Czy kot ma robaki: jak określić robaczycę?
Zadowolony
Inwazja robaków jest niebezpieczna, ponieważ prowadzi do zniszczenia narządów wewnętrznych. Robaki (helminty) sprawiają, że organizm jest wrażliwy i podatny na choroby. Larwy swobodnie penetrują narządy wewnętrzne, a układ odpornościowy nie może z nimi walczyć. Jeśli do organizmu dostaną się inne mikroorganizmy, układ odpornościowy wytwarza przeciwciała, które pomagają je tłumić. Walka z robakami nie jest łatwa, pasożyty te są bardzo aktywne i wytrwałe.
Inwazja robaków jest niebezpieczna, ponieważ prowadzi do zniszczenia narządów wewnętrznych. Robaki (helminty) sprawiają, że organizm jest wrażliwy i podatny na choroby. Larwy swobodnie penetrują narządy wewnętrzne, a układ odpornościowy nie może z nimi walczyć. Jeśli do organizmu dostaną się inne mikroorganizmy, układ odpornościowy wytwarza przeciwciała, które pomagają je tłumić. Walka z robakami nie jest łatwa, pasożyty te są bardzo aktywne i wytrwałe.
Charakterystyka choroby
W medycynie nie ma surowicy, która mogłaby zapobiegać inwazji robaków. Objawy choroby zależą od lokalizacji pasożytów. Mikroorganizmy osadzają się w różnych narządach i układach, wpływają na jelita, żołądek, pęcherz moczowy. Robaki okrągłe składają jaja w okolicy serca i płuc, niektóre zwierzęta mają robaki w pobliżu oczu. Glisty są powszechne u kotów. Przywr rzadko diagnozuje się u zwierząt domowych. Robaki postępują szybko, oznaki infekcji pojawiają się w ciągu 1-2 dni.
Choroba jest klasyfikowana według lokalizacji pasożytów. Dzięki lokalizacji tranzytowej mikroorganizmy nie pozostają w narządach i układach. Ta forma patologii nie jest niebezpieczna dla zdrowia. W innych przypadkach robaki prowadzą do komplikacji. Zwierzę rozwija odurzenie z wymiotami. Robaki są wchłaniane przez ciernie do narządów, tkanek, ścian żylnych.
Jeśli pasożyty zagnieżdżą się w żołądku, zaplątują się. Robaki są w stanie wydobyć tajemnicę, która powoduje odurzenie. Zakażenie tkanek jest spowodowane tym, że mikroorganizmy wytwarzają produkty rozpadu. Rozkład pasożyta prowadzi do pojawienia się objawów inwazji robaków.
Helminthiases wywołują różne choroby, aktywują przewlekłą infekcję. Jeśli robaki uszkodzą błony narządów wewnętrznych, te ostatnie stają się podatne na uszkodzenia.
Obraz kliniczny
Helminthiasis wpływa na jakość życia. Obraz kliniczny pojawia się dzień lub dwa po zakażeniu, w zależności od lokalizacji pasożytów. Niektóre koty mają wyraźne oznaki robaczycy, inne są zużyte. Choroba jest trudna, jeśli zarazki dostaną się do płuc. Jeśli pasożyty znajdują się w przewodzie pokarmowym, objawy są łagodne. Jeśli są oznaki robaczycy (lub przynajmniej jeden z nich), musisz pokazać zwierzę weterynarzowi. Możesz dowiedzieć się, że kot ma robaki po jego zachowaniu:
- W miarę postępu choroby zwierzę czuje się przygnębione.
- Apetyt znika, jakość wełny pogarsza się.
- W przypadku robaczycy obserwuje się zaburzenie stolca: biegunkę zastępuje zaparcie.
- Choroba prowadzi do wyczerpania zasobów nerwowych, kot traci na wadze.
- Jeśli pasożyty aktywnie atakują, brzuch puchnie.
Patologia rozwija się nie tylko u dorosłych kotów, u kociąt często dochodzi do inwazji robaków pasożytniczych. W tym przypadku cielę jest opóźnione w rozwoju. Produkty rozkładu dostające się do organizmu prowadzą do drgawek, wymiotów. Jeśli jest wiele robaków, składają dużą liczbę jaj, zmiana jest wyraźna. W kale widać strzępy drobnoustrojów.
Rodzaje robaków
Tasiemce mają wydłużony, płaski korpus. Długość jednego robaka 30-65 cm. Helminth tego typu szybko wchodzi do ataku. Osobliwością tasiemca jest to, że jest płodny i może wyprodukować dużą liczbę larw w ciągu życia. Pasożyt składa się z segmentów, w których rodzą się larwy. Kiedy nadejdzie czas, larwy odchodzą z kałem. Następnie ciało pasożyta rośnie, w przyszłości może ponownie składać jaja. Kot zostaje zarażony, jeśli zje nieprzetworzoną rybę lub mięso.
