Jakie zapachy nie lubią psy
Zadowolony
W zwyczaju pamięta się zapachy nie do zniesienia przez psy przy kolejnym niewłaściwym postępowaniu zwierzaka, na którego prowizję właściciel nie ma wpływu. Niezależnie od tego, czy są to wykopane rabaty kwiatowe na wsi, czy zaznaczony zakątek w mieszkaniu, bezsilność skłania nas do szukania obejścia dla wpływania na zwierzę. Pomimo tego, że system węchowy psów jest znacznie bardziej szorstki niż u kota, czasami przewyższa on człowieka. Nosy psów również nie tolerują pewnych kategorii zapachów, które nie powodują u ludzi większego dyskomfortu. O tym, jakie zapachy nie lubią psy i jak ich używać bez szkody dla zdrowia zwierzęcia, porozmawiamy dalej.
Naturalne zapachy
Naturalne zapachy to zapachy owoców, warzyw i roślin, których uzyskanie nie wymaga skomplikowanych zabiegów. W większości przypadków, aby uzyskać efekt, wystarczy rozprowadzić silnie pachnące przedmioty na wybranym obszarze.
Pieprz
Pieprz jest uniwersalnym „odstraszaczem” ze względu na intensywność aromatu, który emanuje. Zarówno negatywne, jak i pozytywne strony papryki zbiegają się w skuteczności tego produktu. Jego agresywny wpływ na układ węchowy nakłada pewne zakazy jego stosowania: niepożądane jest uciekanie się do niego podczas szkolenia szczeniąt lub ras myśliwskich o bardziej wrażliwym węchu.
Pieprz Cayenne rozsypany po obwodzie klombu odstraszy od niego domowe i bezpańskie psy oraz zapewni bezpieczeństwo roślin. Dawka środka zależy od wielkości leczonego obszaru. Główną wadą tej metody postępowania z nieproszonymi gośćmi jest konieczność ponownego przetworzenia witryny po każdym deszczu.
Paprykę można również stosować w postaci zmiażdżonego kapsułki, owijając cząsteczki produktu gazą i rozprowadzając je po domu lub w letnim domku. Buciki, przetarte taką kapsułą, zniechęcają szczenię do zainteresowania się nią po pierwszej znajomości.
Skuteczne będzie traktowanie roślin wywarem z dodatkiem pieprzu. Aby przygotować taki wywar wystarczy rozpuścić jedną łyżeczkę czerwonej papryki w szklance wody i zagotować powstały płyn.
Makhorka
Ten rodzaj tytoniu może być znany wielu dzięki filmom, w których przestępcy ukrywali swoje ślady dzięki machorce. Na zwierzętach machorka wywiera negatywny wpływ, skłaniając do oddalenia się od oznaczonego przez nią terytorium. Znalezienie makhorki nie jest takie łatwe, dlatego tytoń ze zwykłych papierosów może być używany jako analog.
Makhorkę można stosować na sucho - wystarczy posypać nią przedmiot lub obszar, który jest dla psa zabroniony. Dozwolone jest również warzenie tego rodzaju tytoniu i, w razie potrzeby, mieszanie go z innymi składnikami żrącymi (np. tłuczonym pieprzem) w celu wzmocnienia efektu.
Cytrus
Zapach wydzielany przez cytrusy jest największym wrogiem zarówno kotów, jak i psów. Możesz używać owoców cytrusowych w dowolny sposób: rozprowadzając plasterki pomarańczy lub skórkę pomarańczy lub pocierając owoce na powierzchniach niedostępnych dla psów. Należy pamiętać, że niechęć do owoców cytrusowych jest indywidualna.
Najbardziej agresywne owoce to grejpfruty, pomarańcze i mandarynki mają mniejszy wpływ na zwierzęta, a nawet mogą je przyciągać. Największy stopień skuteczności ma olejek cytrusowy, który można kupić w każdej aptece i nasączyć nim powierzchnie.
Ciemiernik
To narzędzie jest mało znane w szerokich kręgach, ale jego alternatywna nazwa „volkogon” mówi sama za siebie. Chemeritsa nie rośnie we wszystkich regionach Rosji i jest obecnie popularna w tajdze. Kilka łodyg tej rośliny wystarczy, aby raz na zawsze odegnać psa z zakazanego obszaru.
Głównymi wadami ciemiernika są trudności w pozyskiwaniu rośliny i jej toksyczność. W przeciwieństwie do owoców cytrusowych, machorki i pieprzu, ciemiernik jest obarczony prawdziwym niebezpieczeństwem, a jeśli dostanie się do organizmu zwierzaka, może być śmiertelny.
