Apistogram ramirezi (mikrogeophagus ramirezi)

Apistogram Ramireziego (łac. Mikrogeophagus ramirezi) lub pielęgnica motylkowa (chromis butterfly), to mała, piękna, spokojna ryba akwariowa, która ma wiele różnych nazw. Chociaż odkryto go 30 lat później niż jego krewnego, motyla boliwijskiego (Mikrogeophagus altispinosus), to apistogram Ramirezi jest obecnie szerzej znany i sprzedawany w dużych ilościach. Chociaż obie te pielęgnice są karłowate, motyl jest mniejszy niż boliwijski i dorasta do 5 cm, w naturze jest nieco większy, około 7 cm.

Życie na łonie natury

Apistogram pielęgnic karłowatych Ramireziego został po raz pierwszy opisany w 1948 r. Wcześniej jego nazwa naukowa brzmiała Paplilochromis ramirezi i Apistogramma ramirezi, ale w 1998 roku została przemianowana na Mikrogeophagus ramirezi i słusznie nazywać go mikrogeophagus Ramirezi, ale ustąpimy miejsca bardziej popularnej nazwie.

Mieszka w Ameryce Południowej i uważa się, że jej ojczyzną jest Amazonia. Ale to nie do końca prawda, nie występuje w Amazonii, ale jest szeroko rozpowszechniony w jej dorzeczu, w rzekach i strumieniach, które zasilają tę wielką rzekę. Mieszka w dorzeczu Orinoko w Wenezueli i Kolumbii.

Preferuje jeziora i stawy ze stojącą wodą lub bardzo cichym nurtem, gdzie na dnie jest piasek lub muł, a dużo roślin. Żywią się, kopiąc w ziemi w poszukiwaniu pokarmu roślinnego i małych owadów. Żywią się również w słupie wody, a czasem z powierzchni.

Opis

Motyl chromis to mała, jaskrawo ubarwiona pielęgnica o owalnym ciele i wysokich płetwach. Samce mają ostrzejszą płetwę grzbietową i są większe niż samice, do 5 cm długości.

Chociaż w naturze pielęgnicowy motyl dorasta do 7 cm. Przy dobrej konserwacji żywotność to około 4 lata, czyli niewiele, ale jak na rybę o tak małych rozmiarach, a to nie jest złe.

Kolor tej ryby jest bardzo jasny i atrakcyjny. Czerwone oczy, żółta głowa, ciało, które świeci na niebiesko i fioletowo, a także czarna plama na ciele i jasne płetwy. Plus różne kolory - złoty, elektryczny błękit, albinosy, welon.

Należy pamiętać, że często tak jasne kolory są wynikiem dodania do paszy barwników chemicznych lub hormonów. A nabywając taką rybę, ryzykujesz szybką jej utratę.

Ale na tym jego różnorodność się nie kończy, nazywana jest również bardzo różnie: apistogram Ramireziego, motyl Ramireza, motyl chromis, pielęgnica motyla i inne. Taka różnorodność dezorientuje amatorów, ale tak naprawdę mówimy o tej samej rybie, która czasami ma inny kolor lub kształt ciała.

W jaki sposób te odmiany, takie jak elektryczny niebieski neon lub złoto, są wynikiem kazirodztwa i stopniowej degeneracji ryb w wyniku krzyżowania wewnątrzrodzajowego. Nowe, jaśniejsze formy, oprócz urody, otrzymują również osłabiony układ odpornościowy i skłonność do chorób.

Sprzedawcy również lubią stosować hormony i zastrzyki, aby uatrakcyjnić ryby przed sprzedażą. Tak więc, jeśli myślisz o zakupie pielęgnic motylkowych dla siebie, wybierz od znanego sprzedawcy, aby twoja ryba nie umarła ani nie zmieniła się w szary wygląd po pewnym czasie.

Trudność w treści

Motyl jest znany jako jedna z najlepszych pielęgnic dla tych, którzy decydują się na samodzielne utrzymanie tego rodzaju ryb. Jest mała, spokojna, bardzo bystra, żywi się wszelkiego rodzaju jedzeniem.

Motyl jest mało wymagający do parametrów wody i dobrze się przystosowuje, ale jest wrażliwy na nagłe zmiany parametrów. Chociaż jest dość łatwy w hodowli, to dość trudno jest wychować narybek.

A teraz jest wiele dość słabych ryb, które albo giną natychmiast po zakupie, albo w ciągu roku. Podobno wpływa to na to, że krew nie była odnawiana od dłuższego czasu, a ryba osłabła. Albo fakt, że są hodowane na farmach w Azji, gdzie utrzymywane są w wysokiej temperaturze 30°C i praktycznie deszczowej wodzie, wpływa.

Motyl chromis jest znacznie mniej agresywny niż inne pielęgnice, ale też trudniejszy w utrzymaniu i kapryśny. Ramirezi jest bardzo spokojna, w rzeczywistości jest jedną z nielicznych pielęgnic, które można trzymać we wspólnym akwarium, nawet z tak małymi rybkami jak neony czy gupiki.

Chociaż mogą wykazywać pewne oznaki ataku, bardziej prawdopodobne jest, że przestraszą niż faktycznie zaatakują. A dzieje się tak tylko wtedy, gdy ktoś zaatakuje ich terytorium.

Karmienie

Jest to wszystkożerna ryba, w naturze żywi się substancjami roślinnymi i różnymi małymi organizmami, które znajduje w ziemi.

W akwarium zjada wszystkie rodzaje żywej i mrożonej żywności - ochotki, tubifex, corotra, krewetki solankowe. Niektórzy jedzą płatki zbożowe i granulki, zwykle nie są zbyt chętni.

