Kogo lepiej zabrać do mieszkania - kota czy kota: wskazówki dotyczące wyboru

Oddanie właścicielom i przywiązanie

Dla wielu ważne jest, aby zrozumieć, co jest lepsze - kot czy kot - pod względem przywiązania do paleniska. W końcu puszyste ogony są znane ze swojej niezależności. Ale są w stanie doświadczyć miłości do swoich właścicieli i przywiązać się do określonego miejsca zamieszkania. Dotyczy to zwłaszcza kotów - są strażnikami swojego terytorium. Puszyste panie mogą godzinami oglądać to, co dzieje się na ich terenie, starać się brać udział we wszystkich wydarzeniach.

Koty są mniej zafiksowane na miejscu zamieszkania, nic nie kosztuje ich wyślizgnięcie się na spacer przy odpowiedniej okazji. Koty są bardziej rozsądne i nie opuszczają niepotrzebnie swojego siedliska, w którym uważnie eksplorują każdy zakątek. Na forach miłośników zwierząt można przeczytać różne historie o różnicach w zachowaniu ogoniastych bestii w zależności od płci.

Każdy kot subtelnie wyczuwa postawę dwunożnego. Jeśli ktoś ich nie lubi, ominie taką osobę. Nie będzie działać psotność przed czworonożnymi. Jeśli zwierzę jest niegrzecznie traktowane, może się obrazić, stać się nastrojowym, a nawet agresywnym.

Jeśli chodzi o przejawy wzajemnych uczuć ze strony właściciela, koty są na to bardziej podatne niż koty. Panie coraz bardziej się przywiązują, są gotowe dostosować swoje potrzeby do harmonogramu właścicieli. Nigdy nie budzą ich rano niecierpliwymi krzykami, nawet jeśli są głodni. Podążają za ludźmi po domu, zagłębiając się we wszystkie ich sprawy. Jednocześnie zachowują dystans, nie są narzucani. Koty są bardziej niezależne, rzadko okazują czułość i nie starają się siadać na kolanach. Bardziej interesują ich czołganie się po zasłonach lub rozpoczęcie innej fajnej gry.

Różnice fizjologiczne

Przed podjęciem decyzji, który z nich lepiej wziąć - kota czy kota - powinieneś wiedzieć, jak różnią się fizycznie osobniki różnych płci. Być może dla wielu będzie to decydujący czynnik:

• Samce wydzielają silniejszy zapach. Mają tendencję do czesania mniej dokładnie niż koty. Jeśli jednak odpowiednio zadbasz o swojego pupila, specyficzny zapach będzie prawie niezauważalny.
• Koty wypuszczone na zewnątrz mogą zniknąć na kilka dni, a nawet tygodni. Kiedy wracają do domu, zwykle nie wyglądają najlepiej.
• Samce potrafią narobić bałaganu w domu: rwą tapicerkę meblową, zdzierają tapetę, przewracają zawartość szafek. Zaznaczają terytorium, z którego utrzymuje się uporczywy nieprzyjemny zapach.
• Podczas rui samice również nie zachowują się zbyt dobrze. Krzyczą, robią kałuże w różnych miejscach, wykazują obsesję. Toczą się również po podłodze, zostawiając w domu resztki wełny.
• Koty są często narażone na choroby układu moczowo-płciowego.

Wcale nie jest konieczne znoszenie osobliwości odruchów seksualnych, jeśli zwierzę nie ma być wysyłane na wystawy, a następnie otrzymywać dochód ze sprzedaży kociąt rodowodowych. Istnieją dwie możliwości rozwiązania problemu: chirurgiczne (kastracja, sterylizacja) lub przyjmowanie leków (tabletki lub krople). Zwierzęta sterylizowane mają bardziej zrównoważony charakter, są posłuszne i spokojne.

Ale jeśli szkoda poddać zwierzaka operacji, leki hormonalne pozostają. To prawda, należy pamiętać, że możliwe są skutki uboczne w postaci różnych dolegliwości.

Inne czynniki

Zachowanie zwierząt będzie również bezpośrednio zależało od wychowania – im wcześniej się zacznie, tym lepiej. Koty ustawiają się inaczej w zależności od rasy. Na przykład sfinks kanadyjski nie udaje, że jest królem domu, podczas gdy Maine Coon od razu uważa się za głowę rodziny.

