Ceftriakson: stosować u kotów

Opis leku Ceftriakson

Ceftriakson jest lekiem bakteriostatycznym trzeciej generacji, antybiotyk, cefalosporyna. Ten skuteczny lek stosuje się w leczeniu zarówno ludzi, jak i zwierząt domowych z chorób zakaźnych pochodzenia bakteryjnego.

Skład i forma wydania

Ceftriakson nie jest dostępny w postaci tabletek, jedynie w postaci drobnokrystalicznego proszku (białego lub lekko żółtawego) do przygotowania roztworu do wstrzykiwań. Ta sól sodowa jest substancją czynną leku. Proszek pakowany jest w szklane butelki 0,5, 1,0 i 2,0 g, które pakowane są w pudełka jedno, pięć lub dziesięć sztuk. W przypadku kotów zaleca się zakup opakowań o małej pojemności.

Zdecyduj się na małe pojemniki ceftriaksonu dla swojego kota

Wskazania do stosowania

Antybiotyk Ceftriakson jest stosowany w medycynie przeciwko różnym infekcjom bakteryjnym:

• przewód pokarmowy i drogi żółciowe;
• narządy oddechowe i laryngologiczne;
• nerki i układ moczowo-płciowy;
• tkanka nerwowa (zapalenie opon mózgowych);
• tkanka kostna (zapalenie kości i szpiku).

Ceftriakson pomoże kotu z różnymi infekcjami bakteryjnymi

Ponadto lek stosuje się również w celach profilaktycznych - aby zapobiec rozwojowi infekcji zakaźnej po ukąszeniach innych zwierząt, a także w okresach pooperacyjnych.

Jak działa lek?

Zasada działania ceftriaksonu opiera się na jego zdolności do hamowania reprodukcji i wzrostu bakterii. Efekt bakteriobójczy uzyskuje się dzięki temu, że sól disodowa (C_osiemnaścieh_osiemnaścien_osiemO₇S_3, substancja czynna leku) zaburza syntezę i przepuszczalność błon komórkowych bakterii, co powoduje śmierć tych obcych czynników.

Ceftriakson po podaniu jest szybko wchłaniany do krwiobiegu i dostarczany do ognisk infekcji. Jest w 100% biodostępny i osiąga maksymalne stężenie w ciągu dwóch lub trzech godzin po wstrzyknięciu. Już pierwsze wstrzyknięcie ceftriaksonu może przynieść choremu zwierzęciu znaczną ulgę.

Ceftriakson jest solą disodową

Kumulując się w organizmie ceftriakson działa przez długi czas, a następnie jest stopniowo wydalany – głównie z ekskrementami, a także z żółcią i mlekiem. Z tego powodu lekarze zalecają robienie na drutach zwierzęcia nie wcześniej niż trzy miesiące po leczeniu ceftriaksonem. Do tego czasu lek zostanie całkowicie usunięty z organizmu i nie będzie w stanie negatywnie wpłynąć na genetykę potomstwa.

Niektóre szczepy patogenów są oporne na działanie ceftriaksonu, w tym:

• Staphylococcus aureus;
• Bacteroides fragilis;
• enterokoki.

Należy pamiętać, że niekiedy szczepy innych bakterii, mutujące, są zdolne do nabycia oporności na antybiotyki cefalosporynowe, do których rodziny należy także ceftriakson. Ale takie przypadki są dziś niezwykle rzadkie i praktycznie nie występują w leczeniu chorób kotów.

Cechy zastosowania u kotów

Aby kuracja była skuteczna i bezpieczna bardzo ważne jest odpowiednie rozcieńczenie proszku Ceftriakson, a tym samym przygotowanie roztworu do iniekcji. I właśnie na tym kluczowym etapie pojawia się zamieszanie i niespójność. Moim zdaniem wynika to z faktu, że Ceftriakson jest lekiem pierwotnie przeznaczonym do leczenia ludzi, w związku z czym opracowano instrukcję jego stosowania.

Weterynaryjny ceftriakson nie różni się od konwencjonalnego

Zgodnie z instrukcją proszek należy rozcieńczyć lidokainą, aby dzięki temu powstrzymać bolesność podawania ceftriaksonu. Ale faktem jest, że lidokaina nie jest bezpieczna dla kotów, a czasami jest nawet używana do ich usypiania. Weterynarze zgłaszają wiele przypadków śmierci zwierząt domowych po wprowadzeniu lidokainy – takie smutne historie zdarzały się wśród moich znajomych.
Novocaine jako alternatywa dla lidokainy również nie jest dobrą opcją, ponieważ zmniejsza skuteczność terapeutycznego działania ceftriaksonu. Wielu lekarzy weterynarii woli nie podejmować ryzyka i wcale nie uśmierzać bólu – przygotować roztwór ceftriaksonu w wodzie do wstrzykiwań lub nawet w soli fizjologicznej. Z moich obserwacji wynika, że ​​czasami może to być naprawdę rozwiązanie - jeśli zwierzę jest cierpliwe z bólem.

