Odmiany kardiomiopatii u psów i jak ją leczyć

Kardiomiopatia ma charakter pierwotny i wtórny. Pierwotny typ występuje z powodu wrodzonych wad mięśnia sercowego, ale zdarza się to bardzo często. Znacznie częściej specjaliści mają do czynienia z wtórnym typem choroby, który występuje na tle chorób pochodzenia wirusowego, grzybiczego lub bakteryjnego.

Odmiany choroby

Oprócz rozróżniania ze względu na charakter występowania, weterynarze rozróżniają również odmiany w zależności od tego, jakie przemiany zachodzą w tkance serca. Powinny one obejmować:

1. Kardiomiopatia przerostowa. Charakteryzuje się proporcjonalnym wzrostem zarówno całkowitej wielkości serca, jak i grubości ścian przedsionków i komór. Jeśli zwierzę jest w podeszłym wieku, zaczyna brakować mu sił do utrzymania normalnego funkcjonowania dorosłego narządu. Zmniejszenie objętości przedsionków i komór powoduje, że do krwi psa otrzymuje się połowę tlenu i składników odżywczych. Zaniedbany może spowodować zawał mięśnia sercowego lub nagłe zatrzymanie akcji serca u psa.
2. Kardiomiopatia rozstrzeniowa. Eksperci są przekonani, że ten typ patologii występuje najczęściej u psów. Czasami rozszerzenie płynnie wynika z opisanego powyżej rodzaju kardiomiopatii. W tym przypadku ściana serca staje się amorficzna, jej tekstura traci swoją pierwotną elastyczność. Prowadzi to do tego, że narząd nie jest w stanie normalnie się kurczyć. Pies ma silną duszność, zwiększone zmęczenie. Prognozy dotyczące wyleczenia są bardzo złe.
3. Ograniczający. Niekontrolowane tworzenie się włókien włóknistych występuje w tkance serca, która jest wykonana z ważnego narządu - nieudanego analogu chrząstki. W rezultacie niska kurczliwość mięśnia sercowego, prowadząca do problemów z wnikaniem tlenu do organizmu zwierzęcia. Objawy pogarsza fakt, że kudłaty przyjaciel w okolicy klatki piersiowej odczuwa wyraźne bolesne odczucia.
4. Mieszany. Charakteryzuje się połączeniem objawów zwłóknienia tkanki serca z jej przerostem. Zmiany w procesach patologicznych mogą obejmować współistniejącą ekspansję komór lub przedsionków narządu.

Przyczyny wystąpienia

Eksperci mają trudności z dokładnym określeniem czynników, które mogą prowadzić do kardiomiopatii. Badania wykazały, że jedną z przyczyn może być brak L-karnityny i tauryny w organizmie zwierzęcia. Również niektóre średnie i duże rasy psów są podatne na tę patologię, w szczególności bokserów, owczarków niemieckich, nowofundlandów i dobermanów. U szczeniąt tych ras może być przenoszona przez geny rodziców. Cocker Spaniele to jedyne małe rasy, które są podatne na ten stan.

Lekarze weterynarii identyfikują następujące przyczyny choroby:

1. Choroby o etiologii zakaźnej.
2. Poważne zaburzenia metaboliczne.
3. Dysfunkcja krążenia wieńcowego u zwierzęcia.
4. Procesy zapalne w organizmie.
5. Zatrucie i skutki uboczne leków.
6. Patologia zastawek serca i zapalenie mięśnia sercowego.

Lekarze są zgodni, że kardiomiopatia jest pod wieloma względami końcowym etapem procesów patologicznych i defektów metabolicznych postępujących w organizmie psa. Podatnym gruntem dla zachorowania jest osłabiona odporność psa i brak witamin w jego organizmie, w szczególności selenu oraz witamin E i B12.

