Kot chrapie

Chrapanie jest tak samo powszechne u kotów, jak u ludzi. Dlatego charakterystyczne dźwięki wydawane przez zwierzaka podczas snu nie zawsze są alarmującym znakiem poważnych patologii. Są rasy skłonne do chrapania ze względu na specyficzną budowę pyska, a zwłaszcza narządy węchu. Są koty, które same chrapią, mimo że nie zdarza się to często. Trudno zliczyć wszystkie powody, dla których kot chrapie. W tym artykule postaramy się omówić wszystkie aspekty chrapania kota, jego bolesne i zdrowe strony.

Naukowcy udowodnili, że zwierzęta widzą kolorowe, znaczące sny i głęboko przeżywają zachodzące w nich wydarzenia. Na przykład psy lub koty mogą imitować bieganie we śnie, co sprawi, że będą mieć zadyszkę i duszność. Podczas snów zwierzęta mogą miauczeć, szczekać, a nawet warczeć, nie wspominając o chrapaniu. Jednak takie aktywne działania podczas snu są rzadkim zjawiskiem, które nie będzie pojawiać się każdej nocy-

Koty mogą gwałtownie reagować na zdarzenia zachodzące w snach

Koty brachycefaliczne są bardziej podatne na chrapanie niż ich kuzyni. Spłaszczony nos sugeruje własne niuanse funkcjonowania. Nawiasem mówiąc, brachycefalia jest powszechna nie tylko wśród kotów, ale także wśród psów. Doskonałym tego przykładem jest mops i rozpoznawalne dźwięki, które wydaje, nawet gdy nie śpi. Koty brachycefaliczne obejmują koty perskie, szkockie i proste, brytyjskie i himalajskie. To właśnie te rasy są podatne na asfiksję, duszność i niewydolność serca-

Brachycefaliki charakteryzują się spłaszczoną kufą, która uniemożliwia łatwe oddychanie

Im większą wagę ma kot, tym bardziej jest podatny na chrapanie. Nadwaga jest jedną z głównych przyczyn chrapania zarówno u ludzi, jak iu zwierząt. Dlatego jeśli skorelujesz pojawienie się nocnych „koncertów” z przyrostem masy ciała u kota, pomyśl o zmianie jego diety i zwiększeniu aktywnych obciążeń.

Otyłość przyczynia się do chrapania i zwiększonego obciążenia serca

Innym powodem chrapania, który nie jest patologią, ale nie jest odmianą normy, jest utknięcie ciała obcego w zatokach nosowych zwierzęcia. Ten powód może być istotny dla rodzin z dziećmi, które bawią się zestawami konstrukcyjnymi i innymi zabawkami z małymi częściami.

Głównym niebezpieczeństwem utkniętego przedmiotu jest niespodziewany atak uduszenia, który może nadejść niespodziewanie dla właścicieli zwierzęcia. Długotrwała obecność ciała obcego w nosie kota jest również obarczona pojawieniem się procesów zapalnych i ropnych.

Zespół brachycefaliczny

Przyjrzyjmy się bardziej szczegółowo zespołowi brachycefalicznemu, który jest kluczową cechą niektórych ras. Struktura pyska ras brachycefalicznych ma następujące cechy:

• Nos zwężony – nos ten charakteryzuje się małymi nozdrzami, przez które wolniej przepływa powietrze. Taki kształt nosa nie wiąże się ze zbyt aktywną aktywnością fizyczną, która prowadzi do przedłużającej się duszności i zwiększonego obciążenia serca-
  

  Ze względu na specyfikę budowy zatok przynosowych nos brachycefaliczny wymaga większej uwagi lekarza weterynarii

• Wydłużone podniebienie miękkie - podniebienie miękkie zwierząt o krótkich pyskach opada w dół, tworząc dodatkową przeszkodę w swobodnym przepływie powietrza. W rezultacie zwierzak emituje rozpoznawalne odgłosy chrząkania i parskania, które wzmacniają się podczas ruchu-
  

  Przy normalnej budowie podniebienie miękkie nie przeszkadza zwierzętom w oddychaniu

• Zwężenie tchawicy - tchawica skał brachycetycznych jest w niektórych miejscach zwężona, co jest uważane za patologiczne dla zwykłej tchawicy. Ta struktura tchawicy czyni ją wrażliwą.

