Caracat: hybrydowa rasa kotów, która wygląda jak ryś

Historia powstania karaketu

W pełni udomowione dzikie koty niemożliwe, od nich w każdej chwili można spodziewać się instynktownej, nagłej manifestacji agresji. Takie zwierzęta mogą stanowić poważne zagrożenie dla samego właściciela i członków jego rodziny. Hodowcy próbują hodować dzikie zwierzęta z potulnymi kotami domowymi. Pomyślnym wynikiem takiego eksperymentu jest caracat - hybryda dzikiego drapieżnego karakala i udomowionego kota pełnej krwi, który wizualnie zachowuje cechy egzotycznego zwierzęcia, ale ma znacznie spokojniejsze usposobienie.

Caracat - wynik skrzyżowania karakala z kotem domowym

Nazwa rasy Caracat (karakat) pochodzi od słów Caracal (karakal) i Cat (kot).

Pierwszy karaket pojawił się przypadkiem w moskiewskim zoo pod koniec lat 90. ubiegłego wieku. W jednym z pawilonów zakorzenił się zbłąkany kundel, którego pracownicy ją karmili. Chodziła po zoo całkowicie swobodnie i miała dostęp do wszystkich zwierząt. Efektem jej wypraw na wybieg karakali był mały kociak o nietypowym kolorze z frędzlami na uszach.

Następnie w Stanach Zjednoczonych, około 2006 roku, dokonano planowanego skrzyżowania samca rasy Caracal z kotem domowym rasy abisyńskiej. Kilka lat później inny amerykański hodowca otrzymał również rasę kociąt hybrydowych - caracats. Ale jego działalność została zawieszona, a dalsze interesy nie poszły z nieznanego powodu.

Próby wyhodowania mieszańców karakala i zwykłego kota przeprowadzono w USA

Większość prac nad rozwojem nowej niezwykłej rasy została przeprowadzona w Rosji w mieście. Iwanowo (obecnie żłobek ma siedzibę w Krasnodarze) i trwa do dziś. Uzyskano hybrydy pierwszych dwóch pokoleń. Osoby-producenci systematycznie i regularnie oddają zdrowe potomstwo, kocięta stopniowo rozchodzą się po całym kraju. Teraz kilku entuzjastycznych felinologów zajmuje się ulepszaniem i hodowlą karaketów.

Ojcem karaketu jest dziki karakal

W 2014 roku międzynarodowa organizacja TICA (The International Cat Association) przyznał karaktom status rasy eksperymentalnej. Rok później został oficjalnie uznany przez rosyjski międzynarodowy rejestr ICU (International Cat Union). Ale rasa jest wciąż daleka od pełnej formacji, ponieważ konieczne jest uzyskanie samców zdolnych do wydania potomstwa. Faktem jest, że karaki są bardzo trudne do rozmnażania, a samce do czwartego pokolenia (pokolenia) są bezpłodne. Uzyskanie płodnych kotów będzie oznaczało pomyślne i ostateczne stworzenie rasy, zgodnie z przyjętymi międzynarodowymi regułami felinologicznymi.

Dla kotów hybrydowych bardzo ważna jest koncepcja generacji, oznaczana specjalnymi symbolami: F1, F2, F3 itd. D. Oznacza kolejność urodzenia zwierzęcia (pokolenie). W pierwszym pokoleniu stosunek krwi rodziców wynosi od 50 do 50. W drugim pokoleniu pozostanie nie więcej niż 25% dzikiego karakali. Im wyższy wskaźnik pokoleniowy, tym mniej dzikiej krwi ma potomstwo, a na zewnątrz kocięta mniej przypominają swoich dzikich przodków.

Opis rasy

Celem hodowli jest uzyskanie osobników o egzotycznym, dzikim wyglądzie, ale o przyjemnym i czułym charakterze. Wszystkie prace prowadzone są w tym kierunku.

