Jak pozbyć się zapachu psa w mieszkaniu

Zwierzęta, zwłaszcza psowate, mają specyficzny zapach. Stopień jego intensywności zależy od fizjologicznych cech struktury skóry i częstotliwości zabiegów wodnych. Może być subtelny, ale w większości przypadków daje się odczuć od razu po wejściu do pokoju. Jak pozbyć się zapachu psa w mieszkaniu, czytaj dalej.

Każde zwierzę ma gruczoły zapachowe, które wytwarzają określone substancje. W zależności od stanu organizmu zmienia się stopień ich intensywności.

Tabela 1. Odmiany gruczołów

SkórnyWytwarza lubrykant dla linii włosów. Całkowita liczba i czułość określają poziom „zapachu” zwierzaka. Zwierzęta żyjące w ekstremalnych warunkach środowiskowych mają więcej gruczołów tłuszczowych. Skóra krótkowłosych zwierząt domowych ma również gęstą warstwę tłuszczu. Psy bez podszerstka wytwarzają dużą ilość nawilżenia, co sprawia, że ​​wilgotna sierść pachnie intensywniej. PotZnajduje się między podkładkami. Wielu użytkowników zwraca uwagę na specyficzny zapach kończyn, który nasila się latem i zimą. W najlepszym razie przypomina popcorn, w najgorszym brudne skarpetki . Te gruczoły potowe wytwarzają substancje zapachowe, które tworzą indywidualny ślad zwierzęcia.

Skóra zwierzęca jest pokryta włoskami, które wchodzą w interakcję z mieszkami włosowymi. Każdy korzeń związany jest z gruczołami łojowymi, za pomocą których usuwane są z organizmu toksyny. Jeśli zwierzę jest chore lub przechodzi leczenie, zapach nasila się. Ponadto gruczoły te wytwarzają feromony - produkty wydzielania zewnętrznego, które przyciągają płeć przeciwną.

Przyczyny pojawienia się nieprzyjemnego zapachu

Zdolność postrzegania zapachów jest indywidualna dla każdej osoby. Stopień wrażliwości na określone aromaty zależy od ostrości zapachu. Dlatego przed podjęciem decyzji o zakupie psa należy wziąć pod uwagę specyfikę pracy gruczołów niektórych ras.

Podczas normalnego funkcjonowania organizmu zwierzak nie powinien wydzielać nieprzyjemnego zapachu.

Każde zwierzę ma zapach wytwarzany przez aktywność gruczołów łojowych. Nie dotyczy to szczeniąt poniżej 4 miesiąca życia. Wraz z nadejściem okresu dojrzewania pojawia się wyjątkowy ślad zapachowy. Jest bardziej wyraźny u mężczyzn niż u kobiet.

Odrażający zapach zwierząt domowych pojawia się z powodu rozwoju chorób, nieprzestrzegania zasad higieny, predyspozycji rasowych i czynników sezonowych. W domu charakterystyczny dla psa zapach powstaje od pozbawionych skrupułów właścicieli i gdy pies radzi sobie z potrzebami pokoju.

Prowokowanie patologii

Ponieważ szkodliwe produkty rozkładu są wydalane przez gruczoły, ostry zapach jest często objawem patologii zakaźnych, raka lub chorób układu oddechowego. Aromat zgniłej ryby wydobywający się z organizmu wskazuje na rozwój chorób przewodu pokarmowego.

W przypadku niewydolności nerek zmienia się skład moczu. Procesowi temu towarzyszy pojawienie się ostrego zapachu amoniaku podczas oddawania moczu. W cukrzycy zaburzony jest metabolizm węglowodanów i białek, co również pogarsza jakość moczu.

Cechy higieny i diety

Każdy pies pachnie jak pies. Czynnikiem decydującym o tolerancji zapachu jest stopień jego nasycenia. Wykonywanie niezbędnych zabiegów higienicznych oraz zbilansowana dieta pomaga zniwelować nieprzyjemny zapach.