Wideo - Przyczyny chrapania kota. Zespół brachycefaliczny

Rodzaje chrapania

Mało kto z właścicieli zdaje sobie sprawę, że istnieją różne rodzaje chrapania. Tymczasem to właśnie charakter dźwięków wydawanych przez zwierzę pomaga weterynarzowi postawić dokładną diagnozę. Przed wizytą u specjalisty warto posłuchać nocnego oddechu kota i szczegółowo opisać jego zmiany, ponieważ weterynarz nie będzie mógł oglądać na żywo śpiącego kota.

Dla ułatwienia rozpoznania określonego rodzaju chrapania podajemy ich opisy poniżej.

Tabela 1. Rodzaje chrapania kota

Chrapanie sucheTen rodzaj chrapania jest rozpoznawany tylko na wydechu i brzmi jak syczący dźwięk. Chrapliwe oddechy słychać tylko przy użyciu specjalnego sprzętu w klinice weterynaryjnej. Chrapanie suche zwykle oznacza zwężenie tchawicy i oskrzeli oraz inne problemy z układem oddechowymChrapanie mokre lub pęcherzeChrapanie swoją drugą nazwę zawdzięcza wyrazistemu dźwiękowi towarzyszącemu chrapaniu, przypominającemu pękające bańki. Wygląda na to, że w drogach oddechowych zwierzęcia utknęła folia bąbelkowa. Chrapanie mokre jest wyraźnie słyszalne podczas wdechu i wydechuChrapanie wdechoweTen rodzaj chrapania brzmi bardziej jak gwizdy, syczenie, a nawet odgłosy. Zmiany w oddychaniu są wyraźnie słyszalne zarówno podczas wdechu, jak i wydechu. Główną przyczyną chrapania wdechowego jest zwężenie górnych dróg oddechowychChrapanie lub trzeszczące chrapanieNajłatwiejszym sposobem zdiagnozowania jest przyczyna chrapania, chrapania, które pojawia się na skutek prostowania sklejonych pęcherzyków podczas inhalacji. Pęcherzyki to pęcherzykowate formacje w płucach, zwykle w żaden sposób nie manifestują się. Trzaski podczas chrapania wskazują na zmianę ich stanu. W przypadku rozpoznania takiego chrapania wymagana jest konsultacja lekarska

Kompleksowa diagnostyka

Właściciele kotów powinni pamiętać, że każda patologia ma kilka objawów jednocześnie, co pozwala dokładniej określić chorobę. Jeśli poza chrapaniem nie zaobserwujesz u swojego pupila żadnych zmian, najprawdopodobniej nie ma powodów do niepokoju. Oczywiście pójście do weterynarza nigdy nie jest szkodliwe.

Na szczególną uwagę zasługują jednak koty, których chrapaniu towarzyszą inne negatywne objawy, które nie są od razu widoczne, a czasem prawie całkowicie niewidoczne. Mniej oczywiste objawy możliwej choroby to:

• Ogólne osłabienie, apatia;
• Brak apetytu;
• Wzrost temperatury;
• Zaburzenia trawienia: biegunka, biegunka, zaparcia;
• Duszność w czasie wolnym od snu, duszność;
• Zwiększone kichanie;
• Kaszel.

Biorąc anamnezę

Jeśli zanotowałeś dla siebie jedną lub więcej pozycji z wyżej wskazanej listy, powinieneś zebrać wstępną historię, aby przygotować się na nadchodzące pytania weterynarza. Historia zawiera następujące informacje:

1. Wiek i podstawowe nawyki;
2. Dokładna waga;
3. Moment wystąpienia chrapania i możliwe przyczyny, z którymi właściciel je kojarzy;
4. Specyfika niepokojących dźwięków obcych - czy są słyszalne podczas wdechu, wydechu, czy obu;
5. Bladość lub odwrotnie zapalenie błon śluzowych podczas snu lub bezpośrednio po przebudzeniu;
6. Obecność urazu czaszkowo-mózgowego lub urazów, które dotknęły twarzy lub niektórych jej części;
7. Wystąpienie objawów pośrednich wskazujących na bolesny stan zwierzaka, wskazanych powyżej.

Choroby związane z chrapaniem

Pomimo faktu, że spektrum patologii prowadzących do chrapania jest szerokie - od zgrubienia podniebienia miękkiego po polipy w płucach, istnieje lista najistotniejszych chorób, z którymi borykają się właściciele chrapiących zwierząt domowych.