Wygląd zewnętrzny

Caracets zachowują wszystkie dane zewnętrzne charakterystyczne dla dzikiego kota stepowego (karakal). Odziedziczyli po ojcu silne, muskularne i proporcjonalnie rozwinięte ciało. Główne cechy rasy można opisać w następujący sposób:

• pień średniej długości - do 0,45-0,6 m;
• pełna długość (od nosa do czubka ogona) - do 1 m;
• masa ciała dochodzi niekiedy do 15-16 kg (średnio ok. 12 kg)-
  

  Caraquet może ważyć do 16 kg

• wysokość w kłębie do 0,5 m;
• nos duży, lekko wypukły, ciemny wzdłuż konturu (dozwolony różowy środek);
• głowa mała, okrągła z płynnymi przejściami;
• uszy wysoko osadzone, duże i szerokie, z charakterystycznymi czarnymi frędzlami na końcach, wewnątrz małżowiny usznej rzadki włos (szczotki);
• zaokrąglona, ​​wydłużona kufa z wyraźnym szerokim podbródkiem-
  

  Pysk caraquette jest niezwykle egzotyczny, z dużym nosem i frędzlami na uszach

• oczy są wyraziste, w kształcie migdałów z ciemną obwódką wzdłuż konturu;
• na brzuchu znajduje się fałd w kształcie worka tłuszczowego;
• kolor oczu jest bursztynowożółty lub zielony;
• ogon średniej długości, gruby u nasady, zwężający się ku końcowi;
• łapy wysokie, mocne, proporcjonalne, z ciemnymi opuszkami.

Sierść u zwierząt rasy Caracat jest średniej długości, gęsta i elastyczna. Sierść jest miękka i delikatna w dotyku. Włosy są oryginalnie zabarwione paskami o kontrastowych kolorach (tykanie). Podstawowy odcień sierści waha się od piaskowego i jasnobrązowego do głębokiego ciemnego. Klatka piersiowa i brzuch są zawsze zauważalnie jaśniejsze. Wewnętrzne kończyny są prawie białe. Na twarzy widoczne ciemne kreski – nad brwiami i kośćmi policzkowymi. Ogon monochromatyczny z paskiem na górze, czubek ciemny, prawie czarny.

Zgodnie ze standardem kolorystycznym karakietka nie pozwala na występowanie zbiegających się plam w kształcie pierścienia na ogonie i łapach.

Postać

Karakiety są uważane za rasę intelektualną, łatwo je trenować, szybko zapamiętują swój pseudonim i są dobrze wyszkolone. Po matce - kotce domowej - zwierzęta te odziedziczyły miękki i lekki charakter. Są oddani swojemu panu i przyjaźnie nastawieni do otaczającego ich świata, nigdy nie wykazują agresji. Temperament jest żywy, zwinny i niezwykle dociekliwy. Zwierzę jest gotowe podążać za właścicielem i brać udział we wszystkich jego czynnościach. Koty mogą przynosić różne rzucane przedmioty, na przykład piłkę, jak pies.

Te hybrydowe koty są czułe, inteligentne i posłuszne. Wyróżniają się zwiększoną energią i uwielbiają gry na świeżym powietrzu. Dobrze dogaduj się z innymi zwierzakami, okazuj się spokojnymi i przyjaznymi sąsiadami.

Karakiety mają przyjazne i spokojne usposobienie

Karaket ma stabilny stan psychiczny i emocjonalny, ściśle przestrzega przyjętych w życiu codziennym zasad i przy dobrym wychowaniu nigdy ich nie łamie. Rasa nie ma tendencji do niszczenia mebli (w obecności drapaka), więc nie wymagają pielęgnacji woliery.

Ale jednocześnie karakiety zachowują niektóre cechy charakterystyczne dla dzikich zwierząt. Pozostają samodzielni i niezależni, a także okazują się doskonałymi myśliwymi. W skoku nadążają za karakalami swoich przodków: trzymetrowy płot nie jest dla nich przeszkodą.

Perfekcyjnie dopracowane aparaty słuchowe pozwalają słyszeć cichy szelest nawet do 50 m.

