Wyżeł krótkowłosy lub amerykański krótkowłosy

Kot amerykański krótkowłosy. Amerykański kot krótkowłosy) lub wyżeł krótkowłosy, rasa uważana za symbol Stanów Zjednoczonych, wraz z baseballem i szarlotką. Koty te żyją w Ameryce od ponad 400 lat, przybyły z pierwszymi osadnikami. Były używane jako łapacze szczurów, aby zmniejszyć kolonie gryzoni, które w tym czasie towarzyszyły statkowi. Ten kot ma muskularne ciało i mocne nogi przeznaczone do polowania. Pod względem treści są proste, niedrogie, przyjazne i bezpretensjonalne.

Historia rasy

Wiadomo, że rasa kotów amerykańskich przybyła do USA z Europy, gdyż ani w Ameryce Północnej, ani w Ameryce Południowej nie ma gatunków, z których mogłyby pochodzić. Wyżeł amerykański krótkowłosy pochodzi z Europy, ale w Ameryce żyje od ponad 400 lat.

Kto wie, może po raz pierwszy te koty wylądowały z Krzysztofem Kolumbem? Ale zdecydowanie byli w Jamestown (pol. Jamestown), pierwsza brytyjska osada w Nowym Świecie, jak wiemy z zapisów w dzienniku z 1609 r.

Wtedy obowiązywała zasada zabierania kotów na pokład. Uważa się, że przybyła do Ameryki na Mayflower, który przewoził pielgrzymów, aby założyć kolonię.

Funkcja w tej podróży była czysto praktyczna, łapała szczury i myszy, które niszczyły zapasy żywności na statkach.

Z czasem została skrzyżowana z innymi rasami: perski, brytyjski krótkowłosy, Birmańczyk i przybrał formę, dzięki której znamy ją dzisiaj.

Nieważne skąd i kiedy przybyli, ale stali się pełnoprawnymi członkami społeczeństwa, służąc mu jako obrońcy stodół, domów i pól przed hordami gryzoni, które również pływały na statkach.

Z tego punktu widzenia funkcjonalność była ważniejsza niż piękno, a pierwsi koloniści nie zwracali uwagi na kolor, kształt ciała i ubarwienie kotów amerykańskich krótkowłosych.

I chociaż dobór naturalny jest surowy zarówno dla ludzi, jak i kotów, udało im się przystosować i rozwinąć silne mięśnie, szczęki i szybkie reakcje. Ale popularność rasy pojawiła się w połowie lat 60., kiedy zaczęła brać udział w wystawach i zdobywać nagrody.

Na początku wieku koty te potajemnie krzyżowano z persami, aby poprawić wygląd zewnętrzny i nadać im srebrzysty kolor.

W rezultacie zmieniły się i nabrały cech kotów perskich. Ponieważ Persowie odnieśli wielki sukces, takie hybrydy stały się popularne.

Ale z biegiem czasu nowe rasy wyparły amerykańskie krótkowłose. Hodowle interesowały się takimi rasami jak perska, syjamska, angora i zapomniały o Kurzhaarach, którzy wiernie im służyli przez lata.

Grupa entuzjastów, którzy zakochali się w klasycznym wyglądzie amerykańskiego krótkowłosego, rozpoczęła program ochrony, chociaż utrzymali srebrny kolor, gdy stał się popularny.

Na początku było ciężko, bo nie otrzymali żadnego wsparcia od innych hodowców. W tamtych czasach nie mogły wygrywać na ringach wystawowych z nowymi rasami, nie mogły nawet być na nich reprezentowane, ponieważ nie było standardu.

I trwało to do lat czterdziestych, kiedy powoli i ze zgrzytem, ​​popularność rasy zaczęła rosnąć.

We wrześniu 1965 hodowcy przegłosowali zmianę nazwy rasy. Dziś nazywa się go kotem amerykańskim krótkowłosym lub wyżłem krótkowłosym (nie mylić z rasą psa), dawniej nazywanym krótkowłosym domowym.

Ale hodowle obawiały się, że pod tą nazwą nie znajdzie popytu na rynku i zmienili nazwę rasy.

Dziś są oficjalnie uznane, pod względem popularności w Stanach Zjednoczonych zajmują czwartą pozycję wśród wszystkich ras kotów.

Opis

Prawdziwi robotnicy, zahartowani latami ciężkiego życia, koty są muskularne, gęsto zbudowane. Duży lub średni rozmiar.

Koty dojrzałe płciowo ważą od 5 do 7.5 kg, koty od 3.5 do 5 kg. Rosną powoli i rosną do trzeciego lub czwartego roku życia.

Średnia długość życia 15-20 lat.

Głowa jest mała, zaokrąglona, ​​z szeroko rozstawionymi oczami. Sama głowa jest duża, z szeroką kufą, mocnymi szczękami zdolnymi do trzymania zdobyczy.

Uszy średniej wielkości są lekko zaokrąglone na końcu i dość szeroko osadzone na głowie. Oczy są duże, kącik zewnętrznej strony oka znajduje się nieco wyżej niż wewnętrzny. Kolor oczu zależy od koloru i koloru.

Łapy średniej długości, mocne mięśnie zakończone gęstą, zaokrągloną podkładką. Ogon gruby, średniej długości, szerszy u nasady i zwężający się na końcu, czubek ogona tępy.

Sierść jest krótka, gęsta, twarda w dotyku. Może zmieniać swoją teksturę w zależności od pory roku, gęstnieje zimą.

