Chart rosyjski

Chart rosyjski myśliwski (eng. Borzoj i wilczarz rosyjski) rasa psów myśliwskich, nazwa tych psów pochodzi od słowa "chart" - szybki, rozbrykany. Do dziś chart rosyjski trzymany jest głównie jako pies myśliwski.

Streszczenia

• Charty rosyjskie przegonią wszystko, co ucieka. Nie schodzić ze smyczy w niebezpiecznych miejscach i na obszarach miejskich.

• Są wrażliwe na leki, zwłaszcza środki znieczulające, ponieważ ich zawartość tkanki tłuszczowej jest minimalna. Upewnij się, że twój weterynarz jest świadomy tego niuansu. Unikaj także chodzenia w miejscach, w których stosowano chemikalia: pestycydy, herbicydy, nawozy.

• Charty są podatne na volvulus. Karm w małych porcjach i unikaj stresu po karmieniu.

• Od dzieci mogą się denerwować, ich zamieszanie i głośne krzyki podniecają psa. Dobrze dogadują się z dziećmi, jeśli tylko razem dorastają i przyzwyczajają się do nich.

• Rzadko szczeka i nie nadaje się do roli psa stróżującego, ponieważ nie jest agresywny i nie terytorialny.

• Niektórzy nie dotykają kotów w domu, ale gonią je na ulicy. Małe psy mogą być postrzegane jako ofiara, nie schodzić ze smyczy.

Historia rasy

Charty rosyjskie polują na wilki, lisy i zające od setek lat, ale daleko od chłopów. Były zabawką i zabawą dla szlachty, właściciele ziemscy trzymali je w setkach.

Oczywiście wywodzili się od chartów, które zostały skrzyżowane z rasami długowłosymi, ale od których i kiedy do tej pory nie wiadomo. Jeśli chart rosyjski jest znany również poza Rosją, to chart hortaya (krótkowłosy), mało znany. Ale to ona jest uważana za starszą rasę.

Rosja bardzo długo handlowała, walczyła i komunikowała się z nomadami ze stepu. Płaski, nagi step wydaje się być stworzony dla jeźdźców i szybkich, zwinnych psów: saluki, tajgany, Afgańczycy. W pewnym momencie te charty trafiły do ​​Rosji, ale kiedy to się stało, trudno powiedzieć na pewno.

Według jednej z teorii dogadywali się z kupcami bizantyńskimi w IX-X wieku lub w XII z hordami Mongołów. Według innego (z American Kennel Club), książęta przywieźli je w XVI wieku z Persji.

Były słabo przystosowane do zimnych klimatów i mogły zakorzenić się dopiero po skrzyżowaniu z lokalnymi psami. Istnieją jednak dowody przeciwko tej teorii.

Pierwsza pisemna wzmianka o psie myśliwskim pochodzi z XII wieku, ale opisuje ona psa do polowania na zające i może wcale nie jest chartem.

A pierwszy rysunek znajduje się w katedrze św. Zofii w Kijowie, przedstawia psa z ostrymi uszami, który goni jelenia. Katedra została zbudowana w 1037 roku, co oznacza, że ​​rosyjskie charty były na długo przed atakiem Mongołów.

Badania przeprowadzone w ZSRR wykazały, że w Azji Centralnej występowały dwa główne typy chartów: tajgan w Kirgistanie i chart afgański w Afganistanie. Część z nich przybyła do Rosji w VIII-IX w. wraz z kupcami lub wojskami.

Ponieważ w Azji Środkowej panują surowe zimy, mogli przystosować się do klimatu Kijowa. Ale nie mogli znieść zim w bardziej północnych miastach - Nowogrodzie i Moskwie. Prawdopodobnie zostały skrzyżowane z lubi, w celu przystosowania się do zimna. Przynajmniej do takiego wniosku doszli radzieccy naukowcy.

Charty rosyjskie stają się ulubieńcami szlachty: carów, książąt, bojarów, właścicieli ziemskich. Najczęściej polują na zające, rzadziej dziki i jelenie, ale głównym wrogiem pozostaje wilk.

Jest to jeden z psów, które potrafią dogonić i zatrzymać wilka, szczególnie w zimnym i śnieżnym klimacie. Charty rosyjskie są przystosowane do nęcenia wilka (ale tylko najbardziej złego), ale to nie są wilczarze. Potrafią dogonić, udusić, resztę robią myśliwi.

Uważa się, że pierwszy wzorzec rasy pojawił się w 1650 r., ale jest to bardziej ogólny opis niż to, co dziś nazywa się wzorcem. W Rosji posiadanie sfory chartów było bardzo prestiżowe i drogie, pamiętajcie o łapówce szczeniąt chartów od Generalnego Inspektora? Ale to był już wiek oświecony, co możemy powiedzieć o czasach, kiedy nie można ich było sprzedać

poprostu daj? Polowanie z chartami było początkowo sportem, a potem sposobem na sprawdzenie jakości psa. Hodowla od początku była drobiazgowa, choć nie konserwatywna. Jest to zauważalne od XVIII wieku, kiedy miesza się z nimi krew charty angielskie, napalona, ​​cycata.

