Leptospiroza u psów
Zadowolony
Choroby zakaźne psów to prawdziwy horror dla każdego właściciela. Za jedną z najbardziej niebezpiecznych i nieprzyjemnych dolegliwości uważa się leptospiroza - infekcja bakteryjna, która atakuje nerki i wątrobę zwierzęcia, jelita, naczynia krwionośne i serce, mięśnie, mózg.
Czy taka „infekcja” jest przenoszona na osobę?? Niestety tak, na leptospirozę mogą cierpieć nie tylko psy, ale także ich właściciele. W tym artykule postaramy się dowiedzieć, w jaki sposób zwierzęta domowe zbierają szkodliwe bakterie, a także dowiedzieć się, jak chronić swojego zwierzaka przed podstępną chorobą.
O leptospirozie i sposobach zarażenia chorobą
Leptospiroza u psów, inaczej zwana chorobą Weila lub żółtaczką zakaźną, jest wywoływana przez maleńkie bakterie zwane Leptospira. W grupie szczególnego ryzyka znajdują się szczenięta, młode i osłabione psy, zwierzęta myśliwskie, psy podwórkowe. Choroba może być „przerzucana” z jednego psa na drugiego (przez ślinę, podczas krycia), często nosicielami są gryzonie i zwierzęta gospodarskie – żywiciele pośrednie leptospiry. Należy zauważyć, że często leptospiroza jest przenoszona na zdrowe zwierzę od wyzdrowiałego psa, który czasami pozostaje mikronosicielem nawet do 3-4 lat.
Wystarczy, aby zdrowy piesek np. porozmawiał z niedawno chorym facetem, zjadł chleb pogryziony przez mysz, wypił skażone mleko od chorej krowy lub popływał w stawie, z którego piły zakażone konie, bo skończy się leptospira w jego ciele. Bakterie są najbardziej agresywne w ciepłych i gorących porach roku, natomiast zimą ich aktywność jest zmniejszona, ale nie do zera.
Pierwsze objawy infekcji bakteryjnej mogą pojawić się już dzień po infekcji, ale czasami choroba pozostaje niezauważona przez 3 tygodnie, a przez cały ten czas właściciele psów pozostaną w radosnej ignorancji, bo prawie żadnych objawów infekcji nie będzie widać. Być może poza lekkim spadkiem apetytu i umiarkowanym letargiem, ale wszystkie inne objawy leptospirozy u psów wkrótce się ujawnią.
Leptospiroza u zwierząt domowych może przybierać następujące prądy:
- Podostry - pies wygląda zdrowo przez 15-20 dni po inwazji czynnika sprawczego choroby, po czym pojawiają się pierwsze oznaki choroby, które nie są zbyt wyraźne;
- Pikantny - najgroźniejsza postać choroby, uważa się, że nie więcej niż 25% psów ma szansę na przeżycie. Pierwsze objawy pojawiają się w ciągu jednego lub trzech dni po zakażeniu;
- Chroniczny - gdy choroba towarzyszy psu latami, okresowo nie dając żadnych objawów, następnie wykazując oznaki aktywności bakteryjnej.
Formy i objawy infekcji
Leptospiroza występuje w postaci żółtaczkowej i krwotocznej. W przypadku żółtaczki charakterystyczne są następujące objawy:
- Cała skóra psa i błony śluzowe nabierają intensywnie żółtego koloru, w niektórych miejscach widoczne są krwotoki;
- Ciemnienie moczu;
- Występują wymioty (czasami z krwią);
- Obrzęk i bolesność brzucha z powodu powiększonej wątroby;
- Odmowa jedzenia i wielka słabość;
- Temperatura.
Jeśli choroba postępuje w postaci krwotocznej, objawy będą następujące:
- Apatia i brak apetytu (zwierzę jednak pije wodę);
- Wysoka temperatura (powyżej 40,5-41 st.) na początku choroby i obniżona w kolejnym okresie do 37-36,5 st.;
- Zaczerwienienie błon śluzowych i powstawanie wrzodów;
- Krwawienie zewnętrzne (z ust, nosa, narządów płciowych) i wewnętrzne (z żołądka, jelit);
- Rzadkie pragnienie oddania moczu;
- Ból otrzewnej
- Krew w kale i mocz, wymioty krwią;
- Trudności w oddychaniu;
- Częstoskurcz;
- Wyczerpanie;
- Drgawki.
Warto zauważyć, że często objawy żółtaczkowej i krwotocznej postaci leptospirozy są ze sobą zrośnięte, to znaczy, że pies może łatwo mieć jednocześnie zażółcenie i krwawienie.