Tasiemce żyją w ciele zwierzęcia ulicznego, przez kontakt z nim możliwa jest infekcja. Pasożyty te nie są tak niebezpieczne jak nicienie, ale infekują tkanki narządów wewnętrznych. Kiedy pasożyt umiera, szczątki gromadzą się w pobliżu odbytu. Fragmenty pasożytów przypominają ziarna ryżu. Jeśli wiele z tych pasożytów rozwija się w organizmie, wychodzą podczas wymiotów.
Glisty to powszechne glisty. Średnia długość pasożyta wynosi 3 cm. Glisty często atakują kocięta, są przenoszone przez mleko matki. Uszkodzenia przez takie mikroorganizmy obserwuje się również u kotów jedzących surową rybę i mięso.
Zwierzęta zarażają się kontaktem z bezdomnymi. Glisty uszkadzają błonę śluzową przewodu pokarmowego. Wraz z postępem pasożytów rozwijają się choroby związane z odpływem żółci. Glisty prowadzą do zaburzeń metabolicznych. Produkty rozkładu mikroorganizmów prowadzą do ciężkiego zatrucia. Niektóre zwierzęta wykazują oznaki alergii.
Następny gatunek to białe nicienie. Maksymalna długość pasożyta - 20 mm. Za pomocą ostrych kłów pasożyt przyczepia się do ścian jelita cienkiego. Nicienie są najgroźniejszymi robakami, stanowią zagrożenie dla życia zwierzęcia.
Tradycyjne metody leczenia
Przed użyciem środków ludowych należy skonsultować się z weterynarzem. Niektórzy hodowcy uważają, że glistnik skutecznie zwalcza pasożyty. Roślina nie tłumi robaków, eksperymenty to udowodniły. Nie można użyć glistnika, zawiera alkaloidy, które powodują silne zatrucie.
Bezpieczne - pestki dyni zmieszane z tłuszczem. Należy wziąć kilka nasion, posiekać i wymieszać z równą ilością tłuszczu wieprzowego (alternatywnie olej słonecznikowy). Taki środek można mieszać z jedzeniem, pomoże usunąć tasiemce. Dla wzmocnienia efektu wymagana jest dieta. Nasiona zmieszane z tłuszczem są pobierane w ciągu 4 dni. Musisz podać takie lekarstwo nie więcej niż 1 raz dziennie.
Sok z marchwi jest skuteczny przeciwko robakom pasożytniczym. Trzeba wziąć 1 warzywo, dokładnie spłukać, obrać, wycisnąć sok. Ten ostatni wprowadza się do odbytu za pomocą mini-strzykawki. Czas trwania leczenia - 5 dni. Istnieje inna popularna metoda: weź 3 g posiekanego czosnku i dodaj do karmy. Czosnek jest produktem agresywnym, przed dodaniem go do karmy należy upewnić się, że zwierzę nie rozwija alergii.
Działania terapeutyczne
Głównym celem leczenia jest usunięcie robaków. Aby zidentyfikować pasożyty, musisz przeprowadzić kompleksową diagnozę. Potwierdzając diagnozę, lekarz przepisuje leki, które łagodzą robaki i poprawiają funkcjonowanie narządów wewnętrznych.
Lekarz weterynarii przepisuje leki zawierające pyrantel, febendazol, prazikwantel. Zalecane są nie tylko leki doustne, ale także produkty żelowe. Krople stosuje się w leczeniu inwazji robaków. Niewielką ilość leku nakłada się na kłąb. Krople chronią organizm zwierzęcia przed infekcją przez sześć miesięcy.
Leczenie kotek w ciąży i kociąt powyżej 10 dnia życia
Objawy robaków u ciężarnej kotki są takie same jak u zdrowej kotki. Bardzo pożądane jest wyeliminowanie patologii przed ciążą. Leki na robaki zawierają toksyny, które są szkodliwe dla zdrowia przyszłego potomstwa. Milbemax jest przepisywany w pierwszym trymestrze ciąży, Drontal - w drugim. Ciało kociaka jest wrażliwe i wrażliwe, dlatego jest bardziej podatne na inwazję robaków pasożytniczych. Możesz określić obecność robaków u kociąt, analizując kał. Chorobie u kociaka towarzyszą:
- nerwowość;
- zaburzenia przewodu żołądkowo-jelitowego;
- zaburzenia snu;
- brak apetytu;
- wzdęcia.
Terapia inwazji robaków pasożytniczych u kociaka rozpoczyna się w wieku 10 dni. Aby robaki wyszły, lekarz przepisuje Milbemax lub Drontal. Aby uniknąć inwazji robaków, należy utrzymywać kota w dobrych warunkach higienicznych. Konieczna jest dezynfekcja tac, dokładne mycie misek. Nie pozwalaj zwierzęciu na kontakt ze zwierzętami z ulicy.
Robaki u kota: oznaki obecności i metody skutecznego leczenia
Robaki u kotów: jak pozbyć się pasożytów
Robaki u kotów i kociąt - objawy i leczenie
Jakie robaki mają koty?
Jak wyglądają robaki w kale u kotów: zdjęcia i objawy
Robaki u kotów
Jakie tabletki na robaki dla kotów lepiej wybrać