Wyżła węgierski

Wyżla węgierski (ang. Vizsla) lub węgierski wyżła - rasa psa myśliwskiego, pochodząca z Węgier. Wyżeł krótkowłosy jest jedną z najstarszych ras europejskich, a szorstkowłosy jedną z najmłodszych. Jest urodzonym myśliwym ze świetnym węchem i wybitnymi zdolnościami treningowymi.

Streszczenia

• To bardzo aktywna rasa, która wymaga co najmniej 60 minut aktywności fizycznej dziennie. Kochają sport, spacery, jogging, wodę.
• Pielęgnacja jest prosta i polega na regularnym szczotkowaniu krótkich włosów. Ona nie ma zapachu psa.
• Kochają komunikację i podążają za ukochaną osobą.
• Rasa nie jest polecana osobom zatrudnionym przy pracy. Cierpią na samotność i nudę, co może prowadzić do destrukcyjnych zachowań.
• Najlepiej trzymać ją w prywatnym domu z obszernym podwórkiem.
• Powinien mieszkać w domu, a nie w wolierze lub budce. Jej płaszcz nie chroni przed zimnem, a jej charakter nie pozwala na życie poza rodziną.
• Kochają dzieci i bawią się z nimi.
• Dobrze dogaduje się z innymi psami, kotami. Ale w przypadku małych gryzoni musisz być ostrożny.

Historia rasy

Przetrwała jedna z najstarszych europejskich ras, jej historia liczy co najmniej 1 tys. lat. Pojawiła się dawno temu, razem z Madziarami, zwanymi też Węgrami. Samo słowo vizsla jest tłumaczone z węgierskiego jako „szukaj”, „znajdź”.

Starożytni Węgrzy należą do plemion fińskich i mieszkali gdzieś w Europie Wschodniej. W 896 zdobyli bogactwo środkowego Dunaju. Uważa się, że wraz z nimi pojawiły się cztery rasy: vizsla, kuvasz, Komondor oraz kule.

Pierwsze informacje o rasie można znaleźć na kamieniach, na których przedstawieni są przywódcy sokolnictwa wraz ze swoimi psami. Te psy są bardzo podobne do współczesnych psów.

Dla plemion Madziarów życie w Europie nie było łatwe. Głównym źródłem mięsa była sokolnictwo, z którego korzystały także psy. Pies znalazł ptaka po zapachu, wskazał go myśliwemu i wypuścił sokoła.

Wyszkolony sokół zabił zdobycz i przyniósł ją właścicielowi. Ta metoda była stosowana na stepie przez długi czas, aż pojawiła się broń palna.

Jest wysoce prawdopodobne, że Węgrzy krzyżowali swoje psy z rasami aborygeńskimi. Nie ma na to dowodów, ale jest podobny do innych ras z Europy Środkowej, w tym do psa siedmiogrodzkiego. Pierwsza wzmianka o nazwie rasy pochodzi z 1350 roku, tak nazywa się miasto nad Dunajem. Nie jest jednak jasne, czy miasto nosi imię psa, czy psa po mieście. Ale Kronika Wiedeńska, opisująca życie Madziarów i opublikowana w latach 1342-1382, zawiera rozdział o sokolnictwie i zawiera wizerunki psów.

Rasa jest wymieniona przed okupacją turecką w 1526 roku. Wraz z Turkami do kraju wjeżdża pies zwany Golden Pointer. Jest skrzyżowany z vizsla, co nadaje mu niepowtarzalnego koloru.

Opisy z tamtych czasów prawie zawsze wspominają o kolorze wraz z umiejętnościami łowieckimi. W końcu zalegalizowano wieloletnie związki tej rasy ze szlachtą i tylko ci, którzy mieli szlachecką krew mogli je hodować.

Te psy zostały przekazane do rodziny królewskiej i otrzymała je tylko niewielka liczba szlachty spoza Węgier.

W przeciwieństwie do większości psów tamtych czasów, vizsla była bardzo ceniona i pozwalano jej spać w domu.

Była nie tylko myśliwym, ale także członkiem rodziny. Chociaż główną zdobyczą dla niej były ptaki, mogła pracować na innych zwierzętach, od zająca po niedźwiedzia. Inną cechą rasy było to, że była ceniona za wygląd zewnętrzny.

Podczas gdy inne psy były niezwykle zróżnicowane w wyglądzie, Vizsla tworzył wyjątkowy wygląd, rasę czystej krwi. W XVII wieku na Węgry przybyły niemieckie i angielskie psy myśliwskie, które szybko stały się popularne. Popyt na psy aborygeńskie spada, a przeżywalność jest coraz mniejsza.

Pod koniec stulecia jest bardzo mało rasowych, a hodowcy rozpoczynają prace nad odbudową rasy. Z dużym prawdopodobieństwem hodują psy z wyżłem niemieckim, wyżłem angielskim i prawdopodobnie seterem irlandzkim. I wojna światowa drastycznie zmniejsza populację, ale znowu hodowcy ją ratują. Od 1920 roku praktyka obcinania ogona stała się modna, aby pies nie zranił go podczas polowania. W 1930 roku kilku hodowców decyduje się na stworzenie psa lepiej nadającego się do polowania w buszu i wilgotnym klimacie.