Jednocześnie zaczyna się osłabienie szlachty. W 1861 r. zniesiono pańszczyznę, arystokraci albo przenoszą się do miasta, albo znacznie zmniejszają liczbę psów. Centrum rozwoju rasy stała się Moskwa, gdzie w 1873 r. utworzono Moskiewskie Towarzystwo Prawidłowego Łowiectwa, a w 1878 r. założono Moskiewskie Towarzystwo Cesarskie zajmujące się hodowlą zwierząt łowieckich i łownych oraz prawidłowym łowiectwem.

Dzięki staraniom społeczeństwa rasa została zachowana i zaczęła się rozwijać, w 1888 r. Przyjęto pierwszy wzorzec rosyjskiego charta psiego. Ale następująca I wojna światowa i rewolucja 1917 praktycznie zniszczyły rosyjskie charty.

Polowanie było dla komunistów reliktem, a na psy w okresie głodu nie było czasu. Od całkowitego zapomnienia ocalili go pasjonaci, którzy zbierali i hodowali ocalałe psy oraz osobniki wywiezione z Rosji przed rewolucją.

Nie zyskały takiej popularności, ale w USA rasa ma zagorzałych fanów. Według księgi rejestracyjnej AKC w 2010 roku zajęły 96. miejsce pod względem liczebności na 167 ras.

Psy te jednak straciły swoje walory łowieckie, podczas gdy na terenie Rosji polowanie na charty rosyjskie jest nadal powszechne.

Opis rasy

Charty to jedna z najbardziej eleganckich i pełnych wdzięku ras psów na świecie. Charty rosyjskie są wysokie, ale nie ciężkie.

Pies w kłębie może osiągnąć od 75 do 86 cm, suki od 68 do 78 cm. Niektóre są znacznie wyższe, ale ich jakość nie zależy od wzrostu. Średnia waga samców 40-45 kg, suki 30-40 kg. Wyglądają na szczupłych, ale nie wychudzonych jak Azawakh, ale muskularnych, chociaż ich ciało pokrywa gęsta sierść. Ogon jest długi, cienki, w kształcie szabli.

Głowa i pysk charta rosyjskiego jest długa i wąska, jest to dolichocephalus, pies o kształcie czaszki, który ma wąską podstawę i dużą długość.

Ponieważ głowa jest gładka i wąska, wygląda na małą w stosunku do ciała. Oczy są duże, w kształcie migdałów, o inteligentnym wyrazie. Nos duży, ciemny, a uszy małe.

Chart chart ma długą, jedwabistą sierść, która chroni go przed rosyjską zimą. Może być gładki, falisty lub lekko kręcony, myśliwi nazywają go psem.

Gładka i krótka sierść na głowie, uszach i przodzie łap. Wiele chartów ma grubsze i najdłuższe włosy na szyi.

Kolor sierści może być dowolny, najczęściej: biały, z dużymi plamami rudy, płowy. Psy monochromatyczne nie były kochane w przeszłości i są teraz rzadkością.

Postać

Chart rosyjski myśliwski jest wiernym i kochającym towarzyszem. Ze znajomymi i przyjaciółmi są czułe i pochlebne i bardzo kochają swoją rodzinę. Właściwie wyszkolony chart niezwykle rzadko jest agresywny w stosunku do dzieci i dobrze się z nimi dogaduje.

Są grzeczne w stosunku do obcych, ale mimo swojej wielkości słabo nadają się na psy stróżujące, ponieważ nie są terytorialne i nieagresywne.

Charty rosyjskie pracują w sforach, czasem do stu psów. Polują z innymi chartami, a także terierami i psami gończymi. Dobrze dogadują się z innymi psami, zwłaszcza w porównaniu z innymi dużymi rasami.

Ale rozmiar to okrutny żart. Chart rosyjski, który nie został zsocjalizowany, może leczyć małego psa (chihuahua) jako zdobycz. W konsekwencji atak i śmierć, więc zawsze bądź ostrożny przy wprowadzaniu innych psów.

Nie zaleca się trzymania charta rosyjskiego z innymi zwierzętami, ponieważ od setek lat polują na niego. Ich instynkt każe dogonić i zabić, biegają za wiewiórkami, chomikami, fretkami i innymi zwierzętami. Nawet najspokojniejszy chart nie powinien być z nimi sam.

Potrafią dogadać się z kotami domowymi, ale jeśli zacznie uciekać… instynkt zadziała. Pamiętaj, że chart rosyjski żyjący spokojnie z twoim kotem dogoni i zabije sąsiada.

To bardzo inteligentne psy. Potrafią zapamiętać i powtórzyć triki wieloprzebiegowe, nie bez powodu często wykonują w cyrku. Charty rosyjskie to jedne z najlepiej wyszkolonych psów myśliwskich, często z powodzeniem radzące sobie w posłuszeństwie i zwinności.