Co musisz wiedzieć o wyborze rasy? Warunkowo można je podzielić na niezależne, silnie uzależnione od komunikacji z właścicielem oraz takie, które są złotym środkiem. Przedstawiciele pierwszej grupy są całkowicie samowystarczalni, przez długi czas mogą obejść się bez dwunożnego społeczeństwa. Przywiązanie rzadko okazuje się, ale hojnie. Zwierzęta te będą dobrymi przyjaciółmi dla tych, którzy muszą być w pracy cały dzień, do wyboru są następujące rasy:

• Szkocki lop-eared.
• rosyjski niebieski.
• Burmilla.
• Kot brytyjski.

Przedstawiciele drugiej grupy są całkowitym przeciwieństwem. Bardzo towarzyski, lubią przyciągać uwagę, rozpoczynać hałaśliwe gry. Właścicielka towarzyszy wszędzie, nie zostawia ani kroku.

Będąc sami, bardzo się nudzą:

• Sfinksy.
• kot orientalny.
• devon rex.
• Kurylski Bobtail.

Przedstawiciele trzeciej grupy są gdzieś pomiędzy poprzednimi. Są umiarkowanie ekspresyjne i emocjonalne. Nudzą się, ale nie za bardzo, mogą być sami przez dość długi czas:

• Bombaj.
• syberyjski.
• Maine Coon.
• Angora.
• perski.

Cechy charakteru każdej grupy zostaną nieco wygładzone u kotów, u kotów - będą bardziej wyraziste. Kolejnym ważnym pytaniem jest koszt kociaka. Nie da się jednoznacznie powiedzieć, kto jest droższy – kot czy kot. Zależy to przede wszystkim od rasy, z potencjału wystawienniczego każdej konkretnej osoby. Jeśli właściciele nie zamierzają zarabiać na potomstwie, mogą wybrać tańszą rasę. Jeśli w miocie jest mniej samców, będą one kosztować trochę więcej.

Jeśli chłopak jest pozbawiony swojej „godności”, to staje się podatny na przybieranie na wadze. Kolejnym skutkiem ubocznym jest skłonność do tworzenia kamieni nerkowych. Nawet u wykastrowanych kotów mocz zachowuje silny zapach. Dlatego osoby o podwyższonym węchu nadal to poczują.

Najlepsze rasy do mieszkania

Wybierając zwierzaka, należy pomyśleć nie tylko o zewnętrznym pięknie zwierzęcia. W końcu ten naturalny dar może zniknąć bez starannej konserwacji. A właściciel będzie musiał umyć, wyczyścić i położyć zwierzaka. Na przykład luksusowy perski płaszcz będzie wymagał codziennej pielęgnacji przez 15 minut. Wszelkie koty długowłose potrzebują innych procedur:

• Mycie jest obowiązkowe raz w miesiącu, co nie wszystkie zwierzęta uwielbiają. Podczas posiłku „kołnierz” brudzi się, co za każdym razem trudniej wyczyścić serwetką.
• Wycieki z oczu należy codziennie usuwać, w przeciwnym razie gromadzą się w kącikach, plamią sierść, nadając jej bardzo nieporządny wygląd.
• Obcinanie pazurów jest koniecznością dla każdego domowego czworonoga. Aby to zrobić, musisz albo nauczyć się robić to samodzielnie, albo co miesiąc zarezerwować czas na wizytę u weterynarza.

Rasy półdługowłose nie są tak pracochłonne, ale każdego dnia zajmują pewną ilość czasu.

Wydawałoby się, że wszystkie te problemy można rozwiązać za jednym zamachem – w końcu są sfinksy, które są całkowicie pozbawione włosów. Ale leniwi ludzie będą zawiedzeni. Chociaż nie ma osłony, wymagana będzie pielęgnacja skóry. Musi być regularnie wycierany specjalnymi serwetkami. W przeciwnym razie w fałdach gromadzą się wydzieliny, a bakterie chorobotwórcze zaczynają się namnażać. Sfinksy należy chronić przed słońcem, mogą się poparzyć. Zimno też jest dla nich niebezpieczne, bo nie ma ocieplającego płaszcza. Dlatego powinieneś pomyśleć trzy razy, zanim dostaniesz „łysego” kota. Rasy kotów najłatwiejsze do opieki to:

• Brytyjski krótkowłosy.
• rosyjski niebieski.
• Święta birmańska.
• Szkocka Owczarnia.

Same się liżą, więc znacznie rzadziej trzeba je kąpać. A wełna nie wymaga aż tak dużej uwagi – wystarczy od czasu do czasu przeczesać ją krótkim grzebieniem.

Nie jest konieczne, aby zwierzę miało rodowód z wybitnymi przodkami. W końcu zwykły kociak, poderwany na ulicy, jest zdolny do miłości i uczucia - te zwierzęta mogą być wdzięczne za ich zbawienie. Być może taki zwierzak zostanie najlepszym przyjacielem życia.