmnażania. Zdecydowanie trzeba je przeszkolić i uspołecznić. Tylko w ten sposób zwierzę stanie się posłuszne.

Kangal to bardzo mądry pies. Dociekliwość zwierząt pozwala skutecznie uczyć je nowych poleceń. Dlatego przedstawiciele tej rasy uczą się bardzo szybko i łatwo. Ale mogą zignorować niektóre polecenia swoich mistrzów, jeśli coś im się nie podoba.

Ze względu na swój krnąbrny charakter psy te nie nadają się do trzymania w ciasnych mieszkaniach. Tutaj szybko zaczną się nudzić, co może przerodzić się w poważne problemy dla właściciela. W końcu pasterze anatolijscy często sami podejmują decyzje. Na przykład zwierzę może zdecydować, kogo wpuścić do domu. W takim przypadku właściciel musi pogodzić się z decyzją.

Kangale najlepiej czują się na wsi. Owczarki anatolijskie dobrze dogadują się zarówno z dziećmi, jak i innymi zwierzętami. Dorośli, podobnie jak szczenięta, wolą biegać i pływać niż bawić się kijem.

Psy nie powinny być szkolone do atakowania. Mają atak we krwi. Lepiej zwrócić szczególną uwagę na edukację i jasne wykonywanie poleceń.

Konserwacja i pielęgnacja

Pomimo swojej krnąbrnej natury, Owczarek Anatolijski jest uważany za bezpretensjonalne zwierzę. Nie kładź jej jednak na łańcuchu ani w klatce. Najlepiej, aby zwierzę mieszkało na przestronnym podwórku lub wolierze. Dlatego ta rasa jest bardziej odpowiednia dla prywatnego domu lub wsi.

Aby zwierzę nie straszyło przechodniów, wolierę należy ogrodzić wysokim płotem. Ze względu na specyfikę zachowania kangale poleca się podawać osobom, które mają już doświadczenie w szkoleniu psów. W przeciwnym razie niewłaściwe obchodzenie się ze zwierzęciem może spowodować tylko szkody.

Zalety i wady

Każda rasa ma swoje zalety i wady. Kangal ma zarówno wyraźne zalety, jak i wady. Do pozytywnych aspektów rasy należy dobra wytrzymałość fizyczna, życzliwość wobec ludzi, a także nieustraszoność i odwaga. Główną zaletą owczarka anatolijskiego jest obecność stabilnej psychiki.

Nie zapomnij jednak o mankamentach rasy. Należą do nich trudności w hodowli takich psów w mieszkaniach miejskich. Tutaj wadą jest zarówno mobilność psów, jak i ich krnąbrny charakter. Ponadto co miesiąc będziesz musiał dobrze wydawać na karmę dla zwierząt. Ponadto występują trudności z nabyciem rasowego kangala, którego koszt nie jest mały.

Jak widać, jest tu wystarczająco dużo zalet i wad. Dlatego każdy hodowca psów musi samodzielnie zdecydować, czy może zapewnić swojemu pupilowi ​​nie tylko miłość, ale także wszystko, co niezbędne.

Wybór i przybliżony koszt szczenięcia

Szczenięta tej rasy są rzadko spotykane w sprzedaży, ale też często. Przy wyborze psa tej rasy najtrudniej będzie ustalić, na ile spełnia on normy rasy. Ta kontrola jest szczególnie ważna przy zakupie szczenięcia rasowego. Problem wyboru wynika z faktu, że zwierzęta tej rasy mogą mieć różne opisy. Dlatego wybór powinien opierać się na ogólnych cechach charakterystycznych dla gatunku jako całości.

Koszt jednego szczeniaka może się różnić w szerokim zakresie - od 10 do 35 tysięcy rubli. Ponadto potomstwo zwierząt, które zdobyły nagrody, może przekroczyć ten próg.

Jak widać, Anatolijczyk mimo swoich mankamentów może stać się doskonałym zwierzakiem i dać swojemu właścicielowi wiele przyjemnych chwil.

Wideo „Kangal jest najsilniejszym psem na świecie”

Z tego filmu dowiesz się o rasie Kangal lub Owczarku Anatolijskim.