Parson russell terrier - historia, charakter, cechy pielęgnacji i pielęgnacji

Wiele osób marzy o posiadaniu zwierzaka we współczesnym świecie, bo to dobry sposób na ucieczkę od codziennej rutyny. Jedni wolą spokojne i małe zwierzęta, inni lubią koty, a jeszcze inni lubią psy. Tym ostatnim szczególnie trudno jest dokonać wyboru, bo różnorodność ras jest naprawdę imponująca. Jednym z najbardziej aktywnych, inteligentnych i uroczych jest Parson Russell Terrier.

Historia i standardy hodowli

Chociaż rasa uzyskała oficjalne międzynarodowe uznanie dopiero na początku 2000 roku, jej popularność rozkwitła na początku XIX wieku. Przodkiem rasy był John Russell, który w młodości kupił małego psa myśliwskiego. Jak się okazało, zwierzę z natury było bardzo szybkie i wytrzymałe. Tak więc nowa rasa, nazwana na cześć założyciela, zyskała sławę.

Głównym celem hodowli było wyhodowanie psa, który byłby w stanie upolować lisa z jeźdźcem, ale nie zabiłby ofiary i nie zepsułby cennego futra. Ten pies jest mały i zwinny, co pozwala mu łapać zdobycz nawet w norce. W 1798 roku młody pastor otrzymał pierwsze szczenięta tej rasy, różnice między Parsonem a Jack Terrierem są tak nieznaczne, że są nawet niewidoczne dla zwykłego człowieka. Pojawienie się nowych psów myśliwskich nie mogło przejść niezauważone dla Brytyjczyków - narodu, w którym polowanie to znacznie więcej niż tylko sport i rozrywka. W tamtych czasach zwyczajem było posiadanie dużych bud, w których współistniały psy różnych ras. Tylko jedno było fundamentalne - odwaga i wytrzymałość zwierzęcia. A nowe teriery pasują idealnie pod każdym względem.

Stopniowo zdolności fizyczne rasy wzrosły tylko wtedy, gdy zaczęły krzyżować ją z Sealyham Terrierami, w ten sposób wlewając swoją krew, aby zwierzęta stały się bardziej inteligentne. Po takich manipulacjach Parson Terrier znacznie się zmienił. Ponadto postanowiono poprawić charakter i jakość wełny, aby wyglądała jak drut. Do otrzymanych okazów dodano genotyp Lakeland. Jednak te ciągłe zmiany doprowadziły do ​​​​negatywnego wyniku - Jack Parson Terrier całkowicie stracił chęć do polowania.

Parson Russell Terrier - historia, charakter, cechy pielęgnacji i pielęgnacji

Parson Russell Terrier to jedna z najbardziej aktywnych, inteligentnych i uroczych ras psów

Z biegiem czasu musieliśmy wrócić do początków rasy, wynikało to z faktu, że w miotach były dwa rodzaje russellów - z krótkimi nogami i długonogimi osobnikami, które były bardzo popularne. Na początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku FCI oficjalnie zatwierdziła rasę pod nazwą Parson Jack Russell Terrier.

Nie zniknęła jednak potrzeba różnicowania odmian psów w zależności od długości łap. Dlatego po 11 latach dokonano dostosowań do międzynarodowego standardu. Tak więc więcej przedstawicieli przysadzistych (do trzydziestu trzech centymetrów) przydzielono rasie Parson Jack, a ich długonogim braciom - Parson Russells. Ponadto zakazano krzyżowania między tymi gatunkami.

Cel

Brytyjczycy bardzo lubią terierów Russella, zarówno krótkonogich, jak i długonogich, nazywając ich wspaniałymi towarzyszami. Te psy są wszechstronne pod każdym względem, mogą wiernie służyć rolnikom, trzymając gryzonie z dala od zasobów, a także mogą polować na dzikie zwierzęta, takie jak borsuk, lis i królik. Nawet po tylu latach psom udało się zachować swój starożytny przydomek Working-Terrier, z którego można wywnioskować, że Russell Parson pozostaje rasą pracującą.

