Jak przygotować kota do kastracji

Pytanie „jak przygotować kota do kastracji?„Ostatnio wstaje coraz mniej. Współczesna medycyna wzięła na siebie pełną odpowiedzialność. Kliniki weterynaryjne świadczą cały wachlarz usług zapewniających komfort operacji. Możliwe jest również odwiedzenie weterynarza w domu oraz przeprowadzenie zabiegu w przychodni weterynaryjnej. Kwestia powrotu do zdrowia jest również otwarta dla właściciela zwierzęcia. Kota można odebrać jakiś czas po zakończeniu kastracji lub pozostawić go na kilka dni pod czujnym okiem specjalistów.

Ponadto właściciel kota może wybrać według własnego gustu i rodzaj znieczulenia, jakie zostanie podane zwierzęciu. Kliniki oferują zarówno opcje budżetowe, jak i znieczulenie dwu-, trzyskładnikowe, ułatwiając zwierzęciu budzenie się. Wśród różnorodnych usług weterynaryjnych zgubienie się jest łatwiejsze niż się wydaje. Ten artykuł pomoże Ci zrozumieć wszystkie aspekty przygotowania i powrotu do zdrowia Twojego zwierzaka po trudnej operacji.

Podatny grunt dla takiego nieporozumienia stworzyło wiele ośrodków weterynaryjnych, które wykorzystywały te koncepcje bez szczegółowego wyjaśnienia. Tymczasem haczyk tkwi właśnie w szczegółach. Dlaczego więc sterylizacja jest częstsza w kontekście kotów, a kastracja częściej w kontekście kotów??

Odpowiedź tkwi w sposobie wykonywania dwóch powiązanych ze sobą operacji. Kastracja jest bardziej radykalną opcją sterylizacji i polega na pozbyciu się wszystkich bez wyjątku narządów rozrodczych. Ze względu na specyfikę fizjologii ta opcja jest rzeczywiście częściej praktykowana u mężczyzn, ponieważ częściowe usunięcie narządów rozrodczych w ich związku jest bezużyteczne.

Z drugiej strony sterylizacja pozostawia nienaruszony „zaczątek” rozrodczy, biorąc pod uwagę utratę zdolności do rozmnażania. Takimi podstawami u kobiet jest macica, której usunięcie wydaje się nie być konieczne. Wystarczy pozbyć się jajników, które produkują hormony płciowe, aby zablokować u kota bardzo potrzebę więzadła. Jeśli chcesz, możesz również wykastrować kota, ale większość właścicieli woli opuścić macicę ze względu na jej „nieszkodliwość”.

Co jest najlepsze dla kota?

Jak wspomniano, sterylizacja polega na pozbyciu się jajników i zachowaniu macicy. Jakie mogą być konsekwencje takiego medycznego posunięcia? Macica jest suwerennym organem w jamie brzusznej. Ściśle mówiąc, nie zależy to od jajników, a jeśli zostaną usunięte chirurgicznie, macica będzie nadal istnieć. Jeśli jej dopływ krwi jest normalny, nie zaniknie ani nie umrze.

Należy jednak pamiętać, że opuszczając ten narząd, narażasz zwierzę na wszelkie niebezpieczeństwa związane z tym narządem. Nowotwory, stany zapalne i inne złośliwe procesy mogą przydarzyć się każdemu kotu, niezależnie od tego, jak uważny był właściciel i jak dobra była opieka.

Najczęstszą dolegliwością związaną z macicą jest zapalenie błony śluzowej macicy, które powoduje zapalenie błony śluzowej macicy. Ta choroba jest bardzo trudna do rozpoznania. Jeśli pominie się właściwy moment na diagnozę i leczenie, choroba może przerodzić się w ostrą, a później przewlekłą postać. Uratowanie macicy może być niebezpieczne i pojawienia się torbieli, co w zaawansowanych przypadkach zagrozi zdrowiu zwierzaka.

Ostatnio pojawiła się tendencja do odmawiania sterylizacji w jej klasycznym znaczeniu. Lekarze weterynarii nie uważają za konieczne pozostawienie narządu, który w przyszłości może spowodować wiele niedogodności zarówno dla kota, jak i jego właściciela. Dlatego współczesna wersja sterylizacji faktycznie zbliża się do kastracji i polega na usunięciu wszystkich narządów, które są w jakiś sposób zaangażowane w proces reprodukcji.

tak poza tym! Dla uproszczenia oznaczenia wiele klinik weterynaryjnych nadal używa tych dwóch terminów, inwestując w nie różne znaczenia. Dlatego przed „sterylizacją” skonsultuj się z lekarzem weterynarii, co znajduje się w „zestawie” tej procedury.

