Kot norweski leśny, kot i kociak w domu, jak go trzymać i opiekować się

Wygląd rasy

Istnieje wiele kolorów skandynawskich kotów i kotów. Dawno, dawno temu zwierzęta te musiały dostosować się do otaczającego krajobrazu, aby pozostać niezauważonym. Stąd pojawiła się różnorodność kolorów: czarno-biała, czerwonawo biała, biała u nasady i przydymiona u podstawy, prążki, marmur. Najczęściej występuje połączenie bieli z innym kolorem. Oczy idealnie dopasowują się do koloru sierści. Pomimo wielu kolorów istnieją standardy rasy:

• waga do 10 kg, rozmiar - 30-40 cm;
• szyja krótka, głowa trójkątna;
• podbródek jest zaokrąglony z profilu;
• czubki uszu okrągłe, dobrze owłosione, szerokie u nasady;
• oczy w kształcie migdałów, wyraziste;
• pomimo dużego ciała koty nie mają złogów tłuszczu;
• tylne nogi są dłuższe niż przednie, z włosem między opuszkami;
• ogon puszysty, gruby u nasady, równy długości tułowia;
• podwójna wełna, z tyłu w formie spodni, z przodu w formie „śliniaka” i „kołnierza” na szyi. Wełna ma właściwości hydrofobowe, z nadejściem zimy staje się gęstsza, na zewnątrz miękka, błyszcząca.

Pomimo tego, że jest puszysty, fiński kot leśny jest doskonały w łapaniu myszy. Widząc zdobycz, zgrzyta zębami. Przyciska uszy do głowy przed atakiem.

Rasa ta wyróżnia się wytrzymałością. Przy odpowiedniej konserwacji mogą żyć nawet 17 lat. Są też stulatkowie żyjący od 22 lat.

Natura kotów norweskich

Kocięta norweskie są inteligentne i łatwe do kuwety. Pomimo silnej budowy koty norweskie leśne i koty są miękkie, miłe, posłuszne, cierpliwe, spokojne, zabawne. Miej najwyższe poświęcenie. Te zwierzęta są piękne nie tylko z wyglądu, ale także posłuszne. Nie zrobią tego na złość, ale zareagują spokojnie, jeśli coś odmówi. Absolutnie nie mściwy. Są bezpretensjonalne, ponieważ ich przodkowie przystosowali się do trudnych warunków. Te koty są przyjazne i otwarte na ludzi.

Kotom tym łatwo jest zająć się czymś, uwielbiają być głaskane i drapane. Absolutnie równy dzieciom i innym zwierzętom. Jak widać, w ich charakterze nie ma wad. Trudności leżą w cechach opieki:

• ze względu na swoje naturalne instynkty wymagają dużo miejsca. Kot norweski leśny wciąż jest odkrywcą. Lubi wspinać się wysoko;
• rzuca, wełna jest uczulająca;
• w postaci jest pewna niezależność. Jeśli kot nie chce się bawić lub leżeć w jego ramionach, nie będzie się bawił. I nie możesz wymusić. Długo przygląda się nieznajomym. Może nie być długo w centrum uwagi, ale często lubi być na uboczu. Agresja może być spowodowana jedynie obsesyjnym zachowaniem właściciela. Zwykle kot norweski leśny jest zarezerwowany;
• musisz ciągle się czesać;
• odrobaczanie raz na kwartał.

Funkcje pielęgnacji i konserwacji

Jak każde żywe stworzenie, koty skandynawskie wymagają odpowiedniej pielęgnacji i pielęgnacji. To będzie klucz do długiego życia zwierzaka i braku problemów zdrowotnych. Podstawowe zasady:

• przy utrzymaniu domu należy się kąpać, jeśli wełna jest bardzo brudna. Umyj szamponem dla kotów. Ale musisz bardzo się postarać, aby wcierać szampon. W końcu gruba warstwa tłuszczu pod sierścią w każdy możliwy sposób zapobiegnie. Taka wełna wyschnie bez suszarki do włosów;
• codzienne szczotkowanie. W przeciwnym razie będą plątaniny. Grzebień powinien być albo z krótkimi, częstymi zębami, albo z rzadkimi długimi. Nie zapominaj, że skandynawskie koty linieją poza sezonem. W tym okresie potrzebują częstszego czesania;
• odetnij końce pazurów bez dotykania żywej tkanki;
• oczy są myte tylko w razie potrzeby;
• ze względu na puszyste łapki użyj dużej ściółki na tackę.

