Ketofen: instrukcje użytkowania dla kotów i psów

Wskazania i przeciwwskazania

Lek należy do grupy leków hormonalnych, które mogą łagodzić silny ból, stany zapalne i obrzęki. Lek stosuje się w następujących chorobach:

• zapalenie stawów, artroza;
• zwichnięcia, złamania, skręcenia;
• przepuklina międzykręgowa.

Lek można przepisać w celu ułatwienia okresu pooperacyjnego z dużymi interwencjami chirurgicznymi.

Lek nie jest zalecany do stosowania przez zwierzęta, które są nadwrażliwe na substancje zawarte w jego składzie. Bezwzględne przeciwwskazania obejmują:

• wrzodziejące uszkodzenie przewodu pokarmowego;
• niewydolność nerek;
• zespół krwotoczny.

Należy zachować ostrożność przepisując lek na tle patologii serca, wątroby lub nerek. Terapię takich pacjentów zaleca się prowadzić w przychodni weterynaryjnej pod nadzorem lekarza.

Lek nie wymaga odstawienia w przypadku wystąpienia działań niepożądanych, takich jak wymioty i nadmierne ślinienie. W przypadku pojawienia się oznak krwawienia wewnętrznego konieczne jest natychmiastowe odstawienie leku i zwrócenie się do lekarza prowadzącego.

Przekroczenie zalecanej dawki wywołuje rozwój ciężkich skutków ubocznych, podrażnienie błony śluzowej żołądka, krwawienie z jelit. Leczenie polega na wykonaniu procedury płukania żołądka i przepisaniu leczenia objawowego.

Lek nie ma toksycznego wpływu na organizm kotki w ciąży i płodu, dlatego w przypadku przepisywania leku zwierzętom w ciąży nie jest wymagane dostosowanie dawki. Lek nie jest zalecany kociętom poniżej 3 miesiąca życia, pozostałym zwierzętom przepisuje się leki dostosowane do ich wagi.

Lista przeciwwskazań obejmuje również jednoczesne stosowanie leków z lekami przeciwzakrzepowymi, moczopędnymi, niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi.

Dawkowanie i schemat

Prawidłowe dawkowanie może zmniejszyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych związanych z przyjmowaniem leku, dlatego przed zastosowaniem leku zaleca się skonsultowanie się z lekarzem weterynarii.

Dostępny jest lek w postaci tabletek o różnej zawartości substancji czynnej. Dla zwierząt o masie ciała powyżej 5 kg zaleca się stosowanie tabletek zawierających 10 mg ketoprofenu. W klasycznym schemacie leczenia na każdy 1 kg masy ciała zwierzęcia przyjmuje się 1 mg substancji czynnej.

Przepisując lek zwierzętom o masie ciała poniżej 1 kg lub kotom w ciąży, należy jak najdokładniej określić wagę puszystej pacjentki, aby wyeliminować ryzyko przedawkowania. Tabletki przyjmuje się 1 raz dziennie z jedzeniem lub bezpośrednio po nim. Czas trwania kursu to 3-5 dni.

Roztwór do wstrzykiwań stosuje się raz dziennie, czas trwania kursu jest ograniczony do 3 dni. Przy obliczaniu pojedynczej dawki na każdy 1 kg masy ciała zwierzęcia przyjmuje się 2 mg ketoprofenu. Zastrzyki podaje się podskórnie.

Jeśli konieczne jest przedłużenie terapii, zwierzę przenosi się do postaci tabletki leku.

Środki ostrożności

Lek nie jest toksyczny dla ludzi, ale podczas wprowadzania do organizmu zwierzęcia Zalecana:

1. Myć ręce mydłem przed i po kontakcie z produktami leczniczymi.
2. Odmówić bezpośredniego kontaktu z lekami dla osób, które mają nadwrażliwość na niesteroidowe leki przeciwzapalne.
3. W przypadku kontaktu roztworu do wstrzykiwań ze skórą lub błonami śluzowymi należy natychmiast przemyć to miejsce mydłem pod bieżącą wodą. Jeśli usunięcie leku ze skóry nie wystarczy i zacznie się rozwijać reakcja alergiczna, należy natychmiast zażyć lek przeciwhistaminowy, na przykład Ketotifen, Ketof.
4. W przypadku połknięcia leku konieczne jest wykonanie płukania żołądka, a następnie pobranie sorbentu i skontaktowanie się z lekarzem w celu wykonania dodatkowego badania, w razie potrzeby przepisanie leczenia objawowego.
5. Odmówić kontaktu z jedzeniem i napojami podczas obróbki zwierzęcia.

Gumowe rękawiczki medyczne powinny być używane wyłącznie podczas wstrzykiwania spokojnego zwierzęcia. Próby trzymania opornego kota w takich rękawiczkach powodują dodatkowy dyskomfort, w tym przypadku zaleca się stosowanie cienkich, gładkich rękawiczek np. do pakowania.

Lepiej wstrzyknąć zwierzę razem tak, aby jedna osoba trzymała kota, nie pozwalając mu się ruszać, a druga już zrobiła zastrzyk. W takim przypadku ryzyko kontuzji podczas leczenia jest zminimalizowane.

Po podaniu leku nie zaleca się pozostawiania zwierzęcia samego na kilka godzin, aby móc w odpowiednim czasie zareagować na rozwój negatywnej reakcji ze strony układu odpornościowego lub pokarmowego.

Pojawienie się wyraźnych skutków ubocznych wymaga natychmiastowej wizyty u weterynarza, a nie tylko odstawienia leku.

Opinie właścicieli zwierząt

Lek został przepisany kotu. Pokłóciłem się, leżałem tam przez jeden dzień, płakałem. Po badaniu weterynarz przepisał zastrzyki Ketofen, witaminy, maść do gojenia się ran. Pierwszego dnia kot nawet nie oparł się zastrzykowi. Wieczorem miał mdłości, ale aktywność wróciła. Zaczął jeść, bawić się. Rano cała jego kolacja była na podłodze.

Znowu poszedłem do weterynarza. Zbadali mojego Wasilija, powiedzieli, że to normalna reakcja na lek, jest to wskazane na liście skutków ubocznych. Dałem jeszcze 2 zastrzyki. Martwił się o kota, ciągle miał mdłości, ale wieczorem przez 3 dni zaczął biegać po domu, pobłażać, nawet przyszedł się przytulić. Lek pomógł, nie były wymagane żadne dodatkowe tabletki.