Jak przyzwyczaić szpic do pieluchy

Pomorzanami często rodzą się osoby, które nie mają czasu ani możliwości regularnego wyprowadzania zwierzaka na zewnątrz. Na taki okruch wystarczy pokój na pełnoprawne spacery. I może też zaspokoić swoje naturalne potrzeby na tacy pokrytej pieluszką. Pytanie, jak przyzwyczaić szpic do pieluchy, jest w tym przypadku ważniejsze niż kiedykolwiek. A do powstania odpowiedniego odruchu warunkowego konieczne jest poznanie kilku ważnych przepisów.

Trening toaletowy w domu

Lepiej zacząć tutaj od treningu pieluszkowego. Po pierwsze, szpic, który jest do tego przyzwyczajony, chętnie przyjmie go jako żwirek na tacę. Po drugie, zasady szkolenia są podobne.

Trening pieluszkowy

1. Pierwszym krokiem jest wybór konkretnego miejsca na toaletę. W tym celu sekcje i korytarze „przejścia” są wyjątkowo nieudane: szpic będzie stale rozproszony i nie będzie w stanie skoncentrować się na procesie. Nie należy go umieszczać zbyt blisko misek z jedzeniem i wodą: rzadko zdarza się, aby zwierzęta załatwiały się tam, gdzie jedzą. Ale nie jest konieczne przenoszenie zwierzaka zbyt daleko od „miejsca zamieszkania”: szczenięta nie wiedzą, jak wytrzymać przez długi czas.
   

   Szczeniaki szpiców

2. Drugi to uwolnienie podłogi z dywanu. Tylko w ten sposób można go uratować. W końcu bardzo trudno jest usunąć zapach moczu, który się na nim dostał. A przypadkowa kałuża wystarczy, aby szczeniak źle zorientował się. W rezultacie ten ostatni raz za razem schodzi na dywan.
3. Powinieneś przyuczać swojego zwierzaka do toalety natychmiast po pojawieniu się w domu. Cierpliwość i konsekwencja są tutaj bardzo ważne. Każdy pies ma swoją własną szybkość przyswajania umiejętności. Ale jeśli pośpieszysz się z nią lub zareagujesz w różny sposób na te same działania, nigdy nie pozbędziesz się stosów i kałuż.
4. Zużyte pieluchy należy wymieniać na czas, a podłogę pod spodem dokładnie umyć. Szpice bardzo lubią czystość i nie pójdą do toalety w mokrym, brudnym, śmierdzącym miejscu, ani nawet wyzywająco nie zrobią kałuży w pobliżu. Do mycia kałuż woda z amoniakiem jest doskonała (w ilości 1 łyżka).ja. alkohol na 5 litrów wody). Pomogą też spraye niszczące nieprzyjemne zapachy, takie jak „Antygadin”.
   

   Antygadina

Wideo - jak przyzwyczaić szpic do pieluchy

Gdzie umieścić pieluchy w domu?

Zależy to od konkretnego miejsca szkolenia, które zostanie przeprowadzone:

• możesz przeznaczyć na to cały pokój lub mieszkanie i uważnie monitorować szczeniaka. Dzieje się tak, jeśli zwierzę ma niewielkie doświadczenie;
• przestrzeń życiową szczeniaka można odgrodzić specjalnym kojcem, stawiając tam jego miski i wkładając ulubione zabawki. Odbywa się to, jeśli zwierzę nie ma doświadczenia. Albo właściciele często muszą wychodzić i zostawiać dziecko w spokoju.
  

  Układ pieluch

Jak układać pieluchy?

Wszystko zależy od umiejętności psa:

• jeśli - według poprzedniego właściciela - szpic przyzwyczaił się do toalety, wystarczy włożyć kilka pieluszek w jego pole widzenia;
• jeśli nie jesteś przyzwyczajony, cała przestrzeń jest całkowicie zakryta, bez przerw. Odbywa się to, aby szczeniak nie miał wyboru. Szpic musi zrozumieć, co to jest, jak wygląda, pachnie, do czego służy.