A jednym z ważnych warunków dobrego samopoczucia kota jest przywiązanie, opieka, uwaga właściciela. Jak każde zwierzę, takie koty potrzebują interakcji z właścicielem.

Karmienie i choroby

Koty skandynawskie są absolutnie bezpretensjonalne w jedzeniu. Mogą być karmione zarówno specjalistyczną paszą dla zwierząt, jak i pokarmem dla ludzi. Dieta zwierząt powinna zawierać maksimum białka i minimum węglowodanów. Należy pamiętać o dodawaniu suplementów witaminowych. Dodają połysku sierści i są dobre dla szkieletu. Preferowane w diecie ryby morskie gotowane, chude surowe mięso, niezbyt tłuste nabiał, warzywa (kiełki pszenicy lub owsa, zioła można kupić w sklepie zoologicznym), warzywa (dynia, buraki, cukinia), żółtko.

Koty norweskie, mimo dobrego zdrowia i naturalnej wytrzymałości, są podatne na różne choroby. Choroby genetyczne obejmują problemy z sercem. Dotyczy to szczególnie kotów kastrowanych. Dlatego musisz stale i uważnie monitorować ich dietę.

Glikokenez - uszkodzenie wątroby. Występuje z powodu naruszenia procesów metabolicznych, a mianowicie glukozy. Zwykle chore zwierzęta z tą chorobą żyją nie dłużej niż pięć miesięcy.

Również u kotów występuje obrzęk płuc, mięsień sercowy. Śmierć jest nagła. Ale kamica moczowa rzadko występuje.

Niedokrwistość jest możliwa z powodu braku czerwonych krwinek. Takie koty są ospałe, senne, źle jedzą. Choroba jest leczona odpowiednim odżywianiem. Koty norweskie leśne należy szczepić. Pierwsze szczepienia są podawane od dwóch miesięcy. A potem co roku powtarzają szczepienia.

Cechy hodowlane

Jeśli masz w domu rasowego kota norweskiego, możesz rozpocząć hodowlę. A do tego musisz znać cechy dziania. Kot skandynawski rozwija się do 4 lat. Gotowy do prokreacji za dwa lata. Wcześniej nie zaleca się krycia: osłabi to zdrowie zwierzaka i przedwcześnie zatrzyma wzrost. Przed ruią będziesz musiała odrobaczyć. Podczas rui zwierzę jest bardziej czułe, ale niespokojne.

Podczas krycia samicę należy pozostawić na terytorium samca. Kot musi być tej samej rasy, w przeciwnym razie istnieje duże prawdopodobieństwo pojawienia się nieprawidłowości genetycznych. Ciąża trwa dwa miesiące. W tym czasie do diety samicy dodaje się kwas foliowy. Jeśli właściciel nie chce potomstwa, zwierzę nie powinno być torturowane. Wystarczy wykastrować lub wysterylizować. Po takich zabiegach zwierzę uspokoi się, a jego średnia długość życia wydłuży się.

Jeśli istnieje chęć zakupu rasowego zwierzęcia, to muszę iść do żłobka. W naszym kraju ta rasa jest rzadka. Takie żłobki istnieją w Moskwie, Nowosybirsku, Orelu, Ufie i Mińsku. Ceny wahają się od 20 000 do 70 000 rubli. Wszystko zależy od koloru, prestiżu hodowli, wieku zwierzęcia. Nie zaleca się kupowania z rąk: istnieje duże prawdopodobieństwo, że zwierzę skończy bez rodowodu.