Miejsce kastracji

Nie ma jednej opinii na temat preferowanego miejsca do kastracji. Nawet eksperci udzielają różnych porad w zależności od doświadczenia, przez które przeszli. Niektórzy lekarze zalecają przyprowadzanie zwierząt do klinik, aby móc w pełni zapanować nad sytuacją, a na wypadek wystąpienia siły wyższej mieć pod ręką potrzebne leki.

Inni specjaliści uważają wyjazd do kliniki weterynaryjnej za zbędny nadmiar, ponieważ operację można wykonać bez ryzyka dla zdrowia zwierzęcia i w domu. Nowoczesne środki antyseptyczne pozwalają weterynarzowi stać się „mobilnym” i odwiedzać zwierzęta w ich zwykłym „środowisku”.

Klinika

Zalety wykonania operacji w gabinecie:

• Na sali operacyjnej nie musisz się martwić, że coś pójdzie nie tak. W przypadku każdej niepokojącej zmiany stanu fizjologicznego zwierzęcia (trudności w oddychaniu, kołatanie serca) szybko otrzyma pomoc. Dzięki pełnemu dostępowi do dostępnych narzędzi nie będzie trudności w zapewnieniu środków awaryjnych-
  

  Kastracja w klinice pozwoli Ci przewidzieć wszystkie sytuacje awaryjne

• Zapracowani gospodarze mogą uznać, że usługa odzyskiwania po operacji jest bardzo pomocna. Obecność szpitali w przychodniach weterynaryjnych sugeruje możliwość pozostawienia zwierzaka do wyzdrowienia w niezawodnych rękach profesjonalistów. W domu odpowiedzialność za wycofanie się kota ze znieczulenia bierze na siebie właściciel. Jeśli nie jest możliwe przebywanie blisko kota przez kilka dni, lepiej umieścić go w szpitalu, aby uniknąć kontuzji.
  

  Nadzór lekarzy to optymalne rozwiązanie dla właściciela rzadko przebywającego w domu

Niosąc kota

Warunki kliniki oznaczają konieczność dostarczenia kota do miejsca przeznaczenia, co jest dalekie od najłatwiejszego punktu. Transport jest odbierany przez koty bardzo boleśnie ze względu na to, że nie są zbyt skłonne do nieoczekiwanych zmian. Zmiany w otoczeniu powodują, że są ostrożni i protestują.

Czasem właściciele spędzają godziny na wyciąganiu kotów spod szaf i łóżek, bo potrafią wyczuć "coś było nie tak" na długo przed wyjściem. Niektóre koty ograniczają się do wstępnych pasm i uspokajają się po przybyciu do weterynarza, inne pozostają namiętne aż do powrotu do domu.

Aby odbyć wycieczkę do weterynarza bez sytuacji awaryjnych, należy wcześniej pomyśleć o sposobie „dostarczenia” kota do kliniki. Noszenie wydaje się być najlepszą opcją, ale ponieważ w tej chwili istnieje wiele różnych modeli, właściciel kota może łatwo się pogubić w poszukiwaniu dobrej opcji. Poniższe rodzaje nośników, ze wskazaniem ich zalet i wad, pomogą Ci zrozumieć całą gamę towarów.

Dom Mistrza

Zalety wykonywania zabiegu w domu:

• Wycieczce do kliniki weterynaryjnej zawsze towarzyszy różny stopień odporności zwierzaka. Zwierzę jest zestresowane, zarówno z powodu gwałtownej zmiany sytuacji, jak i zbliżającej się niepewności w postaci gabinetu weterynaryjnego. Konsekwencją nadmiernego pobudzenia mogą być ruchy jelit, ataki paniki i wybuchy agresji. Operacja w domu uchroni Cię przed tymi wszystkimi nieprzyjemnymi chwilami, ponieważ kot łatwiej zaakceptuje kastrację w znajomym środowisku-
  

  Nie wszystkie koty są w stanie zachować spokój po przybyciu do weterynarza

• Klinika weterynaryjna jest pełna zwierząt obcych dla Twojego pupila. Jeśli kot nie był wcześniej „socjalizowany” i prawie nie spotykał innych zwierząt, pierwsza wizyta w klinice może być dla niego szokiem. Domowa kastracja, która jest jak najbardziej komfortowa dla kociej psychiki, pomoże uniknąć napiętego środowiska-
  