Objawy choroby

We wczesnych stadiach patologia nie wykazuje żadnych oznak jej obecności. Jest to niezwykle powolna choroba, która może rozwijać się przez wiele miesięcy, czasem lat. Często zdarzają się przypadki, gdy jest wykrywany dość spontanicznie, podczas przeprowadzania USG serca zwierzęcia na obecność innych dolegliwości. Objawy kliniczne mogą rozwijać się szybko lub powoli. Całkiem możliwa jest nagła śmierć zwierzaka, której nie poprzedziły żadne wyraźne znaki.

Ta choroba może objawiać się u psa w następujący sposób:

• najmniejszy wysiłek fizyczny lub lekkie podniecenie powoduje u zwierzęcia silną duszność. Pies szybko się męczy i dużo śpi;
• suchy, siekający kaszel;
• błony śluzowe jamy ustnej bledną;
• waga zwierzaka jest znacznie zmniejszona, a objętość brzucha wzrasta (w weterynarii nazywa się to obrzękiem brzucha);
• pies może tracić przytomność, wolno reagować na polecenia, brak zainteresowania zabawami i spacerami;
• napady występują okresowo w nocy;
• jeśli pies rozwinie obrzęk płuc, podczas oddychania pojawią się bulgoczące dźwięki;
• niskie ciśnienie krwi.

Rozwój choroby na etapie przedklinicznym (utajonym) komplikuje jej szybką diagnozę. Objawy jawne pojawiają się zbyt późno na konserwatywne terapie. To komplikuje przyszłe leczenie kardiomiopatii u psów i sprawia, że ​​prognozy dotyczące powrotu do zdrowia są mniej optymistyczne.

Lekarz weterynarii może postawić diagnozę tylko na podstawie wywiadu i badania fizykalnego, które należy uzupełnić o prześwietlenie klatki piersiowej, USG i EKG. Uważni właściciele powinni natychmiast zabrać pupila do kliniki weterynaryjnej, jeśli zauważą, że znacznie szybciej męczy się podczas chodzenia, a nawet najmniejsza przeszkoda powoduje, że pies ma silną duszność i kaszel.

Leczenie dolegliwości

Niestety u psów leczenie kardiomiopatii prawie nigdy nie jest skuteczne. W przypadku patologii typu pierwotnego jest to na ogół niemożliwe. Właściciel psa nie powinien oczekiwać całkowitego wyzdrowienia. Jedyne, co może pomóc terapia, to wydłużenie czasu trwania i jakości życia zwierzęcia, a także złagodzenie objawów klinicznych. Schemat leczenia w dużej mierze zależy od etapu rozwoju bolesnego procesu.

Z reguły eksperci zalecają rozpoczęcie terapii od przyjmowania przez psa leków moczopędnych. Zapobiegają ryzyku powstania zatorów w organizmie, w tym tak groźnych konsekwencji, jak obrzęk płuc, który może doprowadzić do śmierci zwierzęcia. Furosemid jest idealny do tych celów.

Inotrope Digoxin pomoże zapobiegać migotaniu przedsionków i dodatkowemu skurczowi komorowemu - Prokainamid, który należy do grupy leków antyarytmicznych. W nagłych wypadkach, gdy serce zwierzęcia traci zdolność do synchronicznego kurczenia się, weterynarze stosują dobutaminę.

Ostatnio niektóre enzymy znalazły szerokie zastosowanie w leczeniu kardiomiopatii. Z ich pomocą można poprawić dopływ krwi do serca, a ryzyko wystąpienia zawału serca zmniejsza się o połowę. Ponadto są w stanie odżywić i odbudować zaatakowaną tkankę serca. Najbardziej znana z nich to L-karnityna. Zawarte w nim substancje korzystnie wpływają na proces przemiany materii, a także przyczyniają się do neutralizacji szkodliwych toksyn w komórkach tkanek.

