Falyaris, czyli trzcina z dwóch źródeł: metody uprawy

Falyaris należy do wieloletnich roślin z rodziny zbóż. Często można go zobaczyć w parkach miejskich. Ma też inne nazwy: kanarek trzcinowy lub dwuźródłowy. Sadzi się go na rabatach kwiatowych i wykorzystuje do tworzenia krajobrazu wokół zbiornika. Nie wymaga specjalnej pielęgnacji ani określonego rodzaju gleby.

Falyaris, czyli trzcina z dwóch źródeł: metody uprawy
Falyaris - roślina z rodziny zbóż

Opis rośliny

Ozdobne wydłużone liście z biało-żółtymi paskami cieszą się dużym zainteresowaniem ogrodników. Jednak kwiaty trzciny falaris nie przyciągają zbyt wiele uwagi i dlatego są wykorzystywane w projektowaniu ogrodnictwa krajobrazowego wyłącznie ze względu na piękne liście.

Nazwa roślina kanarek pochodzi z odległej przeszłości, kiedy nasiona tej rośliny wykorzystywano jako pokarm dla drobiu, a także kanarków.

Warto wiedzieć, że do rodziny zbóż należą następujące rośliny:

  • żyto;
  • pszenica;
  • sorgo;
  • jęczmień grzywiasty;
  • pszenżyto;
  • proso;
  • mielona trzcina;
  • trawa tymotka;
  • trawa pszeniczna;
  • bizon;
  • plaga;
  • ognisko bez bezkrawędziowe;
  • kostrzewa.

Jest to niepełna lista upraw związanych ze zbożami.

Warto zauważyć, że różnobarwny phalaris może osiągnąć wysokość około 2 metrów. Ponadto ma pełzające kłącze, ostre liście i kwiatostany w kształcie wiechy. Roślina rozmnaża się za pomocą korzeni. Uprawiaj falaris do celów spożywczych, a także do celów dekoracyjnych. Różnorodne gatunki roślin są szeroko stosowane jako kultura ogrodowa. Kwitnie od połowy lipca do początku września. Wiele gatunków kanarków, których jest ponad 25, rośnie zarówno w strefie stepowej, jak i wysoko w górach. Rosną dziko wzdłuż brzegów zbiorników wodnych.

Ta roślina jest bezpretensjonalna, nadaje się do niej każda gleba. Trawa kanaryjska pochodząca z Europy, Ameryki i Azji.

Falyaris, czyli trzcina z dwóch źródeł: metody uprawy
Falyaris jest bezpretensjonalny, rośnie na każdej glebie

Gatunki Falaris

W naturze występuje około szesnaście odmian falaris. Należą do nich phalaris amethystine, phalaris angusta, phalaris water, phalaris arundinacea, phalaris brachystachys, phalaris californica itp.

Najpopularniejszymi gatunkami wśród ogrodników są falaris trzcinowy i kanaryjski.

Najpopularniejsze odmiany tej rośliny do projektowania krajobrazu:

  • Feesey;
  • Luteopicta;
  • Picta;
  • Trójkolorowy.
Falyaris, czyli trzcina z dwóch źródeł: metody uprawy
Cane falaris to najpopularniejszy rodzaj falaris wśród ogrodników

Warto bardziej szczegółowo rozważyć te cztery typy.

  1. Feesey ma jedną charakterystyczną cechę - zielone liście z wydłużonymi białymi paskami. Używany w projektowaniu krajobrazu. Nie toleruje wysokich temperatur, dlatego najlepszy czas na kwitnienie to okres poza sezonem.
  2. Luteopicta wyróżnia się obecnością żółtych pasków. W czasie upałów paski te zmieniają kolor na zielony, a liście stają się wyblakłe.
  3. Picta to najstarszy gatunek ozdobny wśród zbóż. Jej zielone liście mają kremowe smugi.
  4. Tricolor - swoją nazwę zawdzięcza temu, że w zimnych porach jej liście nabierają różowego odcienia.

Te gatunki phalaris są interesujące jako rośliny ozdobne.

Cechy hodowlane

Najczęściej stosowanymi metodami hodowli są nasienne i wegetatywne. Jeśli chcesz rozmnażać phalaris, musisz wiedzieć, że 3-5 lat po wykiełkowaniu nie zachowuje swojego poprzedniego kształtu. W związku z tym najlepiej byłoby go przeszczepić. Krzew jest dzielony na równe części i przesadzany na początku jesieni, aby hodowca kanarek miał czas na nabranie sił, przygotowując się do zimy. Bezpośrednio przed przesadzeniem konieczne jest nawożenie gleby.

Roślinę tę należy sadzić na głębokość 10-15 cm, dać kłączom możliwość rozwoju. Nasiona najlepiej zbierać, gdy roślina ma 3-4 lata.