  Spokój w domu, zwierzęta mogą nagle stracić panowanie nad sobą podczas spotkania z innymi zwierzętami

• Jeśli Twój pupil z jakiegoś powodu nie był szczepiony, wyjazd i pobyt w klinice weterynaryjnej może skończyć się jego infekcją. Ten punkt jest nawet nie tyle plusem domowej wersji operacji, ile przypomnieniem o znaczeniu szczepień, które zapewnią kotu niezbędne minimum dla odporności-
  

  Nieszczepiony kot jest łatwym łupem dla infekcji wędrujących po klinikach weterynaryjnych

• Powrót do zdrowia w szpitalu może być wolniejszy i trudniejszy niż podobny powrót do zdrowia w domu obok właściciela. Nieznane otoczenie, nowi ludzie, niezwykłe zapachy – to wszystko doda do już doświadczonego zestawu stresów jeszcze jeden. Stres może zakłócać powrót do zdrowia i gojenie się ran. Jeśli kot od samego początku zobaczy Cię w pobliżu i poczuje Twoją troskę, szybciej i wygodniej odzyska zmysły.

W jakim wieku lepiej przeprowadzić kastrację?

Optymalny okres kastracji określają dwa parametry:

1. Zwierzę musi być na skraju dojrzewania (najlepiej bez jego osiągnięcia);
2. Fizjologiczny rozwój zwierzaka musi być zakończony

Niższy próg wiekowy

Minimalny wiek operacji to 6 miesięcy. Wcześniejsze kastracje mogą prowadzić do dalszych patologii w rozwoju narządów wewnętrznych. Do prawidłowego działania konieczne jest ostateczne uformowanie cewki moczowej kota. W praktyce medycznej były rozczarowujące przykłady tego, jak przedwcześnie wykastrowane zwierzęta opóźniały się we wzroście i rozwoju.

Lekarze weterynarii, mówiąc o najbardziej udanym wieku do operacji, określają przedział czasowy od 8 do 10 miesięcy. Należy jednak pamiętać, że każdy zwierzak rozwija się indywidualnie. W niektórych przypadkach specjaliści podejmują kastrację nawet w wieku sześciu miesięcy, w oparciu o wagę, jaką zwierzę zdołało osiągnąć. Optymalna waga - 2-3 kilogramy.

W przypadku mężczyzn lekarz może łatwo określić odpowiedni czas na operację. Podczas gdy jądra znajdują się w jamie brzusznej lub zlokalizowane są w pierścieniu pachwinowym, nie ma sensu mówić o kastracji. Najpierw jądra muszą opaść – będzie to jednoznaczny sygnał do rozpoczęcia działania.

Górny próg wiekowy

Niepożądana jest kastracja osobników powyżej 10 roku życia. Oczywiście operację tę można przeprowadzić w dowolnym momencie na prośbę właściciela. Ale mówimy o stopniu jego skuteczności i możliwych niebezpiecznych konsekwencjach. Osobom w podeszłym wieku trudniej jest odejść po znieczuleniu, poza tym rany na ciele goją się wolniej z powodu osłabienia odporności. Istnieje możliwość śmierci – starzejące się koty nie zawsze radzą sobie z intensywnym stresem serca.

Cechy kastracji kotów

Pomimo niejasności granicy wieku istnieje „punkt bez powrotu”, po którym kastracja może okazać się bezsensowna. Po ukończeniu 11 miesiąca życia kot może nigdy nie rozstawać się z zachowaniami seksualnymi, niezależnie od interwencji chirurgicznej.

Faktem jest, że przed okresem dojrzewania odpowiednie hormony są produkowane tylko przez jądra, z jąder są uwalniane do krwioobiegu i rozprowadzane po całym ciele. W związku z tym usunięcie par gonad raz na zawsze rozwiąże problem hormonów płciowych.

Kiedy mężczyzna kończy rok, jego tło hormonalne ulega znacznym zmianom. Od teraz zarówno przysadka mózgowa (gruczoł w GM), jak i nadnercza biorą udział w produkcji androgenów (męskich hormonów płciowych). Jak można się domyślić, usunięcie mózgu lub nadnerczy w celu wyeliminowania instynktów seksualnych jest prawie niemożliwe. Dlatego najłatwiejszym sposobem na uratowanie kota przed obsesyjną potrzebą krycia jest zabranie go do specjalisty w wieku 7-8 miesięcy.