Ponadto teriery tradycyjnie biorą udział w zajęciach rekreacyjnych. Z ich doskonałych właściwości szybkościowych korzystają Francuzi: Parson Russells biorą udział w wyścigach, a także w polowaniach.

Irlandczycy wolą zabierać tego psa podczas polowania na dzikie ptactwo, ponieważ ma on doskonałą zdolność do karmienia strzelonej zwierzyny.

Postać

Wesołe usposobienie Russella Terriera zyskało światową popularność, dzięki czemu pies rozprzestrzenił się w ciągu zaledwie kilku lat na cały świat i zdobył całą armię prawdziwych fanów. Osobno w opiece jest bezpretensjonalność, obecność logicznego myślenia i wyjątkowy temperament, który nakazuje zwierzakowi od pierwszych sekund znajomości. Wygląd zewnętrzny w tym przypadku nie jest priorytetem, ważne jest, aby pies miał naprawdę towarzyskie właściwości, które doskonale sprawdzi się w codziennych warunkach.

Hodowcy nie wykazują dużej aktywności na wystawach, choć zdarzają się osobniki, które robią to znakomicie i zdobywają najbardziej prestiżowe tytuły. Konsekwencją tego wyniku jest to, że rasa została uznana zaledwie kilkadziesiąt lat temu, choć w sumie istnieje od ponad dwóch stuleci. Spośród cech charakterystycznych szczególnie wyróżnia się odwaga i odwaga psów, chociaż istnieje również dość agresywny stosunek do innych przedstawicieli świata zwierząt.

Instynkt łowiecki tej rasy ma podłoże genetyczne. Jeśli pies nie ma warunków do całkowitego uspokojenia swojej wzmożonej aktywności, to bardzo trudno jest nim zarządzać. Jack Russell Parson w tym stanie zachowuje się jak kapryśne dziecko, dość mściwe i złośliwe. Terier praktycznie nie daje głosu, w obecności zagrożenia zwierzę działa cicho, znakomicie atakując wroga.

Parson Russell Terrier - historia, charakter, cechy pielęgnacji i pielęgnacji

Instynkt łowiecki tej rasy ma podłoże genetyczne

Jeśli wszystkie warunki są sprzyjające, jednostka jest przyjazna, podatna na edukację i polecenia, ale pod warunkiem, że w pobliżu nie ma obiektu do polowania, ponieważ w tym przypadku kieruje się tylko własnymi instynktami. Aby w pełni wykorzystać potencjał psa, nie trzeba ograniczać się do prostych spacerów i biegania, trzeba wsiąść na rower i zabrać teriera na smyczy, to jedyny sposób na uspokojenie jego temperamentu, a my musimy nie zapomnij o regularnych treningach i aktywnych grach.

Spacery muszą być intensywne, np. zabawa piłką lub frisbee, zajęcia dla rodziców można zamienić w prawdziwą zabawę, która ucieszy zarówno pupila, jak i jego właściciela. Russellowie najbardziej nie lubią leżeć na kanapie lub zamykać się w czterech ścianach. Dlatego mieszkańcy mieszkań, którzy nie będą mogli poświęcić wystarczająco dużo czasu swojemu zwierzakowi, lepiej dać pierwszeństwo innej rasie.

Funkcje pielęgnacji i konserwacji

Specjalne zasady dla odjazdnie musisz się trzymać.

Pielęgnacja włosów

Sierść teriera jest krótka i szorstka, nie pachnie, nie osypuje się, więc wystarczy zwykłe czesanie raz w tygodniu. Mimo to jasny kolor sierści łatwo oddaje na siebie zabrudzenia, dlatego pupila trzeba systematycznie kąpać, ale nie często, bo ma zdolność samoczyszczenia. Eksperci zalecają mycie psa, gdy jest mocno zabrudzony. Suki są dodatkowo myte po rui.