Znajomy dom ma dzikiego serwala. To zwierzę sprawia wiele problemów w utrzymaniu. Podczas gdy zwierzak był mały, zabawa z nim była bardzo ciekawa i przyjemna. Ale przez sześć miesięcy dojrzał, dorósł i zaczął pokazywać swoje dzikie maniery. Nie spał w nocy, biegał po domu, przewracał różne przedmioty, bezlitośnie darł tapicerkę mebli tapicerowanych, choć miał świetny kompleks zabaw z kilkoma drapakami. W okresie dojrzewania zaczął nawet atakować swoich panów. Kastracja wykonana po 7 miesiącach nie rozwiązała problemu. Początkowo przesiedlono go do osobnego pokoju (mógł sobie na to pozwolić), ale potem musieli go osiedlić osobno w wolierze. Dzikie zwierzę okazało się dzikie, co więcej, bardzo niebezpieczne. Taki kot nie będzie spokojnie mruczał na kolanach właściciela. Karakety to doskonały wybór dla takich miłośników egzotyki.

Wideo: caraquettes w mieszkaniu

Inne funkcje

Istnieje kilka interesujących cech charakterystycznych dla tej rasy:

1. Koty wolą żyć nocą. Ale dzięki pewnemu wychowaniu i zapewnieniu wystarczającej aktywności fizycznej w ciągu dnia są w stanie się poprawić i nie powodować niedogodności dla ich właścicieli.
2. Futro Caraquette nie ma charakterystycznego kociego zapachu i nie powoduje reakcji alergicznej w organizmie człowieka. Alergicy mogą łatwo zacząć takie koty.
   

   Caraquets to hipoalergiczna rasa kotów

Wybór kociaka

Wybierając małego zwierzaka którejkolwiek z ras mieszańcowych należy przede wszystkim upewnić się o autentyczności jego pochodzenia. Kociaka należy kupować tylko od zaufanego hodowcy, który jest gotowy dostarczyć wszystkie niezbędne dokumenty.

Te zwierzęta są niezwykle drogie, ich koszt może przekroczyć milion rubli, więc ryzyko oszustwa jest bardzo wysokie.

Jeśli w przyszłości nie planuje się hodowli karacetów, konieczne jest wstępne przygotowanie do sterylizacji lub kastracji, w przeciwnym razie zwierzęta nieuchronnie oznaczą terytorium, gdy dorosną. Po zabiegu najlepiej kupić zwierzaka.

Karakata musisz kupić tylko od zaufanego i niezawodnego hodowcy

Ogólne kryteria wyboru:

• dziecko powinno wyglądać zdrowo, z uszu i oczu nie powinno wydostawać się płyn lub nieprzyjemny zapach;
• skóra powinna być czysta, bez wysypek i różnego rodzaju peelingów;
• sierść powinna być błyszcząca i gruba (nie lepka, rolowana itp.);
• optymalny wiek kociaka to 3-4 miesiące;
• należy wykonać wszystkie niezbędne szczepienia;
• kociak nie powinien być przesadnie agresywny, ale nie przesadnie bojaźliwy (karakiety są bardzo wyważone).

W trosce o caracat

Karakety są pielęgnowane w taki sam sposób, jak zwykłe koty domowe. Ten mobilny zwierzak uwielbia bawić się, biegać i skakać, dlatego konieczne jest zapewnienie pupilowi ​​przestrzeni do zabaw, dużego wielofunkcyjnego kompleksu zabaw oraz różnorodnych zabawek (przeznaczonych dla psów - bez piórek i odpinanych części).

Do mobilnego i aktywnego karaketu niezbędny jest duży kompleks gier

Bardzo ważne jest, aby do dekoracji zabawek używano wyłącznie wysokiej jakości i trwałych materiałów. Wszystko, co jest źle uszyte lub sklejone na pewno zostanie przez kota zerwane. Zabawki powinny być uniwersalne, aby pupil mógł wybrać to, co lubi. Muszą być okresowo zmieniane.

W pierwszych dniach po zakupie kociaka zaleca się trzymanie go w zamkniętej przestrzeni (pokoju), w której należy umieścić legowisko, tacę i miski. Adaptacja trwa zwykle 5-7 dni, potem dziecko można wypuścić do innych pomieszczeń.

Odżywianie

Obszar karmienia nie powinien znajdować się w pobliżu łóżka i toalety. Resztki jedzenia nie powinny pozostawać w misce, gdy tylko kociak opuści talerz, należy natychmiast usunąć jedzenie. Dzienna ilość karmy wynosi 5-10% wagi zwierzęcia. Małe kocięta i młodzież do 1 roku życia karmione są dwa razy dziennie, dorosłemu zwierzakowi wystarczy jedno karmienie dziennie. Dieta zwierzęcia powinna składać się głównie z mięsa.

