Jakiego kota lepiej mieć w mieszkaniu?

Naukowcy mówią: koty mają miejsce w domu. Badania wykazały, że te futrzaste zwierzęta mogą leczyć swoich właścicieli i łagodzić stres. Ale mają też wiele innych zalet, które są doceniane przez ludzi.

Ale przed nami trudny wybór, ponieważ istnieją dziesiątki ras. A są też „kundle”, które są nie mniej „przydatne” dla ciała. Więc jaki kot lepiej mieć w mieszkaniu?

Rasy „mieszkaniowe”

Istnieje wiele ras, które idealnie nadają się do życia w mieszkaniu.

Do małych pomieszczeń

Koty te nie powinny być bardzo duże, o średnim poziomie aktywności. Następujące rasy spełniają te wymagania:

• Perski;
• sfinksy - kanadyjski, przywdziewać, peterbald;
• rosyjski niebieski;
• brytyjski krótkowłosy;
• Scottish Fold i Straight.

Na naszym portalu pojawił się ciekawy artykuł o kotach różnych ras o kolorze niebieskim (przydymionym), przeczytaj - nie pożałujesz.

Uwaga! Nie należy zabierać osób nadpobudliwych do małego mieszkania syjamski, Zwierzęta abisyńskie, bengalskie i inne podobne rasy. Brak ruchu jest szkodliwy dla ich zdrowia.

Łatwy w pielęgnacji

Częstym wymogiem przy wyborze kota do mieszkania jest łatwość pielęgnacji. Powstaje najmniej problemów sfinksy, brak włosów. Ponadto charakteryzują się zmniejszoną aktywnością seksualną. Oznacza to, że nie trzeba obawiać się zapachu ze „znaków”, a także niewłaściwego zachowania samic w okresie „polowań seksualnych”.

Szkocki lop-eared rasa ma krótką sierść, więc rzadko trzeba ją czesać. Jest wyszkoloną i szybką kuwetą. To są całkiem czyste koty.

Postać

Persowie - ucieleśnienie spokoju. Uwielbiają właściciela i wszędzie za nim podążają. Koty te rzadko wykazują agresję, nawet wobec gości i dzieci. Persowie milczą i zwracają na siebie uwagę właściciela wyrazistym spojrzeniem. Ich wadą jest długa sierść, o którą trzeba dbać. Musisz też znosić chrapanie. Wynika to z budowy nosa. Ich bliscy krewni to egzotyczna rasa krótkowłosa, o którą łatwiej jest dbać.

Poświęcony Birma - bystry, dobrze wyszkolony, z "arystokratycznymi manierami". Jest delikatna i spokojna, nie denerwuje się. Birmańczycy dobrze dogadują się z innymi zwierzętami. Ale ma pewne wady. Na przykład ten kot jest przestraszony głośnymi dźwiękami i nie toleruje ciepła.

Szmaciana lalka potrzebuje pieszczot właściciela i nie znosi samotności. To miłe i cierpliwe koty. Rzadko się drapią, unikają konfliktów i łatwo je trenować. Ragdolle nie mogą znieść bycia niegrzecznym i obrażają się takim podejściem do siebie. Jedną z wad rasy jest to, że należy ją chronić przed wzrostem: kot może zostać poważnie uszkodzony podczas upadku, ponieważ nie wie, jak grupować.

Dobre cechy charakteru do mieszkania w mieszkaniu posiadają również:

• brytyjski krótkowłosy;
• amerykański krótkowłosy;
• Selkirk Rex
• manks;
• Neva Masquerade;
• europejski krótkowłosy;
• rosyjski niebieski;
• zabawkarzy;
• sokoke.

Możesz dowiedzieć się więcej o różnych rasach współczesnych kotów, ich utrzymaniu i opiece nad nimi sekcja specjalna na naszym portalu.

