Objawy zapalenia opon mózgowych u psów i jak je leczyć

Choroba najczęściej ma charakter wtórny, czyli jest groźnym objawem innych chorób zakaźnych. Jednak w rzadszych przypadkach, gdy patogeny uderzają bezpośrednio w opony, jest to choroba pierwotna. Wtórne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych u zwierzęcia nie jest groźne dla człowieka, ale w przypadku zapalenia pierwotnego drobnoustroje lub wirusy, które zainfekowały mózg, mogą być zawarte we wszystkich płynach biologicznych i na błonach śluzowych, w tym w jamie ustnej. Dlatego dla właścicieli i innych osób mających kontakt z chorym psem ważne jest, aby nie zapominać o pewnych środkach bezpieczeństwa.

Rodzaje chorób i drogi infekcji

Zapalenie opon mózgowych u psów jest klasyfikowane według kilku kryteriów.

Według rodzaju patogenu (etiologii) istnieje kilka rodzajów zakaźnych postaci choroby. Najczęściej reprezentują ropne zmiany w mózgu. W tym przypadku w płynie mózgowo-rdzeniowym (CSF) dominują neutrofile (komórki leukocytów):

• bakteryjne zapalenie opon mózgowych (patogeny - pneumokoki, meningokoki, prątki gruźlicy);
• wirusowe (enterowirusy);
• grzybicze (candida, kryptokoki);
• pierwotniaki (konsekwencja toksoplazmozy).

Ponadto istnieją aseptyczne formy choroby, które są najczęściej surowiczymi (nie ropnymi) postaciami (w tym przypadku w płynie mózgowo-rdzeniowym przeważają limfocyty):

• zapalenie opon mózgowych wywołane przez robaki;
• różne toksyny (chemiczne i organiczne);
• reakcje autoimmunologiczne.

W przypadku choroby istnieje kilka sposobów infekcji opon mózgowo-rdzeniowych:

• ścieżka kontaktu (konsekwencja ropnej infekcji);
• sinusogenny (powikłanie infekcji nosa - zapalenie zatok, zapalenie zatok);
• otogeniczny (powikłanie infekcji ucha);
• ondogenny (powikłanie infekcji zębów);
• infekcje mogą wpływać na mózg drogą limfogenną, krwiopochodną, ​​łożyskową;
• zapalenie opon mózgowych może rozwinąć się po urazowym uszkodzeniu czaszki.

Formy choroby różnią się charakterem zmiany i zajęciem:

• uogólnione (mózgowe) zapalenie opon mózgowych;
• ograniczona (forma ogniskowa).

Przyczyny i czynniki prowokujące

Najczęściej zapalenie opon mózgowych u psów staje się powikłaniem różnych poważnych chorób:

1. Wirusowe i bakteryjne formy choroby wywołują następujące choroby: różne formy nosówki, leptospiroza, zapalenie mózgu, gruźlica, choroby ucha, gardła i nosa (zlokalizowane w obszarach bezpośrednio przy mózgu).
2. Formy pasożytnicze mogą stać się powikłaniem bąblowicy, wągrzycy.
3. Formy aseptyczne są spowodowane reakcjami alergicznymi, częstym przegrzaniem lub hipotermią, urazem czaszkowo-mózgowym, zatruciem truciznami chemicznymi i organicznymi.
4. Istnieje rodzaj aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych - tak zwane formy zależne od steroidów. Wpływają na niektóre rasy psów i mają charakter autoimmunologiczny. Jest to tak zwany zespół bólu beagle, zapalenie opon mózgowych berneńskiego psa pasterskiego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych mopsa.

Choroba jest najbardziej podatna na młode psy i osoby starsze. Układ odpornościowy szczeniąt i starszych psów jest najsłabszy, przez co prawdopodobieństwo powikłań najróżniejszych i na pierwszy rzut oka nieszkodliwych infekcji jest wysokie.

Objawy choroby

Zapalenie opon mózgowych może mieć bardzo rozległe objawy u psów. Ich lista obejmuje kilka grup.

Objawy wspólne dla każdej infekcji

Przede wszystkim zwraca się uwagę na występowanie u psa tzw. ogólnych objawów zakaźnych:

• wysoka temperatura ciała, gorączka, suchy i gorący nos;
• szybki oddech, duszność;
• zaburzenia rytmu serca (tachykardia lub bradykardia);
• zatrucie;
• brak apetytu, wymioty.

Zespół opon mózgowo-rdzeniowych

Zespół opon mózgowo-rdzeniowych obejmuje ogólne objawy mózgowe:

• nieprawidłowe napięcie mięśni szyi i górnej części pleców;
• sztywność mięśni szyi, pies nie może się wyprostować;
• upośledzona koordynacja ruchów, chwiejny chód;
• przy zaangażowaniu nerwów czaszkowych obserwuje się hamowanie odruchów;
• bóle głowy o charakterze pękającym, zlokalizowane z tyłu głowy i promieniujące do szyi;
• odruch wymiotny, który pojawia się podczas próby zmiany pozycji ciała;
• zwiększona wrażliwość (sztywność) na bodźce. Bolesna reakcja na światło, hałas, zapach.

