Koty mają nietrzymanie moczu: przyczyny i co robić?

Powoduje

Nietrzymanie moczu najczęściej wskazuje na to, że zwierzę jest poważnie chore. Wielu właścicieli uważa, że ​​kot celowo robi to w domu, próbując zdenerwować właściciela. To nie jest prawda. Niektóre zwierzęta tracą kontrolę nad sobą, nie mogą się powstrzymać podczas popędów.

Dziesiątki chorób, różne urazy, wiek kota mogą być przyczyną samoistnego oddawania moczu. Bestii należy zapewnić na czas pomoc medyczną, aby rozpocząć leczenie w domu. W przeciwnym razie zwierzę umrze.

Istnieje kilka możliwych przyczyn problemu:

1. Wrodzone patologie układu moczowo-płciowego. Manifest od dzieciństwa. Mały kotek nie chodzi sam po tacy. Właściciel zwierzęcia próbuje go szkolić, ale nie wie, że zwierzę nie może tego zrobić z obiektywnych powodów. Nie da się samodzielnie określić patologii.
2. Choroba zakaźna. Najgroźniejszym z nich jest mykoplazmoza. Wpływa nie tylko na wątrobę zwierzęcia, ale także na inne narządy. Problemy z oddawaniem moczu mogą wystąpić w przypadku zapalenia pęcherza moczowego, zapalenia pęcherza moczowego, panleukopenii, zapalenia nerek i nerczycy.
3. Niewłaściwa dieta. Stosowanie paszy o niskiej jakości, niezbilansowane odżywianie może prowadzić do wystąpienia kamicy moczowej. Powoduje nietrzymanie moczu.
4. Awarie ośrodkowego układu nerwowego. Dość często prowadzą do nietrzymania moczu. Mogą być spowodowane urazem, stanem zapalnym w mózgu.
5. Zaburzenia metaboliczne w organizmie zwierzęcia. Prowadzi nie tylko do nieprawidłowego funkcjonowania układu moczowo-płciowego, ale także do przybierania na wadze i cukrzycy.
6. Wiek zwierząt. Często powoduje nietrzymanie moczu.
7. Poród. Niekontrolowane oddawanie moczu często występuje w wyniku porodu. W tym momencie pęcherz zwierzęcia jest pełny, mogą pojawić się kałuże lub krople moczu. Właściciel zwierzęcia musi zmienić żwirek dla kota.
8. niedowład, paraliż, skurcz, obrzęk, uraz. Te powody może rozpoznać tylko weterynarz.

Panleukopenii

Zakaźne zapalenie błony śluzowej żołądka (panleukopenia) to ostry stan, który objawia się nietrzymaniem moczu. Patologia występuje z powodu wirusa, który atakuje szpik kostny. W towarzystwie gorączki, odwodnienia i narastającego zatrucia.

Wirus jest przenoszony z zakażonego zwierzęcia oraz przez owady wysysające krew. Dystrybucja odbywa się poprzez artykuły gospodarstwa domowego chorych zwierząt. Panleukopenię notuje się w sezonie letnim i jesiennym. W tym czasie zwierzęta mają osłabioną odporność.

W młodym wieku choroba jest ostra. Okres inkubacji nie przekracza ośmiu dni. W ostrym przebiegu choroby pierwsze objawy to:

• częste oddawanie moczu;
• stan depresyjny;
• odmowa karmienia;
• temperatura ciała wzrosła do 40 stopni;
• ciągłe pragnienie.

Odprowadzany mocz staje się ciemny. Zwierzę odczuwa ból w okolicy brzucha i pachwin.

Zapalenie pęcherza moczowego i zapalenie pęcherza moczowego

Nietrzymanie moczu u kotów może być spowodowane zapaleniem pęcherza. Jest to proces zapalny, który rozwija się na błonie śluzowej pęcherza. Występuje w wyniku uszkodzenia tkanek przez kamienie moczowe.