Ale przy każdej pogodzie jest wystarczająco gęsty, aby chronić kota przed zimnem, owadami i urazami.

Amerykański kot krótkowłosy rozpoznaje ponad 80 różnych kolorów i kolorów. Od pręgowanego z brązowymi cętkami po niebieskookie koty z białym futrem lub dymne. Niektóre mogą być nawet czarne lub ciemnoszare. Można rozważyć klasyczny pręgowany kolor, który jest najpopularniejszy na wystawach. Zabronione są tylko koty, w których wyraźnie widoczne są ślady krzyżowania, w wyniku czego dominują oznaki innych ras. Na przykład kolory: czekoladowy, liliowy, płowy, sobolowy.

Podstawą do dyskwalifikacji są wszelkie oznaki rasy hybrydowej, w tym: długie futro, pióropusz na ogonie i szyi, wyłupiaste oczy i łuki brwiowe, załamany ogon lub kolor szpiczasty.

Postać

Wyrażenie „z umiarem” przychodzi na myśl, gdy trzeba opisać charakter amerykańskiego kota krótkowłosego. To nie jest kanapa, ale też nie odbijająca się puszysta piłka.

Jest dla Ciebie, jeśli chcesz kota, który z przyjemnością leży na Twoich kolanach, a nie na głowie i nie zwariuje podczas Twojej pracy.

Podobnie jak koloniści, którzy ją przywieźli, wyżeł krótkowłosy uwielbia niezależność. Wolą chodzić na łapach i nie lubią być podnoszone, jeśli to nie jest ich pomysł. W przeciwnym razie są inteligentnymi, czułymi, kochającymi ludźmi.

Uwielbiają też się bawić i pozostają zabawne nawet w starszym wieku. A instynkty łowieckie wciąż są z nimi, nie zapomnij. Pod nieobecność szczurów i myszy łapią muchy i inne owady, realizując je w ten sposób. Lubią też patrzeć na ptaki i inne czynności za oknem.

Jeśli wyjdziesz na ulicę, przygotuj się na prezenty w postaci myszy i ptaków, które przyniesie. Cóż, w mieszkaniu trzymaj papugę z dala od niej. Uwielbiają też wysokie miejsca, takie jak górne półki lub wierzchołki drzew dla kotów, ale można je odstawić od wspinania się po meblach.

Dostosują się do każdej sytuacji i do innych zwierząt. Kurzhaary są z natury spokojne, dobroduszne koty, popularne wśród rodzin, ponieważ są cierpliwe w psotach dzieci. Są to inteligentne i ciekawe budynki, które interesują się wszystkim, co dzieje się wokół.

Kochają towarzystwo ludzi, ale jednocześnie są niezależne, wielu z nich jest oswojonych, ale niektórzy wolą być w pobliżu. Lepiej unikać ciągłej uwagi i zostawić kota samego.

Jeśli chcesz mieć spokojną i cichą rasę po powrocie do domu po ciężkim dniu w pracy, ta rasa jest dla Ciebie. W przeciwieństwie do innych ras rzadko niczego wymaga, chyba że zapomnisz o karmieniu. I nawet wtedy robi to za pomocą melodyjnego, cichego głosu, a nie paskudnej syreny.

Konserwacja i pielęgnacja

Nie jest wymagana szczególna opieka. Także brytyjski krótkowłosy, mają skłonność do przejadania się i przybierania na wadze, więc nie warto ich przekarmiać.

Aby uniknąć tych problemów, nie przekarmiaj i nie baw się z kotem, aby był aktywny fizycznie.

Nawiasem mówiąc, są to urodzeni myśliwi, a jeśli masz okazję, wypuść ich na podwórko, pozwól im realizować swoje instynkty.

Opieka nad nimi jest prosta. Ponieważ szata jest krótka, wystarczy rozczesać raz w tygodniu i regularnie czyścić uszy, przycinać paznokcie. Niezbędny i drapak, do którego kociak musi się przyzwyczaić.

Wybór kociaka

Kupowanie nieudokumentowanego kociaka to spore ryzyko. Dodatkowo w hodowli kocięta są szczepione, szkolone toaletowo, testowane na choroby. Skontaktuj się z doświadczonymi hodowcami, dobrymi szkółkami.

Zdrowie

Ze względu na swoją wytrzymałość i bezpretensjonalność żyją nawet 15 lat lub więcej. Niektórzy z nich cierpią na kardiomiopatię przerostową (HCM), postępującą chorobę serca prowadzącą do śmierci.

Objawy są tak niewyraźne, że czasami kot umiera nagle i bez wyraźnego powodu. Ponieważ jest to jedna z najczęstszych chorób kotów, istnieją laboratoria w Stanach Zjednoczonych, które wykrywają skłonność do HCM na poziomie genetycznym.

W naszych krajach takie osiągnięcia nie są jeszcze możliwe. Tego stanu nie można wyleczyć, ale leczenie może go spowolnić.

Inną chorobą, choć nie śmiertelną, ale bolesną i pogarszającą życie kota, jest dysplazja stawu biodrowego.

Przy łagodnym przebiegu choroby jej objawy są prawie niewidoczne, ale w ciężkich przypadkach prowadzi do silnego bólu, sztywności kończyn, zapalenia stawów.

Choroby te, mimo że występują u amerykańskich krótkowłosych, są znacznie rzadsze niż u innych ras.

Nie zapominaj, że to nie tylko koty, to odkrywcy i pielgrzymi, którzy podbili Amerykę i wytępili armię gryzoni.