Ale większość kotów nadal jest obdarzona zwiększoną wrażliwością, a silny ból po wstrzyknięciu powoduje dla nich dodatkowy stres, który w żaden sposób nie może przyczynić się do wyzdrowienia. Jak zrobić właściwą rzecz, aby pomóc, a nie skrzywdzić swojego zwierzaka?? To dyskusyjne pytanie wymaga nie jednoznacznej, ale kompromisowej odpowiedzi:

1. Zrób pierwszy zastrzyk nie samodzielnie, ale pod nadzorem lekarza weterynarii, który będzie w stanie udzielić pilnej wykwalifikowanej pomocy w przypadku pojawienia się i rozwoju niepożądanych objawów.
2. Poproś lekarza o wykonanie testu skórnego przed wstrzyknięciem (wcieranie przygotowanego roztworu ceftriaksonu w niewielką rysę po wewnętrznej stronie uda kota), który szybko zademonstruje reakcję zwierzęcia nie tylko na lidokainę, ale również na główny lek.
3. Uważnie przestrzegaj zalecanych dawek ceftriaksonu specjalnie dla Twojego zwierzaka, nie przekraczaj ich, natychmiast zasięgnij pomocy medycznej przy pierwszych oznakach alergii lub innych skutków ubocznych.

Dobór dawek i schematu leczenia

Na pierwszy rzut oka obliczenie i przygotowanie leku do podania może wydawać się bardzo skomplikowane, zwłaszcza że pomyłka w proporcjach roztworu jest niedopuszczalna. Decydując się na wybór rozpuszczalnika należy rozcieńczyć proszek z jednogramowej butelki 4 ml płynu (po 2 ml wody do wstrzykiwań i środka znieczulającego) i dobrze wstrząsnąć mieszanką. W ten sposób uzyska się optymalne stężenie ceftriaksonu - 250 mg na mililitr roztworu.

Ceftriakson jest rozcieńczany w fiolce ze strzykawki

Pojedyncza dawka jest zwykle obliczana prościej: kotom ważącym mniej niż dwa kilogramy wstrzykuje się 0,5 ml gotowego roztworu - kotom ważącym więcej niż dwa kilogramy - 1 ml leku.

Cykl leczenia ceftriaksonem trwa zwykle od jednego do dwóch tygodni. Zastrzyki podaje się w tym samym czasie w odstępie dnia, czasami lekarz może zalecić podzielenie dziennej dawki na dwa zastrzyki. Nie stosuj samoleczenia: może to być szkodliwe dla twojego zwierzaka. Tylko lekarz weterynarii, na podstawie trafnie zdiagnozowanej diagnozy, ma prawo przepisać lek, ustalić schemat i czas trwania zastrzyków.

Wideo: jak zrobić proszek do wstrzykiwań

Czy można samemu zrobić zastrzyk kotu?

Ceftriakson podaje się dożylnie lub domięśniowo. Czasami lekarze weterynarii mogą zalecić zastrzyki podskórne, ale jest to raczej wyjątek niż reguła. Lek należy podawać dożylnie bardzo powoli, a tę trudną procedurę lepiej powierzyć specjalistom. Ale każdy właściciel jest w stanie podać kotu zastrzyki domięśniowe - ta prosta umiejętność może uratować zwierzę nie tylko zdrowie, ale także życie.

Przeczytaj także - Wstrzyknięcie kota domowego: jak podawać zastrzyki podskórne, domięśniowe i dożylne

Naucz się samodzielnie wstrzykiwać swojemu kotu

Iniekcje domięśniowe nieco łagodzą działanie tak silnego antybiotyku jak ceftriakson, pozwalają mu wolniej rozprzestrzeniać się po całym ciele, stopniowo i płynnie odkładając się w zakażonych miejscach. W ten sposób u chorego zwierzęcia zmniejsza się stres i zmniejsza się ryzyko gwałtownej reakcji alergicznej, która jest bardziej prawdopodobna przy dożylnym podaniu leku.