Duży drapieżnik
Oczywiście dostarczanie niedźwiedziom kwietnika daczy w celu odstraszenia psów będzie całkowicie bezcelowym przedsięwzięciem. Formalnie jednak to zapach drapieżników daje psu jednoznaczny rozkaz wycofania się i schowania się w bezpiecznym miejscu.
Zapewne w niedalekiej przyszłości zapachy dużych i groźnych drapieżników zostaną z powodzeniem zsyntetyzowane i zmieszczą się w kompaktowej butelce. W tym przypadku ten konkretny aromat będzie jednym z najskuteczniejszych.
Sztuczne zapachy
Wszystkie sztucznie syntetyzowane zapachy w taki czy inny sposób wywierają przygnębiające wrażenie na zwierzętach, zmuszając je do trzymania się z dala od źródła aromatu. Można to zweryfikować, spryskując zwierzę dezodorantem i obserwując jego reakcję. Najprawdopodobniej pies zmarszczy się i ucieknie w inny kąt.
Co możemy powiedzieć o bardziej agresywnych chemikaliach, takich jak aceton czy węglik wapnia?. Zapachy chemiczne należy stosować ze szczególną ostrożnością, aby nie poparzyć zatok zwierzęcia i nie wywołać ostrego ataku alergii.
Węglik wapnia
W razie potrzeby można kupić węglik wapnia, sprzedawany w kilogramach. Trudno jednak znaleźć zastosowanie tego związku w życiu codziennym. Nie jest trujący, ale wydziela namacalny aromat w każdych warunkach. Zapach nasila się, gdy woda dostanie się na węglik wapnia, stając się nieprzyjemna nie tylko dla zwierząt, ale także dla ludzi.
Ponadto substancja ta ma tendencję do uwalniania zasad, co jest szkodliwe zarówno dla roślin, jak i wykładzin podłogowych. Niedopuszczalne jest pozostawianie węglika wapnia w obecności dzieci, ponieważ może podrażniać skórę przy nieostrożnym obchodzeniu się.
Perfumeria
Zapachy, które zadowolą ludzi, często powodują silne odrzucenie u zwierząt domowych. Częściowo jest to spowodowane alkoholem znajdującym się w większości perfum i antyperspirantów, którego psy z trudem tolerują. Są jednak osoby, które wykazują niesamowitą obojętność zarówno na zapachy, jak i na alkohole.
Oprócz nieprzewidywalnej reakcji na perfumy, zwierzę może przyzwyczaić się do pewnych, nawet silnych zapachów. Uzależnienie pojawia się szybciej, jeśli zapach perfum przepełnia pozytywne skojarzenia z właścicielem. Ponadto należy zauważyć, że wiele psów nie toleruje płynów do płukania jamy ustnej.
Lotne związki organiczne
Psy źle pachną:
- Benzyna;
- Domowe środki chemiczne;
- rozpuszczalniki;
- Olejki eteryczne;
- Lakier;
- Ocet.
To właśnie te substancje idealnie mieszczą się w kategorii LZO. Często można zauważyć negatywny stosunek psa do pijanego właściciela, próbującego pieścić zwierzę, czasem nawet przeradzający się w agresję. To wszystko wina zapachu alkoholu, który psu wydaje się nie do zniesienia. Połączenie nieprzyjemnego zapachu i ukochanego właściciela powoduje wewnętrzny dysonans i sprawia, że zwierzę doświadcza podwójnego stresu.
Jest mało prawdopodobne, aby którykolwiek z właścicieli odważył się używać benzyny lub rozpuszczalników w warunkach domowych, ponieważ aromaty z tych funduszy są szkodliwe dla wszystkich żywych istot bez wyjątku. Ale ocet lub czysty alkohol mogą być bardzo przydatne w walce z nieustępliwym psem, nie powodując zatruć ani oparzeń.
Wystarczy zwilżyć watę lub tampon w wybranym płynie i umieścić go w odpowiednim miejscu, aby zaszokować psim zapachem. Jedynym słabym punktem takich środków jest ich szybkie ulatnianie się. W takim przypadku na ratunek mogą przyjść kulki na mole o trwałym zapachu - przyjemnym bonusem z ich używania będzie przemijanie ciem.
Wideo - Zapachy, które obrzydzają psy
Inne repelenty
Oprócz narażenia na zapachy istnieją inne metody odstraszania psów. Oprócz zapachu można również wpływać na słuch zwierzęcia za pomocą ultradźwięków, a nawet kubków smakowych, które są bardzo wrażliwe na nieprzyjemne smaki.
Skoro potrzeba pozbycia się natrętnej uwagi psa pojawia się w różnych okolicznościach, to metody postępowania ze zwierzętami powinny być inne. Porozmawiamy dalej o alternatywnych sposobach odstraszenia psa i zakazania mu niektórych działań.