Musisz ją karmić dwa lub trzy razy dziennie, małymi porcjami. Ponieważ ryba jest dość płochliwa, ważne jest, aby miała czas na jedzenie dla swoich bardziej żywych sąsiadów.

Przechowywanie w akwarium

Zalecana objętość akwarium do przechowywania od 70 litrów. Preferują czystą wodę o niskim przepływie i wysokiej zawartości tlenu.

Cotygodniowe podmiany wody i syfon gleby są obowiązkowe, ponieważ ryby trzymane są głównie na dnie, wzrost poziomu amoniaku i azotanów w glebie wpłynie na nie w pierwszej kolejności.

Wskazane jest cotygodniowe mierzenie ilości amoniaku w wodzie. Filtr może być wewnętrzny lub zewnętrzny, preferowany jest ten drugi.

Lepiej jest użyć piasku lub drobnego żwiru jako gleby, ponieważ motyle uwielbiają w nim grzebać. Akwarium można udekorować w stylu ich rodzimej rzeki w Ameryce Południowej. Piasek, dużo kryjówek, doniczki, korzenie i gęste krzaki.

Opadłe liście drzew można umieścić na dnie, aby stworzyć środowisko zbliżone do naturalnego.

Ryby nie lubią jasnego światła i lepiej pozwolić roślinom pływającym na powierzchni gatunku.

Teraz dobrze dostosowują się do parametrów wody regionu, w którym żyją, ale będą idealne: temperatura wody 24-28 ° С, pH: 6.0-7.5,6 - 14 dGH.

Kompatybilność z innymi rybami

Motyl może być trzymany w zwykłym akwarium, z rybami spokojnymi i średniej wielkości. Sama dogaduje się z każdą rybą, ale może być obrażona przez większe.

Sąsiedzi mogą być żyworodni: gupik, szermierze, talerze i mięczaki, i różne haracyny: neony, czerwone neony, rodostomus, analiza, erytrozony.

Jeśli chodzi o zawartość apistogramów Ramirezi z krewetkami, to jest ona co prawda niewielka, ale pielęgnicowa. A jeśli nie dotknie dużej krewetki, drobiazg zostanie odebrany jako jedzenie.

Motyl ramireza może żyć sam lub w parach. Jeśli zamierzasz trzymać kilka par, akwarium powinno być przestronne i mieć schronienie, ponieważ ryba, jak wszystkie pielęgnice, jest terytorialna.

Nawiasem mówiąc, jeśli kupiłeś parę, wcale nie oznacza to, że się odrodzą. Z reguły do ​​hodowli kupuje się kilkanaście osobników młodocianych, co pozwala im na wybór własnego partnera.

Różnice płci

Samica od mężczyzny w apistogramie Ramirezi można odróżnić jaśniejszym brzuchem, ma kolor pomarańczowy lub szkarłatny. Samiec jest większy i ma ostrzejszą płetwę grzbietową.

Hodowla

W naturze ryby tworzą stabilną parę i składają jednorazowo 150-200 jaj.

Aby usmażyć w akwarium, z reguły kupują 6-10 osobników młodocianych i wychowują je razem, a następnie wybierają sobie partnera. Jeśli kupisz tylko samca i samicę, nie ma gwarancji, że utworzą parę i rozpocznie się tarło.

Motyle chromis wolą znosić jaja na gładkich kamieniach lub szerokich liściach, wieczorem w temperaturze 25 - 28°C.

Potrzebują też cichego i ustronnego zakątka, aby nikt im nie przeszkadzał, bo w stresie mogą jeść kawior. Jeśli para uparcie nadal je jajka natychmiast po tarle, możesz usunąć rodziców i spróbować samodzielnie wychować narybek.

Uformowana para spędza dużo czasu na czyszczeniu wybranego kamienia przed umieszczeniem na nim kawioru. Następnie samica składa 150-200 pomarańczowych jaj, a samiec je zapładnia.

Rodzice wspólnie pilnują jajek i wachlują je płetwami. W tej chwili są szczególnie piękne.

Około 60 godzin po tarle larwa wykluje się, a po kilku dniach narybek zacznie pływać. Samica przeniesie narybek w inne ustronne miejsce, ale może się zdarzyć, że samiec zacznie ją atakować i wtedy trzeba go posadzić.

Niektóre pary dzielą narybek na dwa stada, ale z reguły samiec zajmuje się całym stadem narybku. Gdy tylko pływają, samiec bierze je do ust, „oczyszcza”, a następnie wypluwa.

To całkiem zabawne patrzeć, jak jaskrawo ubarwiony samiec bierze narybek jeden po drugim i płucze je w ustach, a następnie wypluwa. Czasami wykopuje w ziemi dużą dziurę dla swoich dorastających dzieci i tam je trzyma.

Jak tylko woreczek żółtkowy narybku się rozpuści i zacznie pływać, czas zacząć karmić. Pasza startowa - mikrorobaki, orzęski lub żółtko jaja.

Naupliusy artemii można włączyć za około tydzień, choć niektórzy specjaliści żywią się już od pierwszego dnia.

Trudność w odchowie narybku polega na tym, że są one wrażliwe na parametry wody i ważne jest utrzymanie stabilnej i czystej wody. Podmiany wody należy wykonywać codziennie, ale nie więcej niż 10%, ponieważ duże są już wrażliwe.

Po około 3 tygodniach samiec przestaje pilnować narybku i musi zostać usunięty. Od tego momentu podmianę wody można zwiększyć nawet o 30%, a trzeba ją wymienić na wodę przepuszczoną przez osmozę.