Obrzęk krtani

Obrzęk trudno przypisać patologiom, jest raczej wynikiem reakcji alergicznej, której właściciel nie rozpoznał na czas. Alergenem może być produkt lub przedmiot, który raz dostał się do krtani zwierzęcia i spowodował stan zapalny. Aby ochronić sen alergicznego kota, wskazane jest usunięcie z domu alergenu o stałym działaniu.

W przypadku, gdy obrzęk został wywołany chorobami autoimmunologicznymi, lekarz weterynarii wybiera terapię stabilizującą, która wzmacnia odporność organizmu zwierzaka.

Astma

Trudno mówić o przyczynach astmy, ponieważ pozostają one w dużej mierze niejasne. Wpływ czynników genetycznych i rasowych. Na przykład znane już rasy oskrzelowo-głowowe są bardziej podatne na tę chorobę. Oprócz chrapania astmie towarzyszą napady duszącego kaszlu, które czasem właściciele biorą za manifestację odruchu wymiotnego, później do kaszlu dołączają duszności, apatia i brak apetytu.

Astma występuje w kilku postaciach:

• Umiarkowana – ten typ astmy zwykle pozostaje niezauważony przez gospodarzy. Kot czasami kaszle i rzęzi, ale nie wykazuje innych objawów choroby i wygląda zdrowo;
• Umiarkowanie ciężki - ataki kaszlu dręczą zwierzaka kilka razy dziennie, czasami prowadząc do uduszenia;
• Ostra-ciężka - tej postaci towarzyszy niewydolność oddechowa i zwężenie oskrzeli zwierzęcia, zagrażające jego życiu. W przypadku ostrej i ciężkiej astmy zwierzę jest hospitalizowane tak szybko, jak to możliwe.

Właściciele zwierząt podatnych na astmę i przewlekłe zapalenie oskrzeli będą prędzej czy później musieli wdychać swoje zwierzęta w domu. O samej inhalacji i sposobie jej przeprowadzenia przeczytasz poniżej.

Kamica moczowa

Pomimo tego, że kamica moczowa nie wpływa na płuca i przenosi swoje działanie na nerki i układ moczowo-płciowy, świszczący oddech często towarzyszy zaawansowanym stadiom choroby. W przypadku zatrucia i nawracającego bólu występowanie obcych dźwięków podczas oddychania nie jest rzadkością. Rozpoznanie kamicy moczowej nie jest trudne, jako pierwotne źródło świszczącego oddechu – nieefektywne chodzenie do toalety i zanieczyszczenia krwi w moczu są jednoznacznym sygnałem do rozpoczęcia poważnego leczenia.

ICD występuje częściej wśród mężczyzn ze względu na cechy strukturalne ich układu moczowo-płciowego. Co więcej, młode osobniki są podatne na tę chorobę, podczas gdy u zwierząt po sześciu latach patologia ta jest rozpoznawana stosunkowo rzadko. Grupa ryzyka obejmuje wykastrowane koty, które przeżyły usunięcie gonad.

Choroby pasożytnicze

Założenie, zgodnie z którym robaki znajdują się tylko w przewodzie pokarmowym, jest głęboko błędne. W przypadku nieleczonych inwazji pasożyty wnikają do innych narządów przez układ krążenia, a płuca nie są wyjątkiem. Oprócz możliwości przedostania się larw do układu oddechowego, infekcja pasożytami na ogół hamuje pracę organizmu, wpływając negatywnie na procesy metaboliczne.

W ciężkich przypadkach zwierzę zakażone glistą zaczyna odczuwać niewydolność serca, której towarzyszą trudności w oddychaniu podczas snu. Inwazję pasożytniczą można rozpoznać po zmienionym wyglądzie zwierzęcia – zarażone koty z reguły szybko tracą na wadze. Oprócz utraty wagi inwazjom pasożytniczym towarzyszą:

• Powiększenie brzucha, ból przy próbie palpacji;
• Utrata kępek włosów, niezależnie od zrzucania;
• Żółknięcie błon śluzowych spowodowane powiększeniem wątroby;
• Wielokrotne próby wylizania odbytu przez kota z powodu nasilającego się swędzenia.

Zapalenie oskrzeli

Chrapanie jest dość trudne, gdy przeoczyło się inne objawy zapalenia oskrzeli, dlatego właściciele z reguły nie mają wątpliwości co do patologii układu oddechowego, gdy przychodzą do weterynarza. Jedyną trudnością jest to, że u kotów kaszel, kichanie i krztuszenie się są do siebie bardzo podobne i osobie, która nie zna kocich chorób, może być trudno rozróżnić wszystkie te bolesne objawy.

