Jak odzwyczaić psa od zbierania jedzenia na ulicy?

Powody, dla których psy chętnie grzebią w podejrzanych przedmiotach znalezionych na ulicach, dla większości właścicieli pozostają tajemnicą. Wiele spacerów nie mija bez częstego szarpania zwierzaka w celu wyciągnięcia z pyska kolejnego niejadalnego przedmiotu. Taka cecha charakterystyczna może irytować lub zdenerwować właściciela, ale jedno pozostaje niezmienne - wiele osób czuje się bezsilnych wobec tej psiej cechy. Oprócz uprzedzeń estetycznych taka czynność może zagrażać życiu psa i dlatego wymaga natychmiastowej interwencji właściciela. Porozmawiamy dalej o tym, jak odzwyczaić psa od zbierania jedzenia na ulicy.

Awitaminoza

Wśród mniej oczywistych powodów, dla których psy szukają jedzenia na ulicach, jest niedobór witamin. To właśnie ten stan organizmu przyczynia się do „niewłaściwego” zachowania zwierzęcia i wypaczenia jego nawyków żywieniowych. Następujące osoby są zagrożone nabyciem tej dolegliwości:

1. Psy, których dieta jest niewłaściwie zbilansowana. Jeśli preferujesz określone danie lub produkt, zwiększa się prawdopodobieństwo, że Twoje zwierzę ma niedobór witamin. Jeśli masz wątpliwości, czy możesz zapewnić swojemu psu wszystkie niezbędne składniki odżywcze, radzimy zwrócić uwagę na gotowe karmy premium, które zawierają już suplementy witaminowe-
   

   Niezadowalająca dieta zmusza psy do poszukiwania alternatywnych źródeł żywienia

2. Psy noszące lub karmiące szczenięta czasami zasadniczo zmieniają swoje upodobania kulinarne. Takie zmiany mogą być związane zarówno ze zmianą funkcjonowania układu hormonalnego, jak iz ogólnym osłabieniem organizmu, który w tym okresie potrzebuje dodatkowego odżywiania witaminami. Kompleksy witaminowe dla ciężarnych suk kupuje się u lekarzy weterynarii po konsultacji z lekarzem weterynarii-
   

   Podczas karmienia szczeniąt pies jest zmuszony do przystosowania się do nowych potrzeb swojego organizmu

3. Psy, które niedawno przeszły poważną operację lub chorobę, mogą również zaskoczyć właściciela swoim poszukiwaniem jedzenia podczas spaceru. Wycofanie się ze znieczulenia i gojenie się ran znacząco wpływają na zdrowie psa i łatwo mogą doprowadzić do zachwiania równowagi w organizmie. Wśród chorób szczególny wpływ na percepcję pokarmu mają patologie żołądkowo-jelitowe-
   

   Rekonwalescencja pooperacyjna wymaga bacznej uwagi właściciela na zachowanie zwierzęcia

4. Psy już w zaawansowanym wieku dostosowują się do swojego starzejącego się ciała i jego potrzeb. W starszym wieku, zarówno u ludzi, jak iu psów, zmienia się funkcjonowanie receptorów odpowiedzialnych za rozpoznawanie smaku. W związku z tym niektóre zwierzęta szukają egzotycznych smakołyków podczas spacerów, aby urozmaicić swoją niewyraźną domową dietę:
5. Psy przebywające na zewnątrz są podatne na różne choroby autoimmunologiczne i niedobory witamin z powodu złego odżywiania. U osób bezdomnych dobór pokarmu bywa też jedynym sposobem na przeżycie pod nieobecność właściciela, który starannie karmi z ręki.
   

   Bezpańskie psy nie mają innego wyjścia, jak szukać jedzenia na ulicy

Aby wybrać odpowiedni schemat leczenia, najpierw musisz dowiedzieć się, jakiej grupy witamin doświadcza zwierzę. W zależności od charakteru niedoboru weterynarz przepisuje zwierzęciu niezbędny lek, który przyjmuje się przez pewien czas (czas trwania zależy od cech fizjologicznych psa i zaniedbania choroby).