Tabela 2. Przyczyny pojawienia się nieprzyjemnego zapachu od psa

Stan uszuAkumulacja siarki przy braku czyszczenia uszu 1 raz na 2 tygodnie. Zapalenie spojówekRopiejące błony śluzowe. Praca gruczołów potowychProces zapalny lub nadmierne wydzielanie wytwarzane przez gruczoły między opuszkami palców. Zła higiena jamy ustnejZwiększony wzrost bakterii chorobotwórczych. Ćwiczenia fizyczneStymulacja układu wydalniczego w wyniku przyspieszenia metabolizmu. Reakcja alergicznaPodrażnienie skóry jako jeden z objawów alergii na chemikalia i żywność złej jakości prowadzi do naruszenia integralności naskórka. W efekcie szkodliwe bakterie wnikają w głąb skóry i zaczynają się namnażać. Najczęstsza alergia na kurczaka. Zablokowanie gruczołów paraanalnychProces zapalny w narządzie, który wytwarza substancję o zapachu, która oznacza terytorium.Łojotokowe zapalenie skóryDysfunkcja lub intensywna praca gruczołów łojowych. Brak zabiegów wodnychNagromadzenie naturalnych tłuszczów w linii włosów i tworzenie licznych kolonii drożdżaków. Brudne śmieciObecność larw żyjących w fałdach kocyka. Podeszły wiekZakłócenie metabolizmu tłuszczów prowadzi do powstawania nieprzyjemnie pachnących chemikaliów. Nieprawidłowo dobrane detergentyStosowanie ludzkich szamponów o nieodpowiedniej kwasowości prowadzi do przesuszenia skóry i sierści. RujaCechy układu hormonalnego wpływają na nasycenie zapachu.Błędy zasilaniaObecność dużej ilości pokarmu białkowego lub dieta z jednej ryby zaburza metabolizm azotu, co nadaje moczowi azotowy zapach.

Powody sezonowe

Zapach emanujący od zwierzaka zawsze nasila się wraz z nadejściem lata. Zjawisko to wynika z kilku powodów:

1. Aby schłodzić ciało, zwierzęta często się kąpią. Gdy woda dostanie się na linię włosów, jej cząsteczki odparowują, zabierając cząsteczki włosów. W efekcie mikroorganizmy żyjące na powierzchni sierści zaczynają wydzielać bogaty aromat. Osobno substancje, które tworzą ostry, kwaśny zapach mokrego psa, są dość aromatyczne. Na przykład aldehyd octowy pachnie owocami, aldehyd fenylooctowy pachnie kwiatami i miodem, a 2-metylobutanal pachnie jak masło orzechowe. Jednak w połączeniu tworzą odpychający zapach.
2. Mikroby rozwijają się w wilgotnych środowiskach. Wraz ze wzrostem kolonii bakteryjnych nasila się nieprzyjemny zapach.

Zimą sierść zwierzaka staje się mokra w kontakcie ze śniegiem. W konsekwencji mechanizm powstawania odrażającego zapachu jest identyczny z zasadą opisaną w ciepłym sezonie.

Predyspozycje rasowe

Prawie wszystkie rasy z sierścią lub twardą sierścią mają intensywny zapach. Gruczoły skórne molosów, psów zaprzęgowych, gatunków myśliwskich, psów gończych, chartów, pasterzy i policjantów wytwarzają więcej wydzieliny zapachowej niż inne gatunki.

Następujące typy nie wydzielają nieprzyjemnego zapachu:

1. Zwierzęta z nie rzucającą sierścią.
2. Rasy domowe i ozdobne.
3. Niektóre bezwłose zwierzęta.

Wbrew panującemu stereotypowi, rasy bezwłose pachną. Aby zrekompensować brak linii włosów, gruczoły skórne produkują dużo tłuszczu o specyficznym aromacie. Ponadto, w przeciwieństwie do zwierząt, których skóra jest pokryta sierścią, pocą się.

