Objawy mięsaka wenerycznego u psów i jak go leczyć

1. Pierwszy etap: początek manifestacji uformowanego nowotworu na powierzchni narządu rodnego (wielkość guza nie przekracza 2,5 cm).
2. Drugi etap: guz nadal rośnie, stopniowo wnika w tkanki dotkniętej części ciała.
3. Trzeci etap: nowotwór podwaja się, stopniowo rozprzestrzeniając się ze zmiany do zdrowych tkanek. Węzły chłonne zwierzęcia puchną, jest to spowodowane przerzutami do guza.
4. Etap czwarty: mięsak atakuje wszystkie narządy wewnętrzne zwierzęcia.

Cechy choroby

Wśród lekarzy weterynarii istnieje inna nazwa tej choroby, a mianowicie mięsak zakaźny. Z wyglądu przypomina kalafior. Zwichnięta na błonie śluzowej narządów płciowych psa. Osobliwością guza jest to, że może rozprzestrzeniać się na błony śluzowe nosa i ust, a także na spojówkę oka. Dzieje się to za pomocą języka, którym pies liże genitalia.

Przenoszenie patogenu następuje ze zwierzęcia na zwierzę podczas krycia. Badanie komórek nowotworowych wykazało, że ma tylko zmniejszony zestaw chromosomów. Rozwój patologii trwa długo, od kilku miesięcy do sześciu miesięcy. Niebezpieczeństwo polega na tym, że vensarcoma nie ujawni się w tym czasie, jednak zwierzę jest już zdolne do zarażania innych zwierząt.

Przyczyny wystąpienia

Eksperci są przekonani, że osoby każdej płci i wszystkich ras są podatne na zakaźne mięsaki. Według statystyk najczęściej infekcja występuje u zwierzaka w wieku 3-4 lat. Główne czynniki, które mogą prowadzić do vensarcoma to:

1. Nieuporządkowany stosunek seksualny zwierzęcia.
2. Niewystarczająca uwaga właściciela przy sprawdzaniu stanu zdrowia partnera seksualnego wybranego do krycia ze zwierzęciem.
3. Osłabiona odporność i niedobór witamin.
4. Późne wykrycie nowotworu.
5. Nieterminowa interwencja medyczna.

Objawy choroby

Właściciele powinni wiedzieć, że jasne znaki nie są typowe dla początkowych stadiów choroby. Jednak uważny właściciel może zauważyć, że jego zwierzak stał się bardziej niespokojny, a jego oddawanie moczu stało się częstsze. Kobiety mogą częściej lizać srom i okolice.

Główne objawy mięsaka żylnego to:

• dobrze widoczne skrzepy krwi odstają od penisa i szczeliny narządów płciowych;
• pojawiają się małe (2-3 mm do 5-6 cm) okrągłe guzy koloru szarego lub czerwonego, mogą być pojedyncze lub zebrane w pęczek;
• genitalia zwierzęcia stają się czerwone i puchną;
• napletek jest charakterystycznie pogrubiony;
• penis i napletek są rozlane;
• u suk dotknięty jest przedsionek sromu, zwłaszcza na ścianach, łechtaczce i cewce moczowej;
• krocze wydłuża się, ropa wystaje ze szczeliny narządów płciowych.

Możliwe jest pojawienie się nowotworów w jamie ustnej lub nosie zwierzęcia. Vensarcoma stwarza wiele niedogodności dla zwierzęcia, szpecąc jego wygląd i nie pozwalając, aby jego penis swobodnie odstawał od napletka. Jeśli mięsak tego typu zostanie zdiagnozowany na czas, leczenie będzie dość proste.

Eksperci zauważają, że czasami zdarzają się przypadki, gdy guz ustąpił sam. Jest to typowe dla młodych zwierząt, których organizmy są zdolne do wytwarzania przeciwciał zapobiegających progresji nowotworów.

Metody diagnostyczne

Pierwszym zadaniem Twojego weterynarza jest dokładne odróżnienie mięsaka wenerycznego od zapalenia gruczołu krokowego, które jest powszechne u mężczyzn i ropometria, które jest powszechne u kobiet. Specjaliście pomoże w tym:

1. Obserwacje potwierdzające: uporczywe krwawienie ze szczeliny narządów płciowych i czerwony kolor guza guzowatego.
2. Zwichnięcie guza: u mężczyzn na czubku prącia i napletka, u kobiet bezpośrednio przed pochwą.
3. Guzki nowotworu są liczne i miękkie w dotyku, obficie krwawią i łatwo ulegają uszkodzeniu.