Jedną z pewnych oznak braku tlenu, który występuje przy zapaleniu oskrzeli, jest niebieskie zabarwienie błon śluzowych, które jest również charakterystyczne dla astmy. Aby sprawdzić odcień błon śluzowych wystarczy podnieść górną wargę zwierzęcia i spojrzeć na dziąsła.

W przypadku zapalenia oskrzeli najczęściej obserwuje się suchy kaszel, któremu czasami towarzyszy produkcja plwociny. Zapaleniu oskrzeli mogą towarzyszyć niespecyficzne objawy, takie jak biegunka lub wymioty (wynikające z silnego kaszlu).

Niewydolność serca

Szereg czynników prowadzi do niewydolności serca, wśród których są:

• wrodzona wada serca;
• Inwazje pasożytnicze;
• Nieleczone choroby zakaźne;
• nadczynność tarczycy;
• Długotrwałe cierpienie emocjonalne;
• Przynależność do określonych ras: sfinksy, maine coony, koty perskie, brytyjskie i norweskie leśne są zagrożone.

Objawy niewydolności serca można czasem pomylić z zapaleniem płuc, zapaleniem oskrzeli lub astmą. Dolegliwość ta charakteryzuje się również dusznością, niebieskim przebarwieniem błon śluzowych z powodu niedotlenienia narządów i tkanek, wilgotnym rzężeniem. W ciężkich przypadkach niewydolność serca prowadzi do omdlenia, a nawet paraliżu kończyn tylnych (z powodu zakrzepu krwi).

Otyłość

Nadwaga może powstać zarówno w wyniku niezbilansowanej diety, jak i w wyniku zaburzeń hormonalnych w organizmie zwierzęcia. Niektóre rasy (na przykład kot brytyjski) mają predyspozycje do szybkiego przybierania na wadze, dlatego dieta takich zwierząt wymaga szczególnie ostrożnego podejścia. Ze względu na brak aktywności fizycznej wszystkie zwierzęta są jednakowo zagrożone, zwłaszcza te, które zostały wysterylizowane.

Konsekwencje otyłości mogą być globalne – od problemów ze stawami po niewydolność serca. Pojawienie się chrapania wskazuje tylko na wzrost obciążenia układu sercowo-naczyniowego, który nie radzi sobie z masą ciała zwierzęcia.

Leczenie chrapania

Jak widać, przyczyny chrapania mogą być bardzo różne, dlatego późniejsze leczenie będzie zależeć od nasilenia patologii:

• W przypadku np. otyłości wystarczy, że kot zmieni dietę, być może trzeba będzie przestawić go na specjalną gotową karmę dietetyczną;
• W przypadku wystąpienia przerostu podniebienia miękkiego, aby pozbyć się chrapania i związanego z nim dyskomfortu podczas oddychania, kotowi zostanie przydzielona operacja, która rozwiąże problem. Operację przeprowadza się jednak tylko w skrajnych przypadkach, gdy przerost zagraża życiu zwierzęcia. Co do reszty weterynarz poradzi znosić chrapanie zwierzęcia, jeśli nie zagraża ono jego zdrowiu-
  

  Zabieg chirurgiczny usuwa podniebienie miękkie z oddychania

• Inwazja pasożytnicza będzie wymagała zastosowania leków przeciwrobaczych zgodnie ze schematem zaleconym przez weterynarza. Więcej na temat pasożyty kotów i sposoby radzenia sobie z nimi można przeczytać na naszym portalu;
• Astmę leczy się lekami steroidowymi podawanymi we wstrzyknięciach, tabletkach lub aerozolu. Sposób podania leku ustala lekarz w zależności od ciężkości stanu zwierzęcia. W przewlekłym przebiegu choroby leczenie jest trwałe w przypadku zaostrzeń i ewentualnych powikłań.
  

  Wsparcie w postaci leków pozwala zwierzętom z przewlekłą astmą prowadzić satysfakcjonujący tryb życia

Chrapanie jako takie nie jest uleczalne. A jeśli nie znajduje się na liście innych niebezpiecznych bolesnych objawów, warto pogodzić się z tym zjawiskiem, podobnie jak z cechą zwierzaka. Ponieważ chrapanie kota jest ledwo słyszalne, nie powinno być trudno się do niego przyzwyczaić.