Piroplazmoza u psów

Piroplazmoza - choroba wywołana przez piroplazmy (babesia) - najmniejsze pasożyty krwi Piroplasma canis (Babesia canis), aktywnie namnażające się w erytrocytach psa. Żywicielami pośrednimi tych pasożytów są krwiopijcy – kleszcze iksoidowe. Wbijając się w ciało psa, roztocza ze śliną wpuszczają piroplazmę do krwi nieszczęsnego zwierzęcia. Stopniowo niszcząc erytrocyty, piroplazmy zakłócają w ten sposób funkcję dostarczania organizmowi tlenu, co prowadzi do zatrucia organizmu, dysfunkcji nerek, wątroby, układu nerwowego, mózgu, serca. Okres inkubacji, w którym pasożyty wniknęły do ​​krwinek zwierzęcia, ale objawy na razie nie są widoczne, wynosi od 2 do 20 dni. Tak duża luka wynika z liczby piroplazm w ciele psa, stanu układu odpornościowego i wieku zwierzęcia. Brak opieki medycznej jest zwykle śmiertelny. Terminowe leczenie daje szansę na powrót do zdrowia.

Przyczyny choroby

Niebezpiecznym okresem, w którym pies może złapać kleszcza tęczowatego, jest ciepła pora roku od maja do września. Co więcej, kleszcze potrafią uwięzić psa nie tylko w parku, zagajniku, lesie. Nawet na dziedzińcach sektora prywatnego i w domkach letniskowych krwiopijcy często są obecni w zaroślach traw i krzewów. Z wyglądu kleszcze ixodid są pasożytami o owalnym kształcie, pokrytymi twardą warstwą chitynową. Ich wielkość znacznie wzrasta podczas odsysania krwi - może osiągnąć 1 cm. Jednak nie wszystkie pasożyty ixodid są nosicielami choroby.

Objawy piroplazmozy u psów

Podstępność choroby polega na tym, że wyraźne objawy pojawiają się, gdy duża liczba czerwonych krwinek jest niszczona przez pasożyty. W pierwszych dniach choroba psa może wystąpić jedynie spadek apetytu, apatia i niska temperatura (zwykle zaczyna zmieniać się temperatura ciała po oddzieleniu ssanego kleszcza od psa).

Piroplazmoza u psów

U psów piroplazmoza może być ostra lub przewlekła. Ostry przebieg choroby z reguły przy braku karetki pogotowia w ciągu pierwszych kilku dni prowadzi do śmierci zwierzęcia. W ostrej piroplazmozie obserwuje się następujące objawy:

  • Cardiopalmus;
  • Trudności w oddychaniu
  • Gwałtowny skok temperatury (do 42 ° C);
  • Zwierzę nie je;
  • Zwierzę nie ma ochoty na zabawę, ruch.

Objawy te obserwuje się u psa przez 2-4 dni. Następnie obserwuje się inne poważne oznaki uszkodzenia ciała, które mogą występować u zwierzęcia w ciągu tygodnia:

  • Zmiana odcienia błon śluzowych (najpierw obserwuje się czerwone odcienie, a następnie żółtaczkowe i sinicowe);
  • Zmniejszone tętno;
  • Barwienie moczu na czerwono;
  • Biegunka;
  • Możliwe skurcze i upadek psa na tylne łapy.

Stosunkowo łagodna forma piroplazmozy - przewlekła, w której zwierzę ma większą szansę na zbawienie (w porównaniu z ostrą). Przewlekłą piroplazmozę obserwuje się najczęściej u psów z silną odpornością lub przebytych w przeszłości. Ten przebieg choroby może towarzyszyć choremu psu przez 1-2 miesiące, podczas gdy pełne wyzdrowienie może wymagać nawet sześciu miesięcy. Objawy w przewlekłym przebiegu choroby:

  • Temperatura (do 39-40 ° C);
  • Zaparcie i biegunka, zastępujące się nawzajem;
  • Bladość błon śluzowych.

Leczenie piroplazmozy

Po zebraniu wywiadu lekarz przepisuje rozmaz krwi do badań laboratoryjnych, w których należy wziąć pod uwagę obecność piroplazm w erytrocytach (pożądane jest, aby proces pobierania krwi przebiegał w kilku etapach - nie wszystkie komórki są dotknięte pasożyta, zatem brak pyroplazmy w rozmazie nie oznacza braku choroby ). Oprócz krwi weterynarz bada badanie moczu.

Leczenie piroplazmozy w domu (przy pomocy tradycyjnej medycyny) to strata cennego czasu, droga do śmierci ogoniastego zwierzaka. Tylko w przychodni weterynaryjnej potrafią prawidłowo ustalić diagnozę (piroplazmoza ma podobne objawy jak nosówka i leptospiroza) i przepisać leczenie, które będzie polegało na:

  • Preparaty do niszczenia piroplazm („Berenil”, „Pirostop” itp.);
  • Leczenie objawowe (środki do normalizacji czynności serca, obniżenie temperatury, zatrzymanie biegunki, środki przeczyszczające przeciw zaparciom itp.);
  • Hepatoprotektory ("Hepatovet" "Karsil" i inne. - środki do utrzymania wątroby);
  • Witaminy.

W trakcie leczenia należy dostosować dietę psa. Powinna zawierać płynną owsiankę zmieszaną z gotowanym chudym mięsem, puree ziemniaczanym (również niskotłuszczowym), twarogiem i kefirem (w małych ilościach). Jeśli psie menu składa się z gotowej suchej karmy, to przed podaniem jej zwierzęciu należy ją najpierw namoczyć w ciepłej przegotowanej wodzie. Jednocześnie nie musisz karmić psa na siłę - doprowadzi to tylko do dodatkowego stresu dla organizmu. Silnie przeciwwskazane: surowe (zwłaszcza tłuste) mięso - świeże (także tłuste) ryby - fermentujące warzywa (kapusta, buraki) - produkty mączne.

Zapobieganie piroplazmozie

Po spacerze właściciel powinien dokładnie zbadać sierść i skórę psa pod kątem obecności krwiopijców. Ulubionymi miejscami pasożytów są uszy, szyja, krocze oraz okolice odbytu psa. Oprócz kleszczy ixodid istnieje wiele innych rodzajów kleszczy, które przenoszą poważne choroby (na przykład kleszcz podskórny jest niebezpieczny w przypadku nużycy). Widząc pasożyta na ciele psa, nie musisz panikować, a także podlewać go olejem roślinnym lub alkoholem. Należy usunąć kleszcza pęsetą, chwytając go w miejscu ugryzienia.

Obracając pęsetą wokół osi, powinieneś delikatnie dostać krwiopijca. Aby zapobiec tej często śmiertelnej chorobie, właściciel nie powinien zaniedbywać środków ostrożności - krople, obroże, spraye. Prawidłowo dobrany środek pozwoli psu na chwilę nie złapać nie tylko kleszcza, ale także innych ektopasożytów - nosicieli chorób.