Tabela 1. Repelenty, które odstraszają psy
W razie potrzeby można połączyć kilka repelentów, aby uzyskać optymalny efekt, w zależności od obszaru ich zastosowania. Tak więc repelenty rozrzucone po łóżkach są całkowicie bezużyteczne, gdy spotykasz bezpańskie psy na ulicy, których ultradźwięki pomogą odstraszyć i na odwrót. Jak wybrać odstraszacz ultradźwiękowy, aby urządzenie okazało się najbardziej skuteczne, opisano poniżej.
Kilka słów o edukacji
Przed użyciem repelentów właściciel musi mieć świadomość, że ta metoda korygowania zachowania zwierzaka nie prowadzi do utrwalenia pożądanego typu zachowania. Jeśli próbujesz odzwyczaić psa od zaznaczania kątów lub wypróżniania się w domu za pomocą silnie pachnących substancji, najprawdopodobniej ci się nie uda.
Pamiętaj, że nagły wpływ na układ węchowy zwierzęcia wywoła stres, zwłaszcza jeśli taka ekspozycja stanie się nawykiem. Z kolei stres doprowadzi do innych odchyleń behawioralnych, z którymi również trzeba będzie jakoś sobie poradzić.
Najważniejszym sposobem wpływania na zwierzaka jest autorytet właściciela. Na nim opierają się wszelkie dalsze działania edukacyjne. Jak widać, rozpylanie preparatów zapachowych nie daje przewidywalnej reakcji psa i nie pozwala na uzyskanie jednoznacznego rezultatu. Dlatego repelent może być używany jako pomoc, ale nic więcej. Jest skuteczna jako metoda radzenia sobie z nieznanymi zwierzętami, ale bezużyteczna jako środek edukacyjny.
Zrozumienie niechcianego zachowania
Jeśli bezskutecznie walczysz z psem z powodu jego niezdolności do radzenia sobie we właściwym miejscu, warto pomyśleć o przyczynach takich działań ze strony zwierzaka. Czasami powody, dla których pies nie może wytrzymać na ulicy, idą znacznie dalej niż elementarna krzywda lub upór. Inne motywy takiego zachowania to:
- Patologia układu moczowo-płciowego. Niezależnie od tego, czy jest to zimna nerka, czy infekcja dróg moczowych, Twój pies może mieć zbyt częstą potrzebę opróżnienia pęcherza, aby nie przeszkadzał-
- Niemożność utrzymania moczu. Ta dolegliwość może nawet nie być związana z żadnymi chorobami i występuje z powodu długotrwałego stresu, z powodu tych, którzy nie mieli czasu na wyzdrowienie po kastracji narządów lub ze względu na osobliwości budowy zwieracza. Niektóre rasy ze słabym zwieraczem mają skłonność do niekontrolowanego oddawania moczu, na co żaden repelent nie może nic poradzić. Więcej na temat niemożność utrzymania a jak radzić sobie z tą dolegliwością można przeczytać na naszym portalu;
- Brak codziennej rutyny. Czasami sam właściciel może być przyczyną przedwczesnego oddawania moczu. Psy przyzwyczajone do jedzenia i chodzenia w określonych godzinach mają tendencję do samodzielnego utrzymywania rutyny i nie starają się jej zakłócać. Czystość jest nieodłączną cechą tych zwierząt. Jednak w przypadku braku planu na dany dzień pies może po prostu nie obliczyć swoich możliwości fizycznych-
- Reagowanie na niewłaściwe zachowanie gospodarza. Jeśli pozwalasz sobie na nadmierną agresję w komunikowaniu się ze swoim zwierzakiem, nie powinieneś oczekiwać od niego idealnego zachowania. Psy nie mogą mówić, ale potrafią informować nas o swoim nastroju poprzez działania. Oddawanie moczu może być wyrazem protestu przeciwko złemu traktowaniu i próbą powstrzymania „bezprawia” ze strony właściciela. W takiej sytuacji kontynuacja wojny przy pomocy silnych zapachów pociągnie za sobą jedynie pogorszenie stosunków-
- Zwracając uwagę. Wszystkie zwierzęta potrzebują uwagi właściciela. Jeśli okazujesz swojemu psu obojętność, to próbując przypomnieć ci o sobie, może wykonać najbardziej nieoczekiwane działania. Często zdarzają się przypadki niekontrolowanego oddawania moczu przy zmianie zwyczajowych warunków życia. Pojawienie się nowego zwierzaka, przeprowadzka i inne okoliczności mogą również powodować nieprzewidywalne zmiany w zachowaniu.