Nosówka u psów

Chyba nie ma na świecie miłośnika psów, o którym nigdy by nie słyszał plaga drapieżników - choroba, którą zwykli ludzie nazywają plaga. Ta choroba zakaźna o charakterze wirusowym co roku odbiera życie młodym i osłabionym zwierzętom, chociaż zagrożone są również całkiem zdrowe psy w kwiecie wieku. W tym artykule zrozumiemy, jak zwierzę może złapać wirusa, jakie są objawy dżumy i czy ta niebezpieczna infekcja jest przenoszona na ludzi.

Powody, dla których psy chorują na nosówkę

„Sprawcą” choroby jest paramyksowirus, który atakuje układ nerwowy i mózg zwierzęcia, płuca, układ pokarmowy, skórę. Możliwości infekcji wirusami są obfite:

  • Podczas kontaktu zdrowego psa ze śliną, kałem lub moczem chorego;
  • Czynnik zakaźny może dostać się do domu, w którym mieszka pies, na podeszwach butów zewnętrznych właścicieli;
  • Poprzez przedmioty do pielęgnacji (grzebienie, nożyczki), miski zarażonego psa, pościel;
  • Z możliwą komunikacją psa z lisami, wilkami, hienami (lub. dzikie zwierzęta).

Nosówka u psów może występować w następujących postaciach:

  • Szybki jak błyskawica - organizm zostaje dotknięty w ciągu kilku godzin po przeniknięciu wirusa. Zwierzę nie ma szans na ocalenie, w ciągu kilku godzin po zakażeniu zwierzę umiera, niezależnie od tego, czy było leczone w domu, czy w szpitalu;
  • Ostry - pierwsze oznaki nosówki pojawiają się 5-7 dni po zakażeniu, u dorosłych psów przy odpowiednim czasie leczenia istnieje szansa na wyleczenie (prawdopodobieństwo korzystnego wyniku wynosi 50%);
  • Chroniczny - najczęściej występuje u starszych psów. Przejawia się w postaci letargu, słabego apetytu, niezdrowego wyglądu (matowe włosy, problematyczna skóra, „płynący” nos i oczy itp.), zdenerwowany stolec;
  • Typowy - objawy nosówki u psów z tą postacią pojawiają się po 1-3 tygodniach od zakażenia. Zwierzęta z szybką wizytą w klinice mają dużą szansę na wyzdrowienie;
  • Nietypowy - jest to najbardziej podstępna forma, ponieważ przez długi czas nie widać żadnych objawów dżumy, mimo że zwierzę jest zakażone i chore. Jednak gdy tylko wirus zaatakuje układ nerwowy psa, wkrótce nastąpi śmierć.

Co musisz wiedzieć o pladze drapieżników

  1. Największy odsetek chorych psów występuje wiosną i jesienią. Zwierzęta są również zdolne do zarażenia się wirusem zimą (wirus czuje się świetnie nawet przy minus 25). Zwierzęta najrzadziej chorują latem (wirus „boi się” temperatur powyżej 38 stopni);
  2. Wirus dżumy umiera w ciągu pół godziny po podgrzaniu do ponad + 60 stopni;
  3. Szczenięta od 3 miesiąca życia są szczególnie zagrożone. Szczenięta młodsze niż ten wiek są chronione mlekiem matki;
  4. Na infekcję podatne są również zwierzęta do roku. Ich odporność nie jest wystarczająco silna z powodu aktywnego wzrostu, zmiany zębów, dojrzewania;
  5. Pies, który raz był chory, ale uzdrowiony, nigdy więcej nie zachoruje na zarazę;
  6. Zwierzę, które miało dżumę, pozostaje „niebezpieczne” przez co najmniej 2 miesiące, więc zdrowe zwierzęta mogą się nią zarazić.

Jak rozpoznać nosówkę u zwierzaka?

W pierwszych godzinach, a nawet dniach nie sposób zgadnąć, że pies złapał zarazę (wyjątkiem jest błyskawiczny przebieg choroby). Jednak po około tygodniu lub dwóch pojawiają się oznaki zarazy. Jednocześnie bardzo ważne jest, które narządy i układy zostały w pierwszej kolejności dotknięte wirusem:

Nosówka u psów
  • Z uszkodzeniem narządów trawiennych pies nie je, ma biegunkę (często krwawą), nieprzyjemny zapach z ust, pragnienie, ostra utrata wagi;
  • Jeśli płuca są zaatakowane, zwierzę ciężko oddycha i kaszle, ropa wypływa z oczu i nos podskakuje temperatura;
  • Kiedy wirus zaatakował układ nerwowy i mózg, konwulsje, nietypowe zachowanie (apatia lub nadmierna agresja), światłowstręt, gorączka, zaburzenia koordynacji;
  • Jeśli skóra psa jest dotknięta, objawy będą następujące: liczne owrzodzenia, strupy i wysypka na twarzy i pachwinie. Skóra w dotkniętych obszarach staje się szorstka, szorstka, zwierzę odmawia jedzenia, staje się słabe.
  • Należy zauważyć, że nosówka u psów czasami objawia się tylko jednym objawem (np. pies może mieć: biegunka), a czasami zwierzę od razu okrywa wszystkie „nieszczęścia” (biegunka, gorączka, konwulsje, wydzielina z nosa i oczu itp.).