W takim przypadku pieluchy mogą nie leżeć idealnie płasko na podłodze. Jeśli szczeniak chce się z nimi bawić, żuć itp.D. - pozwalać. Łatwiej mu się przyzwyczaić, a właścicielowi zauważyć kałuże.

W jakiej kolejności działać?

Szczeniak pierwszy raz widzi toaletę

1. Zacznij od treningu pieluszkowego. Szczeniak i tak się do niej dobiera. A potem spokojnie można go wypuścić z areny na spacer pod okiem właściciela.
2. Możesz zrozumieć, kiedy szczeniak chce iść do toalety, zmieniając zachowanie: wąchając podłogę, krążąc w jednym miejscu, znajdując najdogodniejsze miejsce, piszcząc. Zwykle dzieje się to po spaniu, jedzeniu, graniu w aktywne gry. Zauważywszy to, warto odesłać go z powrotem do kojca.
   

   Szpic na arenie

3. Po tygodniu zdejmuje się jedną pieluchę. Zachęcamy szczeniaka, który chodzi do otulacza, a nie na podłogę. Jeśli spróbuje zejść na podłogę, zostanie zabrany do pieluchy. Czynności te są powtarzane, aż u zwierzęcia utworzy się odruch warunkowy.
4. Teraz nie możesz ograniczać wolności szczeniaka do kojca, ale rozłóż pieluchy w całym pokoju lub mieszkaniu. I ucz jak szpic już znający się na toalecie.

Szczeniak zna już toaletę

1. Zacznij od obserwacji. Przeprowadzka do nowego domu jest dla psa zawsze stresująca, ale jeśli ma duże umiejętności, jest w stanie samodzielnie wybrać miejsce na toaletę. Jeśli jej wybór zbiega się z wyborem właściciela, ten może się zrelaksować. Jeśli nie pasuje, wystarczy zabrać go do miejsca przeznaczonego na toaletę.
2. Najlepiej byłoby, gdyby szpic od razu pamiętał swoją nową toaletę.
   

   Najczęściej pies od razu znajduje kuwetę

   Ale bardzo często zdarza się, że musi się stopniowo uczyć, jak sobie ulżyć w nowym miejscu. Do tego służą pieluchy rozłożone.

3. Po przejściu do takiej pieluchy, znajdującej się w jego strefie widoczności, dziecko powinno natychmiast otrzymać zachętę. I tutaj ważne są nie tylko smakołyki (kawałki jedzenia czy sera), ale także słowa – jako potwierdzenie miłości. Lepiej, jeśli są takie same i mniej więcej w tym samym tonie, ale koniecznie od wszystkich członków rodziny, którzy byli świadkami „osiągnięcia”. Łatwiej więc szczeniakowi odgadnąć, że każdy ma taki sam stosunek do swoich działań.
   

   Zachęć swojego zwierzaka do korzystania z wyników

4. Stopniowo pieluchy przesuwają się w miejsce, w którym powinna znajdować się toaleta. Odbywa się to powoli, nie więcej niż 2-3 cm dziennie. W razie potrzeby część pieluszek jest usuwana.
5. Dzięki temu w miejscu proponowanej toalety pozostaje tylko jedna pielucha.

Po osiągnięciu rezultatu podłogę można dokładnie umyć - aby zapach nie pozostał, a dywany wróciły. Ale lepiej się nie relaksować. Jeśli mały szczeniak zabierze dywan na dużą pieluchę, proces będzie musiał zacząć się od nowa:

• dywan jest całkowicie pokryty pieluchami, aby szpic spadł na nie;
• następnie dywan jest usuwany, a liczba pieluch na jego miejscu jest stopniowo zmniejszana;
• przez cały ten czas właściciel monitoruje, czy zwierzę łagodzi potrzebę pieluchy, czy też próbuje iść tam, gdzie wcześniej był dywan;
• w rezultacie szpic przyzwyczaja się do pieluchy, ale dywany będą musiały się pożegnać na zawsze.
  