Dzikie koty należy karmić wyłącznie mięsem

Na karatki polecane są następujące posiłki:

• chuda cielęcina i wołowina;
• kaczka;
• Królik;
• Konina;
• łoś, dziczyzna;
• głowy kurczaków;
• przepiórka (wypatroszona i oskubana);
• surowe jajka przepiórcze;
• głowy kurczaka.

Zabronione jest karmienie kotów pokarmem ze wspólnego stołu, tłustą wieprzowiną, jajami kurzymi, kośćmi rurkowymi i wnętrznościami (wątroba, płuca itp.).

Doświadczeni hodowcy zalecają karmienie karakietów świeżo zabitą zwierzyną łowną (ptaków, królików). Produkty mięsne należy najpierw dokładnie zamrozić, a następnie rozmrozić i napełnić gorącą wodą bezpośrednio przed karmieniem. Jedzenie powinno być letnie.

Niezbędne jest zapewnienie stałej dostępności czystej wody pitnej (filtrowanej, butelkowanej) w poidełku, którą należy codziennie wymieniać.

W kwestii żywienia należy stosować się do zaleceń otrzymanych od hodowcy. Według przyjaciela, który jest właścicielem serwala, takie zwierzęta należy karmić wyłącznie mięsem. W żadnym wypadku nie powinny otrzymywać regularnego jedzenia z ludzkiej kuchni. Układ pokarmowy dzikich zwierząt również nie jest przystosowany do suchej gotowej paszy. Niewłaściwe odżywianie niemal natychmiast wpływa na wygląd zwierzaka. Płaszcz staje się wyblakły i zaczyna mocno wypadać. A samo zwierzę źle się czuje i ciągle się denerwuje. Możliwe, że karaki czwartej lub piątej generacji będą mogły jeść jak zwykłe koty domowe. W międzyczasie ich menu jest dość drogie dla właściciela.

Wideo: kotek karaketa je mięso

Toaleta

Karakiety uczą się doniczkować jak zwykłe koty, bardzo szybko i bez problemów rozumieją, czego się od nich wymaga. W większości przypadków hodowca oddaje przyzwyczajonemu już pupilowi ​​do kuwety. Toaleta jest ustawiona w cichym, ustronnym miejscu, gdzie nikt nie będzie przeszkadzał kotu. Umieść go z dala od misek z jedzeniem i miejsc odpoczynku. Nie powinno tam być innych zwierząt i małych dzieci.

Biorąc pod uwagę, że osobniki tej rasy są dość duże, doniczka powinna być wystarczająco duża. Należy jednak pamiętać, że na początku może być trudne i niewygodne dla kociaka. Dlatego z biegiem czasu może być konieczne zakupienie kontenera o większej objętości.

Każdy wypełniacz nadaje się do karaketów, nie są pod tym względem szczególnie wybredne. Niemowlętom zaleca się wysypywanie drewnianych lub papierowych granulek, ponieważ są one bezpieczniejsze: nawet jeśli kociak je połknie, w żaden sposób mu nie zaszkodzą.

Chociaż każdy wypełniacz nadaje się do caraquet, dla kociąt lepiej wybrać naturalny woody

Karakiety nie muszą być stale wynoszone na ulicę, aby sprostać ich potrzebom, jak na przykład inne duże dzikie koty. Są mniejsze i dlatego mogą korzystać ze zwykłej kuwety dla kota. Według przyjaciela serwal musiał wychodzić na spacer przynajmniej dwa razy dziennie.

Pielęgnacja urody

Ważnym punktem jest pielęgnacja wełny caraquette. Raz w tygodniu należy czesać zwierzaka specjalną gumową szczotką lub rękawiczką, aby usunąć martwy włos. W okresie pierzenia, który zwykle występuje latem, koty trzeba drapać codziennie.

Wełnę Caraquette należy szczotkować specjalną szczotką z tworzywa sztucznego

Często nie jest wymagane niepotrzebne mycie zwierząt, wystarczy raz na trzy miesiące. Przedstawiciele tej rasy zwykle pływają z przyjemnością, ponieważ wcale nie boją się wody.

