Kiedy kocięta zaczynają uczyć się chodzić?

Około trzeciego tygodnia życia kocięta zaczynają wstawać na słabych nogach i podejmują wszelkie próby wyjścia z domu. Ich pierwsze kroki zwykle zaczynają się od niepewnego raczkowania.

Co sprawia, że ​​mali głupcy, niepewnie stojąc na nogach i przewracając się na każdym kroku, uparcie opuszczają pudło, denerwując tym samym matkę? Oczywiście ciekawość. Do tego czasu były całkowicie bezradne, ale dziesiątego dnia otworzyły się im oczy, rozwinął się słuch, wszystko musi widzieć i wszystko wiedzieć, jak wszystkie kochające wolność koty.

Główne etapy rozwoju aparatu ruchowego

Jak przebiegają te cudowne przemiany z niewidomego, leżącego kociaka w raczej uroczego, biegnącego stworzenia?? Rozważmy etapy:

1. W wieku pierwszych pięciu dni dzieci próbują się poruszać, pełzając po brzuszku. Ich oczy i uszy są nadal zamknięte, nie widzą ani nie słyszą podczas ruchu, polegając na wrodzonym doskonałym węchu. Kotkę odnajdują po zapachu, podczas gdy ich nogi są bardzo słabe i wcale na nich nie stoją.
2. Kocięta w wieku dwóch tygodni próbują stać, chodzić, a nawet wykonywać pierwsze skoki.
3. W okresie od piątego do dziesiątego dnia wzrastają zdolności sensoryczne niemowląt, szybko odnajdują się w orientacji, odnajdują matkę po zapachu, dobrze raczkują, rozwijają przednie kończyny.
4. W wieku 10-14 dni oczy otwierają się, wznoszą się na przednie kończyny, choć są jeszcze za słabe, w tym czasie rozwijają się kończyny tylne.
5. W okresie od 2 tygodni do 20 dni następuje wzmożony rozwój kończyn przednich i tylnych. Kocięta zaczynają poruszać się samodzielnie, próbują biegać, a nawet podejmują próby wykonania pierwszych skoków. Mięśnie układu mięśniowo-szkieletowego wzmacniają się z dnia na dzień.

Opieka nad małym kociakiem

Ile kłopotów sprawia trzytygodniowe potomstwo matce kotce - nieustannie próbuje opuścić przytulne gniazdo, zupełnie nie zdając sobie sprawy z tego, ile niebezpieczeństw kryje się wokół. Teraz właściciel musi pomóc kotu w opiece nad dzieckiem, przede wszystkim ma to zapewnić mu bezpieczeństwo. Konieczne jest przewidzenie wszystkich konsekwencji, które mogą się pojawić, jeśli nie zostanie mu zapewnione niezbędne bezpieczeństwo, a mianowicie:

• Przede wszystkim należy usunąć wszystkie przedmioty, które mogą być niebezpieczne dla dziecka i które mogą zranić jego kruche nogi, np. kwiaty stojące na podłodze, taborety.
• Należy zwrócić uwagę na etapy rozwoju układu mięśniowo-szkieletowego, czy prawidłowy rozwój odbywa się zgodnie z kalendarzem, czyli czy czołgał się na czas, poszedł. Jeśli występują jakiekolwiek nieprawidłowości rozwojowe, należy to pokazać weterynarzowi.
• Jeśli kot ma bolesne odczucia w kończynach, które objawiają się podczas próby wstawania i podczas podnoszenia, dziecko należy pokazać specjalistom.
• Ile radości dzieci mają na widok małego kociaka, muszą wytłumaczyć, jak słabe są ich kości, że w momencie podniesienia mogą pokaleczyć sobie łapki. Główna zasada w tej chwili: nie szkodzić.
• W tym okresie dziecko nie może być transportowane ze względu na brak budowy układu mięśniowo-szkieletowego.
• Jeśli potrzebujesz pomocy weterynarza, lepiej zadzwoń do niego w domu, ponieważ zabieranie noworodków do kliniki jest zbyt niebezpieczne. Jest niebezpieczny nie tylko ze względu na niemożność transportu, ale także możliwość zarażenia się różnego rodzaju infekcjami.
• Na początku okresu ruchu należy upewnić się, że nie pokonują wysokich przeszkód, aby nie skrzywdzić nóg.
• Aby uchronić kociaka przed zarażeniem się, należy zdjąć buty i ubrania zewnętrzne, aby nie wnosić jaj robaków, ponieważ na tym etapie może zagrażać życiu.
• Konieczne jest usunięcie preparatów chemicznych, np. proszków do prania, nawozów do kwiatów.

Gdy tylko koty zaczęły się ruszać, stały się całkowicie zsocjalizowanymi zwierzakami, to znaczy znają już właściciela, bezbłędnie odnajdują swój przytulny kącik i matkę. W tym trudnym momencie trzeba trochę pomóc kotu w śledzeniu wiecznie poruszającego się głupca, a to jest tylko w mocy właściciela.