Ceftriakson wstrzykuje się domięśniowo, najlepiej w tylną łapę

Wskazane jest wykonanie pierwszego zastrzyku w klinice. Jeśli procedura przebiega bez komplikacji, możesz samodzielnie wykonać wszystkie kolejne wstrzyknięcia kursu - w domu, gdzie zwierzę poczuje się znacznie spokojniej. Postępuj zgodnie z prostymi zaleceniami naszych instrukcji - a wszystko się ułoży.

1. Połóż kota na brzuchu i masuj mięsień uda – należy go rozluźnić.
2. Nabrać świeżo przygotowany roztwór do strzykawki i wbić igłę w mięsień na około centymetr.
3. Lek należy wstrzykiwać powoli, jednocześnie bezpiecznie unieruchomiając i uspokajając zwierzę.
4. Ponownie dobrze masuj miejsce wkłucia – nie powinny się tam pojawić żadne plomby.

Wideo: jak podać zwierzęciu zastrzyk domięśniowy

Cechy zastosowania u kotek i kociąt w ciąży

Wiadomo o lekach cefalosporynowych, że ich substancje czynne są w stanie pokonać barierę łożyskową i przenikać do zarodków. Ale poważne badania nad tym, jak może to wpłynąć na rozwój płodu, nie zostały jeszcze przeprowadzone. Dlatego też lekarze nie zalecają stosowania Ceftriaksonu kobietom w ciąży (zwłaszcza w pierwszej połowie ciąży) oraz kotkom karmiącym w celu uniknięcia możliwych zagrożeń patologii wewnątrzmacicznych i negatywnego wpływu na zdrowie karmiących kociąt.

Praktyka stosowania tego leku u ciężarnych kotek wskazuje na przypadki zarówno poronień, jak i narodzin chorych młodych. Wskazuje to na teratogenne działanie antybiotyku - jego zdolność do wywoływania wrodzonych anomalii na etapie embrionalnym. Pomimo tego, że uwalnianie „zużytego” ceftriaksonu przez gruczoły sutkowe następuje w bardzo niskim stężeniu, wskazane jest, aby podczas kuracji kotka przenieść kocięta na sztuczne karmienie.

Ceftriakson jest niebezpieczny dla karmiących kociąt

W krytycznych okresach ciąży i laktacji lekarz może przepisać Ceftriakson tylko zgodnie ze wskazaniami życiowymi zwierzęcia lub zastąpić ten lek innym, bezpieczniejszym.

Niezwykle niepożądane jest stosowanie leku u kociąt w wieku do trzech miesięcy, ponieważ toksyczny wpływ na delikatne ciało niemowląt zablokuje wszystkie zalety terapeutycznego działania ceftriaksonu.

Interakcje z innymi lekami

Musisz uważać na to, jakie leki są stosowane równolegle z Ceftriaksonem - są leki, z którymi jest niezgodny:

• amsakryna;
• wankomycyna;
• flukonazol;
• aminoglikozydy;
• chloramfenikol;
• roztwory zawierające antybiotyki;
• roztwory zawierające wapń.

Możliwe skutki uboczne i przeciwwskazania

Jak każdy silny antybiotyk, Ceftriakson należy stosować ostrożnie, w każdym przypadku biorąc pod uwagę możliwe szkody i indywidualne przeciwwskazania. Ponieważ lek ten ma tendencję do gromadzenia się w wątrobie i jest wydalany głównie z moczem i żółcią, stosowanie ceftriaksonu może być niebezpieczne w ciężkich patologiach nerek, wątroby i pęcherzyka żółciowego.

Ponadto do stosowania leku istnieją następujące przeciwwskazania:

• ciąża i okres karmienia piersią;
• dzieciństwo;
• ogólne osłabienie lub ciężkie zatrucie;
• nadwrażliwość na składniki roztworu.

Przepisywanie ceftriaksonu jest przywilejem lekarza

Niepiśmienne stosowanie ceftriaksonu może prowadzić do poważnych konsekwencji – od alergii po wstrząs anafilaktyczny. Konieczna jest pilna konsultacja z lekarzem w przypadku wystąpienia takich działań niepożądanych:

• wzrost temperatury;
• dreszcze i skurcze;
• zaburzenia trawienia;
• swędzenie i wysypka skórna.