Cechy kotów kastrowanych

Sterylizację samic komplikuje kilka cech fizjologicznych:

• Ruja
• Ciąża
• Sterylizacja po porodzie

Omówimy szczegółowo każdy z punktów.

Ruja

W czasie rui kota można spryskać. Z kolei właściciel musi pamiętać, że zwierzęciu będzie trudniej ożyć. Na trudność powrotu do zdrowia może wpływać zarówno nasilenie znieczulenia, jak i powolne gojenie szwów. Jedyne, czego wymaga się od właściciela, to zwiększona uwaga na kota w ciągu pierwszych kilku dni. W przeciwnym razie kolejność windykacji nie wymaga żadnych zmian.

Ciąża

Sterylizacja jest możliwa we wczesnej ciąży. Ta operacja jest wykonywana w dwóch przypadkach:

1. Ciąża kota jest niepożądana dla właściciela;
2. W czasie ciąży pojawiają się komplikacje, które mogą doprowadzić do śmierci zwierzęcia (krwawienie, groźba poronienia itp.)

Pamiętaj, że spryskiwanie ciężarnej kotki jest szkodliwe dla jej zdrowia i dlatego odbywa się w nagłych wypadkach. Jeśli Twój pupil nie ma żadnych problemów zdrowotnych, wskazane jest podjęcie działań zapobiegawczych i zapobieganie ciąży, jeśli nie chcesz brać odpowiedzialności za przyszłe kocięta.

Sterylizacja kotki w ciąży jest trudna ze względu na zmiany hormonalne i fizjologiczne zachodzące w jej ciele. Ze względu na to, że szew w takich przypadkach jest znacznie większy niż zwykły szew (ponieważ macica jest powiększona w czasie sterylizacji) gojenie będzie trwało dłużej i będzie bardziej bolesne. Istnieje ryzyko dużej utraty krwi.

Wytępienie macicy z płodami (nazwa medyczna tej operacji) następuje na wniosek właściciela, dlatego będzie musiał ocenić ryzyko i możliwe złe konsekwencje.

Sterylizacja po porodzie

Niektórzy właściciele chcą pójść na rodzaj kompromisu z instynktem seksualnym: niech kotka raz będzie matką, a potem wysterylizuje. Niestety takie podejście trudno nazwać piśmiennym, ponieważ opiera się na nieznajomości podstaw fizjologii.

Podobnie jak koty, których androgeny są początkowo zlokalizowane w jądrach, koty wydzielają estrogeny, które zlokalizowane są przed okresem dojrzewania w jajnikach. W naszej mocy jest złapanie odpowiedniego momentu i usunięcie jajników, aby zapobiec dalszym polowaniom seksualnym samicy.

Jeśli kot przynajmniej raz wyda potomstwo, jego tło hormonalne zmieni się dramatycznie, ponieważ inne gruczoły dokrewne również zaczną wydzielać hormon płciowy, którego nie można usunąć chirurgicznie. Zbyt późne usunięcie jajników nie tłumi instynktu seksualnego.

Etapy przygotowania kota do kastracji

Zasadniczo kastracja jest łatwo tolerowana przez zwierzęta domowe, ale sama operacja jest dość prosta i przeprowadzana w krótkim czasie. Nie są wymagane skomplikowane przygotowania do zabiegu. Główne wskazówki dotyczące przygotowania zwierzaka do kastracji są następujące:

1. Obserwuj swojego kota: czy jego sierść lśni, czy zwierzak ma dobry apetyt?. Jeśli zauważysz jakiekolwiek nieprawidłowości w ciele zwierzęcia, zanieś je na ogólne badanie do weterynarza. Badanie przez terapeutę i kardiologa nie będzie zbyteczne dla osób zdrowych-
   

   Przed kastracją ważne jest, aby upewnić się, że narządy wewnętrzne działają prawidłowo

2. Bez względu na to, czy wcześniej leczyłeś swojego zwierzaka na robaki, czy nie, będziesz potrzebować drugiego (lub podstawowego) leczenia. Zaleca się przeprowadzenie kastracji na dziesięć dni przed zabiegiem. Jeśli kot przez miesiąc był poddawany profilaktyce przeciwpasożytniczej, nie należy tego powtarzać-
   