Niewłaściwa dieta

Wśród błędów w planowaniu żywienia pupila są zarówno bardzo oczywiste, jak i nie rzucające się w oczy błędy, które właściciele z godną pozazdroszczenia wytrwałością powtarzają. Poniżej omówiono częste niedopatrzenia w żywieniu psów.

Tabela 1. Błędy w karmieniu psów

Wielu właścicieli psów uważa, że ​​jeśli miski kupuje się głęboko, to należy je napełnić do góry. Jednocześnie zmniejsza się różnica w wymiarach różnych ras. Ponieważ gotowy pokarm jest lekkostrawny, a nigdy nie jest go dużo, zwierzę niezależnie od wielkości zje porcję nawet dwukrotnie większą niż norma. Wśród konsekwencji takiej diety są zaburzenia żołądkowo-jelitowe, otyłość itp.D.Właściciele często spotykają się z tym, że pies bardzo chętnie spożywa niektóre produkty, a niektóre pozostawia nietknięte. W związku z tym istnieje chęć mieszania ulubionego i niekochanego jedzenia, aby ostatecznie zadowolić zwierzaka. Na przykład dodaj chrupiące kulki do owsianki. Rezultatem takich eksperymentów może być zarówno biegunka, jak i wypaczenie nawyków żywieniowychTroskliwi właściciele, pamiętając, że pies to przede wszystkim drapieżnik, karm go mięsem. Stosowane są polędwiczki wołowe, polędwica wieprzowa, uda z indyka - wszystko, czym rozpieszczają się sami właściciele. Przy tak obfitej diecie zwierzęciu łatwo może brakować niektórych witamin, których mięso po prostu nie może dostarczyćRosnące szczenięta wymagają większej zawartości białka, minerałów i witamin w diecie, natomiast u starszych osobników substancje te w dużych dawkach mogą być szkodliwe. Cechy fizjologiczne odciskają piętno na samopoczuciu zwierzaka, dlatego producenci gotowych karm produkują linie dla różnych grup wiekowych

Niewłaściwy rytuał podawania smakołyków

Często zdarza się, że sam właściciel bierze czynny udział w rozwoju niepożądanego nawyku u psa. Najczęstszym sposobem negatywnego uczenia się jest sytuacja, w której osoba próbuje nagrodzić swojego zwierzaka i dlatego jest całkowicie niemonitorowana. Niezależnie od tego, czy jest to nagroda za wykonane polecenie, czy codzienny wyraz miłości, niektórzy właściciele zwykle kładą nagrodę na podłodze przed psem, aby mógł ją podnieść.

Wydawałoby się, że właściciel nie ma żadnych złych zamiarów, ale to właśnie ta postawa inspiruje psa do instalacji, zgodnie z którą seks może kryć nieoczekiwane smakowite znaleziska - wystarczy spojrzeć. A jeśli w granicach domu takie przekonanie jest rzeczywiście częściowo uzasadnione i bezpieczne, to na ulicy pies spotka się z licznymi rozczarowaniami i niebezpieczeństwami.

Aby właściwie przyzwyczaić zwierzaka do rytuału przyjmowania smakołyków, wystarczy przestrzegać kilku prostych zasad:

1. Daj smakołyk z otwartą dłonią. Pamiętaj, że pies powinien kojarzyć smakowitą nagrodę z właścicielem, a nie z płcią. Zwierzę dowie się więc, że otrzymanie nagrody jest związane przede wszystkim z twoją wolą, a nie z jej umiejętnościami ogara-
   

   Pożądane jest, aby zwierzę otrzymywało smakołyk od jednej osoby

2. Podnieś rękę na tyle wysoko, aby zachęcić psa do skoku do nagrody. Przysmak jest ofiarą dla zwierzęcia, dlatego niewielki wysiłek włożony w jego zdobycie przyniesie tylko korzyść zwierzęciu. Zmierz rozmiar psa i wysokość dłoni. Aby dostać się do smakołyków, zwierzę musi stanąć na budynku łapy i trochę podskoczyć. Zbyt duża odległość od smakołyka może zniechęcić do zainteresowania nim-
   

   Podnosząc smakołyk wyżej, oferujesz psu zabawną grę, z której wyłania się jako zwycięzca

3. Zabierz smakołyk tylko wtedy, gdy chcesz się nim podzielić. Ta zasada jest szczególnie przydatna podczas treningu. W przeciwnym razie pies spojrzy na nagrodę i będzie miał trudności z koncentracją.

