Plusy i minusy kastracji kota, wiek zwierzęcia, przeciwwskazania do zabiegu

Przeciwwskazania

Tak prosta procedura nie zawsze jest możliwa. Wynika to z następujących czynników:

1. nie każde zwierzę jest w stanie znieść znieczulenie w wyniku chorób układu sercowo-naczyniowego;
2. obecność guzów narządów płciowych;
3. wnętrostwo i inne nieprawidłowości rozwojowe;
4. choroba kamicy moczowej;
5. ukryte infekcje narządów płciowych;
6. problemy z krzepnięciem krwi;
7. nie wolno również kastrować zwierząt pokazowych przeznaczonych do hodowli i doskonalenia rasy;
8. starsze koty są narażone na duże ryzyko powikłań po operacji.

W jakim wieku?

Każdy kot dojrzewa indywidualnie, ale w większości przypadków pierwsze oznaki pożądania seksualnego pojawiają się w okresie od siedmiu miesięcy do roku. Zdrowe i nie rodowodowe zwierzęta można kastrować w tym wieku, kiedy kończy się tworzenie szkieletu i mięśni, a zwierzę zostało poddane obowiązkowym szczepieniom i profilaktyce pasożytniczej. Do tego wieku kastracja jest niepożądana, ponieważ z powodu interwencji chirurgicznej w ciele kociaka, które nie zostało jeszcze w pełni ukształtowane, prawdopodobieństwo wystąpienia zapalenia cewki moczowej jest wysokie, co w przyszłości grozi jej zablokowaniem.

Oczywiście od każdej reguły są wyjątki. Na przykład niektórzy hodowcy kotów rasowych praktykują wczesną kastrację osobników nienadających się do hodowli w wieku 3-4 miesięcy. A w Stanach Zjednoczonych kocięta w schroniskach dla zwierząt są kastrowane w wieku ośmiu tygodni. Operacja wykonywana jest metodą laparoskopową i wymaga nowoczesnego sprzętu oraz doświadczonego lekarza. Zaletą tak wczesnej kastracji jest to, że tło hormonalne kota nie wymaga wielokrotnego odbudowywania.

Starsze zwierzę do 6-8 lat może zostać wykastrowane, jeśli nie ma chorób przewlekłych i utajonych patologii.

Dla bardzo starszego kota, który skończył osiem lat, można operować bez konsekwencji, ale jest to dopuszczalne tylko wtedy, gdy znieczulenie jest dobrze tolerowane i nie ma przeciwwskazań do operacji.

Większość lekarzy weterynarii uważa, że ​​sterylizację należy przeprowadzić przed pierwszym stosunkiem seksualnym kota z kotem. Uważa się, że takie zwierzęta zachowują swój instynkt seksualny nawet po usunięciu jąder. Ale ten punkt widzenia nie jest całkowicie słuszny. Naturalnie hormony będą przez jakiś czas „bawić się” we krwi zwierzęcia, więc jego zachowanie nie zmieni się od razu. Ale po pewnym czasie produkcja hormonów płciowych ustanie, a funkcja rozrodcza i związane z nią instynkty zanikną.

Pozytywne i negatywne aspekty kastracji

Większość lekarzy weterynarii twierdzi, że ta operacja ma wiele zalet, które przeważają nad drobnymi wadami. Niewątpliwymi zaletami tej procedury są:

• Zwierzęta wykastrowane mają wyższą jakość życia i żyją średnio o kilka lat dłużej.
• Kot przestaje zostawiać metki i zachowywać się agresywnie zarówno wobec właściciela, jak i innych zwierząt. Jeśli nawyk znakowania nie zniknął, to zapach wydzieliny nie jest tak ostry jak u zwierząt niekastrowanych.
• Zwierzę przestaje próbować uciekać z domu w poszukiwaniu samicy i nie naraża już swojego życia i siebie na różne dolegliwości, od pcheł i robaczycy po choroby narządów płciowych. Rozdzierające serce krzyki w nocy również ustają.
• Kastracja wpływa również na charakter zwierzaka, staje się on spokojniejszy, posłuszny. Kot jeszcze bardziej przywiązuje się do właściciela, dostosowuje się do jego rytmu życia, wzrastają jego zdolności intelektualne.
• Wykastrowane koty praktycznie nie są podatne na choroby gruczolaka prostaty, różne nowotwory złośliwe i inne choroby seksualne, a ich tło hormonalne jest znormalizowane.
• Pupil nie rodzi już wielu bezdomnych kociąt skazanych na cierpienie, co z moralnego punktu widzenia jest ogromną zaletą.
• Kastracja kota domowego pozwoli uniknąć różnych kontuzji i niebezpieczeństw związanych z zawodami ulicznymi i walkami między samcami o kota.