Objawy ogniskowe

Objawy ogniskowe pojawiają się, gdy w proces zaangażowane są różne części struktur mózgu:

• paraliż kończyn;
• rozszerzone źrenice;
• zaburzenie czynności połykania;
• drżenie gałek ocznych;
• opadanie powieki górnej;

W przypadku uszkodzenia rdzenia przedłużonego ośrodek oddechowy może ulec uszkodzeniu, co nieuchronnie prowadzi do śmierci.

Metody diagnostyczne

W przypadku podejrzenia zapalenia opon mózgowych zwierzę należy jak najszybciej skierować do dobrze wyposażonej kliniki weterynaryjnej w celu diagnozy i leczenia. Po badaniu zewnętrznym lekarz musi podjąć działania diagnostyczne.

Najbardziej pouczającym sposobem diagnozowania zapalenia opon mózgowych jest pobranie płynu mózgowo-rdzeniowego (PMR) do badania przez nakłucie lędźwiowe. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym. Po pobraniu próbki płynnej opisz stan płynu mózgowo-rdzeniowego, widok ogólny, zawartość białka, przeprowadź badanie cytologiczne. Poniższe dane wskazują na obecność choroby:

• podczas nakłucia płyn mózgowo-rdzeniowy wypływa pod dużym ciśnieniem;
• z surowiczym zapaleniem opon mózgowych - obecność limfocytów, przezroczysta konsystencja;
• z ropnym zapaleniem opon mózgowych - obecność neutrofili, mętna konsystencja, brązowy kolor, obniżona zawartość glukozy do zera;
• z gruźliczym lub grzybiczym zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych - niski poziom glukozy.

Ponadto w celu wyjaśnienia diagnozy zaleca się następujące metody diagnostyczne:

• craniografia (prześwietlenie czaszki bez użycia środków kontrastowych);
• rezonans magnetyczny lub diagnostyka komputerowa;
• elektroencefalografia;
• analiza kliniczna krwi i moczu.

Diagnostykę różnicową należy przeprowadzić w celu wykluczenia chorób:

• wodogłowie;
• niewydolność nerek;
• wścieklizna;
• leptospiroza;
• plaga.

Wykonaj analizę kału, aby zidentyfikować pasożytniczą postać zapalenia opon mózgowych.

Leczenie choroby

Po wyjaśnieniu diagnozy i określeniu etiologii choroby lekarz rozpoczyna leczenie farmakologiczne zgodnie z opracowanym schematem. Przepisywane są tylko te leki, które mają tendencję do przenikania przez barierę krew-mózg.

1. Bakteryjny charakter zapalenia opon mózgowych leczy się przepisując antybiotyki z serii penicylin i cefalosporyn (ampicylina, cefazolina) oraz sulfonamidy (enroxil).
2. Wirusowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych leczy się środkami przeciwwirusowymi na bazie gamma globuliny i enterferonu. Ponadto zaleca się leczenie objawowe w celu złagodzenia ogólnego stanu: leki zmniejszające przekrwienie (Furasemid), środki spazmolityczne (No-Shpa), leki przeciwbólowe (Ketanov).
3. W leczeniu gruźliczego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych stosuje się kompleksową antybiotykoterapię. Stosowane są specjalnie opracowane kombinacje antybiotyków: (izoniazyd i streptomycyna). Wraz z rozwojem powikłań stosuje się leki przeciwgruźlicze (ryfampicyna).
4. Jeśli zapalenie opon mózgowych objawia się objawami neurologicznymi, stosuje się środki nootropowe i uspokajające (Cerebrolysin, Diazepam).
5. Aseptyczne formy choroby leczy się niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi i kortykosteroidami (Ibufen).
6. Terapia wspomagająca polega na przepisaniu witamin C i B.

Prognozowanie i zapobieganie

Procent prawdopodobieństwa pomyślnego zakończenia choroby dla psa zależy od etapu, na którym została wykryta, jak niebezpieczna jest jej forma. Bardzo ważna jest terminowość i adekwatność środków leczenia.

Po wyzdrowieniu u większości zwierząt dochodzi do poważnych następstw neurologicznych, których wyeliminowanie wymaga długotrwałej rehabilitacji lub leczenia przez całe życie:

• bół głowy;
• ataki agresji;
• zwiększone ciśnienie śródczaszkowe;
• zespół padaczkowy;
• znaczne upośledzenie wzroku i słuchu.

Nie ma szczepionki na zapalenie opon mózgowych, ponieważ etiologia choroby jest bardzo zróżnicowana. Ale możliwe jest chronienie zwierzęcia przed większością infekcji powikłanych zapaleniem opon mózgowych poprzez terminowe szczepienie złożonymi szczepionkami multiwalentnymi.

Ponadto konieczne jest, aby przez całe życie chronić zwierzaka przed możliwymi przeziębieniem i chorobami wirusowymi w każdy możliwy sposób, aby odkazić ogniska infekcji. Unikaj kontaktu psa z chorymi zwierzętami.

Zaleca się stałe monitorowanie nastroju, apetytu, aktywności ruchowej zwierzaka. W przypadku jakichkolwiek zmian, cech behawioralnych, bezzwłocznie należy umówić się na wizytę u lekarza weterynarii. Tylko troska właściciela o swojego zwierzaka pomoże uratować mu życie, ponieważ chorobę można wyleczyć tylko na wczesnym etapie, dopóki wirus nie wpłynie na głębokie struktury mózgu.