Luźne stolce u kociaka lub dorosłego kota: przyczyny i metody leczenia

Kategoria Koty

Zadowolony

Przyczyny luźnych stolców
Metody leczenia

Luźne stolce u kociaka lub dorosłego kota: przyczyny i metody leczenia

Biegunka to problem, który może wystąpić u każdego kota: zarówno mieszańca, jak i rodowodowego, na przykład zwierzę abisyńskie. Wszystkie grupy wiekowe są na to podatne, ale płynny stolec kociaka szczególnie przeraża właścicieli, ponieważ ciało maluszka jeszcze nie dojrzało. Doświadczeni właściciele są w stanie samodzielnie rozwiązać ten problem, ale w każdym razie warto pamiętać, że biegunka może wskazywać na poważną chorobę lub zatrucie.

Przyczyny luźnych stolców

Zjedzony pokarm jest najczęstszą przyczyną biegunki. Żołądek kociaka nie jest w stanie strawić nowego pokarmu, a niektóre koty w ogóle nie tolerują nabiału. Sytuacja często wraca do normy, gdy organizm się do niej przyzwyczai lub gdy zmieni się dieta. Przyczyną luźnych stolców u kociaka może być również obfitość płynnego lub półpłynnego pokarmu, ponieważ brak włókien zapobiega tworzeniu się kału. Inne potencjalne przyczyny biegunki to:

Infekcje bakteryjne i wirusowe. Jedną z najcięższych chorób na liście jest dżuma kotów lub panleukopenia. Choroba dotyczy głównie kotów w wieku 2-12 miesięcy. Objawy obejmują krwawą biegunkę.
Zatrucie. Koty są w stanie znaleźć truciznę bez wychodzenia z domu. Tak więc sadzonki pomidorów, przyciągające zwierzę tęsknotę za zielenią, zawierają niebezpieczną toksynę - solaninę. Po spróbowaniu liści zwierzę naraża się na biegunkę ze śluzem, osłabienie, uszkodzenie nerek i innych narządów wewnętrznych. Niebezpieczne są również różne rośliny doniczkowe, pozostawione odkryte środki czyszczące oraz inne substancje obecne w gospodarstwie domowym.
Pasożyty. Biegunka jest jednym z objawów obecności robaków.
Reakcja alergiczna.
Onkologia.
Zapalenie okrężnicy i inne choroby jelit.
Choroby wątroby i nerek.
Hiperterioza.
Skutki uboczne niektórych leków. Takie efekty często wywołują antybiotyki. Szczepienia mogą również wywołać biegunkę.
Objadanie się.
Naprężenie.
Nagromadzenie włosów w ciele.

Istnieje wiele potencjalnych przyczyn biegunki. Niektóre są eliminowane przez prostą zmianę diety lub leków, podczas gdy inne wymagają poważnego leczenia. Ważne jest, aby prawidłowo zidentyfikować przyczyny zmiany stolca. Tak więc czas trwania biegunki, pogorszenie ogólnego stanu zwierzęcia, zmiana koloru kału i pojawienie się w nich śluzu lub krwi wskazuje na potrzebę kontaktu z weterynarzem.

Metody leczenia

Najpierw ustala się przyczynę luźnych stolców. Jeśli problem tkwi w paszy, dieta się zmienia. Pomóc może krojenie porcji, odmawianie mleka, kefiru, ryby lub innego produktu, którego kociak nie toleruje. W przypadku dorosłych takie problemy pojawiają się rzadziej, ponieważ właściciele są świadomi swoich nawyków żywieniowych. Jednocześnie musisz spojrzeć na ogólny stan zwierzęcia. Jeśli zwierzę nie je, stało się mniej aktywne lub wykazuje inne objawy choroby niż luźne stolce, należy skontaktować się z lekarzem weterynarii. Przy stosunkowo normalnym stanie zdrowia zwierzęcia możesz spróbować rozwiązać problem w domu. Ale z obowiązkową konsultacją z lekarzem (telefoniczną lub przez Internet), zwłaszcza jeśli kot rasowy jest chory, na przykład przedstawiciel rasy abisyńskiej.. Lekarz weterynarii doradzi właściwe leki i dawki.

