Opis kota i kota rasy japoński bobtail

Kategoria Koty

Zadowolony

Historia rasy
Wygląd kotów
Charakter bobtail
Galeria (Japoński Bobtail)
Warunki przetrzymywania
Zalecenia dotyczące wyboru

Opis kota i kota rasy japoński bobtail

Bobtaile to zwierzęta z jedną cechą - krótkim ogonem. Najbardziej uderzającym przedstawicielem tego gatunku jest japoński kot bobtail. Czułe zwierzaki są bardzo ciekawskie, zawsze są świadome wszystkich spraw swojego właściciela, nieustannie eksplorując nowe terytoria. Trzeba bawić się i rozmawiać z kociakiem, rozwijać jego zdolności intelektualne i uczyć różnych komend.

Historia rasy

Według starożytnych legend wiele japońskich ras kotów wywodzi się od złego bóstwa. Nazywa się Nekromanta i pojawił się w postaci ogromnego kota, podążał za populacją, wysyłał katastrofy i przekleństwa. Mędrcy wierzyli, że cała negatywna energia gromadzi się w ogonie zwierzęcia. Pomógł ludziom przezwyciężyć ducha. Złapali go i odcięli mu ogon. Następnie bóstwo zamieniło się w zwierzaka, otrzymało imię Maneki-neko i przez wiele lat służyło swemu panu.

Opis kota i kota rasy japoński bobtail

Według innego przekonania koty od dawna mieszkają z Japończykami. Ale pewnego dnia zwierzak wygrzewał się przy kominku, a płonący węgiel spadł na jego ogon. Zwierzę przestraszyło się, biegało po domu, podpalało wszystkie przedmioty. Wtedy kot wybiegł na ulicę, przeniósł się z jednego mieszkania do drugiego, a rano całe miasto spłonęło. Miejscowy władca rozgniewał się i kazał swoim strażnikom złapać wszystkie puszyste zwierzaki i odrąbać im ogony.

Oficjalna wersja mówi, że pierwsze japońskie koty bobtail zostały sprowadzone przez zagranicznych żeglarzy w VI wieku naszej ery. ech. W dokumentach z X wieku są wzmianki o tych zwierzakach, mieszkały one w pałacu cesarza Ichidze. Jego ulubione zwierzęta żyły lepiej niż niektórzy dworzanie, charakterystyczną cechą był czerwony kołnierz - znak szlachetnego urodzenia i przynależności do rządzącej rodziny.

Sprowadzone zwierzęta były krzyżowane z innymi przedstawicielami kociej rodziny, w wyniku czego otrzymały pewne cechy wyglądu. Dzięki nim japoński bobtail różni się od rasy amerykańskiej czy kurylskiej.

Być może przodkowie byli bezogonowymi zwierzętami z Wyspy Man, ponieważ wyizolowany obszar nadaje się do powstania zamkniętej mutacji genetycznej.

Dominującym genem jest bezogon. Dlatego kot ze zwykłym ogonem musi koniecznie uczestniczyć w kryciu, w przeciwnym razie urodzi się słabe potomstwo. W Japonii rzemieślnicy wykonują statuetki ze złotych, czarno-białych bobtaili z uniesioną przednią łapą. Są instalowane w pobliżu drzwi wejściowych jako symbol przytulnego i przyjaznego domu.

W 1602 roku koty uratowały kraj przed dużymi stratami. Głównym towarem Japonii jest jedwab, a gryzonie zniszczyły w tym czasie prawie całą populację jedwabników. Bobtails był w stanie wytępić prawie wszystkie szczury i myszy, co poprawiło sytuację finansową państwa. W 1990 roku rasa uzyskała oficjalne międzynarodowe uznanie, w tym samym czasie ustalono jej standardy.

Wygląd kotów

Bobtaile mają krótki puszysty ogonek, wygląda jak królik. Długość nie przekracza 12 cm, a zwykle nie dochodzi nawet do 10. Proces obejmuje wszystkie kręgi, ale są one bardzo małe. Wysokie kości policzkowe wyróżniają się na trójkątnej głowie, proste uszy są skierowane ku czubkom. Przednie kończyny są krótsze niż tylne, co pozwala zwierzęciu zachować równowagę podczas skakania. U kociąt tej rasy powszechne są oczy o innym kolorze.