Mniej popularną metodą hodowli są sadzonki, ponieważ polega ona na sadzeniu rośliny w nawożonej glebie z drenażem.

Falyaris, czyli trzcina z dwóch źródeł: metody uprawy
Najpopularniejszym sposobem rozmnażania falaris są nasiona

W podobny sposób kanarek rozmnaża się od maja do lipca. Ponadto falaris rozmnaża się również przez nasiona i kłącza.

Wiosną (kwiecień-maj), gdy gleba jest dobrze rozgrzana, można siać nasiona. Aby przygotować glebę do tej procedury, należy ją poluzować i zrobić dziury. Jeśli na tym terenie znajdują się kamienie lub gleba gliniasta, to przed siewem glebę należy nawozić.

Przed wysiewem nasion wykiełkuj je. W tym celu umieszcza się je w mokrej serwetce. Gleba, w której zostaną wysiane nasiona, również musi być zwilżona. Stosowane jest głównie zagnieżdżanie. Odległość między otworami wynosi 20-25 cm, co zapewnia wystarczającą ilość miejsca dla roślin. Zaczynają kiełkować za 10-15 dni. Jeśli gleba jest podatna na wysychanie, konieczne jest zorganizowanie dodatkowego podlewania.

W procesie wzrostu falaris jest bezpretensjonalny w opiece.

Rozmnażanie przez podzielenie krzewu wymaga wstępnego przygotowania gleby. Aby to zrobić, konieczne jest poluzowanie gleby i ustalenie granic wzrostu systemu korzeniowego, ponieważ falaris jest dość agresywną rośliną. Jej kłącze rośnie bardzo szybko, zajmując sąsiednie terytoria. Aby temu zapobiec, roślinę należy sadzić w starym wiadrze lub żelaznym kręgu zanurzonym w glebie na głębokość 20-30 centymetrów. Konieczne jest sadzenie samego krzewu nie głębiej niż 15 centymetrów.

Warto zauważyć, że korzenie dobrze zakorzeniają się w prawie każdej glebie. Aby rozmnożyć roślinę podobną metodą, należy wykopać krzew wraz z korzeniami i podzielić go na osobne części, z których każdą sadzi się w przygotowanym i podlanym dołku. Stosując tę ​​metodę dobrze jest rozmnażać falaris poza sezonem.

Falyaris, czyli trzcina z dwóch źródeł: metody uprawy
Falyaris nie wymaga specjalnej pielęgnacji i warunków wzrostu

Subtelności opieki

Przy odpowiedniej pielęgnacji roślina ta będzie mogła przez długie lata zachwycać swoich właścicieli pięknem swoich kształtów i kolorów. Na samym początku nie należy go karmić. W pierwszym roku falaris wkłada całą swoją energię w rozwój korzeni, dlatego nadziemna część rośliny tylko nieznacznie powiększa się. Aby krzew wyglądał na grubszy i bardziej bujny, możesz przyciąć liście, aby nadać mu pożądany kształt.

Pod koniec okresu zimowego liście należy odciąć. Warto wiedzieć, że kanarek nie wymaga specjalnych warunków do zimowania.

Roślina jest dość odporna na suszę, ale nadal wymaga podlewania. Jeśli nie ma wystarczającej ilości wilgoci, liście mogą zblaknąć. Uniknąć tego, należy podlewać fellaris dużą ilością wody raz na 5 dni. W gorącym okresie letnim podlewa się regularnie co 2-3 dni, aby uniknąć wysuszenia gleby. Nie należy również zapominać, że tylko osobniki dorosłe są odporne na suszę.

Dobrymi warunkami do wzrostu mozgi są wilgotne gleby wzdłuż brzegów zbiorników. Niemniej jednak stojąca wilgoć ma negatywny wpływ na roślinę: mogą rozpocząć się procesy gnilne w systemie korzeniowym, a także spowolnić jej wzrost. Aby uniknąć takich konsekwencji, należy zorganizować system odwadniający. Ponadto praktykuje się również sadzenie falaris na pochyłym terenie, aby nadmiar wilgoci odpływał i nie uszkadzał korzeni.

Roślina ta przystosowuje się do różnych rodzajów gleby i nie wymaga dokarmiania. Na glebach kamienistych lub gliniastych należy nadal stosować nawóz kompostowy w proporcji 50-80 g/m². Nie zaleca się zwiększania tej proporcji, ponieważ może to spowodować zwiększony wzrost kłączy i spadek odporności łodyg.

Przy uprawie falaris na nasiona dla ptaków należy je karmić nawozami mineralnymi. Wprowadza się je na początku jesieni, kiedy kończy się okres wegetacyjny i dojrzewają nasiona.