   Nie warto obciążać organizmu kota przed operacją wszelkiego rodzaju pigułkami

3. Monitoruj dietę swojego zwierzaka. Posiłki należy przerwać na 12 godzin przed zabiegiem. Nie zaleca się również podawania pupilowi ​​i wody na kilka godzin przed zabiegiem. W przeciwnym razie, jeśli chcesz, możesz "rozjaśnić" menu kota na kilka tygodni przed zabiegiem, zmniejszając ilość surowego mięsa. Dieta jest niezbędna, aby zapobiec odruchom krztuszenia się, które mogą wystąpić podczas zabiegu-
   

   Zwierzę będzie musiało głodować przez 12 godzin

4. Upewnij się, że zwierzak otrzymał wszystkie niezbędne szczepienia i nie ma potrzeby wykonywania szczepień. Jeśli kot nie jest zaszczepiony, najpierw skup się na tym problemie, a dopiero potem wróć do kastracji.
   

   Zapytaj swojego lekarza weterynarii o niezbędny zestaw szczepień do kastracji

Profilaktyka przeciwpasożytnicza

Na szczególną uwagę zasługuje kwestia robaków i ich usuwania z organizmu zwierzaka. Zdecydowana większość właścicieli skłonna jest traktować ten środek pobłażliwie, całkowicie go ignorując. Taka obojętność może prowadzić do rozczarowujących konsekwencji, aż do śmierci operacji.

Im dłużej robaki znajdują się w ciele zwierzęcia, tym więcej toksyn i produktów rozpadu uwalniają. Trudno przewidzieć, jak bardzo te wszystkie „złe” substancje będą zbiegać się z lekami stosowanymi jako znieczulenie. Jednym z prawdopodobnych skutków jest ciężka reakcja alergiczna. Alergia (która jest możliwa bez inwazji robaków w przypadku nietolerancji u zwierzęcia) może spowodować nieodwracalne szkody dla jego zdrowia.

Jest inne niebezpieczeństwo. Podczas operacji rozluźniają się mięśnie przewodu pokarmowego zwierzęcia. Jeśli pasożyty zagnieżdżą się w żołądku i jelitach, podczas kastracji nie przegapią okazji, aby spróbować się wydostać. Wraz z takim rozwojem wydarzeń zwierzę ma do czynienia z zablokowaniem dróg oddechowych i zapaleniem płuc.

Kompleks niezbędnych szczepień

Wskazane jest szczepienie zwierzęcia niezależnie od okoliczności. Niektóre szczepienia są podawane kociętom w bardzo młodym wieku, inne - gdy dorosną i w razie potrzeby. Pamiętaj, że w warunkach pokojowo-mieszkaniowych odporność zwierzaka jest początkowo osłabiona i sama nie wystarczy.

Sytuacja komplikuje się, gdy przyprowadzasz kota do kliniki weterynaryjnej, gdzie ryzykuje spotkanie z nosicielami chorób o różnym nasileniu. Niezaszczepione zwierzę po wizycie u weterynarza może przynieść do domu jakąś nieprzyjemną chorobę. Dodatkowy cios w osłabiony układ odpornościowy zadaje również znieczulenie, które sprawia, że ​​zwierzę jest jeszcze bardziej podatne na różnego rodzaju infekcje.

Jeśli Twój kot nie jest zaszczepiony, nie łącz szczepień z kastracją, ponieważ będzie to poważny cios dla organizmu zwierzaka. Wykonaj wszystkie niezbędne szczepienia i daj organizmowi zwierzęcia miesiąc, aby znormalizowało swoją pracę. Dopiero potem zacznij przygotowywać zwierzaka do kastracji.

tak poza tym! Niektórzy lekarze podają zwierzęciu surowicę hiperminową przed operacją, aby pomóc kotu przetrwać operację. Serum wzmacnia organizm i chroni zwierzaka przed infekcjami. Pamiętaj jednak, że ta metoda nie daje żadnej gwarancji ochrony. Będzie dobrym dodatkiem do już wykonanych szczepień, ale samo w sobie nie będzie wartościowym narzędziem.

Jak jest kastracja?

Tak więc kot z powodzeniem przeżył podróż do kliniki weterynaryjnej i trafił do gabinetu weterynarza. Przez co musi przejść?