  Szpic na tacy z pieluchą

Trening na tacy

Zakryta plastikowa tacka z pieluszką jest najbardziej higieniczna: pielucha delikatnie się wchłania, a plastik nie pozwala na wyciekanie płynu na podłogę. Jednak szpic pojedzie tam tylko wtedy, gdy taca zostanie prawidłowo wybrana. Feline zdecydowanie się do tego nie nadaje: za mały. Taca powinna być:

• z niskimi bokami, aby ułatwić szpicowi dostanie się tam swoimi małymi łapkami-
  

  Taca z siatki

• wystarczająco stabilny, aby pies czuł się w nim komfortowo. Jeśli szpic podczas gry ciągnie tacę po pokoju, należy tam umieścić środek ważący;
• ze słupkiem, jeśli szpic jest chłopcem: niech zaznaczy go w okresie dojrzewania. Słupek można jednak zastąpić plastikowym bidonem-
  

  Podaj tacę

• a najlepiej z zakładką z siatki, aby zwierzę nie dotykało dna tacy.

Algorytm oswajania tutaj wygląda następująco:

• kupuje się tackę i umieszcza ją tam, gdzie zwierzę ma całodobowy dostęp;
• przykryty pieluszką, do której szpic jest już przyzwyczajony (aby dokładniej zorientować szczeniaka, można pod nią włożyć kawałek pieluchy z zapachem jego moczu)-
  

  Taca pokryta pieluszką

• należy zachęcać szczeniaka, który wykonał dla niej swoją pracę;
• po chwili zakładka z siatki jest owinięta w pieluchę;
• a następnie pielucha jest przenoszona pod siatkę.

Warto umieścić kilka tac na raz w jednym pomieszczeniu, a gdy się do tego przyzwyczaisz, usunąć dodatkowe. Szczeniaka próbującego zrobić kałużę na podłodze należy natychmiast przenieść do kuwety.

Wielu właścicieli, którzy napotkali trudności w nauczeniu psa korzystania z toalety w domu, decyduje się rzucić ten biznes i wyprowadzić go na ulicę. Ale jest tu kilka niuansów.

Optymalny wiek do nauczenia szpica chodzenia do toalety na ulicy wynosi od czterech do sześciu miesięcy. W tej chwili jest na tyle rozwinięty fizjologicznie, że jest w stanie wytrzymać.Przed rozpoczęciem szkolenia musi otrzymać wszystkie niezbędne szczepienia i przejść kwarantannę.

Szpic, jak przedstawiciel każdej innej rasy, ma swoje cechy eksterierowe, behawioralne, zdrowotne. Nawet jeśli wiesz, jak dbać o małe rasy, istnieją pewne osobliwości opieki nad szpicami. Dowiedz się, jak dbać o swoje pomorskie w naszym oddzielnym artykuł.

Szkolenie prowadzone jest w następujący sposób:

• właścicielka szpica bierze urlop na kilka dni z rzędu w domu, a jednocześnie przygotowuje smakołyki, obrożę i smycz-
  

  Która smycz jest najlepsza dla Pomorzanina

• siedzi w domu, uważnie obserwuje psa, a gdy tylko zorientuje się, że szykuje się do pójścia do toalety, natychmiast wyprowadza go na ulicę;
• uwalnia szczeniaka od smyczy, dając możliwość zaspokojenia jego naturalnych potrzeb. Jednocześnie nie krzyczy, nie pieści i nie rozprasza w żaden inny sposób do czasu zakończenia procesu-
  

  Szpic na spacerze

• wybiera spokojne miejsce, jeśli to możliwe, z dala od dróg, placów zabaw, zgromadzeń innych psów i dzieci. Ale niech pozostaną ślady psiej toalety, aby zwierzak mógł się domyślić, po co został zabrany. Możesz wziąć kawałek pieluchy z moczem szczeniaka na zewnątrz i położyć go na ziemi;
• rozświetlony szczeniak jest natychmiast zachęcany przez pieszczoty, chwalenie i traktowanie go. Możesz zabrać go na spotkanie z innymi psami lub pozwolić mu bawić się z chłopakami. Najważniejsze, aby dziecko zrozumiało: najpierw toaletę, a dopiero potem przyjemność;
• w tym samym czasie szczeniak musi mieć zapewniony mniej lub bardziej pełnoprawny spacer przez co najmniej 10-15 minut. Jeśli w tym czasie znowu odciąży, należy go jeszcze raz zachęcić pochwałą lub delikatnością.

