Hipoalergiczne rasy psów

Chęć posiadania czworonożnego zwierzaka pojawia się w wielu rodzinach, zwłaszcza jeśli są tam dzieci. Ale wielu z nich, a także dorośli, cierpi na alergie. Jak wybrać rasę, która nie stanie się prowokatorem alergii dla członków rodziny??

O zawiłościach wyboru

Warto wiedzieć, że nie ma psów, które z natury nie powodują alergii. Rasy hipoalergiczne to te, które rzadziej wywołują odpowiedź immunologiczną organizmu u osób z alergiami.

Reakcję alergiczną w nich wywołują białka zawarte w wydzielinach i ślinie psów. Ona też jest sprowokowana łupież, peeling skóry zwierzęcej. Drobne cząsteczki mogą unosić się w powietrzu, osadzać na podłogach, meblach. To właśnie te cząsteczki, a nie sierść psa, wywołują reakcję alergiczną. Niektóre rasy psów rzucają mniej. Oznacza to, że są mniej irytujące dla alergików. Ich brak negatywnej reakcji tłumaczy się niską zawartością niebezpiecznego białka w ślinie psów w porównaniu z innymi rasami. Oczywiście nie należy zabierać do domu zwierząt, które wszędzie ślinią się, na przykład buldogów.

Badania medyczne wskazują, że dwa psy tej samej rasy mogą w różny sposób wpływać na organizm alergika. Jeden z nich wyzwala odpowiedź immunologiczną, drugi nie.

Aby przekonać się, czy dany pies będzie bezpieczny dla alergika, trzeba z nim chwilę posiedzieć.

Przy wyborze odpowiedniego psa dla alergika warto zwrócić uwagę na następujące punkty:

1. Im mniej zrzuca psa, tym lepiej. Wiele osób uważa, że ​​rasy długowłose są najbardziej ryzykowne dla alergików. To nie jest prawda. Największe ryzyko stwarzają psy krótkowłose, które linieją prawie przez cały rok. Ponadto krótkie włosy są bardzo trudne do umycia.
2. Im mniejszy pies, tym lepiej. Mały pies wytwarza mniej alergenów niż duże rasy.
3. Spokojne psy są bezpieczniejsze. Zauważa się, że im mniej śpiewa, tym mniej wydziela śliny zawierającej niebezpieczne substancje. Tak małe i często szczekające psy nie są najlepszym wyborem.

Wybór rasy

Tak więc alergicy, którzy chcą zdobyć czworonożnego przyjaciela, mają wiele opcji do wyboru:

1. Chiński grzywacz. Praktycznie nie ma wełny, co oznacza, że ​​się nie osypuje. Ale rasa ma skłonność do łupieżu. Grzywacze chińskie mają przyjazne, wesołe usposobienie, są aktywne. Takie psy żyją około czternastu lat. Ich przewagą jest dogadywanie się z innymi zwierzętami, miłość do dzieci.
2. nagi pies meksykański. Psy mają gładkie ciało, występują w różnych rozmiarach, są prawie zabawkowe. Te psy są bardzo zwinne. Wyróżniają się wdziękiem, a jednocześnie mają instynkt drapieżnika. Ważne jest, aby szkolić takie psy od wczesnego dzieciństwa.
3. Peruwiańska orchidea Inków. Pies prawie bezwłosy, który ma kawałki sierści tylko na ogonie, łapach, głowie. Psy tej rasy mogą mieć różne odcienie sierści: miedziane, szare, czekoladowe. Przedstawiciele rasy są bardzo aktywni, przyjaźni i serdeczni. Trzeba wziąć pod uwagę, że nie tolerują samotności, nie lubią zimna, a nawet upału.
4. Pudle. Ich płaszcz nie ma podszerstka. Pudle lekko zrzucają. Są inteligentnymi i bystrymi psami, które występują w różnych rozmiarach i kolorach sierści. Czarny, biały, czekoladowy - najpopularniejsze warianty umaszczenia pudli. Twój pies potrzebuje regularnej i dokładnej pielęgnacji. Na przykład musi co kwartał robić fryzurę. Pudle mają przyjazną osobowość. Uczą się łatwo i szybko. Łatwo je trenować. Ponadto rasa jest posłuszna. Łupież u tych psów jest rzadki.
5. Shitsu. Prawie się nie zrzucają. Włosy są usuwane ze skóry przez czesanie. Śliczne małe pieski o ciemnych oczach, pięknym jedwabistym futerku i krótkim pyszczku spodobają się dzieciom. Shitsu - aktywne psy. Są przyjazne, zabawne, zabawne.
6. yorkshire terier. W ogóle nie rzuca psów. I nie mają łupieżu. Z wyglądu przedstawiciele rasy wyglądają jak żywe zabawki. Przyciągają wyglądem sierści – miękkiej, lśniącej i jedwabistej. Przedstawiciele rasy wyróżniają się życzliwością, inteligencją, pomysłowością. Są czułe. Trochę jak pieski na pieska.

Jest więc z kim wybierać. Ale musimy pamiętać, że ryzyko jest zawsze obecne. Dlatego żadna z powyższych ras psów w 100% nie gwarantuje, że właściciel alergika dogaduje się z nią.