Wady obejmują:

• Kastracja zwierzęcia przez pozbawionego skrupułów weterynarza może spowodować komplikacje. Dotyczy to również dobrze wykonanego zabiegu, czasami takie zwierzęta mają problemy w pracy układu sercowo-naczyniowego bezpośrednio po operacji, a także cukrzycę.
• Jeśli kot ma słabą tolerancję na znieczulenie, nawet tak lekki zabieg będzie stanowił zagrożenie dla jego życia i zdrowia. Dotyczy to zwłaszcza starszych zwierząt.
• Zabieg może okazać się nieskuteczny, ponieważ nie tylko jądra, ale także przysadka mózgowa są odpowiedzialne za produkcję hormonów płciowych u osób dorosłych. Dlatego nawet po kastracji zwierzę będzie zachowywać się jak poprzednio przez okres od sześciu miesięcy do roku lub dłużej. Niemniej jednak stopniowo hormony zostaną usunięte z organizmu, a kot przestanie oznaczać terytorium.

Oprócz plusów i minusów kastracji kota, istnieją również mity na jej temat, które niektórzy właściciele, z powodu braku doświadczenia, mogą zaliczyć do wad takiego zabiegu:

1. Po operacji zwierzę ma skłonność do otyłości. W pewnym stopniu jego aktywność spada, a kot zjada karmę w takiej samej ilości. Ale ten problem można łatwo rozwiązać, wybierając odpowiednią karmę i kompetentne podejście do diety.
2. Po usunięciu gonad koty stają się leniwe, ospałe i apatyczne. Tyle, że zwierzę staje się spokojniejsze, ale wręcz przeciwnie, jego zainteresowanie grami wzrasta przy braku instynktu seksualnego. Należy pamiętać, że należy częściej komunikować się i bawić z wykastrowanym zwierzakiem.
3. Zwierzę przestaje polować na małe gryzonie. Instynkty łowieckie i ochronne pozostają na tym samym poziomie u wykastrowanego zwierzęcia, ponieważ nie mają one nic wspólnego z pożądaniem seksualnym.
4. Kot cierpi na brak możliwości kontynuowania wyścigu. Po normalizacji tła hormonalnego nie będzie podlegał instynktowi rozrodczemu, a zatem nie będzie się tym martwił.
5. Uważa się, że układ moczowo-płciowy takich zwierząt jest bardziej podatny na tworzenie się kamieni. Ale dzisiaj wiadomo tylko niezawodnie, że zablokowanie dróg moczowych piaskiem nie jest związane z kastracją, ale z otyłością, która występuje z powodu niewłaściwego karmienia.

Konsekwencje

Opieka nad wykastrowanym kotem po zabiegu jest bardzo ważna, ponieważ każda interwencja chirurgiczna jest dla zwierzaka stresująca i ma swoje konsekwencje. Obejmują one:

• Zaburzenia koordynacji ruchów i orientacji w przestrzeni, letarg. Należy uważać, aby kot nie wspinał się na wysokie powierzchnie, w przeciwnym razie może spaść i odnieść obrażenia. Zwykle trwa od kilku godzin do dwóch dni, zanim stan zostanie całkowicie znormalizowany.
• Należy zwrócić zwierzęciu maksymalną uwagę i zorganizować miękką wodoodporną ściółkę, gdyż w okresie odstawienia od znieczulenia nie jest w stanie kontrolować procesu oddawania moczu i wymiotów.
• Miejsce do spania powinno znajdować się w pobliżu grzejnika lub akumulatora, aby zwierzę nie zamarzło. Bardzo ważne jest, aby zapewnić przepływ ciepła, ponieważ pod wpływem znieczulenia temperatura jego ciała spada o kilka stopni.
• Od czasu do czasu konieczne jest wykonanie lekkiego masażu uszu i nóg kota, aby przywrócić zaburzony przepływ krwi.
• Po operacji najczęściej dochodzi do zaburzeń motoryki jelit oraz problemów z układem pokarmowym i oddawaniem moczu. Nie należy karmić zwierzęcia przez 24 godziny po zabiegu. Wodę można podać nie wcześniej niż po pięciu do sześciu godzinach. Jeśli zwierzę nie chodzi do toalety dłużej niż cztery dni, należy natychmiast pokazać to weterynarzowi.
• Jeśli nacięcie zacznie krwawić, kot mógł je zbyt mocno wylizać. Musisz założyć zwierzęciu specjalną obrożę i raz dziennie traktować szwy środkiem antyseptycznym. Przy najmniejszych oznakach zapalenia należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.