Rasy dla dzieci

Wybór kota jest zawężony, jeśli w mieszkaniu jest dziecko. Dla zwierzaka stawiane są następujące wymagania:

• brak manifestacji agresja;
• łagodny charakter, silny układ nerwowy;
• towarzyskość prawie jak pies;
• łatwość opieki.

Uwaga! Nie wszyscy przedstawiciele rasy bez wyjątku mają niezbędne cechy, ponieważ koty mają różne charaktery. Dlatego kupując zwierzę, lepiej poprosić hodowcę o wybranie kociaka do domu, w którym dorasta dziecko.

Według tych kryteriów za najlepsze uważane są następujące koty:

• Maine Coon - prawdziwy olbrzym, który dorasta do 1 metra długości i waży do 10 kg (samice - do 8 kg). Z charakteru przypomina psa, a jednym z nawyków jest spotykanie się i pożegnanie właścicieli. Maine Coon są towarzyskie, wyłapują najmniejsze zmiany nastroju osoby, lubią uczestniczyć w najważniejszych wydarzeniach swojej rodziny.

• sfinks kanadyjski. Rasa hipoalergiczna odpowiednia dla rodzin z dziećmi z nadwrażliwością na wełnę. „Kanadyjczycy” mają pokojowy charakter, nie cechuje ich agresja. Jeśli maluchy nie boją się niecodziennego „nagiego” wyglądu, lubią głaskać i przytulać zwierzaka ze względu na ciepłe ciało i aksamitną skórę. To jeden z najczulszych przedstawicieli kociego świata.

Uwaga! Brak włosów nie gwarantuje ochrony przed alergie na zwierzęta. Wbrew powszechnemu przekonaniu nadmierna reakcja organizmu nie dotyczy samego stosu, ale białek w płynach biologicznych zwierzęcia.

• Egzotyki. Koty egzotyczne mają zabawny charakter, są towarzyskie i ciekawskie. Takie cechy są niezbędne, aby kot mógł mieszkać w rodzinie z dzieckiem. Koty z zadartym nosem są delikatne, bezkonfliktowe. Z agresywnym zachowaniem dziecka po prostu odchodzą, nie stawiając oporu. W przeciwieństwie do rasy perskiej nie wymagają czesania.

Czy powinienem wziąć kota mieszańca??

Niektórzy wolą kundle. Koty te nie miały w rodzinie szlachetnych przodków lub mają mieszane korzenie. A to ma swoje zalety. Na przykład metysy mają zdrowsze zdrowie niż ich niebieskokrwiste odpowiedniki. Wynika to z szerszej puli genów. Dlatego ryzyko chorób genetycznych jest bardzo niskie.

Jednak takie koty często mają niezależny charakter, bardziej żywo manifestują się w nich instynkty łowieckie. Dorośli uwielbiają oznaczać terytorium i nie jest łatwo odzwyczaić ich od tego nawyku.

Koty rasowe mają jednak przewidywalne nawyki. Bardziej szanują czystość, ponieważ hodowcy wybierają do hodowli te osobniki, które mają mniejszą tendencję do oznaczania terytorium.

W jakim wieku lepiej wziąć kota?

Dorosły kot lub słodkie młode? To pytanie wydaje się drugorzędne, ale wiek jest ważnym czynnikiem.

Kotek

Z reguły kocięta są zabierane do domu. Uważa się, że w dzieciństwie zwierzę lepiej przyzwyczaja się do nowego środowiska.

Uwaga! Kociak musi mieć co najmniej trzy miesiące.

Kot karmi młode mlekiem do trzeciego miesiąca życia. Jest to ważne, ponieważ dziecko nabywa pierwotną odporność. To matka najlepiej dba o zdrowie i wie, czego potrzebuje jej „dziecko”. Łączenie się z rodzicem jest odpowiedzialne i towarzyskie. Wczesna przerwa z karmiącą samicą jest obarczona takimi problemami dla potomstwa:

• zaburzenia psychiczne;
• zaburzenia behawioralne;
• słaba odporność.