1. Przede wszystkim specjalista przeprowadza ogólne badanie kota pod kątem jego gotowości do operacji. Sprawdzanie bicia serca, czystości oddychania i błon śluzowych pod kątem ewentualnego zaczerwienienia jest zawarte w standardowym zestawie działań. Czasami weterynarz sprawdza temperaturę ciała zwierzęcia-
   

   Temperatura jest zwykle mierzona doodbytniczo

2. Potem przychodzi czas premedykacji, która polega na podaniu zwierzakowi serum, które zwiększa odporność organizmu na wpływy zewnętrzne. Z reguły globulina działa jak takie serum;
3. Po wstrzyknięciu serum lekarz wstrzykuje środek znieczulający, wprowadzając kota w stan sztucznego snu-
   

   Podczas znieczulenia koty często wystawiają języki, co prowadzi do suchości w ustach

4. Operację można przeprowadzić na kilka sposobów. Różnią się lokalizacją nacięcia (z boku, na brzuchu) i jego wielkością. Ogólny scenariusz operacji dla mężczyzn jest następujący: nacina się mosznę, usuwa się jądra, na powrózka nasiennego zakłada się podwiązanie, aby uniknąć dużej utraty krwi. Podobny algorytm dotyczy kobiet: ścina się ścianę brzucha, usuwa się macicę, do naczyń przyczepia się podwiązanie;
5. Ostatnim krokiem jest usunięcie szwów. Ale ponieważ większość nowoczesnych klinik weterynaryjnych aktywnie stosuje metody bezszwowe, nie ma takiej potrzeby. Ligatura zakładana podczas operacji wykonana jest z materiału wchłanialnego i nie wymaga żadnej uwagi.
   

   Usuwanie szwów to rzadki przypadek we współczesnej medycynie

Operacja trwa średnio 30-40 minut.

Wideo - wizualna kastracja kota

Tabela 1. Rodzaj sterylizacji kotów

Klasyczna sterylizacja

Na środku brzucha wykonuje się nacięcie o długości do trzech centymetrów. Siatka brzuszna jest przecinana i przez nią usuwana jest macica. Na naczynia nakładana jest specjalna nić ze specjalnego materiału do zszywania, która rozpuszcza się bez interwencji lekarza. Macica i jajniki są usuwane, a na otrzewną i skórę zwierzęcia zakładane są szwy. Istnieją dwa rodzaje szwów skórnych: zdejmowane i wchłanialne. Zdejmowany wymaga ponownej wizyty u weterynarza za 7-10 dniZ boku wykonuje się podłużne nacięcie, po czym mięśnie tępo rozpina się za pomocą pęknięć międzymięśniowych. Należy zauważyć, że ta metoda rozwarstwienia mięśnia nie gwarantuje braku krwawienia. Ten rodzaj nacięcia nie oznacza usunięcia całej macicy, dlatego nie zawsze jest to możliwe. Główną zaletą tej metody jest brak obowiązkowej pielęgnacji, ponieważ szwy są umieszczone wewnątrz skóry i nie powodują dyskomfortu u zwierzaka. Metoda jest często praktykowana na bezpańskich kotachW jamie brzusznej wykonuje się mikroskopijne nacięcie (mniej niż centymetr), po czym w otworze zanurza się sterylny haczyk. Podnosząc więzadło, hak usuwa jajnik. Zastosowano ligatury. Ponadto możliwe są dwa sposoby: usunięcie jajnika i częściowe usunięcie więzadła lub usunięcie całej macicy. Należy pamiętać, że usunięcie macicy nie zawsze jest całkowicie możliwe i zależy od ciała zwierzęciaW brzuchu kota wykonuje się kilka małych nacięć. Instrumenty endoskopowe umożliwiają całkowite usunięcie macicy i jajników przez ścianę jamy brzusznej. Procedura wymaga specjalistycznego sprzętu i specjalistów od endoskopii. Ta metoda nie jest powszechnie stosowana w Rosji, niewiele klinik weterynaryjnych decyduje się na jej wdrożenie ze względu na wysoki koszt operacji

Odzyskiwanie pooperacyjne

Opieka nad zwierzakiem po operacji nie wymaga dużego wysiłku ze strony właściciela. Najważniejszą rzeczą, jaką kot powinien otrzymać w tym trudnym momencie, jest troska i uwaga. W pierwszych godzinach po operacji ważne jest sprawdzenie częstości tętna zwierzęcia i czystości oddechu. W przypadku stwierdzenia przerw w funkcjonowaniu układu oddechowego lub sercowo-naczyniowego należy pilnie skonsultować się ze specjalistą.

