Opis rasy parson russell terrier
Zadowolony
Zwinny i dynamiczny Parson Russell Terrier jest idealny dla ludzi temperamentnych i aktywnych. Rasa została wyhodowana specjalnie do polowania na małe zwierzęta żyjące w norach, a jednocześnie była oddanym towarzyszem swojego właściciela. Dziś potrzeba takiego polowania zniknęła, ale gatunek nadal cieszy się popularnością wśród miłośników psów. Zwierzę szczęśliwie biega obok ludzi i ładuje ich energią.
Informacje o rasie
Parson Russell został wyhodowany przez krzyżowanie różnych typów terierów. Założycielem rasy był ksiądz Jack Russell Parsen, który wolał polować na konie i do tego starał się wydobyć inteligentnego asystenta. Podejmowano wiele prób poprawy walorów użytkowych psa, krzyżując z innymi rasami.
W 1873 roku myśliwy założył Kennel Kennel Club, w którym corocznie opracowywano katalog ras rasowych. Jack Russell hodował teriery szorstkowłose, ale w wystawach brały udział tylko zwierzęta gładkowłose.
W czasie studiów nabył białą suczkę z brązowymi plamami na ciele przy ogonie i przy głowie, co różni się od krótkonogich terierów. Pies był proporcjonalnie zbudowany i był wielkości lisa. W rozwoju nowej rasy uczestniczyły teriery myśliwskie typu barwnego i monochromatycznego, ale uzyskane okazy nie do końca odpowiadały odmianie dziedzicznej, ale Jack Russell kontynuował swoje eksperymenty.
Parsons Terriery zyskały popularność w Europie wśród łowców koni. Na początku 1990 roku rasa otrzymała uznanie Brytyjskiego Związku Kynologicznego i oficjalny status wzorca tymczasowego, który nazwano Parson Jack Russell. W połowie tego samego roku Międzynarodowa Federacja Kynologiczna również przyjęła ten gatunek, a współczesna nazwa rasy Parson Russell Terrier pojawiła się po uznaniu rasy przez Brytyjski Związek Kynologiczny. Dziś zwierzęta domowe zdobywają nagrody na wystawach, a wybitne rodowody gromadzone są w bazie danych rejestru Larsson Omri Relizan (Larsen Omri Relizan).
Wygląd zewnętrzny
Przedstawiciele mają zrównoważony wygląd. Jednocześnie długość ciała nieznacznie przekracza wysokość psa w kłębie, a wielkość od czubka nosa do przejścia między pyskiem a czołem jest mniejsza niż od tej linii do guzka na grzbiecie głowa.
Cechy wyglądu:
- Głowa w kształcie klina z umiarkowanie szeroką czaszką, zwężającą się ku nosowi. Mięśni szczęki mają zgryz nożycowy, a zęby wyrastają pod kątem prostym do szczęki. Oczy w kształcie migdałów, głęboko osadzone, mają bystry i inteligentny wyraz.
- Proporcjonalne uszy mają kształt trójkąta, opadają do przodu. Linia przegięcia nie wznosi się ponad powierzchnię czaszki.
- Długa, muskularna szyja stopniowo rozszerza się w kierunku ramion.
- Mocny grzbiet, charakteryzujący się wyprostowaniem i elastycznością, stopniowo przechodzi w lekko wysklepiony dolny grzbiet. Umiarkowana klatka piersiowa nie opada poniżej łokcia, żebra są cofnięte i nie mogą być płaskie ani beczkowate.
- Ogon jest zwykle kopiowany. W ruchu unosi się, ale w spoczynku trochę opada. Prosta, umiarkowana długość, nie przycięta, sprzyjająca równowadze.
- Przednie nogi znajdują się pod ciałem, ich długość jest większa niż głębokość ciała, natomiast nie ma skrętu na zewnątrz ani do wewnątrz. Kończyny tylne są dobrze umięśnione, mają dobre kąty kolan i dobrze rozwinięte dolne partie nóg.
- Łopatki długie są ustawione pod kątem, odwrócone i nie wystają ponad kłęb. Ramiona są tej samej długości co łopatki, są ustawione pod niewielkim kątem do nich.
Pies porusza się w sposób skoordynowany, bez wysiłku. Mocny tył zapewnia mocny napęd podczas jazdy. Przedstawiciele są pomalowani całkowicie na biało lub mają plamy cytrynowe, czarne lub czerwone w różnych kombinacjach. Suki mają 33 cm wysokości w kłębie, a samce są nieco wyższe - 36 cm.
Odmiany szczeniąt
Norma w opisie przewiduje szorstką sierść na ciele zwierzęcia. Jeśli przedstawiciel ma delikatną i miękką sierść, to takie okazy należą do kategorii niskiej rasy. Klasyfikacja psów opiera się na długości sierści.