Odsadzanie dorosłego psa

Jeśli chcesz zmienić postawy behawioralne osoby dorosłej, powinieneś być cierpliwy, ponieważ nie wszystkie zwierzęta łatwo zmieniają własne zasady. W wielu sytuacjach próby nauczenia czegoś dojrzałego zwierzęcia kończą się niepowodzeniem, co jest spowodowane zarówno brakiem umiejętności treningowych właściciela, jak i nieodpowiednim wiekiem do treningu.

Proces uczenia się znacznie komplikuje się, gdy zwierzak został zabrany ze schroniska i przed spotkaniem z właścicielem prowadził życie bezdomnego zwierzęcia. Wtedy próby wyrwania psu niewłaściwego przedmiotu z zębów mogą zakończyć się agresją zwierzęcia, tłumaczoną walką o życie. Nie zaleca się podejmowania energicznych działań przed nawiązaniem kontaktu z dojrzałym zwierzęciem. Gdy pies poczuje, że nie zagrażasz jego życiu i nie życzysz sobie zła, zabierając kolejne znalezisko, możesz rozpocząć trening.

Wpływ rasy

Oprócz wieku psa i trybu życia, jego rasa odgrywa również znaczącą rolę w kształtowaniu nawyków. Rasy myśliwskie mają predyspozycje do eksplorowania terenu w poszukiwaniu różnych ciekawych rzeczy, czasem nawet niezwiązanych bezpośrednio z pożywieniem. Ten styl zachowania był mile widziany na polowaniach, kiedy psy przeczesywały teren w celu ustalenia lokalizacji zwierząt. Dowiedz się więcej o przedstawiciele ras łowieckich można przeczytać na naszym portalu.

Rasy myśliwskie obejmują:

• Basset Hound;
• Jack Russell Terrier;
• Golden retriever;
• chart rosyjski;
• rosyjski spaniel myśliwski;
• Jamnik i inne.

Rasy aborygeńskie, których cechy wyewoluowały w warunkach naturalnych, nie są również obojętne na badanie terenu w poszukiwaniu ewentualnych „skarbów”. Ale ponieważ psy aborygeńskie są dość rzadkie w środowiskach miejskich, odzwyczajanie ich od tego złego nawyku nie jest tak powszechne.

Rasy aborygeńskie obejmują:

• wilczarz ormiański;
• Samojed;
• chart turkmeński;
• Owczarki kaukaskie i środkowoazjatyckie.

Odstawienie szczeniaka od piersi

Najskuteczniejszym nauczaniem jest uczenie się od najmłodszych lat. Ponieważ im szybciej zaczniesz wychowywać swojego zwierzaka, tym większe prawdopodobieństwo sukcesu. Należy pamiętać, że każde odstawienie od niechcianych działań zaczyna się w domu, ponieważ to z domu szczeniak wyprowadza złe nawyki, które stają się oczywiste na ulicy.

Treningi domowe

Istnieje kilka skutecznych wskazówek, które zostały przetestowane w praktyce, które mogą wpłynąć na Twojego szczeniaka:

1. Naucz szczeniaka jeść tylko z miski lub z rąk właściciela (w przypadku nagradzania smakołykiem). Wiele psów ma tendencję do chwytania jedzenia z miski i rozrzucania go na podłodze. Niektóre zwierzęta robią to, aby bawić się produktem, inne robią to dla wygody. Wszystkie te działania muszą zostać stłumione. Jedzenie, które dotknie podłogi, jest usuwane z psa i wyrzucane do kosza-
   

   Od pierwszych dni samodzielnego życia szczeniak powinien przyzwyczaić się do tego, że istnieją zasady jedzenia