Istnieje kilka standardów dla japońskich zwierząt domowych. Według International Cat Association ich wygląd powinien wyglądać następująco:

głowa ma kształt trójkąta równobocznego, łuki są zgrabne, szczypta dobrze zaznaczona, podbródek okrągły i szeroki;
owalne duże oczy osadzone pod niewielkim kątem;
uszy są zwrócone bardziej w kierunku głowy niż na zewnątrz, siedząc w dużej odległości od siebie;
nos jest długi i prosty;
ciało jest smukłe, waga nie sięga 5 kg, plecy są równe;
przednie nogi są proste, smukłe, tylne zawsze zgięte;
ogon jest niepowtarzalny, może mieć kształt pompona, wygięty lub skręcony, może być prosty lub haczykowaty;
brak podszerstka, krótka sierść, dłuższe włosy na ogonie i tylnych łapach.

Stowarzyszenie Miłośników Kotów podkreśla inne funkcje. Według tych standardów uszy japońskich kociąt są proste, ustawione ściśle pionowo. Inne dane:

pysk jest zaokrąglony w okolicy poduszek;
oczy są osadzone prosto, mają okrągły kształt;
są przedstawiciele z długimi i krótkimi włosami, kępki włosów wyrastają w uszach i na tylnych łapach.

Doceniane są wszystkie kolory z wyjątkiem liliowego, czekoladowego i pręgowanego. Osoby z ogonem dłuższym niż 3 cale nie są wpuszczane na wystawy, zostaną natychmiast zdyskwalifikowane. W takim przypadku procesy mogą mieć różne kształty. Zabronione jest krzyżowanie kotów japońskich z innymi rasami.

Sierść może mieć różne odcienie. Zwierzęta w kolorze mi-ke lub perkalu są bardzo cenione: czarne i pomarańczowo-czerwone plamy są wyraźnie widoczne na białym tle. Są zwierzęta dwukolorowe, ale dozwolone są również koty solidne. Kolor tęczówki powinien pasować do odcienia futra.

W przyszłości możliwe będzie usunięcie ograniczeń dotyczących niektórych rodzajów koloru włosów.

Charakter bobtail

Koty są bardzo aktywne, uwielbiają się bawić i odkrywać nowe przedmioty. Mali przedstawiciele rasy na pewno zasmakują wszystkiego, dlatego warto zabezpieczyć przewody, tekstylia i drobne AGD. Konieczne jest regularne kupowanie nowych zabawek dla swojego zwierzaka, dawanie mu różnorodnego jedzenia. Przemienność zapachów i wrażeń dotykowych dobrze rozwinie jego inteligencję. Bobtaile są dość gadatliwe, emitują nie tylko miauczenie i dudnienie, ale także wielozakresowe dźwięki.

Kot szybko przywiązuje się do właściciela, ale postrzega go jako przywódcę swojego stada. Prawie nigdy nie okazuje agresji, dobrze traktuje małe dzieci, odpędza ich szykany i psikusy. Zwierzę zawsze informuje osobę o swoim nastroju miaucząc. Ale zachowuje się inteligentnie, nie wydaje dźwięków, których nie ma w biznesie.

Wełna japońskich zwierząt odpycha wodę, więc uwielbiają bawić się i pluskać w łazience. Łatwo się je kąpie i nie boją się detergentów. Rasa jest zorientowana na człowieka, koty biorą czynny udział we wszystkich pracach domowych. Znajdują wspólny język z innymi zwierzętami, nawet pozytywnie nastawiony do ptaków i ryb, ale nie lubią gryzoni.

Bobtaile są sprytne, mają dobrą pamięć. To pozwala im szybko szkolić ich w komendach i sztuczkach. Hodowcy zauważają jedną osobliwość w zachowaniu zwierzaka: naśladuje inne zwierzęta, może nawet spełniać obowiązki psów. Wyraźny instynkt myśliwski sprawia, że Japończycy nieustannie szukają nowych ofiar. W pomieszczeniach mogą to być owady, drobne elementy garderoby, zabawki i opakowania po cukierkach. W prywatnym domu właściciel znajdzie prezenty na werandzie: martwe myszy lub pisklęta, jaszczurki.