Tabela 3. Lista ras, których przedstawiciele są pozbawieni obsesyjnego aromatu

West Highland White TerrierPochodzący ze Szkocji ten śnieżnobiały zwierzak jest bezwonny. Linia włosów składa się z 2 warstw. Na zewnątrz — gruba, twarda, odporna na złe warunki atmosferyczne. Wewnętrzna - miękka, chroniąca psa przed zimnem. PudelJedna z najbardziej rozpowszechnionych ras na świecie. Zwierzę o korzeniach niemiecko-francuskich nie linieje i nadaje się do wspólnego życia z osobami podatnymi na reakcje alergiczne. BasenjiOjczyzną tego afrykańskiego psa jest Kongo. Jest właścicielką krótkich włosów. Prawie żadne włosy nie wypadają. Ponadto nie szczeka. dalmatyńskiCiekawa chorwacka rasa. Pomimo tego, że zrzuca się prawie przez cały rok, ciało nie wydziela odpychającego zapachu. Bichon FriseFrancuski zwierzak o wyjątkowej sierści, która podobnie jak ludzki włos rośnie przez całe życie. Nie zaobserwowano sezonowego linienia. Shih tzuChiński miniaturowy pies. Wełna pokrywa całą powierzchnię skóry. Włosy są twarde, grube i długie. Grzywka opada na twarz, tworząc wąsy i brodę. PapillonRasa pokojowa i ozdobna, opracowana we Francji. Wygląda jak motyl. Długi, jedwabisty płaszcz. Chiński grzywaczPsy przypominają kucyki. Ułatwia to obecność roślinności na głowie przy braku włosów na ciele. SznaucerKudłate zwierzęta pochodzące z Niemiec praktycznie się nie zrzucają. Rasa szorstkowłosa z grubym podszerstkiem.Xoloitzcuintle lub nagi meksykaninRzadki gatunek pochodzący z Ameryki Południowej. Cechą charakterystyczną rasy jest obecność w łańcuchu DNA dominującego genu odpowiedzialnego za brak sierści. Kilka włosów rośnie na ogonie i łapach. Reszta ciała nie jest pokryta włosami. Pinczer miniaturowyNiemieckie miniaturowe zwierzaki. Wewnętrzna i dekoracyjna stylizacja z krótkimi, mocnymi, przylegającymi do skóry włosami.

Rasy o charakterystycznym psim zapachu:

• Cocker spaniele angielskie i amerykańskie;
• bokser;
• Św. Bernard;
• Basset Hound-
• Shar Pei.

Istnieje opinia, że ​​przedstawiciele małych gatunków nie pachną. Jednak właściciele rozpieszczają miniaturowe zwierzaki zakazanymi przysmakami i częstymi kąpielami. Przyczynia się to do wzrostu intensywności zapachu.

Przypadki specjalne

Oprócz braku odpowiedniej opieki, predyspozycji rasowych i pór roku, istnieje szereg szczególnych sytuacji, w których pies może nieprzyjemnie pachnieć:

1. Niektórzy czworonożni przyjaciele lubią tarzać się w padlinie lub zgniłych rzeczach. Jeśli nie umyjesz zwierzęcia na czas, będzie wydzielać ostry zapach. Silnie perfumowane detergenty nie są zalecane. Obsesyjny zapach szamponu tylko zwiększy chęć powrotu do źródła smrodu.
2. Czasami zbyt puszyste zwierzęta śmierdzą. Wynika to z faktu, że podczas wypróżnień na wełnie pozostają resztki kału lub moczu.

Jak usunąć nieprzyjemny zapach psa?

Aby komunikacja z pupilem była jak najbardziej przyjemna, za pomocą prostych manipulacji możesz zapomnieć o zapachu psa.

Wskazówki od doświadczonych miłośników psów:

1. Procedury wodne. Powinieneś kąpać swojego zwierzaka nie częściej niż 2 razy w miesiącu. Najlepsza opcja to raz na 4 tygodnie. Częsty kontakt z wodą powoduje wypłukiwanie sebum, co powoduje nadmierną produkcję nieprzyjemnego zapachu lubrykantu. Zaleca się stosowanie bezzapachowych szamponów, mydła do prania lub środków zapachowych do wełny po umyciu w czystej wodzie. Jeśli zwierzę boi się wody, wydzielina wytwarzana przez organizm podczas stresu pomoże zwiększyć nieprzyjemny zapach.
   

   Procedury wodne

2. Odmowa suszarki do włosów. Suszenie sierści zwierzęcia gorącym powietrzem jest przeciwwskazane. Po podgrzaniu uwalniana jest duża ilość tłuszczu.
3. Regularne pranie pościeli. Aby zapobiec aktywnemu rozwojowi bakterii chorobotwórczych, konieczna jest zmiana legowiska przynajmniej raz w tygodniu.
4. Przycinanie pod ogonem. Pozwoli to uniknąć przywierania resztek kału do linii włosów.
5. Pocieranie kończyn. Każdy spacer musi zakończyć się tą procedurą.
6. Regularne czyszczenie uszu i zębów. Uszy należy czyścić raz na 3 tygodnie, zęby raz na 2 tygodnie.
   

