Podstawowe zasady jak i jak leczyć ranę psa

Psy często podlegają różnym urazom. Uszkodzenia skóry mogą być zarówno nieszkodliwe, jak i niebezpieczne – ropne, łzawiące, rozdarte. Właściwe działania właściciela mające na celu pomoc zwierzęciu obejmują stosowanie miejscowych środków antyseptycznych i przeciwdrobnoustrojowych. Taktyka leczenia kontuzji zależy od charakteru urazu i jego przebiegu. W ciężkich przypadkach wskazane jest stosowanie antybiotyków o szerokim spektrum działania chirurgicznego.

Klasyfikacja urazów

Uszkodzenie skóry zależy w dużej mierze od charakteru uszkadzającego przedmiotu i dzieli się na następujące typy:

• Rozdrobnione. Rany są zwykle zadawane ostrym przedmiotem, który łatwo odpycha żywą tkankę. Kanał rany może być gładki lub chropowaty, w zależności od charakteru czynnika uszkadzającego.
• Skaleczenie. Jeden z najczęstszych rodzajów ran u zwierząt. Takie uszkodzenie jest wywoływane przez preparowanie tkanek powłokowych i mięśniowych ostrymi przedmiotami. Z reguły takie obrażenia mają gładkie krawędzie.
• Posiekane. Ten typ urazu charakteryzuje się ciężkim zniszczeniem głębokich warstw tkanek, naczyń krwionośnych i limfatycznych oraz nerwów. Często przy posiekanej ranie odnotowuje się zniszczenie stawów i struktur kostnych.
• Posiniaczony. Rany obserwuje się, gdy tępe przedmioty są wystawione na żywe tkanki. Uraz charakteryzuje się zmiażdżeniem i zgnieceniem warstw skóry i mięśni, niewielkim krwawieniem.
• Rozdarty. Traumę zadaje spiczasty przedmiot działający w ukośnym kierunku. Charakteryzuje się pękaniem naczyń krwionośnych, ścięgien, szybką penetracją infekcji.

Polecamy poczytać o zapalenie stawów u psów. Poznasz przyczyny i rodzaje zapalenia stawów u zwierząt, objawy, metody diagnostyczne, leczenie reumatoidalnego zapalenia stawów u psów.
A tutaj więcej o leczeniu kręgosłupa u psów.

Jak leczyć powierzchowną ranę u psa?

Właściciel jest w stanie samodzielnie leczyć małe i płytkie zmiany skórne. Eksperci weterynaryjni zalecają w takim przypadku przeprowadzenie następujących procedur dla chorego zwierzaka:

• Uwolnij powierzchnię rany od brudu, kurzu i ciał obcych. Można to zrobić za pomocą wacika zwilżonego nadtlenkiem wodoru lub roztworem chlorheksydyny.
• Usuń włosy wokół kanału rany nożyczkami lub maszynką do golenia.
• Zatrzymaj krwawienie za pomocą nadtlenku wodoru, naciskając krótko naczynie krwionośne.
• Potraktuj brzegi rany środkiem antyseptycznym.
• Uniemożliwić zwierzętom lizanie urazów. Szorstki język psa podrażnia uszkodzoną tkankę, prowadząc do infekcji czystej rany. W tym celu powierzchnię rany można przykryć bandażem lub nałożyć na psa specjalny kołnierz.

Rozwiązanie Miramistin doskonale radzi sobie z antybakteryjną ochroną powierzchni rany. Produkt nie powoduje oparzeń uszkodzonych tkanek i błon śluzowych, ma doskonałe właściwości bakteriobójcze, działa na wirusy. Miramistin nie tylko przeciwdziała rozwojowi ropnego zapalenia w ranie, ale także wspomaga regenerację uszkodzonych tkanek.

