Określanie porostów u kota w domu: jak wygląda grzybica (zdjęcie)

Koty, jak każde inne zwierzę, są podatne na różne choroby skóry. A najczęstszą chorobą są porosty. Najczęściej chorują na nią koty, które swobodnie chodzą po ulicy, ale zwierzęta trzymane wyłącznie w mieszkaniu mogą również zarazić się półpasiec. Jak właściciel może rozpoznać objawy tej choroby u swojego futrzaka w domu i w jaki sposób można go wyleczyć??

Uważnemu właścicielowi łatwo jest ustalić, czy jego zwierzak jest zarażony półpasiec. Od części ciała dotkniętej tą chorobą skóra zwierzęcia nabywa niezdrowy bladoróżowy kolor, wysycha i zaczyna się łuszczyć. W przypadku pojawienia się porostów skóra w tym miejscu staje się łysa i pokryta ropnymi ranami.

W większości przypadków porostom towarzyszy swędzenie, dlatego kot często drapie okolicę.

Swędzenie jest powszechne u kotów

Ta choroba skóry może wystąpić w dowolnym miejscu na ciele zwierzęcia, ale najczęściej dotyczy obszaru pod szyją, czubka głowy, okolicy uszu i brzucha. Czasami porosty mogą wpływać na łapy kota i można to określić nie tylko stanem zapalnym, łysiną na skórze, ale także deformacją pazurów.

Więcej szczegółów pisaliśmy już o chorobach ucha.

Odmiany porostów

• Strzyżenie. Na skórze dotkniętej tym rodzajem porostów pojawiają się zapalne łuszczące się obszary i włosy wypadają.
  

  Liszaj obrączkowy

• Różowy. Na ciele zwierzęcia pojawiają się małe, zaokrąglone, różowawe plamki. W przeciwieństwie do poprzedniego, ten rodzaj porostów nie powoduje łysienia ani łuszczenia, ale towarzyszy mu swędzenie.
  

  Różowy versicolor u kota

• Żałosny. Ten rodzaj porostów jest podobny do grzybicy i wyróżnia je tylko kolor. Skóra dotknięta łupieżem pstrym przybiera ciemnobrązowy kolor.
• czerwony. Zaczerwienienie porostowe wygląda jak pryszcze wypełnione płynem i ropą. Wpływa nie tylko na skórę zwierzęcia, ale także na jego jamę ustną.
  

  Wygląda jak czerwony porost u kota

Pozbądź się na ucho

Pozbądź się na ucho

Jak stwierdzić, czy kot ma porosty (objawy choroby)

Na ciele zwierzęcia pojawiają się dziwne, różowawe plamy lub owrzodzenia - pewny znak porostu!

• Niektóre obszary skóry zaczynają się łuszczyć i łysieć.
• Kot staje się ospały i obojętny na zabawę.
• Zwierzę traci apetyt lub w ogóle nie chce jeść.
• Kot często drapie zaognione obszary skóry i jednocześnie żałośnie miauczy.
• Futro zwierząt staje się matowe, tłuste i nabiera zaniedbanego wyglądu.

We wczesnych stadiach porost często mylony jest ze zwykłym zapaleniem skóry, dlatego przed leczeniem zwierzaka należy go pokazać weterynarzowi.

Przyczyny wystąpienia

Zarodniki porostów może przynieść człowiek na bucie z ulicy

Pozbądź się zakaźnych infekcja, nic więc dziwnego, że najczęściej dotykają go koty, które mogą wychodzić na zewnątrz bez nadzoru. Zwierzęta mają kontakt z innymi kotami, które mogą być nosicielami choroby lub łowią gryzonie przenoszące półpasiec.

Wielu właścicieli jest przekonanych, że jeśli nie wypuszczą swojego zwierzaka na ulicę, to ich futrzane zwierzaki są ubezpieczone od infekcji półpaścem. Mylą się, ponadto sami właściciele często stają się przyczyną tej choroby skóry u zwierząt. A potem od kota sam właściciel może się zarazić.