Ważne jest, aby zrozumieć, że oprócz leczenia farmakologicznego należy również starać się mniej obciążać zwierzę, zdecydowanie odradza się stres i niepokój. Intensywność treningu i treningu podczas terapii powinna być znacznie zmniejszona. Warunkiem szybkiego powrotu do zdrowia jest odpowiednia dieta. Należy wykluczyć z jadłospisu pupila pokarmy ciężkie i tłuste, podawać więcej pokarmów zawierających błonnik i witaminy. Apteki weterynaryjne sprzedają specjalne pokarmy przepisywane zwierzętom cierpiącym na kardiomiopatię.

Terapia ratunkowa

W ostrej niewydolności serca, której podłożem jest kardiomiopatia, weterynarz wykonuje następujące sekwencyjne procedury:

1. Dożylne wstrzyknięcie furosemidu.
2. Stosowanie maści nitroglicerynowych lub ich analogów (spray lub infuzja).
3. Obsługiwane przez inotropy.
4. Pies umieszczany jest w komorze tlenowej.
5. Jeśli pacjent jest zbyt zaniepokojony, pokazuje mu się łagodne środki uspokajające.
6. Jeśli w jamie opłucnej znajduje się płyn, specjalista wykonuje torakocentezę, a następnie odpompowuje wysięk.

Opieka w nagłych wypadkach z powodu niewydolności serca wymaga od lekarza doświadczenia i umiejętności. Najmniejsze opóźnienie może prowadzić do powikłań objawów i późniejszej śmierci zwierzęcia.

Terapia długoterminowa

Oznacza to przyjmowanie leków przez całe życie, z regularnym monitorowaniem stanu zwierzęcia przez wykwalifikowanego specjalistę i racjonowaniem dawek. Bezpośrednio po rozpoczęciu leczenia właściciel musi przychodzić ze zwierzęciem do kliniki weterynaryjnej co najmniej trzy razy w tygodniu, a gdy stan zwierzęcia ustabilizuje się - 3-4 razy w miesiącu.

Psu przepisuje się leki takie jak:

• Tauryna, Kwasy Omega-3, L-karnityna;
• Inhibitory ACE (stosowane w połączeniu z preparatami potasu ze szczególną ostrożnością, mogą powodować hiperkaliemię);
• Furosemid, łącząc go z preparatami potasu;
• beta-blokery (metoprolol);
• z migotaniem przedsionków - Digoksyna;
• z tachyarytmią nadkomorową - Vetmedin.

Do leczenia kardiomiopatii chirurdzy opracowali specjalne urządzenia, które poprawiają kurczliwość mięśnia sercowego i przedłużają jego aktywność funkcjonalną. Korzystając z nich właściciel zwierzęcia przedłuży swoje życie o wiele lat.

Prognoza

Prognoza na wyzdrowienie całkowicie zależy od stadium patologii i ogólnego stanu psa. Jeśli choroba jest powikłana obrzękiem płuc, oczekiwana długość życia zależy od tego, jak szybko pies został dostarczony do weterynarza. W przypadku, gdy właściciele nie zareagowali na czas, musisz zrozumieć, że zwierzę będzie żyło 2-3 miesiące. Szybka diagnoza i dobra odpowiedź na terapię zapewni czworonożnemu zwierzakowi od 6-7 miesiąca życia do 1 roku. Ustalenie patologii na bardzo początkowych etapach wydłuża ten okres do 3-5 lat i więcej.

Na koniec chciałbym powiedzieć, że kardiomiopatia to straszna i podstępna choroba, która może szybko zabić psa, jeśli nie zostanie wykryta na czas. Dlatego właściciele muszą być niezwykle uważni i opiekuńczy wobec swojego czworonożnego przyjaciela i reagować na najmniejsze objawy tej patologii - zmęczenie, kaszel i duszność. Nie ma konkretnych środków zapobiegawczych dla tej choroby. Monitoruj dietę psa, podawaj mu szczepienia na czas, nie dopuść do hipotermii i regularnie zabieraj go do specjalisty na badania. Wszystko to uratuje psa przed problemami z sercem.