Furacilin jest szeroko stosowanym lekiem do leczenia ran. Produkt nie ma ostrego zapachu, nie podrażnia uszkodzonej skóry, jeśli obserwuje się stężenie. Aby przygotować środek antyseptyczny, jedną tabletkę rozpuszcza się w 100 ml ciepłej wody. Roztwór stosuje się zarówno do leczenia ran czystych, jak i ran powikłanych infekcją ropną.

Jeśli chodzi o środki takie jak roztwór jodu, zieleń brylantowa, weterynarze nie zalecają tych środków antyseptycznych do leczenia powierzchni rany u zwierząt. Roztwory alkoholu powodują oparzenia uszkodzonych tkanek, wysuszają i podrażniają skórę.

Co zrobić, jeśli rana się nie zagoi

Proces gojenia rany składa się z fazy powstawania wysięku ropnego i ziarninowania tkanek. Każdemu naruszeniu integralności skóry towarzyszy wnikanie brudu, kawałków skóry, włosów, kurzu do kanału rany. Prowadzi to do tego, że mechanizmy obronne organizmu łączą mechanizmy mające na celu powstawanie ropy. Wysięk działa proteolitycznie: oczyszcza ranę z treści ropnej i brudu.

Uraz powierzchowny i nieskomplikowany, infekcja goi się zwykle w ciągu 7-14 dni. Zgodnie z pierwotnym zamiarem, rany chirurgiczne są również gojone.

Wysięk na powierzchni rany jest środowiskiem sprzyjającym rozwojowi patogennej mikroflory. Prowadzi to do rozwoju rany płaczącej. Z rany wydobywa się nieprzyjemny zapach. Ogólny stan zwierzęcia jest przygnębiony, apatyczny.

Zabieg ma na celu usunięcie wysięku, wysuszonych skórek. Rana powinna być leczona zgodnie z zasadami aseptyki i antyseptyki. W przypadku swędzenia i bolesności zwierzę, na zalecenie lekarza, stosuje leki przeciwhistaminowe, przeciwbólowe. Środki takie jak Suprastin, Tavegil zmniejszają produkcję substancji podobnych do histaminy, co zmniejsza objętość wysięku w okolicy kanału rany.

Antybiotyk na proces ropny

Procesowi ropnemu w kanale rany towarzyszy z reguły nie tylko nagromadzenie wysięku, ale także objawy ogólne: gorączka, brak apetytu, apatia, depresja. W takim przypadku psu przepisuje się leki przeciwbakteryjne na zalecenie weterynarza. W praktyce weterynaryjnej najczęściej stosuje się grupy penicylin, cefalosporyn, tetracykliny.

Po leczeniu powierzchni rany właściciel powinien zwrócić się o wykwalifikowaną pomoc. Lekarz weterynarii po zbadaniu rodzaju rany i oczyszczeniu kanału rany zwykle zakłada szwy. Odbywa się to w celu zapobiegania przenikaniu patogennej mikroflory do głębokich warstw tkanek.

Przy głębokim uszkodzeniu kończyn, szyi, grzbietu zwierzęcia bezbłędnie przepisywane są antybiotyki o szerokim spektrum działania.

Polecamy poczytać o, jak bawić się z psem. Dowiesz się, jak prawidłowo nauczyć psa zabawy, dobierać zabawki, bawić się z psem w domu, na ulicy iz dziećmi.
A tutaj więcej o zasadach wyprowadzania psów po mieście.

Leczenie ran u psów rozpoczyna się od wstępnego leczenia urazu. Powierzchowne i nieskomplikowane rany goją się zgodnie z pierwotnym zamiarem i zwykle nie wymagają antybiotyków. W przypadku powikłań uszkodzenia przez patogenną mikroflorę rana może nabrać charakteru ropnego lub płaczącego.

Do leczenia takich urazów stosuje się maści antybakteryjne, a także antybiotyki. Na rany ropne nie zakłada się szwów. Głębokie urazy wymagają szycia i stosowania skutecznych leków przeciwdrobnoustrojowych.