Matka uczy młode jeść nieznane jedzenie, uczy higieny, pokazuje jak korzystać z tacy i ostrzyć pazury.

Koty są szczepione w 8 i 12 tygodniu (ponowne szczepienie). Dlatego już po 3 miesiącach organizm jest maksymalnie chroniony przed infekcjami.

Dorosły kot

Zwierzę starsze niż rok niechętnie zabiera się do mieszkania z powodu uprzedzeń. Ale weterynarze zapewniają: często są to tylko mity, które nie mają realnych podstaw.

Tabela 1. Najczęstsze nieporozumienia dotyczące przyszłych właścicieli kotów.

Łatwiej jest przyuczyć kociaka do kuwetyDorośli szybciej rozumieją, czego od nich chcą. A jeśli są już przyzwyczajeni do toalety, to nigdzie nie będą srać, z rzadkimi wyjątkami i z „uzasadnionych powodów” (stres, choroba itp.)Dorosły kot nie zaakceptuje nowego właścicielaZmarznięte i głodne zwierzęta cenią sobie troskę o siebie. Kocięta biorą wszystko za pewnik i są rozpieszczaneDziecko potrzebuje kociakaDorosłe koty są bardziej tolerancyjne w stosunku do dzieci. Wielu z nich ma talent do opiekowania się dziećmi i stoicko toleruje natarczywość dzieciWłaściciele porzucili kota, ponieważ źle się zachowywałZwierzę może zostać pozostawione bez właścicieli z powodu jego śmierci, przeprowadzki, porodu i innych „nieszkodliwych” powodówJeśli weźmiesz kociaka, wyrośnie zdrowoNie jest to fakt z powodu nieuformowanej odporności. Kocięta są bardziej podatne na poważne choroby, a infekcje są ostrzejsze

Czy można zabrać kota ze schroniska??

Osoby, które zdecydowały się na taki krok uważają, że zostało to zrobione poprawnie. Twierdzą, że istnieje wiele powodów, dla których kot ze schroniska dobrze zakorzeni się w mieszkaniu.

Tabela 2. Plusy i minusy kota ze schroniska.

• w sierocińcu szkolą się do korzystania z kuwety-
  
  
• zwierzę jest zwykle już wykastrowane-
  
  
• charakter przyszłego zwierzaka jest znany, podczas gdy z kociakiem wszystko nie jest jasne-
  
  
• kuratorzy udzielają wsparcia informacyjnego „rodzicowi adopcyjnemu”.

• prawdopodobne są choroby przewlekłe, ponieważ koty te są zwykle odbierane na ulicy-
  
  
• trzeba zdobyć miłość i szacunek, bo zwierzęta uliczne nie bardzo ufają ludziom-
  
  
• konieczne jest utrzymywanie kontaktu z kustoszem, aby był przekonany o dobrym samopoczuciu swojego podopiecznego.

Jeśli chodzi o komunikację z kuratorami, jest to zjawisko przejściowe. Gdy tylko wolontariusze lub pracownicy schroniska zrozumieją, że ich podopieczny jest w dobrych rękach, przestają przeszkadzać nowemu właścicielowi.

Schroniska można również znaleźć za pośrednictwem sieci społecznościowych – zwykle takie organizacje mają strony. Jeśli nie udało się znaleźć centrum adopcji w twoim mieście, to z pewnością znajdzie się w sąsiedniej osadzie.

Na przykład. PRZYJĘCIE (od lat. adopcja - adopcja), forma ustanowienia sztucznego pokrewieństwa - włączenie jednej lub kilku osób do dowolnej grupy pokrewnej lub rodziny”. Motywy adopcji mogą być różne: zapewnienie osobie samotnej określonego statusu w systemie więzi społecznych…

Życiowa porada. Spośród kilku placówek wybierane są najmniejsze, liczące do 50 osób. Koty są tam bardziej zadbane, są lepiej pielęgnowane.

Chłopiec czy dziewczyna?

