Robaki u kotów

To dziwne, ale nawet w dzisiejszych czasach, kiedy istnieje ogromna liczba leków na robaki, niektórzy odmawiają zakupu kotów z obawy przed infekcją. Robaki (lub robaki) żyją w ciele zwierzęcia, żywiąc się krwią, tkankami, stopniowo zatruwając całe ciało. Przy niedostatecznym zwróceniu uwagi na kwestię odrobaczania zwierzę może umrzeć, a ryzyko zakażenia pasożytami występuje zarówno u ludzi, jak i innych zwierząt.

Przyczyny pojawienia się robaków w ciele kota

Zwierzę może zostać zarażone przez spożycie jaj helmintów doustnie (po zjedzeniu przez kota, na przykład surowej ryby) lub przez skórę. Często matka zarażona robaczycą może przenieść chorobę na kociaka w macicy. Warto zauważyć, że czasami człowiek może zarazić zwierzę robaczycą, przynosząc jaja robaków na buty, ubrania, rzeczy osobiste. Dlatego właściciel kota powinien również monitorować swoje zdrowie, ponieważ robaki są również niebezpieczne dla ludzi.

Jednym słowem, robaki mogą zainfekować ciało kota domowego i ulicznego, ponieważ jaja robaków są bardzo powszechne w środowisku. Często obniżona odporność, koty starsze lub w młodym wieku mogą przyczyniać się do choroby. Robaki pasożytujące na ciele zwierzęcia dzielą się na trzy kategorie: tasiemce, glisty i przywry. W zależności od przynależności do jednej z kategorii objawy choroby u kota również mogą się różnić.

Rodzaje robaków i chorób, które powodują

Tasiemce lub tasiemce

Choroby, w których zwierzę zostaje zarażone tasiemcami, mają następujące nazwy i objawy:

• Diphyllobothriasis - choroba, w której robaki o długości do 1,5 metra atakują jelita, błony śluzowe. Zakażenie następuje po zjedzeniu surowej ryby rzecznej. W obecności takich pasożytów zwierzę traci apetyt, mogą pojawić się wymioty, biegunka lub zaparcia. W przypadku braku odpowiedniego leczenia zwierzę może cierpieć na niedrożność jelit.
• Dipildioza - sprawcami tej choroby są robaki o długości do 30 cm, atakujące jelita kota i błony śluzowe. Wchodzą do ciała zwierzęcia wraz z pchłami lub wszy, gdy kot liże jego sierść. Choroba ta charakteryzuje się biegunką, wymiotami, letargiem zwierzęcia, utratą apetytu.
• Alweokokoza - choroba, w której robaki o długości do 4 mm pasożytują w jelicie cienkim zwierzęcia. Zakażenie tymi pasożytami następuje po zjedzeniu chorego gryzonia (szczura, myszy). Przez długi czas choroba nie daje się odczuć, objawy alweokokozy u zwierzęcia nie są tak wyraźne jak w chorobach z difilobotryozą lub dipylidiozą.

Glisty lub tęgoryjce

• Toksakarioza - zakażenie tą chorobą następuje wewnątrzmacicznie lub przez układ pokarmowy. Czynnikami sprawczymi toksaskariozy są robaki o długości do 5 cm, pasożytujące w wątrobie, woreczku żółciowym i przełyku zwierzęcia. Przy tej chorobie zwierzę traci na wadze, jeśli ma dobry apetyt, wymioty (czasem z krwią), może pojawić się biegunka. W przypadku infekcji wewnątrzmacicznej (kocięta chorują w łonie zakażonej matki) zwierzęta często umierają.
• Tęgoryjec - spowodowane obecnością w ciele zwierzęcia robaków o długości do 2 mm, które zlokalizowane są w jelicie. Zakażenie może nastąpić przez skórę zwierzęcia (larwy tych pasożytów są wchłaniane do krwi kota przez skórę) lub przedostać się do organizmu, gdy jaja zostaną połknięte np. z pokarmem. Choroba ta charakteryzuje się: wymiotami (czasami z krwią), luźnymi stolcami, utratą apetytu, zwiększonym pragnieniem, kaszlem.

Przywry lub przywry

• Paragonimioza - do infekcji organizmu dochodzi podczas jedzenia surowego mięsa raków, krabów, skorupiaków. Przywry o długości do 1 cm niszczą płuca zwierzęcia. Choroba ta charakteryzuje się następującymi objawami u kota: gorączka, wymioty, biegunka, częsty bolesny kaszel.
• przywr - larwy pasożytów dostają się do organizmu podczas jedzenia surowego mięsa ryb rzecznych. Robaki o długości do 50 mm zlokalizowane są w wątrobie, woreczku żółciowym i trzustce kota. Dzięki przyssawkom z zębami robaki niszczą tkanki narządów wewnętrznych. W przypadku przywr zwierzę odczuwa ból brzucha, mogą wystąpić wymioty, biegunka, apetyt zanika, a czasem odwrotnie - zwierzę stale odczuwa głód.

