Jak zostawić szczeniaka w domu?

Wielu właścicieli młodych czworonogów twierdzi, że nie mogą na długo zostawić ich samych w swoim mieszkaniu. Te „wycie”, które powodują narzekania sąsiadów za ścianą, brudne sztuczki, drapanie drzwi wejściowych. Jest to typowy problem wychowania i stażu adaptacyjnego. Jak sobie z tym poradzić i temu zapobiec? Dowiedzmy Się.

Zabawki jako substytuty dla właściciela

Rzadko kiedy właściciele mogą poświęcić się całkowicie wychowaniu szczeniaka w okresie, gdy szczeniak pojawia się w domu. Wszyscy pracujemy, jesteśmy zajęci i każdy ma potrzebę opuszczenia domu na określony czas. W takich przypadkach najłatwiejszym sposobem radzenia sobie z lękiem szczeniaka przed samotnością jest użycie zabawki. Zanim wyjdziesz z domu, pokaż go szczeniakowi i wzmocnij zainteresowanie tematem smakołykiem. Wyjmij zabawkę, oddaj ją ponownie, gdy wychodzisz z mieszkania. Zabierz to z powrotem do domu. Pozwól jej pojawić się na łóżku szczeniaka pod twoją nieobecność. Tak, to nie jest panaceum, ale pomaga wielu ludziom.

Niektórzy właściciele, opuszczając dom na dłuższy czas, zostawiają uczniowi kilka takich zabawek na raz. Mogą to być długogrające kości, gumowe brzęczyki, plastikowe butelki - te rzeczy, którymi pies wykazywał zainteresowanie. Wtedy nie będzie się nudził i myślał o właścicielu, bo będzie zajęty. Powyższe przedmioty należy posprzątać natychmiast po powrocie do domu. Odwracają uwagę od samotności.

Aktywny spacer

Od wczesnego dzieciństwa należy uczyć szczenięta toalety na ulicy, zabawy, aktywności fizycznej. Na spacerze nie trzeba stać z innymi właścicielami, tylko opiekować się psem, biegać z nim, rozmawiać. Chodzenie to socjalizacja szczeniaka. Poznaje otaczający go świat i rozumie, że obecny jest w nim nie tylko właściciel, ale także inni ludzie, rzeczy, stworzenia takie jak on. A jeśli właściciel stoi w obliczu długiej nieobecności, musisz zrobić dobry spacer ze szczeniakiem, aby się zmęczył i wpadł w obfitość. Wracając do domu po takim spacerze zmęczy się i będzie spał. Po prostu nie będzie się nudził, samotność minie niepostrzeżenie: zarówno właściciel jest spokojny, jak i szczeniak jest przydatny. Tak radzą postępować doświadczeni hodowcy psów.

Samotność w klatce

Czasami właściciele wykorzystują ograniczenie przestrzeni szczeniaka na czas ich nieobecności w domu. Ważne jest, aby nie zamieniać klatki w więzienie i stopniowo przyzwyczajać do niej psa. Zostaw szczeniaka w nim na chwilę w Twojej obecności. Zaopatrz klatkę w wodę, pościel, zabawki. Niech młode zwierzątko kojarzy się z własnym miejscem, strefą komfortu. Stopniowo zwiększaj czas przebywania w klatce, nawet do kilku godzin, w Twojej obecności. Chwal ucznia, gdy tam jest, mów. Przyzwyczaiwszy się do takiego tymczasowego schronienia, spokojnie zniesie nieobecność właściciela.

Pokonywanie strachu przed samotnością

Wielu właścicieli ponosi winę za to, że ich pupile nie mogą zostać same w domu. Zapominają lub po prostu nie wiedzą, że właściciel psa powinien być kojarzony z liderem, liderem. Wielu właścicieli czuje się winnych, że zostawiają swoje psy w domu. Żegnają się z nią długo i emocjonalnie, prawie przepraszając za przymusowe odejście. Podobnie dzieje się po powrocie: emocje wychodzą poza skalę, rozstanie za kilka godzin zamienia się w spotkanie bliskich, których nie widzieli od kilku lat. Wielu właścicieli zwierząt domowych lubi witać swojego zwierzaka. I to powszechny błąd rodzicielski. To nie powinno być dozwolone. Zwiększa to ryzyko strachu przed separacją i samotnością. Konieczne jest wykluczenie silnej zależności szczeniaka od ciebie.

Jeśli właściciel mieszka sam i zabrał psa na wychowanie, możesz spróbować przećwiczyć swoją opiekę. Pamiętaj, jakie znaki i działania szczeniak kojarzy z twoim wczesnym wyjściem. To chyba zapach kawy, sznurowanych butów itp. Stwórz taką sytuację, zasymuluj wyjście z domu. Ale tylko wyjdź za drzwi, posłuchaj, jak zachowuje się szczeniak. Zwiększaj okresy rozłąki z czasem - idź do sklepu, do sąsiadów na krótki czas. Wychodząc wydaj polecenie „czekaj”. Kiedy wrócisz po spokojne zachowanie, nagrodź ucznia poczęstunkiem.