Należy tutaj pamiętać, że tempo przemiany materii szczeniąt jest bardzo wysokie, dlatego trzeba je bardzo często wyprowadzać na zewnątrz: czasami nawet 10-12 razy dziennie. W tym o 2-3 w nocy.

Łatwiej jest nauczyć szpica, który nauczył się już chodzić na pieluszce lub na tacy. Jednak na początku treningu może uznać to miejsce wyłącznie do spacerów. Dlatego jeśli załatwił się dwa razy na ulicy, a potem sam w domu na tacy, nie powinieneś się martwić: dostosowanie się do nowych wymagań wymaga czasu.

Tabela 2. Dozwolone akcje dla szpica.

Bawiący się szpic turla się na pieluchach lub wspina się na tacę, chociaż nie ma ochoty iść do toalety. Właściciel go wyrzuca.Szczeniak jest jeszcze za młody, aby zrozumieć istotę twierdzeń właściciela. Dlatego może pomyśleć, że bycie na pieluszce lub na tacy jest dla niego poważnym przestępstwem. W rezultacie w ogóle nie zadziała.Podczas treningu szczeniak przypadkowo robi kałużę lub kupkę na podłodze. Właściciel zaczyna go głośno besztać lub – co gorsza – bić.Szczeniak, który nie rozumie dokładnie, do czego potrzebna jest toaleta, nie czuje się winny. Nie może nie robić własnych rzeczy. Dodajmy do tego cechy rasy: szpic pociąga uczucie, a krzyki i przemoc odbiera bardzo negatywnie. W rezultacie poufny kontakt z właścicielem zostanie zerwany. Piesek bardzo się obrazi, schowa się, nie będzie chciał się bawić, odmówi chodzenia czy jedzenia. Lub zachowuj się agresywnie, gdy trzeba się wysikać.W kałuży lub kupie pozostawionej na miejscu właściciel szturcha szpica nosem.Wynik jest w najlepszym razie taki sam, jak w przypadku przeklinania i bicia. W najgorszym przypadku szczeniak będzie próbował ukryć ślady „przestępstwa” albo odciążając się w trudno dostępnych miejscach, albo liżąc mocz i wymiociny oraz jedząc kał. Koprofagia uzyskana w tym drugim przypadku jest trudna do samodzielnego poradzenia sobie, a w niektórych przypadkach jest niemożliwa.Szpic odciąża się w niewłaściwym miejscu. Widząc to, właściciel szybko przenosi go na tacę lub pieluchę, chociaż „proces” już trwa.Takie działania są dopuszczalne tylko zanim szczeniak zacznie sobie radzić. Jeśli „proces” już trwa, noszenie jest bezużyteczne. O wiele skuteczniejsze jest czekanie, aż zwierzak zrobi swoje i natychmiast, niechętnym tonem, poinformuj go, jak źle zrobił. Ale bez przeklinania.Właściciel przypadkowo odkrywa pęk lub kałużę, a on beszta szpic.Szczeniak nie rozumie związku jednego z drugim: minęło zbyt dużo czasu od momentu przewinienia do momentu ukarania.Szpic właśnie zaczął przyzwyczajać się do pieluch na arenie. Właściciel nie wypuszcza go, dopóki dziecko nie pójdzie do toalety.Szczeniak nie traktuje tego jako wskazówki do działania. Wydaje mu się, że z jakiegoś powodu jest przenoszony z miejsca na miejsce. Lub odwrotnie, nie chcą tłumaczyć.Właściciel przestawia tacę lub pieluchę, mającą pełnić funkcję stałej toalety, zapomina zachęcać szpica, jeśli uczy go przebywania na świeżym powietrzu, okresowo zapomina chodzić itp.D.Właściciel przestawia tacę lub pieluchę, mającą pełnić funkcję stałej toalety, zapomina zachęcać szpica, jeśli uczy go przebywania na świeżym powietrzu, okresowo zapomina chodzić itp.D.