Bez względu na przyczynę biegunki, jeśli zostanie stwierdzona, zwierzę przechodzi na dietę szybką na 12 (cielęta) lub 24 (dorosłe) godziny. Wymuszona odmowa jedzenia pomaga radzić sobie z zaburzeniem poprzez powstrzymanie podrażnień błon śluzowych. W takim przypadku zwierzę musi mieć stały dostęp do wody. Czasami trzeba podlewać zwierzę na siłę - do tego nadaje się strzykawka 5-10 ml. Obowiązkowa dzienna dawka wody - 40-50 ml na kilogram wagi.

Śluz w luźnych stolcach nie zawsze jest złym znakiem. Jeśli zwierzę było niedawno leczone na pasożyty, ten składnik wskazuje na ich pomyślne zniszczenie. W innych przypadkach śluz jest częstą oznaką zapalenia jelit.

Domowe leczenie biegunki zaczyna się od sorbentów. Najłatwiej jest dać kociakowi Smekt, ale odpowiednie są również inne środki, takie jak węgiel aktywowany lub Enterosgel. Każdy lek podaje się pacjentowi co najmniej 2 razy dziennie w postaci roztworu wodnego. Tabletki z węglem drzewnym należy zmielić na proszek. Dawkowanie zależy od leku i stanu zwierzęcia. Węgiel podaje się w ilości 0,2-2 g na kg wagi kota, Enterosgel - 0,5-2 g każdy, Smecta (saszetka jest wstępnie rozcieńczona w 100 ml ciepłej wody) - 1-2 ml na kg. Jeśli leczenie nie przyniosło rezultatów w ciągu 24 godzin, lepiej skontaktować się z lekarzem weterynarii.

Aby zatrzymać krwawienie, należy podać kwas aminokapronowy, dicynon (zastrzyki domięśniowe 0,5-1 ml), vicasol lub inne podobne środki. W takich przypadkach wymagane są zakraplacze. Kotowi wstrzykuje się podskórnie dzwonek z glukozą. Przepisywane są również antybiotyki i środki przeciwskurczowe. Spośród tych ostatnich lekarze zalecają Papaverine, która w przeciwieństwie do No-shpy nie powoduje wydzielania śliny. Lekarstwo jest dostępne w postaci tabletek, płynu do wstrzykiwań lub czopków doodbytniczych (niepożądane w przypadku biegunki). Bez względu na formę lek podaje się dwa razy dziennie w ilości 1-2 mg na kg masy ciała. Aby przywrócić mikroflorę, zwierzę otrzymuje probiotyki, takie jak Vetom 1. 1 - 50 lub 75 mg proszku na 1 kg masy ciała.

Trichopolum lub metronidazol to powszechnie przepisywany lek na biegunkę, który pomaga zabijać wiele rodzajów bakterii i pierwotniaków. Lek podaje się dwa razy dziennie w dawce 7,5-12,5 mg na kg masy ciała. Minimalny cykl leczenia to 5 dni. Kawałek tabletki (dostępny w 250 mg) umieszcza się na nasadzie języka. Ze względu na silną goryczkę produktu istnieje ryzyko obfitego ślinienia.

Luźny stolec to nieprzyjemny stan dla kota, wywołany wieloma czynnikami. Leczenie dowolnej przyczyny choroby obejmuje szereg uniwersalnych etapów: okres strajku głodowego z obowiązkowym podlewaniem i stosowaniem sorbentów. W prostych przypadkach takie podejście ratuje zwierzaka przed chorobą w ciągu 1-2 dni. Jeśli stan się pogarsza i pojawiają się dodatkowe objawy (osłabienie, zmiana temperatury, wymioty), lepiej natychmiast skonsultować się z weterynarzem.