Raz na 2-3 tygodnie należy przycinać paznokcie tylko specjalnymi nożyczkami. I konieczne jest zapewnienie zwierzęciu dobrego i sztywno zamocowanego drapaka. Lepiej kupować konstrukcje z sizalu, ponieważ bardziej miękki materiał to silne zwierzę bardzo szybko się rwie.

Mniej więcej raz na 10-14 dni należy zbadać uszy i w razie potrzeby przetrzeć je wacikiem zwilżonym ciepłą wodą. Nie trzeba wspinać się głęboko do środka bawełnianymi wacikami. Jeśli nagle zauważysz wydzielinę lub nieprzyjemny zapach, natychmiast skontaktuj się z weterynarzem.

Pielęgnacja oczu polega na regularnym usuwaniu nagromadzonej ciemnej płytki nazębnej wilgotną, miękką ściereczką, którą zwilża się w specjalnym roztworze do mycia oczu lub w ciepłej przegotowanej wodzie. Obecność ropnej lub surowiczej wydzieliny z oczu powinna być powodem do kontaktu z lekarzem.

Pieszy

W przeciwieństwie do dzikich rysi stepowych, karakietów nie trzeba chodzić, aby sprostać ich naturalnym potrzebom, mogą udać się do toalety na kuwecie. Ale uwielbiają chodzić, ponieważ są niezwykle ciekawskie i dociekliwe.

Wystarczy chodzić po karakiecie na smyczy

Wystarczy zabrać pupila na spacer na smyczy.

skłonność do chorób

Jako potomek karakal, te hybrydowe koty mają doskonałe zdrowie i są odporne na różnego rodzaju choroby zakaźne. Pomaga w tym doskonała odporność odziedziczona po dzikim przodku. Zdrowe zwierzę ma silny i dobrze funkcjonujący układ pokarmowy. Konieczne jest terminowe wykonanie wszystkich niezbędnych szczepień przeciwko wściekliźnie i kocim wirusom.

Odrobaczanie przeprowadza się co najmniej raz na 3-4 miesiące. Lek można odebrać w każdej aptece weterynaryjnej, dawkowanie obliczane jest na podstawie wagi zwierzęcia. Jeśli zwierzę jest na ulicy, konieczne będzie leczenie pcheł i kleszczy. W sprzedaży można znaleźć specjalne krople na kłębie, spraye, kołnierze itp.

Cechy dziania

Karaty hodowlane są niezwykle trudne. Samce do czwartego pokolenia są bezpłodne, w rozrodzie mogą brać udział tylko samice. Najczęściej na partnerów wybiera się duże samce rasy abisyńskiej. Ale używa się również orientalnego krótkowłosego, serengeti i egipskiego Mau. Podczas pracy z mieszańcami nie zawsze jest możliwe uzyskanie pożądanego rezultatu, czasami potomstwu się nie udaje.

Do krycia biorą koty abisyńskie, Serengeti, Ocicat

Podczas gdy prace selekcyjne trwają i tylko profesjonalni hodowcy zajmują się hodowlą tej trudnej rasy.

Kastracja i sterylizacja

Niektórzy hodowcy stosują wczesną sterylizację lub kastrację. Ale weterynarze zdecydowanie odradzają robienie tego, dopóki zwierzę nie osiągnie 11 miesięcy, w przeciwnym razie ciało zwierzęcia może pozostać słabo rozwinięte. Jeśli nie planujesz angażować się w prace hodowlane, ta procedura jest obowiązkowa.

Opieka nad Karakatem po zabiegu

Aby uniknąć różnych komplikacji, konieczne jest uważne monitorowanie stanu zwierzęcia po zabiegu. Prawidłowa i kompetentna opieka polega na następujących działaniach:

• załóż koc pooperacyjny i użyj obroży, aby kot nie wylizał szwów-
  

  Po operacji kota należy założyć na koc pooperacyjny

• nie karmić przez 12 godzin po zabiegu;
• regularnie sprawdzać szew i leczyć chlorhekizydyną lub innymi podobnymi preparatami;
• monitorować zwierzaka, aby nie próbował aktywnie usuwać elementów wyposażenia, które mu przeszkadzają;
• zapewnić zwierzęciu spokój i ciszę;
• w razie potrzeby podaj środki przeciwbólowe (Ketofen, Pervikoks itp.), dawkowanie przepisuje lekarz weterynarii.