   Czyszczenie uszu jest koniecznością

7. Czesanie. Rasy długowłose zaleca się codziennie wycierać twardym ręcznikiem. Raz w tygodniu przedstawiciele dowolnego gatunku powinni przeczesać linię włosów, aby usunąć martwe włosy.
8. Stosowanie dezodorantów dla psów. Do tych celów odpowiednie są następujące nazwy - OdorGone, „Wierny przyjaciel”, „Essential 6 spot on dermoscent”, „Smart spray”.
9. Zbilansowana dieta. Konieczne jest przestrzeganie optymalnych proporcji tłuszczów, białek i węglowodanów, w zależności od wieku i stanu zdrowia psa. W przeciwnym razie dochodzi do zaburzeń metabolicznych, obarczonych dysfunkcją gruczołów potowych.
10. Nacieranie wełny roztworem octu. Aby stworzyć produkt, potrzebujesz 1 łyżki.ja. kwaśny płyn i 1 litr wody. Wskazane jest, aby leczyć skórę nagich zwierząt chlorheksydyną.

Aby zapobiec rozwojowi chorób przewlekłych, należy jak najszybciej zbadać psa u weterynarza. Zdrowe zwierzę pachnie, ale nie śmierdzi. Odpychający zapach to przede wszystkim objaw poważnej patologii.

Jak wyeliminować nieprzyjemny zapach w pomieszczeniu

Aby zapobiec odrażającemu zapachowi w mieszkaniu, musisz monitorować stan zwierzaka. Zadbane zwierzę pozostawia niewiele lub wcale nieprzyjemnego zapachu na dywanach i sofach. Regularne spacery i brak kuwety w domu zwiększają Twoje szanse na sukces.

Jeśli w mieszkaniu pojawi się ostry zapach psa, zaleca się skorzystanie z poniższych wskazówek:

1. Usuń kałuże w odpowiednim czasie. Amoniak błyskawicznie wchłania się w tapicerkę i jest trudny do usunięcia. Nie rozmazuj moczu na podłodze. Dużo skuteczniejsze jest nasączenie płynu ręcznikami papierowymi i zdezynfekowanie obszaru środkami dezynfekcyjnymi.
2. Alkohol do nacierania. Wlej rozcieńczony wodą płyn do butelki ze spryskiwaczem i spryskaj żądany obszar.
3. Proszek do pieczenia. Doskonale usuwa nieprzyjemne zapachy. Niewielką ilość preparatu należy wylać na dywan i usunąć po 5 godzinach.
4. Produkty gospodarstwa domowego. „Mister Muscle”, „Whiteness”, „Mister Proper”, „Domestos”, „Vanish” skutecznie eliminują zapach moczu.
5. Nadtlenek i roztwór sody. Nadaje się do twardych powierzchni. Zalecane proporcje - 2 łyżki.ja. kryształy alkaliczne, 25 ml nadtlenku wodoru i 1 łyżka.ja. detergent do kuchni. Nałóż powstałą mieszankę na podłogę i pozostaw na kilka godzin.
6. Mydło do prania. Dobry do usuwania zapachów z powierzchni tkanin.
   

   Mydło do prania

7. Nadmanganian potasu lub ocet. Substancje te, rozpuszczone w dużej ilości wody, usuwają nieprzyjemne zapachy.
8. Jod. Nadaje się do powierzchni drewnianych. Zalecana proporcja to 15 kropli na 1 litr wody.
9. Sok cytrynowy. Jeśli przetrzesz meble sokiem z cytryny i zostawisz na 15 minut, możesz całkowicie pozbyć się obsesyjnego aromatu.
10. Pokrowce na meble. Pranie pokrowców z tkaniny jest łatwiejsze niż pranie tapicerki sofy.
11. Preparaty do usuwania zapachów organicznych. Vaportek, Ultrasan, Le Artic, Zoosan i ORANGE-OXY. Główne działanie nie ma na celu maskowania, ale całkowite wyeliminowanie nieprzyjemnego zapachu. Czyni to poprzez usuwanie bakterii o nieprzyjemnym zapachu.

Alternatywnie możesz użyć pokrojonych jabłek, skrobi kukurydzianej i olejków eterycznych. Dobrze wchłaniają silne zapachy. Aby zawsze dobrze pachnieć w mieszkaniu, konieczne jest regularne odkurzanie miejsc nagromadzenia wełny, która jest jednocześnie źródłem silnego zapachu.

Wideo - Jak pozbyć się nieprzyjemnego zapachu kotów i psów