Takie komplikacje nie są tak częste, a w większości przypadków kot po prostu zasypia na długi czas, aby wyzdrowieć. Spodziewaj się, że Twój kot będzie niestabilny, niezręczny i senny przez następne 12-15 godzin. Czasami takie objawy pojawiają się już dzień po operacji – wszystko zależy od indywidualnej odpowiedzi immunologicznej.

Miejsce do spania

Zastanów się wcześniej nad miejscem do spania dla swojego kota. Ważne jest, aby znajdował się poza zasięgiem przeciągów, baterii i ostrych narożników, na które kot może się łatwo natknąć po przebudzeniu. Optymalne będzie położenie kota na miękkiej pościeli lub na materacu.

Nie zaleca się kładzenia kota na podłodze. Po pierwsze, podłoga może być zimna, a właściciel raczej nie będzie chciał zmierzyć się z hipotermią już uszkodzonej skóry zwierzęcia. Po drugie, przedłużający się sen prowadzi do drętwienia kończyn, na twardej podłodze tylko zwiększa się prawdopodobieństwo licznych obrzęków.

Aby uniknąć problemów z krążeniem, delikatnie przesuwaj zwierzaka z boku na bok co pół godziny. Pomoże mu to uniknąć bolesnego obrzęku po przebudzeniu.

Upewnij się, że kot nie wdziera się na podbój pagórków w pomieszczeniach. Podczas wychodzenia ze znieczulenia zwierzak nadal nie mierzy swojej siły i słabo określa odległość między przedmiotami. W tym stanie każdy skok może spowodować kontuzję. Jeśli to możliwe, spędź czas z kotem - pogłaskaj, rozmawiaj z nim płynnym, miękkim głosem. Jednocześnie nie warto podnosić zwierzęcia - najmniejszy nieostrożny ruch może złapać ranę i wywołać atak bólu.

Taca

Tacę należy postawić obok pupila, ponieważ w pierwszych godzinach po sterylizacji może on nie mieć sił na dotarcie do poprzedniego miejsca. Jeśli kot popełni błędy i pójdzie do toalety, gdzie nie powinien, w żadnym wypadku nie łaj go. Pamiętaj, że całą siłę kota poświęca się na regenerację, niepotrzebny stres tylko pogorszy jego samopoczucie.

Ważny! Tacka nie powinna zawierać drewnianych, mineralnych lub innych wypełniaczy, ponieważ mogą one zawierać infekcję, która w przypadku dostania się do otwartej rany doprowadzi do choroby osłabionego organizmu.

Lizanie ran

Wiele kotów zaczyna pilnie lizać ranę, tak jak we wszystkich innych przypadkach. Połknięcie śliny zwierzęcej w gojące się nacięcie jest wysoce niepożądane, ponieważ może prowadzić do infekcji. Dodatkowo ciągłe podrażnienie naciętej skóry może spowolnić proces gojenia.

Dla szczególnie wytrwałych kotów noszenie obroży elżbietańskiej jest doskonałym rozwiązaniem. Dla kotów odpowiednie są bandaże (koce) specjalnie zaprojektowane do takich sytuacji. Prawdopodobnie na początku takie „ubrania” wywołają reakcję protestacyjną wśród zwierząt domowych, ale ten wymuszony środek nie będzie długo dręczył zwierząt. Dzięki wyleczeniu nacięcia, zwierzęta będą mogły pozbyć się irytujących materiałów.

Pielęgnacja kota

Charakter pielęgnacji kota jest bezpośrednio związany z rodzajem znieczulenia, które zostało zastosowane podczas operacji. Znieczulenie miejscowe działa łagodniej, nie „ogłuszając” organizmu kota przez kilka dni. Wychodzenie ze znieczulenia ogólnego jest dla zwierzaka trudniejsze i wolniejsze.

Odchodząc od znieczulenia ogólnego, typowe dla zachowania kota są następujące punkty:

• Niepewny, chwiejny chód, niezręczne ruchy i częste upadki
• Niewyraźne, rozproszone spojrzenie
• Kołysząca się głowa

Ożywienie po znieczuleniu miejscowym obejmuje następujące niuanse:

• Nieregularny ruch po domu, ogólny niepokój, odhamowanie
• Możliwe krótkotrwałe wybuchy agresji
• Próby ukrycia się w bezpiecznym miejscu i odmowa nawiązania kontaktu. Stwarza to wrażenie, że zwierzę nie rozpoznaje właściciela.

Wideo - Stan kota po kastracji

Jak karmić kota po kastracji?