Zabronione jest podawanie zwierzętom konwencjonalnych środków przeciwbólowych, w szczególności Paracetamol. Może to prowadzić do poważnych i nieodwracalnych konsekwencji.

W niepokojących sytuacjach (szew wygląda źle, zwierzak nie je dłużej niż trzy dni itp.) skonsultuj się z lekarzem.

Tabela: plusy i minusy rasy caracat

Recenzje właścicieli karaketów

Postać jest niesamowita! Minimalna agresja, idealne zachowanie w doniczce! Coś jak pies! Rozpoznaje swoje, daje mi głaskanie, ale gospodynią dla niej jestem tylko ja, ze mną pełne zrozumienie i miłość! Nie boi się obcych, napady, ale nie lubi kiedy jest dotykana, może syczeć! Pan młody dorasta dla niej, Ocicat F1 w zaznaczonym kolorze!

jeśli nie chcą się bawić lub wszedł nieznajomy, chowają się ... ale potem miny. po 20, z ciekawości, sami wychodzą i obwąchują nieznajomego, a jeśli pokażesz im swoją ulubioną zabawkę, nie ma znaczenia, kto z nimi wchodzi w interakcję)) Córka ma 2 lata ... idą za nią w kroki...nie okazują agresji jak coś im się nie podoba (za ogon brał) potrafią syczeć...a mają jeszcze jedną cechę - rozumieją cię oczami...urzeka...idą do rąk, kiedy chcą, więc ocierają się o nogi”. i uwielbiam siedzieć na trampkach))) bardzo śmieszne. machająca rzecz jest ulubioną zabawką ... nawet jeśli nieznajomi..to nie ma znaczenia ... lubią spać na górze, a nie na podłodze. kompleks lub mam łóżko na osobnym stoliku przy oknie. to jest ich ulubione miejsce ... mają .podobno jak karakale na drzewie... a te obserwują z góry))

Kastracja jest obowiązkowa!!! Jeśli nie do hodowli, oczywiście. Są bardzo zbliżone do dzikich, dlatego jeśli nie zostaną wykastrowane, będą nawet bardzo oznakowane. Po kastracji są spokojniejsze i bardziej zabawne. Szczepienia i inne procedury jak dla zwykłych kotów. Vetas też są normalne

Tapeta na szczęście się nie rwie, idź na tacę i na ulicę. Ciekawe, że podobnie jak ich dzicy przodkowie poruszają się bardzo cicho. Do tego stopnia, że ​​mogą przejść obok śpiących psów, a nawet nie zareagują. Nie rysują mebli - bawią się nimi, a do tego jest dość głośno. Karakiety są zwierzętami nocnymi, a główna aktywność ma miejsce w czasie, gdy właściciele śpią. Nasze koty przenoszą krzesła w kuchni. Co więcej, nie są to lekkie, ale masywne drewniane meble. Nie jest jasne, czy jeżdżą na nich, czy coś? Ale rano krzesła lądują w różnych miejscach. Julia żartuje, że jeśli złodzieje wejdą do domu, nie usłyszy, ale uzna, że ​​to koty bawiące się krzesłami!

Moja Ginny wcale mi nie pomaga w haftowaniu! I martwiłem się, że nagle pójdzie do igieł! Oczywiście próbowała, ale zrobiłem jej kutasa! Nie pasuje teraz! jestem bardzo zadowolony! Jest bardzo mądra i czuła! w ogóle nie wypuszcza pazurów! A potem mój Bengal nigdy nie zawahał się podrapać kogoś pazurami!!!

Sztucznie wyhodowana rasa caraquette to doskonałe wyjście dla miłośników niezwykłych egzotycznych zwierząt. Koty te harmonijnie łączą wygląd dzikiego zwierzęcia z charakterem pupila. W treści są całkowicie bezpieczne dla swoich właścicieli. Ponadto obecność osobników mieszańcowych pozwoli na zachowanie populacji dzikich kotów w ich naturalnym środowisku, których liczebność systematycznie spada.