Przechodzą przez vyzhlu i drathaara rezultatem jest vizsla szorstkowłosa, która jest uważana za odrębną rasę.

W czasie II wojny światowej Węgry zostały zajęte przez Niemcy, a następnie przez ZSRR. Walka prawie niszczy rodzime rasy.

Cierpią z głodu, bombardowań, nie są hodowane. Po jej zakończeniu pozostaje kilkuset ocalałych, nie tylko na Węgrzech, ale także w innych krajach.

Rasa zniknęłaby całkowicie, gdyby nie węgierscy emigranci i amerykańscy żołnierze. Ci Węgrzy, którzy mogli wyemigrować, zabrali ze sobą swoje psy, tworząc budy w krajach, które wcześniej nie wiedziały o rasie. Ponadto amerykańscy żołnierze wracający z wojny nieśli ze sobą szczenięta.

To popularność w Ameryce odegrała decydującą rolę w odbudowie rasy. Niestety, większość organizacji kynologicznych w tamtym czasie wymagała co najmniej trzech pokoleń, zanim rasa została uznana.

Z tego powodu większość psów prowadzi księgi stadne z lat 1945-1950, podczas gdy sama rasa ma co najmniej 1 tys. lat, z których 500 jest czystej krwi.

W 1960 r. w Stanach Zjednoczonych zarejestrowanych było ponad 500 psów z co najmniej trzech pokoleń. W tym roku rasa została uznana przez American Kennel Club (AKC). 1984, dołącza United Kennel Club (UKC).

Od czasu przybycia do Stanów Zjednoczonych rasa stała się najbardziej wszechstronnym psem myśliwskim. Są w stanie upolować każdą zwierzynę w niemal każdych warunkach, nawet w lesie, nawet na stepie. Ponadto jest inteligentna, dobroduszna i zdobywa fanów szybciej niż jakakolwiek inna rasa. Nie tylko świetnie się sprawdzają, ale są też bardzo piękne.

Popularność rasy rośnie na całym świecie, od granicy przetrwania do szczytu popularności. Tak więc w 2018 roku, pod względem liczby psów zarejestrowanych w AKC, vizsla zajął 41. miejsce na 167 ras.

Opis

Często mylone z Rhodesian Ridgeback lub wermaryn, ponieważ są bardziej powszechne. Jest to jednak zupełnie odrębna rasa.

Jest wszechstronnym psem myśliwskim i wszystko w swoim wyglądzie świadczy o atletyce. To jest pies średniej wielkości. Samce w kłębie osiągają 58-64 cm, suki 54-60 cm. Wzorzec rasy nie opisuje idealnej wagi, ale zwykle jest to 20-30 kg.

To chude psy, zwłaszcza młode. Niektóre są tak chude, że przypadkowa osoba pomyśli o wyczerpaniu, ale tak nie jest.

Mimo szczupłej sylwetki jest umięśniona i wysportowana. Jej ogon jest tradycyjnie przycinany do 1/3 długości, ale ta praktyka wychodzi z mody, a nawet jest zakazana.

Pysk i głowa są zgrabne i suche, jak przystało na rasę, która ma setki lat historii hodowli czystorasowej.

Kufa dość długa, kwadratowa. Usta są gęste, ukrywają zęby. Średnie oczy.

Charakterystyczną cechą vizsly jest kolor nosa, dzięki któremu można go odróżnić od innych ras. Musi być brązowy i pasować do koloru psa, każde odstępstwo spowoduje dyskwalifikację.

Kolejną cechą jest wełna. Powinna być krótka, gładka i gęsta, bez podszerstka. Vyzhla może mieć tylko jeden kolor - czerwonawo-złoty. Mała biała plama na klatce piersiowej i małe plamki na stopach są dozwolone, ale są one niepożądane.

Wszelkie ślady czerni w kolorze vizsli są zabronione (w tym na poduszkach), ciemnobrązowe lub czerwonawe odcienie są wysoce niepożądane. W szorstkowłosym vizsla sierść jest gruba, twarda, przylegająca do ciała.

Postać

Obie odmiany mają podobny charakter. Pomimo tego, że są głównie psami myśliwskimi, zawsze były częścią rodziny.

W rezultacie ich temperament jest podobny do psów do towarzystwa, a współczesna vizsla jest doskonałym towarzyszem. To pies, który chce być z właścicielem 100% czasu.

Te psy często cierpią z powodu samotności i nie powinny pozostawać bez towarzystwa przez długi czas. Tworzą niezwykle bliską więź ze swoim właścicielem i są jednymi z najbardziej lojalnych psów wszystkich ras myśliwskich.

Z nieznajomymi są jednak tak samo, każdy spotykany przez siebie vizsla uważa za potencjalnego przyjaciela i chce się z nim zapoznać.