Jeśli weźmiemy pod uwagę pierwsze dni, w których organizm aktywnie odzyskuje zmysły, to tutaj nie da się jednoznacznie doradzić. Należy dostosować się do stanu zwierzaka. Niektórzy w ogóle odmawiają jedzenia w tym czasie (mówimy o kilku dniach), niektórzy piją głównie wodę (ze względu na początek odwodnienia po długim śnie). Tak czy inaczej, upieranie się, że kot nie jest tego wart, nie jest tego warte. Przydzieli własne zasoby i zrozumie, kiedy potrzebne jest wzmocnienie.

Jeśli mówimy o ogólnych zaleceniach, weterynarze zalecają przeniesienie zwierzaka na odpowiednią karmę przeznaczoną dla zwierząt wykastrowanych. Nie ma jednak potrzeby zmiany diety. Pokarm dla wykastrowanych kotów różni się tylko tym, że zawiera mniej tłuszczu w porównaniu z karmą zwykłą. Niskokaloryczna zawartość pozwala uniknąć przyrostu masy ciała, czasami nieodłącznego u kotów po operacji.

Ten sam efekt można osiągnąć jedząc produkty naturalne, zmniejszając kaloryczność jedzenia poprzez zmniejszenie porcji o 10-20%.

Karma zabroniona dla kotów wykastrowanych nie różni się od tych dla kotów niesterylizowanych. Więcej na temat, czym nie należy karmić kotów możesz przeczytać na naszym portalu. W skrócie, kategorie zabronionej żywności są wymienione poniżej:

1. Piec;
2. Słony / słodki / pieprzny;
3. Wędzony;
4. Ptyś.

Możliwe powikłania po operacji

Wątpiący niespokojni właściciele są gotowi zobaczyć komplikację w najbardziej stabilnym stanie kota. Rzeczywiście, czasami trudno jest wyśledzić, kiedy wycofanie się ze znieczulenia jest opóźnione i można włączyć alarm. Objawy wskazujące na potrzebę interwencji medycznej są następujące:

1. Spadek temperatury ciała poniżej 37 stopni. Obniżenie temperatury ciała po operacji jest naturalne, ponieważ w stanie sztucznego snu metabolizm organizmu ulega spowolnieniu. Jeśli jednak pocieranie łap i używanie poduszki grzewczej nie działa, a kot się nie obudzi, zadzwoń do kliniki i opisz sytuację-
   

   Aby zapobiec spadkowi temperatury zwierzaka po znieczuleniu, owiń go kocem

2. Wzrost temperatury powyżej 39 stopni. W okresie rekonwalescencji dopuszczalne są wahania temperatury w obu kierunkach. Wystarczą trzy dni, aby organizm kota znormalizował temperaturę. Jeśli temperatura nie spadnie w kolejnych dniach, istnieje prawdopodobieństwo wystąpienia procesu zapalnego - musisz szukać pomocy.
3. Krwawienie ze szwów. Ta pozycja nie wymaga wyjaśnienia. Każde obfite krwawienie po operacji jest dobrym powodem, aby wezwać weterynarza i hospitalizować zwierzę-
   

   Krwawienie lub obrzęk w okolicy szwu wymaga natychmiastowej hospitalizacji zwierzęcia

4. Obrzęk wokół szwu jest całkowicie naturalny i utrzymuje się przez 4-5 dni. Jeśli obszar nadal wykazuje oznaki obrzęku lub stanu zapalnego podczas usuwania szwów, weterynarz z pewnością to zauważy i zaleci leczenie. Ponieważ szew jest obecnie rzadko stosowany, ten punkt nie dotyczy wszystkich;
5. Jest wliczany do liczby powikłań pooperacyjnych i dysfunkcji jelit. Normalnie perystaltyka zostaje w pełni wznowiona czwartego dnia po operacji. Jeśli kot nadal cierpi na zaparcia lub wodniste i częste stolce, zgłoś to weterynarzowi.
   

   Powodem do niepokoju są również zbyt częste lub zbyt rzadkie wypróżnienia

   Mimo wszystkich opisanych trudności zdrowotnych należy pamiętać, że kastracja jest jedną z najprostszych operacji. Najważniejszą rzeczą, jaką możesz zrobić, aby pomóc swojemu zwierzakowi, jest pewność siebie i spokojny stan emocjonalny. Zwierzęta wsłuchują się w emocje swojego właściciela, a pozytywna wiadomość pomoże im łatwiej dostroić się do radzenia sobie ze stresem.