Jak leczyć pododermatitis na łapach psa między palcami

Szczególnie podatne na tę chorobę są buldogi, owczarki niemieckie, pekińczyk, shar pei, chow chow, labradory, mastify, bokserki, bulteriery. Pododermatitis jest szczególnie trudne u psów z nadwagą.

Powoduje

Choroba występuje na tle osłabienia funkcji ochronnych organizmu. Niska odporność nie radzi sobie z patogenną mikroflorą, która w pewnej ilości zawsze znajduje się na skórze zwierzęcia, więc zaczyna się aktywnie namnażać.

Bardzo ważne jest, aby zdiagnozować chorobę na czas. Tylko w tym przypadku można walczyć nie z konsekwencjami, ale z prawdziwą przyczyną pododermitów.

Główne powody:

• infekcje pasożytnicze, obecność roztoczy lub robaków (swędzenie, nicienie glebowe);
• grzybicze choroby skóry;
• kontaktowe alergiczne zapalenie skóry lub ogólna reakcja alergiczna;
• zaburzenia autoimmunologiczne (toczeń rumieniowaty układowy, rumień, zapalenie naczyń);
• zaburzenia hormonalne, choroby układu hormonalnego;
• choroby onkologiczne.

Oprócz choroby kulawizny i bolesność łap mogą być spowodowane przez:

• urazy, pęknięcia;
• ostre przedmioty wbijające się w skórę podczas chodzenia;
• podrażnienie spowodowane długotrwałym kontaktem z asfaltem lub innymi powierzchniami.

Typowe objawy

Pododermatitis u psów może być wywołany przez choroby o innym charakterze. Określają główne objawy choroby.

Choroba zakaźna lub grzybicza może objawiać się stanem zapalnym, zaczerwienieniem opuszek i przestrzeni międzypalcowych, powstawaniem zmian krostkowych i owrzodzeń. Temperatura w tym obszarze prawdopodobnie nieznacznie wzrośnie.

W przypadku alergicznej reakcji kontaktowej, która pojawia się po chodzeniu po asfalcie posypanym solą lub odczynnikiem chemicznym, do stanu zapalnego i zaczerwienienia dochodzi silne swędzenie, co jest bardzo niepokojące dla psa. W takim przypadku włosy na łapach mogą wypadać.

Ogólna reakcja alergiczna objawia się tymi samymi objawami, ale dotyczy nie tylko łap, ale także innych części ciała (twarz, uszy).

Autoimmunologiczne pododermatitis jest najtrudniejszą do zdiagnozowania postacią choroby. Aby to rozpoznać, potrzeba wielu egzaminów. Objawy są takie same jak w przypadku innych postaci choroby. Ponadto skóra na opuszkach łap może ciemnieć i gęstnieć.

Objawiają się obrzęki, zaczerwienienia skóry w przestrzeniach międzypalcowych, zaburzenia hormonalne i endokrynologiczne.

Najgroźniejszym typem zapalenia skóry jest onkologiczne pododermatitis. Charakteryzuje się pojawieniem się pieczęci, nowotworów, owrzodzeń.

Diagnostyka

Aby postawić diagnozę, musisz skontaktować się z lekarzem weterynarii. Zbierając anamnezę, poprosi właściciela o odpowiedź na pytania:

1. Jak dawno zaczęła się ta choroba?.
2. Czy to chroniczne czy sezonowe?.
3. Czy może to być związane ze stylem życia lub zmianami w diecie?.
4. Mieć kontakt z innymi zwierzętami.
5. Czy próbowałeś leczyć swojego psa w domu?.

Diagnoza opiera się na odpowiedziach gospodarza i kompleksowym badaniu. Powinien obejmować cytologię, biopsję, badanie wrażliwości na antybiotyki, testy na alergię, badania krwi i moczu.

Metody leczenia

Nie ma ogólnego schematu leczenia pododermitów u psów. W każdym przypadku ważne jest indywidualne podejście.

Taktyki leczenia zależą od wyników diagnozy. Celem jest zwalczanie czynnika sprawczego choroby podstawowej.

Na podstawie wyników badań można przepisać następujące leczenie:

• leczenie zmian środkami antyseptycznymi;
• antybiotykoterapia;
• interwencja chirurgiczna;
• terapia przeciwgrzybicza;
• leki przeciwhistaminowe;
• dietetyczne jedzenie;
• dożywotnia terapia podtrzymująca.

Wybór metody leczenia zależy od rodzaju pododermatitis (według rodzaju zapalenia), z którym się borykasz.

Aseptyczne pododermatitis

Przejawia się jako uporczywy proces zapalny i zespół bólowy. Brak ropnego uszkodzenia tkanki. Głównym leczeniem jest dokładne leczenie lekami antyseptycznymi. Właściciel wydaje go sam.

ropne pododermatitis

Choroba powikłana ropną infekcją tkanek. Ten gatunek ma wyraźne objawy: pies jęczy z bólu, temperatura ciała wzrasta. Terapia przeciwdrobnoustrojowa jest wskazana w leczeniu ropnego zapalenia skóry. A w ciężkich przypadkach może być wymagana operacja. Lekarz otwiera ropnie, przepłukuje ubytki środkiem antyseptycznym i antybiotykami.

Środki zapobiegawcze

Najlepszą profilaktyką jest staranne przestrzeganie zasad trzymania zwierzęcia – higiena łap, organizacja zdrowego trybu życia, regularne wizyty u lekarza weterynarii.

Aby przestrzegać tych zasad, potrzebujesz:

• w odpowiednim czasie skrócić wyrośnięte pazury;
• przycinanie włosów rosnących między palcami i wokół poduszek;
• regularnie przeprowadzać odrobaczanie i niszczenie pasożytów skóry;
• utrzymuj psa w czystości;
• myj łapy po chodzeniu.

Uważaj na swojego zwierzaka. Im szybciej zauważysz objawy i podejmiesz działania, tym szybciej wyzdrowiejesz.