Ponieważ choroba jest niebezpieczna zarówno dla psa, jak i jego właściciela, warto wymienić „ludzkie” objawy leptospirozy:
- silny ból głowy i osłabienie;
- Gorączka i dreszcze;
- Niechęć do jedzenia na tle intensywnego pragnienia;
- Ból w mięśniach;
- Wysypka;
- Zaburzenia jelit i żołądka;
- Obrzęk brzucha i dyskomfort w okolicy wątroby;
- Wypływ krwi z nosa, z kałem, krwioplucie;
- Dolegliwości oczu (zapalenie błony naczyniowej oka, tęczówki);
- Problemy z rytmem serca;
- Rozwój zapalenia płuc;
- Zażółcenie skóry i błon śluzowych.
Przy najmniejszym podejrzeniu leptospirozy u siebie lub jednego z członków rodziny należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem, ponieważ powikłania w postaci zapalenia opon mózgowych nie są rzadkie, Wirusowe Zapalenie Wątroby typu A, zapalenie płuc, niedokrwistość, niewydolność nerek.
Pomaganie zwierzakowi z leptospirozą
Leczenie leptospirozy u psów jest możliwe tylko po badaniach klinicznych (oddawanie krwi i moczu, prześwietlenie i USG). Właściciel nie będzie w stanie samodzielnie ustalić, że zwierzę jest zakażone leptospirozą, ponieważ objawy tej dolegliwości są podobne do tego samego wirusowego zapalenia wątroby lub piroplazmoza. Innymi słowy, jak tylko zostanie zauważone, że zwierzę jest chore, konieczne będzie jak najszybsze umówienie się na wizytę u weterynarza.
Leczenie leptospirozy po postawieniu diagnozy zwykle wygląda następująco:
- Wprowadzenie antybiotyków w celu wyeliminowania aktywności leptospiry („Aureomycyna”, „Streptomycyna”, „Neomycyna” lub inny lek po konsultacji ze specjalistą);
- Podawanie surowic zawierających przeciwciała przeciwko leptospira (na przykład surowica hiperimmunizacyjna przeciwko leptospirozie „NARVAC” lub „VETBIOCHIM”);
- Odbiór immunomodulatorów („Likopid”, „Gamavit”, „Immunofan” lub inne).);
- Przyjmowanie leków nasercowych ("Cordiamina", "Tiotriazolin" lub inne).);
- Kontrola równowagi elektrolitowej („Trisol”, roztwór Ringera);
- Leki przeciwbiegunkowe (Enterosgel) i przeciwwymiotne (Cerukal);
- Hepatoprotektory („Hepatovet”, „Hepatojet”, „Essentiale”);
- Preparaty poprawiające funkcjonowanie nerek („Lespenefril”, „Cyston”, „Lespeflan” lub.);
- Terapia detoksykacyjna („Sirepar”, „Gemodez”).
Wszystkie te leki podano jako przykład, więc nie możesz obejść się bez kontaktu z weterynarzem. Tylko specjalista po zbadaniu zwierzęcia i przeprowadzeniu testów będzie w stanie dobrać odpowiednią terapię na leptospirozę.
Jak uniknąć leptospirozy
Nawet terminowa wizyta w klinice niestety nie gwarantuje 100% wyzdrowienia pupila. Jeśli infekcję uda się przezwyciężyć, wyleczone zwierzę może mieć przez całe życie problemy z wieloma ważnymi narządami (niewydolność nerek i wątroby, choroba mięśnia sercowego, przewlekłe zapalenie płuc itp.).). Aby zapobiec chorobie u zwierzęcia, a także chronić się, właściciel powinien przestrzegać tych prostych zasad:
- Szczepienie pomoże uchronić psa przed leptospirozą, którą szczenię podaje się w wieku 8-9 tygodni i ponownie po 2-3 tygodniach, potem raz w roku. Szczepienie przeciwko leptospirozie jest opcjonalne (zdecydowanie należy się szczepić tylko przeciwko wścieklizna, plaga i parwowirus), ale nadal lepiej chronić zarówno zwierzę, jak i siebie;
- Lepiej unikać obecności osłabionego lub nieszczepionego zwierzęcia w kręgu psów bez właściciela - potencjalnych nosicieli choroby;
- W ciepłym okresie należy czuwać, nie pozwalać psom pić z kałuż, pływać w zbiornikach o wątpliwej czystości ze stojącą wodą;
- Szkodniki-gryzonie są często nosicielami Leptospira. Jeśli w domu są myszy lub szczury, należy się ich jak najszybciej pozbyć;
- Nie należy podawać psom mięsa i mleka o wątpliwej jakości (produktów, które nie przeszły kontroli sanitarnej i weterynaryjnej);
- Jeśli zwierzę jest smutne, ma gorączkę, pojawiają się inne objawy leptospirozy, warto jak najszybciej pobiec do przychodni weterynaryjnej. Lepiej być nadmiernie czujnym niż stracić przyjaciela rodziny.