Zupełnie nie nadają się do roli wartownika, gdyż z radością spotkają złodzieja, machając ogonem. Można ich nauczyć mówić głosem,

Ten pies cierpi z powodu nieumiarkowanej radości i wskoczy na pierś właściciela, próbując polizać go po twarzy, gdy się spotkają. Z drugiej strony bardzo dobrze radzą sobie z dziećmi. Co więcej, uwielbiają dzieci, ponieważ zawsze są gotowe do zabawy z nimi.

Odpowiednio wyszkolone są bardzo delikatne i cierpliwe i mogą być doskonałymi psami terapeutycznymi. Jednocześnie wszyscy wracający z polowania vizsla stają się uwielbianymi członkami rodziny, a ich charakter jest idealny.

Dobrze dogadują się też z innymi psami. Chociaż potrafią pracować samodzielnie, opakowanie nie przeszkadza im. Mogą żyć samotnie, ale większość psów cieszy się, że ma ze sobą inny. Dominacja, zazdrość, terytorialność nie są typowe dla rasy.

Obie rasy dobrze dogadują się z innymi zwierzętami, co jest zaskakujące dla psów myśliwskich. Ich zadaniem jest tylko znaleźć i przynieść, a nie atakować.

Spokojnie dogadują się z kotami, tyle że próbują się z nimi bawić. Czego koty tak naprawdę nie lubią. Cóż, niektóre mogą atakować małe zwierzęta, takie jak świnki morskie lub chomiki.

To bardzo inteligentne i elastyczne psy. Nie są w stanie poradzić sobie tylko z bardzo specyficznymi zadaniami, takimi jak praca pasterska czy wartownicza.

Vizhly regularnie wygrywa najbardziej prestiżowe zawody posłuszeństwa i agility, pracuje jako psy przewodniki i psy poszukiwawcze.

Są wyjątki, ale większość vyzhl chętnie zadowoli właściciela, są wrażliwi i chętnie reagują na treningi oparte na pozytywnym wzmocnieniu.

Bardzo szybko uczy prostych sztuczek, ci, którzy chcą uczyć skomplikowanych, nie będą mieli szczególnych trudności.

Pomimo tego, że jest bardzo łatwy w szkoleniu i kocha ludzi, ten pies nie jest odpowiedni dla każdej rodziny.

Ma bardzo, bardzo wysokie wymagania ruchowe. Wymaga więcej pracy niż inne rasy, konkurując w tym z takimi rekordzistami jak psy pasterskie, teriery i charty. Potrzebujesz godziny stresu każdego dnia, aby być szczęśliwym, ale jeszcze więcej, tym lepiej. Prawie wszystkie problemy behawioralne tej rasy wynikają z niedostatecznej aktywności fizycznej. Wydaje się, że jej energia jest niewyczerpana, potrafi godzinami pracować bez zmęczenia.

Z drugiej strony ten atletyzm sprawi, że będzie pożądana dla aktywnych rodzin. Co więcej, jest w stanie dzielić się wszystkim, nawet jazdą na rowerze, nawet na nartach.

Jeśli kochasz spływy kajakowe, to dla niej też jest miejsce. Uwielbia wodę i pływanie, ze względu na swój rozmiar nie zajmuje dużo miejsca, a jej krótki płaszcz jest łatwy do czyszczenia.

Jeśli potrzebujesz psa, z którym łatwo i łatwo podróżować i uprawiać sport, to znalazłeś swoją rasę.

Ale jeśli nie chcesz lub nie możesz poświęcić 10-15 godzin tygodniowo, musisz pomyśleć o innej rasie.

Vyzhla może źle się zachowywać, ale często przyczyną tego zachowania jest nuda i niewydana energia. Ciągle szuka czegoś do zrobienia i jeśli właścicielka czegoś nie znajdzie, to sama to znajdzie.

Jednak może to być bardzo destrukcyjne i całkowicie zniszczyć pomieszczenie w krótkim czasie. Długie spacery są dobre, ale potrzebuje pracy. A właściciel lepiej naucz ją czegoś, co ma zająć psa.

Jednym z najczęstszych problemów rasy jest strach przed burzami. Może być tak silny, że szpeci psychikę psa.

Ponieważ naprawienie tego lęku jest niezwykle trudne, ważne jest, aby nie dopuścić do jego rozwoju przy pierwszym znaku.

Opieka

Podstawowy. Regularne szczotkowanie to wszystko, czego potrzebuje pies. Jej płaszcz jest krótki, nie wymaga profesjonalnej pielęgnacji.

Szczególną uwagę należy zwrócić na uszy, gdyż ich kształt przyczynia się do gromadzenia się brudu, a aktywność psa do jego powstawania. Vizhly rzucają umiarkowanie, ich futro jest niewidoczne i nie sprawia większych kłopotów. Do pielęgnacji szorstkowłosej potrzebujesz trochę więcej, jeśli chodzi o ilość, mniej więcej tyle samo, co teriery.

Zdrowie

Dobry stan zdrowia, ponieważ jest to rasa pracująca, która przeszła naturalną i sztuczną selekcję.

Średnia długość życia Vizsli wynosi około 10 lat, ale żyją 14 lat. To więcej niż większość psów o podobnej wielkości.