Środki ostrożności

Aby mieć pewność co do skuteczności leku, przy zakupie należy sprawdzić szczelność fiolek i datę wydania produktu oznaczoną na opakowaniu. Bardzo ważne jest przestrzeganie zasad przechowywania ceftriaksonu w domu – zamknięte butelki z antybiotykami należy przechowywać w bezpiecznym miejscu dla dzieci i zwierząt, gdzie nie ma dużej wilgotności, jasnego oświetlenia, a reżim temperaturowy wynosi od 5 do 25 stopni Celsjusza.

Różni producenci Ceftriaksonu wskazują na różną trwałość tego proszku - dwa lub trzy lata. Gotowy roztwór należy zużyć natychmiast po rozcieńczeniu, w niektórych przypadkach można go przechowywać w lodówce nie dłużej niż jeden dzień.

Jeśli Ceftriakson dostanie się na skórę, należy ją dokładnie zmyć

Resztki niewykorzystanego roztworu lub proszku ceftriaksonu należy wyrzucić razem z pojemnikiem na lek. A podczas pracy z lekiem przestrzegaj obowiązkowych zasad higieny:

• umyć ręce pod bieżącą wodą przed i po użyciu produktu;
• nie jedz, nie pij, nie pal;
• nie dopuścić do kontaktu leku z błonami śluzowymi i skórą.

Analogi leków według wskazań do stosowania

Ceftriakson to skuteczny, niedrogi i stosunkowo niedrogi lek - standardowa butelka proszku (1 gram) kosztuje około 30 rubli. Ale czasami mogą pojawić się sytuacje, gdy konieczne jest zastąpienie go innym lekiem o podobnym spektrum działania, ale zawierającym albo inną substancję czynną, dowolną inną postać dawkowania - na przykład tabletkę.

Tabela: leki podobne do ceftriaksonu

Galeria zdjęć: niektóre antybiotyki zastępujące ceftriakson

Recenzje właścicieli

Nigdy nie należy stosować ceftriaksonu bez recepty lekarza, tak jak każdego innego antybiotyku. Wynika to z faktu, że antybiotyki mogą prowadzić do rozwoju poważnych powikłań, w tym do rozwoju wstrząsu anafilaktycznego.

Ceftriakson nie jest najlepszym wyborem w leczeniu przewlekłego zapalenia pęcherza moczowego, zwłaszcza że leczenie przed „czystymi” testami zajmuje dużo czasu.

Ceftriakson jest bardzo bolesny, rozcieńcza się go 3 ml nowokainy na gram proszku. Po wstrzyknięciu należy masować mięsień, pat. I naprzemienne łapy. Zawsze kłuć więcej niż jednego. Chodź i zachowaj siłę podczas wstrzykiwania. Zrób zastrzyk razem, jeden trzyma, drugi kłuje. Po zastrzyku może kuleć, chodzić na trzech nogach, skomleć.

Ceftriaksonu rozcieńczonego lidokainą nie należy podawać dożylnie!!! Dawkowanie od 30-50 mg/kg. Łatwiej rozcieńczyć w 4 ml rozpuszczalnika (2 ml wody + 2 ml lidokainy), a następnie obliczyć dawkę na zwierzę. Rozcieńczoną butelkę możesz przechowywać przez 1 dzień (nie więcej!) umieszczając go w drzwiach lodówki.

a mój lekarz zabronił rozcieńczania Lidokainą - to nie dla kotów... Rozumiem: bolesne zastrzyki - ale trzeba rozcieńczyć solą fizjologiczną.

Radzę jeszcze za każdym razem robić nowe rozwiązanie, bo dla kota i tak zastrzyk jest bardzo bolesny. Czy warto poddawać kota takim torturom, jeśli skuteczność leku z biegiem czasu już znacząco spadła?. Co więcej, ten lek jest bardzo tani

Recenzje weterynaryjne

Dawka ceftriaksonu to średnio 20-50 mg/kg dziennie (można podać całą dawkę w jednej dawce, można to zrobić w dwóch).

producenci nie zalecają rozcieńczania środkami przeciwbólowymi, np. lidokainą, możliwe jest rozcieńczenie nowokainą.

można go rozcieńczyć lidokainą 1%, 0,5% nowokainą, solą fizjologiczną lub wodą do iniekcji. butelkę zawierającą 1000 mg leku rozcieńczyć czterema ml dowolnego ze wskazanych przeze mnie roztworów, wybrać i podać kotu 2p/dobę domięśniowo.

Ceftriakson to silny i skuteczny lek o szerokim spektrum zastosowań. Bardzo ważne jest, aby stosować go prawidłowo, zgodnie z zaleceniami lekarza, aby uzyskać jak najszybszy powrót do zdrowia zwierzaka i nie zaszkodzić mu.