Opieka dentystyczna

Nie wolno nam zapomnieć o dbaniu o zęby teriera i wiszące uszy, do ich trzymania służą patyczki do uszu, ale trzeba uważać. Wynika to z faktu, że wewnętrzna jama ucha jest dość wrażliwa i może zostać uszkodzona przez manipulację z użyciem siły. Zęby czyści się specjalną pastą i szczoteczką, podobnie jak u ludzi, zabiegi te należy wykonywać regularnie, gdyż od nich zależy dalsze zdrowie zwierzęcia.

Zdrowie zwierzaka jest na wysokim poziomie, dlatego dla jego normalnego rozwoju i braku różnych chorób należy przestrzegać standardowej listy środków zapobiegawczych:

  • przeprowadzać systematyczne badanie przez specjalistę, zwłaszcza jeśli istnieje predyspozycja do dolegliwości genetycznych;
  • zbilansowane menu;
  • szczepienie zgodnie z planem;
  • wystarczająca aktywność fizyczna i stałe obciążenie, w przeciwnym razie w warunkach pasywnych zwierzę będzie apatyczne.
Parson Russell Terrier - historia, charakter, cechy pielęgnacji i pielęgnacji

Jack Russell Terriery cieszą się dobrym zdrowiem

Jeśli będziesz przeprowadzać regularne przycinanie włosów u osób o długich i średnich włosach, to zawsze będą miały atrakcyjny i schludny wygląd. Przy odpowiedniej opiece i uwadze właściciela psy te mogą żyć nawet 16 lat, co jest dobrym wskaźnikiem. Muszę powiedzieć, że podobne rasy zyskują coraz większą popularność, ponieważ wyróżnia je dobroduszne usposobienie i radość.

Odżywianie

Ze względu na swoją aktywność Parson Terrier potrzebuje zbilansowanej diety, skład pokarmów powinien zawierać dużo białka, nie można zapominać o tłuszczach i węglowodanach. Ważne jest, aby obserwować harmonijne proporcje tych elementów. Produkty mięsne powinny stanowić około 50% całej diety. Pamiętaj, aby uwzględnić produkty uboczne:

  • nerki;
  • wątroba;
  • żołądki;
  • szyje z kurczaka.

Produkty mięsne

Z mięsa najlepszym wyborem będzie

  • mięso wołowe;
  • Indyk;
  • Konina;
  • mięso królicze.

Kilka razy w miesiącu trzeba podawać białą rybę, odkostnione i kurze jaja. Tłuszcze dla tej rasy są potrzebne w minimalnej ilości, więc menu nie powinno zawierać jagnięciny i wieprzowiny. Niemniej jednak twarożek musi być regularnie podawany Parson Russell, zawiera niewielką ilość tłuszczu, wystarczą do normalnego funkcjonowania wszystkich systemów.

Owsianka

Owsianka jest nieodzownym składnikiem diety psa, jeśli zawiera naturalne składniki. Jednak nie wszystkie zboża są odpowiednie. Jęczmień, należy unikać kaszy manny. Są ubogie w składniki odżywcze, których potrzebuje aktywny pies. Lepiej dać pierwszeństwo płatkom owsianym i gryce. Musisz również uwzględnić w diecie niewielką ilość warzyw. Zrobią to warzywa, marchewki, papryki.

Wybór szczeniąt

Do wyboru należy podchodzić jak najbardziej odpowiedzialnie, ponieważ od tego zależy dalsza przyjemność z utrzymania takiego zwierzaka. Należy zwrócić uwagę na standardy, aby osobnik pasował do swojej rasy. Jeśli miot ma kilka szczeniąt, to dla jednej osoby mogą poprosić o 20 000 rubli, przy bardziej efektywnej wartości koszt może spaść do 7000 rubli.