U kotów choroba występuje równolegle z zapaleniem cewki moczowej. Mężczyźni często cierpią na zapalenie pęcherza, niezależnie od wieku.

Choroba występuje u zwierząt, które długo siedzą na parapecie przy otwartym oknie. W wyniku hipotermii rozwijają się dwie choroby: odmiedniczkowe zapalenie nerek i kamica moczowa.

Nietrzymanie moczu u chorego zwierzęcia obserwuje się w kilku przypadkach:

• w przypadku zarażenia pasożytami (praca cewki moczowej jest zakłócona);
• w przypadku zajęcia infekcji kaliciwirusem lub chlamydią;
• z powodu mechanicznego uszkodzenia cewki moczowej;
• z niewłaściwym karmieniem.

Innym powszechnym schorzeniem u kotów jest zapalenie pęcherza moczowego. Jest to proces zapalny pęcherza i cewki moczowej. Staje się przyczyną rozwoju patologii bakteryjnej w pęcherzu, powoduje pojawienie się kamicy moczowej u kotów.

W procesach zapalnych występują choroby kończyn, których objawem jest nietrzymanie moczu.

Ostre zapalenie nerek i nerczyca

Ostre zapalenie nerek jest częstą chorobą kotów, która powoduje nietrzymanie moczu. Jest to proces zapalny w nerkach, który wpływa na tkankę śródmiąższową. Patologia występuje na tle chorób zakaźnych i w wyniku przebiegu chorób niezakaźnych, takich jak przeziębienie. Podczas choroby cierpi cały organizm, proces oddawania moczu zostaje zakłócony. Późne leczenie prowadzi do przedłużonego skurczu naczyń.

Nefroza to niezapalna choroba nerek. W przypadku zatrucia i poważnego zatrucia może wystąpić nerczyca z towarzyszącym nietrzymaniem moczu. Objawy mogą być związane z: osłabieniem, brakiem apetytu, szybką utratą wagi. Możliwe jest wykrycie obecności nerczycy poprzez przeprowadzenie analizy moczu.

Mykoplazmoza

Mykoplazmoza to poważny stan. Czynniki sprawcze choroby powodują pojawienie się procesów zapalnych na błonach śluzowych i wpływają na wszystkie narządy. Zwierzę może zarazić się przez glebę, wodę, dotykając rośliny.

Okres inkubacji trwa od trzech dni do półtora miesiąca. Objawy choroby są specyficzne, dlatego trudno jest zauważyć chorobę. Podczas namnażania się bakterii dochodzi do:

• niemożność utrzymania moczu;
• zapalenie spojówek lub nieżyt nosa.

W ostrej fazie mykoplazmozy kot będzie stale kichał, a z nosa pojawi się obfita wydzielina.

Często dołączają do mykoplazmozy: zapalenie cewki moczowej, zmiany erozyjne, grypa, robaki. Na tym tle kot może rozwinąć reakcję alergiczną.

Zmiany związane z wiekiem

Nietrzymanie moczu jest głównym problemem starszych kotów. Istnieje wiele przyczyn powstawania tak nieprzyjemnego objawu.

Starsze zwierzę może cierpieć:

• zapalenie okrężnicy;
• cukrzyca;
• patologia nerek lub jelit;
• choroby dolnych dróg moczowych;
• nadczynność tarczycy.

W przypadku tych chorób kotowi trudno jest wypróżnić się. Należy zapewnić zwierzęciu jak najbardziej komfortowe warunki i leczenie. Zaleca się stosowanie kuwety z niskimi bokami, umieszczając ją w jak najbliższym dostępie zwierzęcia.

Nietrzymanie moczu może być spowodowane stresem. Wstrząs może wywołać ruch, zmiana w codziennej rutynie. Aby uniknąć wzrostu pobudzenia, można dokupić dla kota regulator feromonów. Działa uspokajająco na zwierzęta.