Objawy robaczycy u kotów

Zatem objawy robaczycy w obecności powyższych pasożytów w organizmie są najczęściej podobne. Warto zwrócić uwagę na wygląd kota, zwiększony apetyt (przy utracie wagi) lub jego brak, obecność wysokiej temperatury. Prawie zawsze u zarażonego zwierzęcia pojawiają się zaburzenia trawienne (czasami z domieszką krwi): wymioty i biegunka. Kaszel, „jazda” kota po podłodze, aktywne lizanie przez kota odbytu, nieświeży oddech powinny zaalarmować właściciela kota. Właściciel powinien terminowo zapobiegać robaczycy, ponieważ często objawy choroby widoczne są dopiero w zaawansowanych stadiach, gdy życie zwierzęcia jest zagrożone.

Diagnoza obecności robaków u kotów

Czasami kot może wymiotować robakami, robaki można też znaleźć w kale zwierzęcia, w takich przypadkach nie ma wątpliwości co do obecności robaczycy. Ale takie potwierdzenie obecności robaków występuje w przypadku obecności dojrzałych osobników w ciele. Aby postawić diagnozę, weterynarz może przeprowadzić badanie skatologiczne kału zwierzęcia na obecność jaj robaków. W przypadkach, gdy kot zachorował na krótko przed badaniem, wyniki badań mogą być fałszywe, wynika to z faktu, że w organizmie występują niedojrzałe robaki, które nie składają jaj. W takich przypadkach analizę można przeprowadzić wielokrotnie. Należy pamiętać o znaczeniu prawidłowej diagnozy, gdyż czasami objawy zakażenia pasożytami są podobne do objawów innych chorób (infekcje wirusowe, bakteryjne, choroby układu pokarmowego itp.).).

Leczenie robaków u kotów

Po wizycie w przychodni weterynaryjnej i postawieniu diagnozy właściciel zwierzęcia może zakupić zalecone przez lekarza leki przeciwrobacze. Preparaty do odrobaczania (Pirantel, Drontal, Prazitel, Dirofen) można kupić niezależnie, ponieważ większość z nich skutecznie leczy zaatakowany organizm zwierzęcy, niezależnie od kategorii pasożytów (tasiemce, nicienie, przywry). Leki przeciwrobacze są dostępne w postaci tabletek, zawiesin, kropli, istnieje możliwość zakupu specjalnych środków przeciwrobaczych dla kociąt.

Zwykle, leczyć kota na robaki następuje rano na pusty żołądek. Niektóre leki można mieszać z karmą, ale czasami kot odmawia zjedzenia jedzenia oferowanego przez właściciela, czując obecność obcego zapachu lub smaku. W takich przypadkach można wrzucić lek (zawiesinę, krople lub tabletki rozgniecione i rozcieńczone wodą) bezpośrednio do pyska chorego zwierzęcia, po wcześniejszym jego zabezpieczeniu.

W szczególnie zaawansowanych przypadkach leczenie może przebiegać w kilku etapach. Przed odrobaczeniem należy dokładnie zapoznać się z instrukcją stosowania leku, ściśle go przestrzegać. Przedawkowanie takich leków może grozić uszkodzeniem narządów wewnętrznych, a nawet śmiercią kota, zwłaszcza jeśli jest to zwierzę starsze, o obniżonej odporności lub przeciwnie, zbyt młode.

Lekarze weterynarii nie zalecają odrobaczania zbyt młodych osobników, kotek w ciąży i karmiących, samodzielnego kupowania leków. Mając małego kociaka lub kota z potomstwem, lepiej kupić lek przeciwrobaczy przepisany przez lekarza.

Zapobieganie chorobom z robaczycą

Z reguły każdej chorobie łatwiej jest zapobiegać niż leczyć. Dlatego właściciel kota powinien pamiętać o tak ważnych i prostych środkach, których przestrzeganie może uratować zwierzę przed robakami:

• Mycie rąk mydłem po wizycie w miejscach publicznych, transporcie itp.D.
• Dezynfekcja kuwety, misek, pościeli.
• Przeprowadzanie profilaktycznego odrobaczenia zwierząt (z użyciem tych samych leków przeznaczonych do leczenia), komunikowanie się z dziką przyrodą - około 4 razy w roku. W przypadku zwierząt prowadzących domowy tryb życia profilaktykę robaczycy należy przeprowadzać 2 razy w roku.
• Obróbka cieplna ryb rzecznych (oprócz szkód spowodowanych możliwością infekcji robakami, ogólnie szkodliwe dla kota jest używanie ryb rzecznych).
• Jeśli zostaną znalezione pchły, należy kupić leki, aby je zwalczać. Takie krwiopijce mogą być żywicielami pośrednimi jaj robaków.
• Kontrola gryzoni.
• Ogólna przestrzeganie zasad higieny: zarówno własnej, jak i zwierzęcia oraz domu.