Jak leczyć obrzęk płuc u kota?

Koty są dość wytrwałymi i wytrzymałymi zwierzętami. Ale, jak wszystkie żywe stworzenia, ten zwierzak również jest chory. Choroby u zwierząt też są niestety trudne. Nikt jeszcze nie nauczył się żyć bez jedzenia i powietrza. Kot może więc cierpieć na głód tlenu, czyli obrzęk płuc. Zwierzę zaczyna się dusić, a wtedy samoleczenie nie pomoże: pilna potrzeba skonsultowania się z lekarzem. Taka choroba jest niebezpieczna dla każdego organizmu: co jest dla osoby, co dla zwierzęcia. Najważniejszą rzeczą jest mieć czas na udzielenie pomocy medycznej w odpowiednim czasie. Aby choć trochę zrozumieć istotę choroby, musisz zrozumieć, czym jest obrzęk płuc.

Co to jest obrzęk płuc?

Obrzęk płuc to choroba wynikająca ze zmniejszenia szybkości przepływu limfy pod wpływem ciśnienia żylnego. W rezultacie zawartość płynu w płucach przekracza normę, a wymiana gazowa jest upośledzona.

Choroba charakteryzuje się objawami takimi jak duszność, świszczący oddech i duszenie.

Ze względu na swoją strukturę płuca można porównać do kiści winogron, gdzie każde „winogrono” jest połączone naczyniami krwionośnymi i jest wypełnione powietrzem.

Te „winogrona” nazywane są alveoli. Kiedy kot oddycha powietrzem, pęcherzyki są nasycone tlenem przez otaczające komórki krwi. Podczas wydechu pęcherzyki uwalniają dwutlenek węgla.

Obrzęk płuc u kotów występuje, gdy pęcherzyki płucne wypełniają się płynem. Ciecz wypiera powietrze, które prowadzi do zakłócenia normalnego zaopatrzenia płuc tlen. W rezultacie następuje głód tlenu.

Nie tylko brakuje wymaganej ilości tlenu, ale również nagromadzony dwutlenek węgla nie może wydostać się na zewnątrz.

Specyficzne objawy obrzęku płuc u kotów

Aby utrzymać naszego pupila w zdrowiu, trzeba monitorować jego stan zdrowia. Przy najmniejszych objawach choroby warto dowiedzieć się, z jakim problemem będziesz musiał się zmierzyć i w razie potrzeby natychmiast skontaktować się z weterynarzem.

Szczególną uwagę należy zwrócić, jeśli kot niedawno przeszedł operację w znieczuleniu ogólnym. Zdrowe zwierzę nie może mieć problemów ze znieczuleniem. Ale jeśli kot ma problem z sercem, to w tym przypadku znieczulenie może dać impuls do rozwoju obrzęku płuc. Nic może się nawet nie pojawić od razu, ale istnieje możliwość wystąpienia obrzęku w ciągu najbliższych kilku tygodni po zabiegu.

Nie ma powodu do paniki z jakiegokolwiek powodu. W przypadku podejrzenia obrzęku należy zidentyfikować co najmniej dwa objawy.

Objawy obrzęku płuc u kotów mogą obejmować:

• kot staje się ospały, słabo aktywny, przestaje reagować na to, co wcześniej powodowało jej zabawę. Ten stan jest bezpośrednio związany z brakiem tlenu. Każda czynność prowadzi do duszności;
• pozornie głupie wyrażenie: „kot oddycha jak pies”. W rzeczywistości jest to alarmujący sygnał, ponieważ oddychanie z otwartymi ustami nie jest typowe dla kotów. Być może widziałeś, jak po długich zabawach kot siedzi z otwartymi ustami. Dzieje się tak, ale nie często i trwa od jednej do dwóch minut. Wręcz przeciwnie, gdy kot jest chory: oddycha przez otwarte usta, wystawia język, pojawia się świszczący oddech i duszność;
• duszność jest jednym z objawów choroby płuc, ponieważ od razu staje się jasne, że kot oddycha jakoś źle. Normalne oddychanie klatką piersiową i brzuchem u kotów nazywa się oddychaniem brzusznym. Podczas choroby zwierzę oddycha brzuchem;
• ciężki i nieregularny oddech, któremu towarzyszy świszczący oddech. Świszczący oddech występuje również przy procesach zapalnych w gardle lub tchawicy, na przykład przy przeziębieniu. W przypadku obrzęku płuc u kota świszczący oddech przypomina bulgotanie lub bulgotanie. Płyn może również spływać z nosa;
• podczas obrzęku płuc może wystąpić kaszel. Na pewno kaszel nie jest wskaźnikiem z tego typu chorobą, ale jeśli pojawiła się, to dzieje się to czysto odruchowo. Kot ma trudności z oddychaniem i próbuje pozbyć się nagromadzonego płynu w płucach. Kaszelowi może towarzyszyć duża ilość flegmy, a nawet krwi;
• najbardziej wyraźnym objawem choroby jest sinica. Sinica to niebieskawe przebarwienie błony śluzowej. Tutaj u chorego kota z powodu braku tlenu błona śluzowa i język są niebieskie.