2. Zacznij karmić szczenię ściśle na polecenie, unikając nieplanowanych pokarmów uzupełniających. Odżywianie powinno wiązać się ze zgodą właściciela szczenięcia. Zdecydowanie odradzamy spożywanie niedozwolonych posiłków. Jednocześnie powstrzymaj się od nacisku fizycznego - wystarczy kliknięcie w nos, aby wskazać niezadowolenie z zachowania zwierzęcia. Jeśli szczeniakowi zależy na dotarciu do miski przed drużyną, użyj miękkiej smyczy-
   

   Aby Twoje zwierzę nie interesowało się ulicznym jedzeniem, naucz je dyscypliny i jasnej codziennej rutyny

3. Nie pozwól szczeniakowi zabierać smakołyków z rąk innych ludzi. W czasie uczenia zwierzaka manier poproś wszystkich przyjaciół i krewnych, aby nie brali udziału w karmieniu szczeniaka. Szybko ustali, który z ludzi daje sobie spokój i wykorzysta ich hojność do własnych celów. Nie otrzymując pozytywnego wzmocnienia, szczeniak dość szybko zrezygnuje z prób i zmieni swoją uwagę-
   

   Ważne jest, aby stworzyć silny związek między żywicielem a paszą, aby uniknąć niepotrzebnego błagania o jedzenie

4. Wzmocnij postrzeganie przez szczeniaka jedzenia z podłogi jako niepotrzebnego. Aby to zrobić, rzuć smakołyk na podłogę przed swoim zwierzakiem. Po odpowiedzi pociągnij za smycz i nie pozwól szczeniakowi zjeść upragnionego ugryzienia. Kiedy zobaczysz, że jest rozczarowany, zaproponuj kolejną ucztę w zamian. Zadowolony szczeniak odda wiarę we wszechmoc i życzliwość właściciela i prędzej czy później nauczy się lekcji. Czynność tę należy powtarzać regularnie przez całe szkolenie. Dzięki udanym ćwiczeniom szczeniak nauczy się ignorować jedzenie z podłogi bez pomocy właściciela.

Wideo - Odstaw psa od piersi, aby odebrać jedzenie na ulicy

Poza

Po przyswojeniu zakazu jedzenia, które spadło na podłogę, powinieneś kontynuować trening na świeżym powietrzu. Nie należy oczekiwać idealnego zachowania zwierzęcia, ponieważ warunki zewnętrzne dostarczają wielu nowych bodźców, którym nawet wyszkolony pies może nie być w stanie się oprzeć. Testowanie odporności szczenięcia odbywa się za pomocą celowej prowokacji lub eksperymentu, który pozwala sprawdzić, jak wiele wyciągnięto z lekcji:

1. Zabierz ze sobą smakołyki i rozłóż je na trasie, którą zabierzesz ze swoim pupilem tuż przed spacerem. Wskazane jest używanie rękawiczek do usuwania ludzkiego zapachu i nie pozostawianie śladów. Jeśli szczeniak chce zjeść rozłożone smakołyki, pociągnij za smycz i nie pozwól mu zaspokoić jego ciekawości-
   

   Po kilku próbach zdobycia upragnionego trofeum szczeniak traci zainteresowanie nim

2. Kompromis. Jeśli widzisz, że bardzo ważne jest, aby pies podniósł znalezione trofea i zademonstrował ci, pozwól mu to zrobić, pod warunkiem, że znaleziony przedmiot zostanie wymieniony na prawdziwy smakołyk. W ten sposób zwierzę karmi swoje instynkty ogarów i jest nagradzane za swoje wysiłki-
   

   Czasami pies dzieli się odkryciami z właścicielem, aby go pochwalić

3. Naucz psa pluć. W przeciwieństwie do polecenia „fu”, to polecenie obejmuje interakcję z właścicielem. Pies przynosi ci przedmiot, który został wykopany lub znaleziony, który rzuca na podłogę, gdy go pouczysz. Rozkaz jest wariantem kompromisu opisanego w powyższym akapicie-
   

   Ucząc pupila wypuszczania wybranych przedmiotów z zębów, uratujesz go przed ewentualnym zatruciem