Faktem jest, że zarodniki grzyba, który jest czynnikiem sprawczym porostów, żyją w trawie, ziemi, a nawet na asfalcie, a ludzie przynoszą je do domu na podeszwach butów. Koty w przeciwieństwie do ludzi nie noszą kapci, więc nie mają ochrony przed zarazkami na podłodze mieszkania.

Kiedy koty mogą dostać półpasiec?

Kot z obniżoną odpornością może łatwo złapać półpasiec

Zdrowe, silne zwierzęta są mniej podatne na zakaźne choroby skóry, więc ich organizm jest w stanie samodzielnie pokonać infekcję.

Istnieje kilka czynników, które sprawiają, że zwierzęta są szczególnie podatne na grzyby wywołujące porosty.

1. Choroba występuje częściej u kotów z osłabionym układem odpornościowym.
2. Zwierzę niedawno przeszło chorobę zakaźną, a jego organizm nie miał czasu na powrót do zdrowia.
3. Właściciel nie przestrzega prawidłowego żywienia zwierzaka lub karmi go suchą karmą złej jakości.
4. Predyspozycje genetyczne do chorób skóry.
5. Kot wykazuje oznaki łagodnego lub złośliwego guza.

Regularne szczepienia to klucz do zdrowego kota

Zwierzęta, które są regularnie szczepione, dobrze się odżywiają i mają w swojej diecie wszystkie niezbędne witaminy, znacznie rzadziej zarażają się półpaścem.

Istnieje rasa kotów, która częściej niż inni przedstawiciele kotów cierpi na porosty - są to koty perskie.

Jak i co leczyć kota

Wielu właścicieli lekkomyślnie uważa porosty za niegroźną chorobę i nie robi nic, aby leczyć swojego zwierzaka. To ogromny błąd, bo porosty mogą prowadzić nie tylko na ślepotę kota, ale także na jego śmierć, Dlatego konieczne jest leczenie choroby. Porosty są szczególnie niebezpieczne dla kotek w ciąży lub karmiących.

Jeśli kot zarażony porostami jest trzymany z innymi zwierzętami domowymi, należy go od nich odizolować, w przeciwnym razie zdrowe zwierzęta mogą zarazić się tą chorobą.

Nie należy próbować samodzielnie wybierać leków do leczenia porostów, zwłaszcza w zwykłej aptece. Jest wiele maści, tabletek na ten stan skóry, ale mogą być przepisane prawidłowo tylko przez wykwalifikowanego lekarza weterynarii.

Różowy versicolor u kota

Przede wszystkim należy określić rodzaj porostów. Najbardziej nieszkodliwy jest porost różowy i z reguły łatwo go wyleczyć maścią przeciwgrzybiczą.

Z grzybicą, łupieżem i czerwonymi porostami sytuacja jest bardziej skomplikowana i nie da się zrobić z samą maścią. W przypadku tego typu półpaśca lekarz weterynarii może przepisać antybiotyki, aby usunąć infekcję z krwiobiegu zwierzęcia.

Leki przepisane przez lekarza powinny być stosowane w ściśle określonych dawkach, aby dodatkowo zaszkodzić Twojemu zwierzakowi. Po leczeniu zmian maścią właściciel musi dokładnie umyć ręce mydłem lub środkiem dezynfekującym.

W przypadku choroby pozbawiamy - kota ZABRANIA SIĘ KUPIĆ

Podczas choroby surowo zabrania się kąpieli kotów, zaszkodzi to tylko zwierzęciu, ponieważ rozprzestrzeni zarodniki grzyba po całym ciele.

Nie wierz w cudowność ludowych metod przeciw tej chorobie, takich jak jod, popiół, rokitnik czy olej roślinny. Leczenie tymi środkami nie tylko nie pomoże, ale może również spowodować nieodwracalne szkody.

wnioski

Przy pierwszych objawach deprywacji tylko terminowa wizyta u weterynarza może całkowicie uwolnić zwierzę od tej choroby.