Rodzaje okładki rozróżnia się według rodzaju okładki:
- gładkowłosy parson russell terrier;
- mediator;
- szorstkowłosy.
Rodzaj wełny nowonarodzonego szczeniaka jest trudny do określenia, ostateczną decyzję o jej odmianie podejmuje się po 2-3 miesiącach. Futro musi być obecne na całym ciele zwierzęcia, nawet na wewnętrznej stronie ud. Eksperci nie nakładają surowych warunków na kolor.
Popularne kolory psów:
- dozwolone są jasnobrązowe, beżowe lub białe plamy;
- biało-czarno-brązowy;
- całkowicie biały jest rzadki.
Skóra napięta w dotyku, luźno otula ciało. Sierść psa powinna mieć gęsty podszerstek i ściśle przylegać do skóry, chroniąc zwierzę przed niepogodą. Przycięte przedstawicielki nie są przycięte dla naturalnego wyglądu.
Pies temperament
Rasa ta została wyhodowana do polowania na lisy, dzięki czemu przedstawiciele byli pewni siebie i śmiało podążali za zwierzyną do dołka. Nora szczeniąt organicznie łączy w sobie wytrzymałość i nieustraszoność z życzliwością wobec właściciela.
W środowisku miejskim psia odwaga może wywołać konflikt z dużymi psami, na które małe teriery po prostu szczekają, gdy nadarzy się okazja. W takich warunkach konieczne jest kontrolowanie instynktu rasy do polowania - przedstawiciele mogą być agresywni wobec sąsiednich zwierząt. Dobry trening, trening i aktywne spacery po ulicy są wymagane, jeśli pies mieszka w mieszkaniu.
Zwinny Russell Terrier musi wyzwolić energię, biorąc udział w grach na świeżym powietrzu. W przeciwnym razie porządek w domu będzie zagrożony, jeśli takie warunki nie zostaną mu zapewnione. W stosunku do otaczających ich ludzi psy wykazują towarzyskość i życzliwość, zwierzęta preferują towarzyską rozrywkę i stają się niezastąpionymi przyjaciółmi właściciela.
Rasa dobrze czuje się w rodzinie z dziećmi, t. Do. będą mieli okazję nie siedzieć w mieszkaniu. Szczenięta nie są odpowiednie dla temperamentu starszych mieszkańców o wyważonym stylu życia lub ludzi zapracowanych, którzy rzadko przebywają w domu z powodu pracy.
Zgłoszenie przedstawicieli
Rasa jest powszechnym gatunkiem w Wielkiej Brytanii jako pies myśliwski na farmie i przyjazny członek rodziny. Wiele rodzin cieszy się z posiadania tych zwierząt. Rasa jest szczególnie ceniona przez tych, którzy preferują polowania na konie.
Przedstawicielami gatunku są psy o niezrównanej zdolności wytropienia i wyprzedzania borsuków i lisów. W Anglii borsuki znajdują się pod ochroną państwa, więc złapane zwierzę jest wypuszczane i wypuszczane na wolność. Teriery biorą udział w generalnym wyścigu torowym razem z psami, ale wtedy ich obowiązkiem jest wypchnięcie zdobyczy z dziury.
Psy te mogą polować nie tylko w norach, ale także łapać szczury wodne, zające. Rolnicy wiejscy kupują psy do zabijania gryzoni na miejscu. Francuscy myśliwi używają Russell Terrierów do ścigania zwierzyny w lesie i buszu. Zwinne zwierzaki przynoszą zranione okazy z zarośli, dostają kaczki ze zbiorników wodnych. Szybkie teriery przejmują zadania psów gończych i śledzą sarny i króliki.
Jeśli Russell Terriery podążają tropem dzika lub jelenia, to taki pościg jest często skuteczniejszy niż z dużymi pomocnikami. Łowca może zbliżyć się do bestii, t. Do. Małe psy są znacznie mniej uciążliwe niż duże rasy psów gończych. We Francji myśliwi jeździeccy zabierają ze sobą Russell Terriery do pracy nad krwawymi znakami zwierząt. Psy tej rasy są wszechstronnymi pomocnikami w nęceniu i chwytaniu zdobyczy.
Zalety i wady
Gatunek wyróżnia się doskonałym wykonaniem, przyczepnością, zapachem myśliwskim. Przedstawiciele rasy mają dobrą pamięć i inteligencję, więc czasami potrafią podejmować samodzielne decyzje.
Zalety Russell Terriera:
- zwinność, zwinność i szybkość;
- zdolność do długotrwałej aktywności, wytrzymałość;
- towarzyskość i życzliwość, towarzyski charakter;
- przywiązanie do swojego pana, radość;
- uległe usposobienie i szybkie uczenie się;
- brak trudności w utrzymaniu dzięki niewielkim rozmiarom ciała;
- świetne dla tych właścicieli, którzy pierwszy raz mają czworonożnego przyjaciela.