Przyczyny rozwoju obrzęku płuc

Istnieją trzy przyczyny tej choroby u kota.

1. W przypadku choroby serca lub przy szybko działających wlewach dożylnych następuje wzrost ciśnienia w naczyniach włosowatych. Ściany naczyń włosowatych zostają przerwane, a płynna część krwi wpływa do płuc.
2. W wyniku niektórych chorób spada ciśnienie onkotyczne, co zależy od ilości białek w naczyniach włosowatych i ich zdolności do zatrzymywania wody. Woda z rozpuszczonymi w niej substancjami jest równomiernie rozprowadzana w tkankach i krwi. Jeśli ciśnienie onkotyczne spadnie, to ciecz nie może już być zatrzymywana w naczyniu (naczynia włosowate) i wychodzi, wchodząc do pęcherzyków płucnych, powodując obrzęk.
3. Zapalenie płuc lub wewnątrznaczyniowe krzepnięcie krwi może również zakłócić ochronę naczyń włosowatych przez białka i płyn wyleje się. Wynika to ze zwiększenia przepuszczalności błon kapilarnych i pęcherzykowych.

Oprócz powyższego możemy podkreślić, co również przyczynia się do rozwoju obrzęku płuc u kota:

• kot mógłby gdzieś natknąć się na goły przewód elektryczny i zostać porażony prądem;
• chociaż koty kochają ciepło, to nie ma znaczenia istnieje możliwość uzyskania udaru cieplnego (w czasie upałów w zamkniętym samochodzie, w niewentylowanym pomieszczeniu w upale);
• jeśli np. nastąpił upadek z dużej wysokości i kot doznał urazu głowy (urazowego uszkodzenia mózgu);
• zdarza się, że właściciele zabierają ze sobą zwierzę do daczy, gdzie w grach kot może przypadkowo natknąć się na węża i ugryźć.

Biorąc pod uwagę wszystkie przyczyny i czynniki należy rozróżnić rodzaje obrzęków: kardiogenny i niekardiogenny.

Pierwszy charakteryzuje się obecnością choroby serca.

Drugi występuje z powodu wzrostu przepuszczalności naczyń włosowatych. Rzadziej u kotów niż u psów. Związany z urazowym uszkodzeniem mózgu, zatruciem, wstrząsem anafilaktycznym. Zwykle występuje w wyniku dostania się jakichkolwiek przedmiotów do dróg oddechowych.

Diagnostyka i leczenie obrzęku płuc

Lekarz weterynarii stawia dokładną diagnozę na podstawie słuchania odgłosów w płucach i na zdjęciu rentgenowskim.

Słuchanie (osłuchiwanie) klatki piersiowej kota pozwala usłyszeć świszczący oddech w płucach, szmer serca z obrzękiem kardiogennym.

Aby postawić diagnozę na podstawie obrazu, wykonuje się prześwietlenie klatki piersiowej w dwóch różnych projekcjach, prostopadłych do siebie. Tkanka płucna na zdjęciu jest zamazana i zacieniona.

Czasami wykonuje się badanie krwi, jeśli kot jest w bardzo złym stanie. Zwierzę zostaje doprowadzone do stanu stabilnego, a następnie wykonywane są zdjęcia rentgenowskie.

Leczenie kota, gdy diagnoza została już potwierdzona, zaczyna się od stworzenia spokojnego środowiska.

Obrzęk płuc u kotów to poważny stan. Zwierzę potrzebuje spokoju, jego nie można karmić na siłę i daj się napić. Chore zwierzę szuka ustronnego miejsca, w którym nikt nie będzie mu przeszkadzał.

Po dostarczeniu kota do lekarza diagnozuje się nasilenie.

Przede wszystkim w leczeniu stosuje się leki moczopędne.

Chore zwierzę może oddychać tlenem z maski tlenowej lub umieszczane w komorze tlenowej. W ciężkich przypadkach możliwa interwencja chirurgiczna lub podłączenie do respiratora.

Wlew dożylny pomoże przywrócić równowagę elektrolitową – równowagę anionów potasu i sodu w organizmie.

Jednocześnie z udzielaniem pomocy należy przeprowadzić wszystkie możliwe badania, takie jak: RTG, badanie krwi (ogólne i biochemiczne).

Do pełnego wyzdrowienia konieczne jest trzymanie kota w szpitalu, ponieważ wymagany jest stały monitoring. Ten czas zwykle waha się od jednego dnia do trzech dni.

Zapobieganie chorobom

Zwierzę z problemami z sercem wymaga regularnego monitorowania przez specjalistę. Rozpoczęte na czas leczenie pomoże takiemu pacjentowi uniknąć ryzyka zarażenia się inną chorobą.

Zewnętrznie zdrowy kot może być zagrożony ze względu na swoją rasę. Dlatego powinieneś poznać cechy rasy i zapobiegać obrzękowi płuc u kotów.

Pojawiające się problemy z oddychaniem są sygnałem do natychmiastowej wizyty u weterynarza.