Przyczyny pojawienia się i metody leczenia krwiaka ucha u kota

Kategoria Koty

Zadowolony

Przyczyny pojawienia się krwiaka małżowiny usznej
Diagnostyka edukacji
Przydatne wideo

Przyczyny pojawienia się i metody leczenia krwiaka ucha u kota

Ze względu na swoją ciekawość i mobilność puszyste zwierzęta są często narażone na urazy różnych narządów, w tym uszu, w wyniku których powstają krwiaki. Ta patologiczna formacja jest krwotokiem o takim lub innym stopniu w przestrzeni między chrząstką a skórą ucha.

Niebezpieczeństwo krwiaka tkwi w ryzyku wystąpienia nieprzyjemnych powikłań w postaci procesów zapalnych, ropni, a nawet zatrucia krwi. Deformacja małżowiny usznej często rozwija się po krwiaku.

Przyczyny pojawienia się krwiaka małżowiny usznej

Rozwój choroby następuje z powodu mechanicznego oddziaływania na naczynia krwionośne. Ucho kota ma cienką i delikatną skórę, wyposażone jest w liczną sieć naczyń włosowatych, dlatego często cierpi na krwotoki. Uszkodzenie naczynia krwionośnego powoduje, że krew, nie mając ujścia, wypełnia przestrzeń śródmiąższową.

W przypadku krwiaka ucha krew gromadzi się w przestrzeni między tkanką chrzęstną narządu a skórą. W efekcie pojawia się obrzęk, ucisk zakończeń nerwowych, ból.

Przyczyny pojawienia się i metody leczenia krwiaka ucha u kota Kot może dostać krwotoku w okolicy ucha nie tylko na ulicy z powodu urazu. Częstą przyczyną rozwoju choroby są wszelkiego rodzaju choroby niezakaźne, zakaźne i pasożytnicze.

Powszechne zapalenie ucha środkowego, infekcje grzybicze małżowiny usznej, obecność chorób takich jak otodektoza i inne choroby, którym towarzyszy świąd w tej okolicy, zmuszają zwierzę do swędzenia i uszkadzania naczyń krwionośnych. Samookaleczenie występuje przy nadmiernym potrząsaniu głową z patologią uszu.

Obecność pcheł u kota, reakcja alergiczna, ukąszenia owadów wysysających krew są również przyczyną krwotoku z powodu mechanicznego działania na ucho podczas drapania łapami.

Operacja uszu może również spowodować krwiak u kota domowego. W takim przypadku uszkodzenie może być całkiem normalne w wyniku interwencji. Poważne powikłanie pooperacyjne rozwija się z reguły, jeśli nie są przestrzegane zasady aseptyki i środków antyseptycznych, jeśli rana jest spalona o złej jakości, a także jeśli szwy są uszkodzone w wyniku naruszenia zasad opieki zwierzę.

Przyczyny pojawienia się i metody leczenia krwiaka ucha u kota Zmiana w normalnej konfiguracji ucha zewnętrznego. Pęcznieje, sztywnieje, czasem obwisa lub przykleja się do głowy.

Chrząstka ucha staje się gorąca w dotyku (podnosi się temperatura lokalna).

Stwierdza się ograniczony miękki obrzęk, którego wielkość zależy od stopnia uszkodzenia naczyń krwionośnych.

Fluktuacja i tkliwość podczas odczuwania obrzęku.

Zwierzę okazuje zaniepokojenie, kręci głową, przechyla się w kierunku rozwijającej się patologii.

Ogólny stan zwierzaka, apetyt, aktywność fizyczna zależą od stopnia uszkodzenia. Przy lekkim krwotoku właściciel nie obserwuje spadku apetytu. W ciężkich postaciach krwiaka zwierzę może odmówić jedzenia z powodu bólu, być w stanie depresji, ospałości.

W przypadku krwotoku powikłanego infekcją w okolicy ucha zwierzę ma wyraźny zespół bólowy, obserwuje się wzrost ogólnej temperatury ciała, zmniejsza się lub całkowity brak apetytu, apatia.

Diagnostyka edukacji

Pomimo charakterystycznych objawów klinicznych związanych z krwiakiem, właścicielowi trudno jest samodzielnie określić dolegliwość, należy zasięgnąć profesjonalnej pomocy. Po zbadaniu ucha weterynarz może przepisać dodatkowe metody badania. Faktem jest, że właściciele często mylą krwotok z chorobami, takimi jak guzy o różnej etiologii, zapalenie skóry i objawy alergiczne.

Przyczyny pojawienia się i metody leczenia krwiaka ucha u kota W przypadku otwartej rany jest leczona środkami dezynfekcyjnymi. Na ucho nakładany jest bandaż ciśnieniowy, aby zmniejszyć przepływ krwi.

Jeśli krwiak jest spowodowany alergiami, chorobami zakaźnymi lub pasożytniczymi, zapaleniem ucha środkowego, pierwszeństwo ma choroba podstawowa.

Przy rozległych krwiakach, ze względu na duże ryzyko infekcji, najskuteczniejszą metodą leczenia jest zabieg chirurgiczny. Ponadto, przy spontanicznym przebiegu patologii w końcowej fazie, w miejscu urazu dochodzi do wzrostu tkanki włóknistej. Prowadzi to do deformacji chrząstki ucha, co jest niepożądane u zwierząt pokazowych.

Podczas operacji weterynarz otwiera krwiak z nacięciem u podstawy ucha. Oczyszczanie skrzepów krwi, fibryna. Pod koniec manipulacji zakłada się szew mocujący, bandaż. Interwencja chirurgiczna jest zwykle wykonywana w znieczuleniu miejscowym. Po operacji zwierzę musi być w specjalnej obroży, która zapobiega czesaniu łapy ucha.

Maści do leczenia krwiaka ucha u kota

W leczeniu choroby szeroko stosowane są maści przeciwzapalne i przeciwbakteryjne: lewomykolik, syntomycyna, lewomycytyna. Przy ropieniu stosuje się ichtiol i maść Wiszniewskiego. Dodatkowo w przypadku zakażenia krwiaka zwierzęciu przepisuje się kurację antybiotykową. W tym celu stosuje się antybiotyki z serii penicylin, tetracykliny, cefalosporyny.

Przyczyny pojawienia się i metody leczenia krwiaka ucha u kota Zapobieganie urazom i mechanicznym uszkodzeniom ucha. Sterylizacja i sterylizacja zwierząt domowych, ograniczanie swobodnego dostępu kota na ulicę pomaga zmniejszyć ich ryzyko.

Terminowe leczenie chorób uszu, w tym etiologii odkleszczowej, grzybiczej i zakaźnej.

Wykrywanie alergenów i leczenie objawów alergicznych u kotów.

Zapobieganie zarażeniu zwierzęcia pasożytami (stosowanie specjalnych obroży, długotrwałych kropli itp.).D.).

Krwiak małżowiny usznej u kotów domowych nie jest rzadkością. Cienka skóra, wiele naczyń krwionośnych przyczynia się do rozwoju krwotoku nawet przy niewielkim urazie narządowym. Charakterystyczne objawy kliniczne choroby wymagają jednak potwierdzenia od specjalistów.

Jednym ze skutecznych zabiegów jest chirurgiczne usuwanie zakrzepów. Na zwierzęta wystawowe z niewielkimi obrażeniami nakładane są specjalne opatrunki. Właściciel powinien mieć świadomość, że krwiaki mogą ulec zakażeniu i prowadzić do deformacji chrząstki ucha. W związku z tym samoleczenie jest niedopuszczalne.