Jednak, jak wszystkie niezależne i uparte charty, lubią robić to, co im się podoba, a nie to, co im nakazano. Trening z nimi wymaga wielu nagród i delikatnego podejścia. Są niezwykle wrażliwe na krzyki i są nieśmiałe, nerwowe. Surowe metody zupełnie nie nadają się do treningu ogara rosyjskiego.

W mieszkaniu są całkiem szczęśliwi i mogą wylegiwać się na kanapie i oglądać telewizję z właścicielem. Jednak tylko wtedy, gdy pies jest zmęczony i chodził. Rodzą się, by biegać i muszą podróżować szybciej niż wiatr. Podobnie jak inne psy, jeśli chart rosyjski nie męczy się i nie nudzi, staje się destrukcyjny i biorąc pod uwagę rozmiar… może poważnie zmienić wygląd Twojego mieszkania. Jeśli nie masz czasu ani możliwości, aby chodzić i go załadować, lepiej wybrać inną rasę.

Szczególną uwagę należy zwrócić na ładunki z dwóch powodów. Młode charty rosną powoli i nie powinny być przytłoczone. Nadmierny stres może prowadzić do deformacji kości i problemów na całe życie.

Musisz monitorować aktywność szczeniąt i nie podawać dużych obciążeń. Są również podatne na skręty. Choroba rozwija się, jeśli aktywność fizyczna następuje bezpośrednio po jedzeniu, a po karmieniu należy unikać chodzenia i stresu.

Nie spuszczaj ich ze smyczy w niebezpiecznych miejscach. Mogą gonić za czymś, co przyciąga uwagę, a nawet najbardziej wytrenowane charty czasami ignorują polecenia.

I w ogóle nie ma opcji, aby nadrobić zaległości, ponieważ prędkość rosyjskiego charta może osiągnąć 70-90 km / h. Dodatkowo są wysportowane i wysokie, potrafią przeskoczyć płot, co należy wziąć pod uwagę przy trzymaniu na podwórku.

Charty rosyjskie są ciche i czyste. Chociaż potrafią szczekać i wyć, rzadko to robią. I monitorują czystość nie gorzej niż koty, liżąc się. W związku z tym zapach psa z nich jest mniej powszechny niż w przypadku innych aktywnych ras.

Charty są urodzonymi myśliwymi, a ich instynkt różni się od zachowania innych psów. Najczęściej bawią się w doganianie psów i chwytanie ich za szyję, a następnie przytrzymywanie.

Szczenięta szczególnie często robią to podczas nadrabiania zaległości. Jest to typowe zachowanie chartów, a nie dominująca lub terytorialna agresja.

Opieka

Pomimo tego, że sierść jest długa, nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Profesjonalna pielęgnacja jest rzadko, jeśli w ogóle wymagana. Aby uniknąć kołtunów, sierść musi być regularnie czesana, a to wymaga czasu, ponieważ pies jest duży. Mycie też jest czasochłonne, ale same charty rosyjskie są bardzo czyste i nie wymagają częstego mycia.

Obficie zrzucają, a długie włosy mogą zakrywać meble, podłogi, dywany, ubrania. Jeśli jesteś alergikiem lub obsesyjnie czystym, rozważ inną rasę psa.

Zdrowie

Podobnie jak inne duże rasy psów, rosyjski chart myśliwski nie wyróżnia się długowiecznością. Średnia długość życia od 7 do 10 lat, czyli mniej niż w przypadku innych ras.

Najczęściej cierpią na skręty, na które mają skłonność duże psy z głęboką klatką piersiową. Najczęściej dzieje się to po jedzeniu, kiedy pies zaczyna aktywnie biegać z pełnym żołądkiem. Tylko pilna operacja może uratować, w przeciwnym razie ginie.

Problemy z sercem i nowotwory były rzadkie u tych psów od wieków, ale w ostatnich latach wzrosły do ​​przerażających ilości. Jednak u innych ras obserwuje się wzrost tych chorób.

Ale dysplazja stawu biodrowego jest nadal rzadka. Co zaskakujące, biorąc pod uwagę tendencję do tej choroby u dużych psów.

Odżywianie szczeniąt to delikatna kwestia. W ciągu pierwszych dwóch lat życia doświadczają gwałtownego wzrostu. Stwierdzono, że karmienie skoncentrowanymi, wysokoenergetycznymi pokarmami prowadzi do problemów z kościami i stawami.

Szybkie, charty nie mogą mieć takiej samej ilości tłuszczu ani mięśni, jak inne psy podobnej wielkości. Karma recepturowana laboratoryjnie dla dużych psów nie uwzględnia zainteresowań charta rosyjskiego.

Karmienie surową karmą jest ważne dla tych wysokich, szybko poruszających się psów. Ponadto, chart hortaya (bliski krewny), tradycyjnie uprawiany na diecie złożonej z owsa i okrawków mięsnych.

Nie zaleca się przymusowego karmienia szczeniąt chartów rosyjskich skoncentrowaną suchą karmą, ponieważ są one naturalnie wdzięczne w konstytucji. Nie chudość, jak myślą niedoświadczeni właściciele.