Falyaris, czyli trzcina z dwóch źródeł: metody uprawy
Jeśli falaris jest uprawiany na nasiona, należy go karmić nawozami

Roślina cieszy się dużą popularnością ze względu na to, że przez cały rok ma zielone liście. Przycinanie powinno odbywać się co roku w marcu, tuż przed rozpoczęciem wegetacji.

Jeśli krzew ma rok, przycina się go, aby uzyskać bujny i gęsty kształt.

Biorąc pod uwagę, że korzenie rośliny bardzo szybko rozprzestrzeniają się na sąsiednie tereny, krzew należy ograniczyć podczas sadzenia. Możesz również zbudować ogrodzenie z łupka lub taśmy ogrodowej.

Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Roślina może przybierać krzaczaste formy i służy do tworzenia żywych ogrodzeń. Ponadto kanarek preferuje wilgotne gleby, dlatego jest aktywnie wykorzystywany do tworzenia krajobrazu sztucznych zbiorników.

Falaris można sadzić na otwartym terenie, a także w pojemnikach, którymi można ozdobić altany i ścieżki. Na kwietniku racjonalnie jest wykorzystać go do stworzenia akcentu, na przykład w centrum kompozycji, w którym mogą występować różne rodzaje roślin.

Musisz wiedzieć, że kwiatostany mogą osiągnąć długość około 2 metrów, dlatego roślinę należy sadzić na środku kompozycji lub po bokach klombu. Laska kanaryjska to świetna opcja do stworzenia zjeżdżalni alpejskiej.

Trudności w uprawie

Ta bylina, podobnie jak inne jej pokrewne, w okresie od zimy do wiosny jest podatna na zawilgocenie z powodu odwilży. Stopiony śnieg zamarza w nocy, tworząc skorupę lodu, pod którą koncentruje się wilgoć i wysokie temperatury. Podczas tego procesu roślina zaczyna oddychać i aktywnie zużywać składniki odżywcze, w związku z czym zaczyna słabnąć i ulegać infekcjom grzybiczym.

Na wiosnę można stwierdzić obecność choroby na podstawie ospałych liści i szarego nalotu. Aby zapobiec takim skutkom, konieczne jest stworzenie odpowiedniego drenażu w strefie korzeniowej. W końcu stojąca woda może prowadzić do różnych chorób.

Jeśli jednak nie udało się uniknąć zanieczyszczenia gleby, należy przeprowadzić wapnowanie. Ta procedura pomoże zapobiec rozwojowi choroby.

Choroby i szkodniki

Mimo odporności phalaris na szkodniki i choroby, rosnąc kilka lat z rzędu w tym samym miejscu, roślina może stać się podatna na pospolite choroby zbóż, a także zostać dotknięta przez dżdżownice, ćmy łąkowe i inne owady.

Chorobom można zapobiegać, stosując się do środków agronomicznych, takich jak płodozmian. W tym przypadku poprzednikami tej rośliny powinny być uprawy rzędowe lub czarny ugór.

Kanarka jest podatna na następujące choroby: mączniak prawdziwy, różnego rodzaju głowice i pleśń, plamienie, rdza, zgnilizna, mozaika tytoniowa, robaczyca itp. Wszystkie te choroby mają swoje charakterystyczne cechy, które można odróżnić wizualnie.

Falyaris, czyli trzcina z dwóch źródeł: metody uprawy
Jeśli falaris nie jest przeszczepiany przez długi czas, może ulec chorobom

Doskonałym sposobem na walkę z robaczycą i rdzą jest lek o nazwie „Vectra”. Wymagana dawka substancji czynnej jest obliczana w zależności od obszaru leczonego obszaru. Ponieważ na opakowaniu podana jest ilość kg / ha, powierzchnię podaje się w metrach, a dawkę wymaganą dla roztworu oblicza się w gramach.

Do głównych szkodników należą: komary, łopatki, mszyce, ryjkowce, pluskwy, zjadacze nasion, pchły, drutowce, ryjkowce itp. W walce z nimi stosuje się specjalnie dobrane insektycydy, którymi opryskuje się rośliny.

Uprawa trzciny dwuźródłowej jest łatwa nawet dla ogrodnika-amatora, ponieważ roślina może wytrzymać wysokie i niskie temperatury, suchy i wilgotny klimat oraz wiele innych zjawisk naturalnych. Jeśli chcesz udekorować swój ogród lub klomb, brzeg zbiornika lub taras na podwórku bez większego wysiłku i kosztów, możesz śmiało wybrać na korzyść falaris. Ponadto może być uprawiana jako samodzielna roślina ozdobna oraz jako dodatek do innych wieloletnich traw.