W celu dalszej diagnozy wymagana będzie anamneza, badanie krwi psa i badanie rentgenowskie. Najskuteczniejsza w postawieniu diagnozy jest biopsja punkcyjna, wykonywana przez pobranie tkanki z dotkniętego obszaru narządów płciowych zwierzęcia.

Leczenie choroby

Leczenie mięsaka wenerycznego u psów daje dwie możliwości: leczenie zachowawcze i zabieg chirurgiczny. Pierwsza opcja jest odpowiednia dla tych zwierząt, których guzy nie działają. Dla nich wskazana jest intensywna chemioterapia. Trzeba jednak od razu powiedzieć, że taki zabieg jest wyjątkowo toksyczny i ma bardzo negatywny wpływ na psa. Szczególnie narażone są na to osoby bardzo młode i starsze.

Druga opcja obejmuje całkowitą eliminację nowotworu w granicach zdrowej tkanki. Powodzenie zabiegu chirurgicznego zależy od tego, czy zwierzę nie krwawi podczas zabiegu. Jeśli guz działa, będziesz musiał usunąć dotkniętą pochwę i doprowadzić cewkę moczową do ściany brzucha. Bezpośrednio po operacji chirurg będzie musiał założyć trzypiętrowy szew na ranę krocza.

Właściciele powinni zrozumieć, że skuteczność usunięcia chirurgicznego zależy bezpośrednio od wczesnego rozpoczęcia leczenia. Cechy tej metody są następujące:

1. Lekarz musi całkowicie usunąć guz, wraz z gruczołem i węzłami chłonnymi.
2. Specjalista musi zadbać o wzmocnienie reakcji ochronnych organizmu zwierzęcia. Umożliwi to psu skuteczniejsze poddanie się operacji.
3. Podczas interwencji chirurgicznej w żadnym wypadku tkanka guza nie zostanie uszkodzona, spowoduje to proliferację komórek nowotworowych.
4. Lekarz weterynarii jest zobowiązany do wielokrotnego powtarzania sterylizacji narzędzia chirurgicznego podczas operacji.
5. Krwawienie należy dokładnie kontrolować i wyeliminować wszelkie ryzyko krwawienia.

Podczas operacji zwierzę musi znajdować się w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. Rozpuszczonego środka znieczulającego nie można wstrzyknąć do samego nowotworu, tylko do otaczającej go zdrowej tkanki. Jeśli operacja została wykonana zgodnie ze wszystkimi zasadami, nawrót jest prawie niemożliwy.

Opieka pooperacyjna obejmuje regularne mycie psa, zwłaszcza obszarów operowanych. Muszą być utrzymywane w czystości. Nie pozwól psu lizać szwów, ponieważ może tam wprowadzić infekcję. Może temu zapobiec specjalna obroża na szyi psa. Przestrzegaj również diety zwierzaka, powinna zawierać obfitość witamin i minerałów, które mogą wspierać jego osłabioną odporność.

Środki zapobiegawcze

Nie ma specjalnych środków zapobiegawczych, aby całkowicie zapobiec tej chorobie. Najważniejsza jest uważność i ostrożność właściciela wobec tego, z którym jego pies wchodzi w krycie. Dlatego nie wahaj się zapytać właściciela nawet rasowego i pięknego psa, który został wybrany do krycia, czy posiada zaświadczenie potwierdzające badanie lekarskie. Albo czy uprawiała seks z przypadkowymi partnerami seksualnymi. Jeśli nie ma certyfikatu lub osoba naprawdę „szła” z kimś nieznanym, lepiej powstrzymać się od krycia.

W przypadku potencjalnie niebezpiecznego kontaktu właściciel zwierzęcia musi ostrożnie leczyć jamę ustną i narządy płciowe środkami dezynfekcyjnymi. Można to zrobić za pomocą roztworów furacyliny lub nadmanganianu potasu. Nawet po przetworzeniu uważnie monitoruj genitalia zwierzaka. Jeśli pojawi się na nich zaczerwienienie lub zaczną się wyróżniać skrzepy krwi, natychmiast zabierz psa na wizytę do weterynarza.

Bardziej drastyczne środki zapobiegawcze obejmują całkowite wykastrowanie lub wykastrowanie zwierzęcia. Taki zabieg na stałe uwolni właściciela od obaw, że jego pies może nieumyślnie złapać zakaźnego mięsaka. I pamiętaj, zapobieganie tej dolegliwości jest ważne nie tylko dla Twojego psa, ale także dla jego najbliższych rodaków z tej samej ulicy czy miasta.

Na koniec chciałbym powiedzieć, że mięsak weneryczny to nie tyle straszna choroba, ile nieprzyjemna choroba, której można łatwo uniknąć. Okazuj uwagę i troskę swojemu psu, a on nigdy nie spotka się z takimi patologiami.