Czasami Twój zwierzak ma awersję do kuwety lub kuwety. W takim przypadku napełnij pojemnik piaskiem, skrawkami gazety lub pozostaw pusty. Zwierzę wybierze to, co mu najbardziej odpowiada.

Jako środek odstraszający zalecany jest roztwór octu. Konieczne jest spłukanie płynem miejsc, w których kot był metylowy.

Zmiany związane z wiekiem mogą wywołać agresję. Czasami zwierzę zachowuje się niewłaściwie z powodu bólu, rozwoju artretyzmu, utraty wzroku lub słuchu. Utrzymujący się stan podwyższonego niepokoju prowadzi również do nietrzymania moczu.

Diagnostyka i prognozy

Nie wystarczy, aby właściciel kota wykrył nietrzymanie moczu, konieczne jest ustalenie jego przyczyny. W tym celu prowadzone są badania w klinice weterynaryjnej:

• Analiza moczu. Zostanie to zrobione, aby zdiagnozować czynność nerek.
• Badanie krwi.
• Zdjęcia rentgenowskie z farbą i bez.
• USG urologiczne.

W zależności od uzyskanych wyników lekarz ustala dokładną diagnozę i przepisuje optymalne leczenie. Może być wykonywany zarówno w gabinecie, jak iw domu.

Prognozy regeneracji mogą się różnić. Nadmiernie zniszczone zdrowie kota jest trudne do odzyskania, dlatego częste oddawanie moczu będzie nieuniknione. Leczenie zależy od przyczyny problemu.

Leczenie domowe

Nie zaleca się samodzielnej walki z nietrzymaniem moczu. Samoleczenie tylko pogorszy stan zwierzęcia. Jego konsekwencje mogą być tragiczne. Skuteczne leczenie w domu można przeprowadzić tylko po konsultacji z lekarzem:

• W przypadku procesów zapalnych układu moczowo-płciowego koty są leczone Cyston, Canephron i Papaverine. Te leki to antybiotyki. Można je kupić w dowolnej aptece. Wszystkie wymienione leki są przeznaczone dla ludzi, dlatego ważne jest, aby obliczyć odpowiednią dawkę dla zwierzęcia. Uwzględnia się wagę kota i rodzaj choroby.
• Urazy i guzy są usuwane chirurgicznie.
• W celu wyleczenia kamicy moczowej stosuje się leki przywracające drożność cewki moczowej. Przepisuj środki, które rozpuszczają osady i pomagają organizmowi radzić sobie z zatruciem.

Odzyskanie zwierzęcia zależy nie tylko od lekarza, ale także od właściciela. Głównym zadaniem właściciela zwierzaka jest otaczanie kota uwagą i opieką. Nawet chore zwierzę potrzebuje zabawy i uczucia.

Koty po urazie będą wracać do zdrowia dłużej, więc właściciel będzie odgrywał główną rolę w rehabilitacji zwierzęcia. Musisz zrozumieć, że kot musi mieć motywację. Sparaliżowane zwierzę może cierpieć psychicznie na tle swojego stanu fizjologicznego. Właściciel musi zapewnić mu jak najbardziej komfortowe warunki.

Podczas leczenia kota właściciel musi codziennie ręcznie opróżniać pęcherz zwierzęcia. Konieczne jest przeprowadzanie zabiegu trzy razy dziennie. Pomoże to zapobiec ryzyku namnażania się bakterii, których rozwój może pogorszyć stan zwierzęcia.

Leczenie fizjoterapeutyczne jest niezbędne do powrotu do zdrowia zwierzęcia. Kotka musi zrobić masaż, zadbać o swoją skórę.

Szczególną uwagę należy zwrócić na stały przepływ moczu, który powoduje oparzenia.

Ważne jest pobudzenie apetytu zwierzęcia. Czasami kot może całkowicie odmówić jedzenia. Właściciel musi mieć możliwość karmienia zarówno ruchomego, jak i unieruchomionego zwierzaka. Tylko przy dobrym żywieniu kot będzie w stanie szybko wyzdrowieć.