Słowacki czuwacz

słowacki Czuwacz (ang. słowacki Cuvac) duża rasa psa, który był używany do pilnowania zwierząt gospodarskich. Dość rzadka rasa, najczęściej spotykana w swojej ojczyźnie i w Rosji.

Historia rasy

Słowacki Czuwacz jest jedną z narodowych ras psów Słowacji. Wcześniej nazywano go Tatrzańskim Czuwaczem, ponieważ był popularny w Tatrach. Jest to starożytna rasa, której przodkowie pojawili się w górach Europy wraz z Gotami migrującymi ze Szwecji do południowej Europy.

Nie wiadomo na pewno, z jakich psów pochodziły, ale te duże, białe psy górskie żyły na Słowacji na długo przed wzmianką o nich w źródłach pisanych z XVII wieku.

Docenili je pasterze, którzy trzymali je, by chronić swoje stada i dla których były częścią codzienności i życia.

W górzystych regionach współczesnej Słowacji i Czech silne tradycje hodowli bydła, dlatego Czuwacze byli strażnikami owiec, krów, gęsi, innego inwentarza żywego i majątku. Strzegli ich przed wilkami, rysiami, niedźwiedziami i ludźmi.

Miejscem koncentracji skały pozostały tereny górskie, choć stopniowo rozprzestrzeniały się one po całym kraju.

Ale wraz z nadejściem industrializacji same wilki i owce zaczęły znikać, zapotrzebowanie na duże psy spadło, a Chuvany stały się rzadkie. Pierwsza wojna światowa, a zwłaszcza druga wojna światowa, zadały cios, po którym rasa była praktycznie na skraju wyginięcia. Po I wojnie światowej dr Antonín Grudo, profesor na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej w Brnie, postanowił coś zrobić. Zdał sobie sprawę, że ta piękna aborygeńska rasa znika i wyruszył na ratunek słowackiej Czuwaczy.

W 1929 tworzy program odnowy rasy, zbierając psy na odległych terenach w Kokava nad Rimavicou, Tatry, Rahov. Chce poprawić rasę poprzez sztuczny wybór najlepszych przedstawicieli. To on określa typ psa, który jest dziś uważany za idealny wzorzec rasy.

Antonín Grudo tworzy pierwszą hodowlę rasy „ze zlaté studny” w Brnie, następnie w Karpatach „z Hoverla”. Pierwszy klub powstał w 1933 roku, a pierwszy pisemny wzorzec rasy pojawił się w 1964 roku.

W następnym roku został zatwierdzony przez FCI i po pewnych kontrowersji i zmianach w nazwie rasy słowacki Czuwacz został uznany za rasę rasową w 1969 roku. Ale nawet po tym nie stał się dobrze znany na świecie i dziś jest to dość rzadkie.

Opis

Słowacki Czuwacz to duży biały pies o szerokiej klatce piersiowej, okrągłej głowie, wyrazistych brązowych oczach, owalnym kształcie. Wargi i brzegi powiek oraz opuszki łap są czarne. Sierść jest gruba i gęsta, podwójna. Wierzch koszuli składa się z włosów o długości 5-15 cm, twardych i prostych, całkowicie skrywających miękki podszerstek. Samce mają wyraźną grzywę na szyi.

Kolor sierści jest czysto biały, dopuszczalny jest żółtawy odcień na uszach, ale jest to niepożądane.
Samce w kłębie osiągają 70 cm, samice 65 cm. Waga samców 36-44 kg, suki 31-37 kg.

Postać

Słowacki Chuvac nawiązuje bliskie relacje z rodziną. Chce być blisko i chronić ją, brać udział we wszystkich rodzinnych przygodach. Psy pracujące żyją ze stadem i je chronią, są przyzwyczajone do samodzielnego podejmowania decyzji.

Chroniąc rodzinę, wykazują nieustraszoność, instynktownie chronią wszystkich, których uważają za swoich. Jednocześnie słowacki Czuwacz działa od obrony, a nie od ataku. Nie rzucają się na psy innych ludzi, ale wolą spokojnie czekać na wroga, aby następnie odgonić go za pomocą szczekania, wyszczerzonych zębów i rzutów.

Jak przystało na psy stróżujące, nie ufają obcym i unikają ich. Inteligentne, empatyczne, spostrzegawcze Chuvany są zawsze świadome tego, co dzieje się z członkami rodziny i utrzymują sytuację pod kontrolą.

Dużo szczekają, ostrzegając w ten sposób pasterzy przed zmianą środowiska. Głośne szczekanie oznacza, że ​​włączył się instynkt opiekuńczy.

W razie potrzeby czuwacz wychowuje futro na karku, a jego szczekanie zamienia się w groźny ryk. Ten ryk jest przerażający, prymitywny i czasami wystarczy, by wróg się wycofał.

Mimo całej swojej lojalności pies Czuwaczy jest samowolny i niezależny. Potrzebują spokojnego, cierpliwego, konsekwentnego właściciela, który potrafi szkolić psa.

Nie zaleca się posiadania psów tej rasy osobom, które nigdy nie trzymały innych ras oraz osobom o łagodnym usposobieniu. Nie są najtrudniejsze do wyszkolenia, ale wymagają doświadczenia, jak wszystkie psy pracujące, które podejmują własne decyzje.

Właściciele mówią, że Chuvanowie uwielbiają dzieci, są niesamowicie cierpliwi w swoich wybrykach. Opieka nad dziećmi to dla nich naturalna, naturalna praca. Ale ważne jest, aby pies dorastał wraz z dzieckiem i postrzegał dziecięce zabawy jako zabawy, a nie jako agresję. Ale dziecko musi ją szanować, a nie krzywdzić.

Oczywiście nie każdy słowacki Czuwacz ma taki charakter. Wszystkie psy są wyjątkowe, a ich charakter w dużej mierze zależy od wychowania, szkolenia i socjalizacji.

Ponadto Czuwaczy stopniowo przechodzą od samodzielnych, pracujących psów do statusu psów do towarzystwa, a ich charakter odpowiednio się zmienia.

Opieka

Nie za mocno, wystarczy regularne czesanie sierści.

Zdrowie

Nie cierpią na konkretne choroby, ale jak wszystkie duże psy mogą cierpieć na dysplazję stawów biodrowych i skręt.