4. Wyprowadzaj swojego zwierzaka z kagańcem. Pomimo pozornej nieprzenikliwości tej metody, ma ona słabości. Ponieważ kagańce sugerują możliwość wystawienia języka i ograniczają oddychanie zwierzęcia, posiadają otwory. Przez te pęknięcia pies, jeśli chce, może wziąć w zęby „delikatność”, której potrzebuje i przeżuć-
   

   Nawet kaganiec może okazać się zbyt ciekawskim i energicznym zwierzakiem bez powodu

5. Przemyśl dokładnie trasę i kontroluj każdy ruch psa. Obojętność właściciela jest jednym z pierwszych powodów, dla których pupil zaczyna wykazywać wzmożone zainteresowanie otoczeniem. Jeśli Twój szczeniak będzie zajęty grami i poleceniami, prawdopodobnie nie będzie tracił czasu na szukanie jedzenia. Daj swojemu psu zabawki lub piłkę, którą może chwycić w zęby zamiast podejrzanych przedmiotów rzucanych na ulicę.
   

   Aby nie koncentrować się na żerowaniu podczas spaceru, utrzymuj psa w ruchu

Nieskuteczne metody

Zarówno w sieci, jak i po słyszeniu od właścicieli pojawiają się skuteczne wskazówki dotyczące odzwyczajania psów od zainteresowania śmieciami oraz wątpliwe zalecenia, które nie tylko nie pomogą w wychowaniu psa, ale mogą mu nawet zaszkodzić. Zatrzymamy się na tych wskazówkach.

1. Odsłonięcie psa poprzez negatywne wzmocnienie. Sama ta metoda może mieć pozytywne konsekwencje, jeśli wiesz, jak z niej korzystać. W przypadku, gdy przygotowujesz przysmak dla swojego psa, obficie doprawiony pieprzem lub chrzanem, w nadziei na wzmocnienie skojarzenia jedzenia na świeżym powietrzu z czymś w nim bolesnym, przygotuj się na nieprzewidywalne rezultaty. Jednym z nich może być zaburzenie trawienia. Oprócz problemów z przewodem pokarmowym ta metoda niesie za sobą ryzyko po prostu bezużyteczności, ponieważ na ulicy nie będziesz w stanie obficie spryskać wszystkich przedmiotów złymi przyprawami-
   

   Karmienie psa ziarnami pieprzu jest wątpliwym sposobem nauczenia pożądanego zachowania

2. Wykorzystywanie prądu elektrycznego do jak najszybszego trenowania zwierzaka. Istotą fizycznego wpływu jest to, że zwierzę nie powinno rozumieć, że pochodzi od osoby. Jeśli zaczniesz używać porażenia prądem, nawet najbardziej kochający pies pewnego dnia zacznie wykazywać wobec ciebie agresję. Ponadto okresowe wyładowania działają depresyjnie na centralny układ nerwowy i są szkodliwe dla zdrowia.
   

   Paralizator nie jest urządzeniem nieszkodliwym i jest używany tylko w skrajnych przypadkach

Trening

Każdy aspekt behawioralny jest wbudowany w jedną strukturę relacji między zwierzakiem a właścicielem, kładzioną od pierwszego dnia. Jeśli pozwolisz, by wychowanie psa miało swój bieg, nie powinieneś oczekiwać, że później szybko się nauczy. Nie da się wybrać jednej nielubianej cechy z dominującego charakteru i poddać ją korekcie. Jeśli nie stałeś się ważną postacią dla swojego pupila, którego zespołem jest prawo, nie szukaj łatwych sposobów - po prostu nie istnieją.

Tylko w przypadku kompetentnego podejścia do edukacji, a następnie do szkolenia, właściciel ma realną możliwość wpływania na zwierzaka nie tylko batem, ale także swoim autorytetem. Komendy „fu” i „pluć” to osobne rozdziały w szkoleniu psa krok po kroku do głosu i woli właściciela. Poniżej przedstawiono podstawową listę poleceń i idealny wiek do ich opanowania.