Kiedy rodzina postanawia między innymi zabrać kotka do domu, pojawia się pytanie: lepszy chłopak czy dziewczyna?

Godność koty (kobiety):

• są czystsze, ponieważ lepiej o siebie dbają;
• nie staraj się dominować;
• bardziej posłuszny i czuły.

Ale wraz z nadejściem dojrzewania właściciel ma pytanie: co zrobić z potomstwem? Może to stanowić problem, jeśli zwierzę nie zostało zabrane do hodowli. Ciąża to samo poprzedza ruja. Kot pozostawia ślady o specyficznym piżmowym zapachu i wydaje głośne dźwięki przez tydzień lub nawet dłużej, szczególnie w nocy, wzywając samca. Kończy się samo lub po kryciu z kotem.

Uwaga! Koty nie zachowują się tak samo z mężczyznami i kobietami. Tak więc z przedstawicielami silniejszej płci mogą „flirtować” - wyginać plecy, puchnąć ogon. W przypadku samic samice są bardziej miękkie i bardziej czułe.

Koty przez przywódców natury. Kontrolują każdy krok mieszkańców domu. Większość kotów nie jest zbyt czuła, chociaż czasami pozwalają się podnosić i głaskać. Stają się agresywny, jeśli ktoś robi to, czego nie lubi.

Jednym z problemów, z jakimi borykają się właściciele kotów, jest oznakowanie terytorium. Często hodowcom udaje się odzwyczaić swoich wychowanków od takiego zachowania. Samce pachną mocniej. Ale zapach znika, jeśli zwierzę jest odpowiednio pielęgnowane.

Wiele problemów rozwiązuje sterylizacja i kastracja. Ale nawet wykastrowany samiec może zostawić ślady. Dzieje się tak w takich przypadkach:

• późna kastracja;
• obecność innego kota;
• stres, niepokój;
• niespokojna atmosfera w domu;
• brak uwagi ze strony właścicieli;
• brudna taca;
• niezadowolenie;
• problemy zdrowotne, infekcje pęcherza moczowego.

Czy powinienem mieć kota??

Ci, którzy chcą mieć kota, muszą wiedzieć, z jakimi trudnościami będą musieli się zmierzyć, niezależnie od rasy i płci zwierzęcia. Osoba przyzwyczajona do podróżowania powinna mieć świadomość, że kot to domownik, który nie lubi podróży. Rzadkie zwierzęta zgadzają się dzielić drogę ze swoim właścicielem, a nawet jeździć z nimi w góry.

Trzeba uzbroić się w cierpliwość, aby zaszczepić kotu podstawowe umiejętności - nauczyć chodzić po tacy i ostrzyć pazury nie na meblach, ale na drapak. Trening wymaga wytrwałości od osoby, trening wymaga czasu i energii. Jeśli nie ma ochoty pracować ze zwierzakiem w tym kierunku, wkrótce w domu zapanuje bałagan.

Kolejna trudność czeka tych, którzy nie rozważają sterylizacji lub sterylizacji zwierzaka. Kilka razy w roku będziesz musiał przejść przez prawdziwe kłopoty związane z polowaniem.

Większość kotów śpi od rana do wieczora, zwłaszcza jeśli właściciele spędzają cały dzień w pracy i nie bawią się z nimi w ciągu dnia. Są nocne. Dlatego trzeba być przygotowanym na to, że zwierzę może zakłócać sen swoimi nocnymi czynnościami. To tylko część niedogodności, z którymi będziesz musiał się pogodzić.

Wideo - Kot podróżuje ze swoimi „rodzicami”

Wniosek

Jeśli potencjalny właściciel nie jest gotowy na takie trudności, nie powinieneś kupować kota. Lepiej rozważyć zakup mniej wymagającego zwierzaka, takiego jak ryba, chomik czy świnka morska. W razie wątpliwości możesz spróbować zabrać zwierzę na nadmierną ekspozycję. Czas pokaże, czy dana osoba może dogadać się z kotem.