Kociaka trzeba wychować od dzieciństwa. Łatwo dostrzega, co chcą od niego osiągnąć, ale nie potrafi czytać myśli. Zaleca się hodować go w rygorze, stale trenując i wytykając błędy. Należy zachęcać do aktywności zwierząt. Potrzebuje częstych spacerów na świeżym powietrzu, zabaw na świeżym powietrzu. Delikatnych przedmiotów nie należy zostawiać w zasięgu wzroku zwierzęcia. Nawet ich ustawienie na wysokości nie pomoże, bobtaile łatwo wskakują na szafki i parapety. Nie można skarcić kota, bo to naturalne instynkty każą mu pokonywać wysokie obiekty.

Zwierzęta przywiązują się do jednego członka rodziny, nieustannie go gonią. Wolą spać w łóżku tej osoby, aby ją uspokoić podczas złego nastroju. Ale nie zostawiaj kota na długo samego, nie toleruje samotności. Traktuje obcych z ostrożnością i ostrożnością. Średnia długość życia to 15 lat, niektóre osobniki dożywają nawet 20.

Galeria (Japoński Bobtail)

Warunki przetrzymywania

Łatwo jest śledzić japońskie koty, są bezpretensjonalne w opiece. Zwierzęta szybko przyzwyczajają się do nowych warunków życia, dostosowują się zarówno w mieszkaniu, jak i w prywatnym domu. Raz w tygodniu czesanie pupila zwykłym grzebieniem, osoby z długimi włosami należy czesać częściej.

Uszy i oczy są czyszczone, gdy się brudzą, co jest bardzo rzadkie. Bobtaile są całkiem czyste, same starają się zmyć z kurzu. Nie należy używać roztworów chemicznych, wystarczy przetrzeć części ciała wacikiem zamoczonym w bulionie z rumianku lub w ciepłej wodzie. Skóra jest nawilżana sama z siebie, dlatego raz na kilka miesięcy kąpią pupila.

Pamiętaj, aby skontaktować się z weterynarzem w sprawie diety. Kociak potrzebuje zarówno karmy przemysłowej, jak i produktów naturalnych. Uwzględnij w codziennym menu:

ryby morskie;
cielęcina lub kurczak;
podroby;
kompleksy witaminowo-mineralne;
kwaśne i świeże mleko, twarożek.

Nie można bać się przekarmiania zwierzęcia, dzięki aktywnemu trybowi życia nie staje się otyły. Przyda się sucha karma premium, choć wachlarz smaków jest ograniczony. Dobieraj karmę do wieku, płci i stanu zdrowia zwierzaka.

Bobtail ma dobrą odporność na wiele chorób. Mutacje krótkiego ogona i kręgów nie wpływają na jego zdrowie. Nie jest narażony na przeziębienia, epidemie, onkologię, problemy z narządami wewnętrznymi. Wystarczy, że właściciel zabierze go do kliniki weterynaryjnej na terminowe szczepienie i leczenie przeciw pasożytom zewnętrznym i wewnętrznym.

Zalecenia dotyczące wyboru

Rasa jest reprezentowana w krajach azjatyckich, ale w Europie trudno jest pozyskać kocięta. Najpierw musisz znaleźć żłobek, w którym hodowane są bobtaile czystej krwi. W zarejestrowanym miejscu każda osoba ma swoje własne dokumenty. W Federacji Rosyjskiej tylko w jednym mieście - Zavidovo (obwód moskiewski) można kupić kota japońskiego. Na Białorusi i Ukrainie nie można kupić zwierzaka.

Szczególną uwagę przywiązuje się do zachowania zwierzęcia. Musi być aktywny, nie okazywać strachu i agresji wobec innych zwierząt domowych i nieznajomych. Właściciel powinien regularnie czyścić uszy i oczy, monitorować stan ogona. Chociaż te kocięta rozwijają się szybciej niż inne rasy, można je zabrać ze żłobka dopiero w wieku 3-4 miesięcy. Średni koszt bobtaila to od 40 do 70 tysięcy rubli.

Właściciele kotów świętują swoje oddanie i lojalność. Japońskie zwierzaki nie będą drapać dzieci, koty raczej się chowają niż okazują agresję. Mamy uczą swoje potomstwo czystości, pilnują, aby maluchy ostrzyły pazurki na specjalnym urządzeniu. Ułatwia rodzicielstwo bobtaila.