Czy chory pies może zarazić ludzi i zwierzęta?

Jak dowiedzieliśmy się wcześniej, paramyksowirus jest niebezpieczny nie tylko dla psów, ale także dla dzikich drapieżników. Jednak ta dolegliwość absolutnie nie jest zaraźliwa dla ludzi, więc właściciele zarażonego psa nie muszą się obawiać, że mogą cierpieć oni sami lub ich dzieci.

Czy kot może zarazić się wirusem dżumy od psa?? Ale nie ma się czego obawiać, ponieważ koty mają nosówkę (nazywa się też panleukopenia) rozwija się w wyniku wprowadzenia do organizmu zupełnie innego wirusa (parwowirusa). A objawy nosówki u psów i kotów są różne.

Leczenie dżumy w domu i w szpitalu

Bardzo często, gdy czujny właściciel nagle zauważy u psa możliwe objawy nosówki (na przykład zaburzenia jelitowe), stosuje się leczenie środkami ludowymi:

  • Wódka lub różne "miksy" z tym napojem (wódka i olej roślinny - wódka i surowa wódka jajeczna, jajko i miód);
  • Mieszanka miodu i jajek;
  • Alkohol (rozcieńczony wodą i używany zamiast wódki);
  • Rumianek, ziele dziurawca, odwary z serdecznika.

Należy jednak zauważyć, że wszystkie wymienione wywary i kombinacje żywności i napojów mogą nie tylko nie poprawić kondycji zwierzęcia, ale nawet pogorszyć sytuację. Szczególnie niebezpieczne jest leczenie nosówki u psów wódką: każdy alkohol ma negatywny wpływ na wątrobę zwierzęcia. Ponadto nie wiadomo, jak zachowa się pupil po takim „zabiegu”. Zioła lecznicze, chociaż nie wyrządzą większych szkód, prawdopodobnie nie zdołają pokonać wirusa bez leczenia antybiotykami i środkami przeciwdrobnoustrojowymi, surowicami hiperimmunizacyjnymi, witaminami, lekami przeciwbólowymi i przeciwgorączkowymi.

Zapobieganie nosówce

Leczenie nosówki u psów nie zawsze daje dobre rezultaty, zwłaszcza jeśli choroba wpłynęła na układ nerwowy. Ponadto bardzo trudno jest pokonać wirusa u bardzo młodych szczeniąt. Czy można podjąć takie środki, aby zwierzę w ogóle nie zachorowało?? Aby to zrobić, musisz zrobić wszystko, co możliwe, aby podstępny wirus nie zakradł się do zwierzęcia:

  1. Najpewniejszym sposobem ochrony swojego zwierzaka jest szczepienie. Pierwszą szczepionkę przeciwko nosówce u psów podaje się w wieku 2-3 miesięcy, po 3-4 tygodniach przeprowadza się ponowne szczepienie. U przyszłego dorosłego psa szczepionkę wstrzykuje się raz w roku. Działania niszczące należy podjąć około 2 tygodnie przed szczepieniem pchły oraz robaki. A przed wizytą w klinice weterynaryjnej w celu szczepienia należy upewnić się, że pies jest zdrowy (obserwuj apetyt i stolce, zmierz temperaturę itp.);
  2. Im silniejsza odporność psa, tym większa szansa na pokonanie wirusa. Dobre odżywianie i witaminizacja, aktywny tryb życia, terminowa wizyta u lekarza, jeśli pies jest chory - a nosówka nie „przywiąże się” do zwierzaka lub będzie przebiegać w łagodnej formie;
  3. Dom, w którym mieszka pies, musi być czysty. Właściciel powinien często przeprowadzać czyszczenie na mokro za pomocą roztworów dezynfekujących. Nawet w drodze wyjątku nie trzeba chodzić po mieszkaniu w butach ulicznych;
  4. Należy zminimalizować komunikację zwierzęcia z nieznanymi psami. Zewnętrznie obce zwierzę może być całkowicie zdrowe, ale nikt nie może zagwarantować, że wirus nie czaił się w jego ciele. Szczenięta, które nie zostały jeszcze zaszczepione, nie powinny być w ogóle wyprowadzane na spacery, a w skrajnych przypadkach można je wynieść w powietrze, trzymając w ramionach.