Psy też mają wady, ale dotyczą one tych, którzy mają wesołego szczeniaka i nie mają czasu go wychowywać i wyprowadzać. Niektórzy przedstawiciele wykazują godną pozazdroszczenia upór i upór.
Konserwacja i pielęgnacja
Pies świetnie czuje się w różnych warunkach, dlatego nadaje się do trzymania w mieszkaniu miejskim i na prywatnym podwórku. W środowisku wiejskim szczenięta biegają na ogrodzonym terenie, ale wymagają nadzoru ze względu na to, że podważają przejścia pod ogrodzeniem, rozrywają legowiska i potrafią przeskoczyć przez niski płot.
Zwierzę musi mieć osobne siedlisko, miskę i inne artykuły pielęgnacyjne. Konserwacja nie jest trudna:
- czesać wełnę po 3-6 dniach, kąpać szczeniaka, jeśli się ubrudzi lub raz na kwartał;
- regularnie badać oczy, w przypadku zaczerwienienia i zapalenia prowadzą do weterynarza;
- uszy są czyszczone 1 raz w ciągu 7 dni, monitoruj ilość wydzieliny;
- do zębów używa się specjalnych kości, a używania pasty do zębów i szczoteczek uczy się od najmłodszych lat, ponieważ. Do. wtedy nie zadziała z powodu oporu;
- pazury psa są ścierane podczas chodzenia lub właściciel używa obcinacza do paznokci.
Dieta zawiera naturalne produkty, pamiętaj o zapewnieniu mięsa i kości. Minerały i witaminy są również dostarczane z warzywami, które lubią Russells. Dostaje rośliny strączkowe, ziemniaki, cebulę, szczaw, owoce. Nabiał i jajka są dodawane dwa razy w tygodniu. Możesz użyć gotowej paszy wysokiej jakości od sprawdzonych producentów.
Zdrowie zwierząt
Psy tej rasy cieszą się dobrym zdrowiem i żyją długo (13-16 lat). Doświadczeni hodowcy dążą do zachowania puli genów i nie krzyżują przedstawicieli z innymi gatunkami. Problemy zdrowotne są rzadkie i mają związek z przenoszeniem genów recesywnych.
Typowe rodzaje chorób:
- martwica (zniszczenie) głowy stawu biodrowego występuje w wieku 5 lat;
- głuchota jest wrodzona, dlatego przy zakupie słuch szczenięcia jest dokładnie sprawdzany;
- zespół przedsionkowy oznacza zaburzoną koordynację i równowagę;
- dziedziczna zaćma w oczach, ektopia soczewki;
- choroba von Willebranda (zaburzenie krwawienia).
Psy gonią zwierzęta i mogą doświadczyć objawów wstrząsu toksycznego, np. od skunksów, które wystrzeliwują charakterystyczną ciecz. Jeśli dostanie się do organizmu, może wystąpić anemia, hemoliza krwi lub niewydolność nerek. Oczy również mogą cierpieć na oparzenia.
Szczepienie jest obowiązkową procedurą dla psów, pomaga zapobiegać wielu chorobom. Konieczne jest obserwowanie częstotliwości badań weterynaryjnych i leczenia robaków i pasożytów skóry. 10-14 dni przed szczepieniem wykonuje się odrobaczanie, a trzy dni przed zabiegiem szczenię powinno mieć normalną temperaturę ciała.
Edukacja i trening
Inteligentne psy o wysokiej inteligencji, gdy są szkolone, czasami wykazują upór i nieposłuszeństwo. Najpierw właściciel nawiązuje relację polegającą na zaufaniu, zmusza się do szacunku, a dopiero potem rozpoczyna trening. Pierwsze umiejętności są wpajane w odniesieniu do miejsca spania, smyczy, toalety. Kompleksowe szkolenie rozpoczyna się po opanowaniu podstawowych lekcji, podczas gdy polecenia wypowiadane są wyraźnie i głośno.
Ważne jest, aby wykonać rozkazy, w przeciwnym razie pies zrozumie, że możesz je zignorować. Pies zdobywa podstawowe umiejętności do trzech miesięcy, a mistrzowska socjalizacja i edukacja do sześciu miesięcy. Doświadczeni hodowcy trenują samodzielnie, a właściciele często zabierają zwierzęta na zajęcia w klubach lub wynajmują przewodników psów.
Kontynuuj trening podczas chodzenia. Ale smycz powinna być zdjęta tylko wtedy, gdy pies bezwzględnie wykona wszystkie polecenia, w przeciwnym razie ucierpią ludzie lub zwierzęta wokół.